Türkiye Jeoloji Bülteni
Türkiye Jeoloji Bülteni

Türkiye Jeoloji Bülteni

1989 ŞUBAT-AĞUSTOS Cilt 32 Sayı 1-2
COVER
View as PDF
COPYRIGHT PAGE
View as PDF
CONTENTS
View as PDF
Basic Geological Characteristics of the Gördes Dam and Surrounding Areas, West Anatolia
Fuzuli Yağmurlu Hasan Baykal
View as PDF

Abstract: The Gördes Dam has been planned for flood-preventing on Gördes River which is one of the important branches ofGediz River. The aim of this study is to investigate the detailed geological characteristics of the dam site and adjacent areas and discoverprobable water-leakages horn the reservoir area.The study region is stituated in the Izmir-Ankara zone and Menderes Massif. The Izmir-Ankara zone consists of ophiolite, flysch andvariouses carbonate rocks mainly of Cretaceous age. The metamorphic rocks of the Menderes Massif, consist of marble, mica-schist andphyllites region. The allochthonous ophiolite bodies are mainly composed of serpantinite, gabbro, and basic volcanics, and overthruston to the Cretaceous carbonates and Menderes Massif`s rocks. The two different flysch units- exposed in this region, are separated carbonate rocks from each other with platform-type Cretaceous. The contact is conformable and transitional between carbonate and flysch unitsin all places. Locally, the lower flysch unit rests unconformably on the metamorphic rocks of the Menderes Massif.The majority of the faults raughly represent a NE-NW trend and are shown in high-dipping systems in this region. The thrust faultsgenerally display N-NW trends in the study area. Hie discharges of the Akpmar springs are controlled by the NE-trending Ahmetler fault,and probably cause to the leakages from the reservoir, due to the karstic and morphological features of this fault

  • Gordes Dam

  • marble

  • mica-schist

  • phyllite

  • ophiolite

  • Akdeniz, N.;Öztürk,Z.,Konak,N.,Çakır,M.,Serdaroğlu, M.,Armağan,F. ve Çatal,E.,1982, Izmir-Manisa dolaylarının stratigrafi ve yapısal özellikleri: Türkiye Jeoloji Kurultayı, Bildiri Özetleri 49-50, Ankara.

  • Arısoy, H.,1976,Çiçekli-Hanpaşa-Dağdere köyleri (Gördes) yöresinin jeolojisi: Yük.Lisans Tezi, E.Ü. Yerbilimleri Fak., İzmir

  • Başarır, E., 1975,Çine güneyindeki metamorfitlerin petrografisi ve bireysel indeks minerallerin doku içerisindeki gelişmeleri: Doç .Tezi, E.Ü. Yerbilimleri Fak., İzmir.

  • Brinkmann, R.,1972, Mesozoic troughs and crustal structure in Anatolia: Geol Soc. America Bull., 83,819-826.

  • Boray, A. ve diğ.,1975., Menderes masifinin güney kenarı boyunca bazı önemli sorunlar ve bunların muhtemel çözümleri: 50. Yıl. Yerbilimleri Kong., MTA, 11-20, Ankara.

  • Dora, ö.,1975, Menderes masifinde alkali feldispatlarm yapısal durumları ve bunların petrojenetik yorumlarda kullanılması: Türkiye Jeol. Kur. Bült.,18, 2-29, Ankara.

  • Erdoğan, B.,1985, Bornova karmaşığının bazı stratigrafik ve yapısal özellikleri: Türkiye Jeol. Kurultayı Bildiri özetleri, 14-15, Ankara.

  • İzdar, E., 1969 Menderes kristalin masifi kuzey kısmının jeolojik yapısı, petrografisi ve metamorfizması hakkında: Doç.Tezi., E.Ü. Yerbilimleri Fak., İzmir.

  • Kaya, O., 1972, Tavşanlı yöresi ofiyolit sorununun ana çizgileri: Türkiye Jeol. Kur. Bült., XV/1.

  • Kaya, O.,1981, Batı Anadolu alta bindirmesi: Ultramafile birimin ve Menderes masifinin jeoloji konumu: Doğa Bilim. Derg., Atatürk özel Sayısı, 15-35

  • Şengör, A.M.C. ve Yılmaz,Y., 1983, Türkiye`de Tetis`in evrimi, levha tektoniği açısından bir yaklaşım: Türkiye Jeol.Kur.Yerbilimleri özel dizisi no,l, Ankara.

  • Schuiling, R.D.,1962, Türkiye`nin güneybatısındaki Menderes magmatik kompleksinin petrolojisi, yaşı ve yapısı hakkında: Maden Tetkik Arama Derg., 58,71-85, Ankara.

  • Oğuz, M., 1966, Manisa dağının kuzey ve kuzeybatının jeolojisi: E.Ü.Fen Fak. İlmi Rap. Serisi no.33

  • Oğuz, M.,1967,Çaldağ`da (Manisa) jeolojik bir araştırma: Maden Tetkik Arama Derg., 68, 102- 106. Ankara,

  • Yağmurlu, F.,1981, Bornova (İzmir) güneyi filiş topluluklarının jeolojisi: Türkiye Jeol. Kur. Bült., 23(2), 141-152, Ankara.

  • Yağmurlu, F.,, 1984, Akhisar doğusunda kömür içeren Miyosen tortullarının stratigrafisi, depolanma ortamları ve tektonik özellikleri: Türkiye Jeoloji Kurultayı 1984 Bülteni, Sayı 5, 3-20, Ankara.

  • Engineering Geology of the Görmel Dam Site with Its Reservoir Area (Ermenek, Konya/Turkey) and Geotechnical Properties of Rocks
    Hasan Aydin Özsan
    View as PDF

    Abstract: In this study, geological and geotechnical properties of the Görmel dam site and its reservoir area have been evaluated.Görmel formation, widely extended at the dam site and the reservoir area, consists of mostly impervious marls. The fractured and jointedmarly levels between 20 and 30 meters at the drillings of the dam site need to be grouted. The slope washes on the slopes of the dam siteshould be removed away before construction of the dam. Çamlıca formation`s ophiolitic rocks, cropping out in the reservoir area, are impervious. Stability and watertightness problems are not common features in the dam site and the reservoir area. As a result, the Görmeldam site is a suitable place for construction of a dam.

  • Görmel dam

  • geotechnic

  • marl

  • Çamlıca formation

  • Altuğ, S., 1977, Lugeon basınçlı su deneyi: EÎE yay mı, 77-76, Ankara.

  • Erguvanlı, K., 1973, Mühendislik Jeolojisi: l.T.Ü. yayın no: 966, İstanbul.

  • Ertunç, A., 1977, Göksu-Ermenek bent yeri olanakları ve göl alanları jeoloji ön raporu: EÎE yayını, 77-39, Ankara.

  • Gedik, A., Birgili, Ş., Yılmaz, H., Yoldaş, R., 1979, Mut-Ermenek-Silifke yöresinin jeolojisi ve petrol olanakları: Türkiye Jeol. Kur. Bült., 22,1,S. 6-26, Ankara

  • Koçyiğit, A., 1976, Karaman-Ermenek (Konya) bölgesinde ofiyolitli melanj ve diğer oluşuklar: Türkiye Jeol. Kur. Bült, 19,2, S. 103-115, Ankara.

  • Önç, S., 1987, Ermenek baraj yeri jeoteknik ara raporu: EÎE yayını, 87-64, Ankara.

  • Sümerman, K., Kırmacıoğlu, A., Bulutlar, E., Taşlıca, A.H., 1975 Gülnar-Ihsu (Erik Deresi) Hidroelektrik Projesi ve Mühendislik Jeolojisi İncelemesi: EÎE yayını, 77-15, Ankara.

  • Mineralogy of the Tin Bearing Bolkardağ Sulucadere (Ulukışla-Niğde) Lead-Zinc Mineralisation
    Ahmet Çağatay Mehmet Bülent Arman
    View as PDF

    Abstract: The tin bearing Sulucadere lead-zinc mineralisation is of hydrothermal-metasomatic origin and occurs in the Bolkar marble. The hydrothermal solutions were brought about by the quartz-prophyry veins of the Horoz granodiorite. The primary ore minerls respectively are sphalerite, galena, pyrite, fahlerz, chalcopyrite, arsenopyrite, marcasite, stannite, bpumonite-seligmanite, pyrrhotite, siderite, ankerite, navite-gold, idaite and Ag-sulpho salts. Surface alteration of these minerals prouced the following secondary minerals.Covellite, chalcocite, limonite, malachite, azurite, anglesite, cerassite, smithsonite, hydrozincite, psilomelane, skorodite, etc. The majorgangue minerals are calcite, dolomite, quartz, epidote, sericite, muscovite and chlorite. Sericite, muscovite, chlorite, rutile and anatasehave been obtained from the limestone wall rocks.

  • lead-zinc mineralisation

  • chalcocite

  • smithsonite

  • muscovite

  • gangue mineral

  • Cokino, P., 1927, Simli kurşun Bolkardağ Maden Tetkik Arama Genel Müdürlüğü Raporu No: 363, Ankara, yayınlanmamış.

  • Coulant, J., 1884, Bolkardağ madeni hakkında. Maden Tetkik Arama Genel Müdürlüğü raporu No: 358, Ankara, yayınlanmamış.

  • Çağatay, A.,Altun,Y. ve Arman>B.,1979, Madenbelenitepe (Soğukpmar-Bursa) kalay cevherleşmesinin mineralojisi. Maden Tetkik Arama Genel Müdürlüğü dergisi, sayı, 92, s.40-48, Ankara

  • Çağatay, A.,Arman,B.ve Altun,Y.,1982, Madenbelenitepe (Soğukpmar-Keles-Bursa) stannitinin incelenmesi. Jeoloji Mühendisliği dergisi, Ocak, sayı 13, s.23-26, Ankara.

  • Çalapkulu, F., 1974, Bolkardağ Au-Ag-Pb-Zn sahası ön etüd raporu. Etibank Genel Müdürlüğü, Ankara, yayınlanmamış.

  • Çalapkulu, F., 1978, Bolkardağ bölgesinin jeolojik evrimi. Türkiye Jeol. Kur. Bült. 32. Kurultayı bildiri özetleri,

  • Demirci, A., 1938. Bolkardağ madeni Maden Tetkik Arama mecmuası, sayı 3, cilt 4, s.83-90 Ankara

  • Demirtaşlı, E., 1973, Bolkardağlarmm jeolojisi. 50. Yıl Yerbilimleri Kongresi tebliğleri.

  • Ducros, M., 1938, Bolkardağ madeni hakkında umumi rapor. Maden Tetkik Arama Genel Müdürlüğü derleme raporu No: 381, Ankara, yayınlanmamış.

  • Helke, A., 1929, Bolkardağ madeni. Maden Tetkik Arama Genel Müdürlüğü derleme raporu, No: 398, Ankara, yayınlanmamış diploma tezi.

  • Ketin, I., 1966, Anadolunun tektonik birlikleri. Maden Tetkik Arama Genel Müdürlüğü dergisi, sayı 66, Ankara.

  • Kovenko, V.,1929 ,Bolkardağ madenleri hakkında not: Maden Tetkik Arama Genel Müdürlüğü raporu, No: 389, Ankara.

  • Ladame, G.,1938, Le mineraiaurifere de Bolkar Maden. Maden Tetkik Arama mecmuası sayı 3, cilt 4, s.131-139

  • Oktay, F.Y., 1982, Ulukışla ve çevresinin stratigrafisi ve jeolojik evrimi. Türkiye Jeol. Kur. Bült. cilt 25, sayı 1, s.15-23,

  • Ölsner, O.W.,1938, Bolkardağ madeninde yapılan arama işleri hakkında rapor. Maden Tetkik Arama Genel Müdürlüğü derleme raporu, No: 661, Ankara.

  • Ölsner, O.W., 1938, Die Blei-Zinck-Silber-Gold Lagerstaette Bolkar Maden Tetkik Arama mecmuası, sayı 3, cilt 4, s.105-111, Ankara.

  • özgül, N.,1976, Toroslarm bazı temel jeoloji özellikleri. Türkiye Jeol. Kur. Bült. cilt 19, sayı 1, s. 65-78,

  • Özgül, N.,1983, Geology of the Central Taurus. Uluslararası Toros sempozyumu gezi klavuzu.

  • Petraschek, W.E.,1965, Bolkardağ ve Anamur arasmda-ki kurşun-çinko cevher bölgesi hakkında etüd teklifleri. Maden Tetkik Arama Genel Müdürlüğü derleme raporu. No:3764, Ankara.

  • Ramdohr, P., 1975,Die Eremineralien und ihre Verwachsungen 4. Aufl. Akademi-Verlağ, Berlin.

  • Romberg, H. ve Toktaş,F.,1961, Bolkardağ Sulu-mağara galerisindeki cevherleşme ve Gümüşköy cürufları hakkında rapor. Etibank Genel Müdürlüğü raporu, Ankara, yayınlanmamış.

  • Schumacher, H.,1937, Keban, Bolkardağ, Gümüşhacıköy, Gümüşhane, Denek madenlerindeki gümüşkurşun-çinko zuhuratlarına ait rapor ve hülasa. Maden Tetkik Arama Genel Müdürlüğü derleme raporu, No: 402, Ankara.

  • Şişman, N. ve Şenocak, H.,1981, Bolkardağ yöresinin jeolojisi ve maden yatakları. Maden Tetkik Arama Genel Müdürlüğü derleme raporu, No: 1790, Ankara.

  • Yener, H.,1938, Bolkardağ madeni hakkında fen raporu. Maden Tetkik Arama Genel Müdürlüğü derleme raporu, No. 684, Ankara.

  • Yener, K.A. ve Özbal,H.,1986, Toros dağlarında kalay: Bolkardağ maden bölgesi. Arkeometri ünitesi bilimsel toplantı bildirileri. TÜBİTAK yayınları, Ankara, s. 157-173.

  • Yıldırım, M., 1979, Prospeksiyon jeokimyası. Maden Tetkik Arama Genel Müdürlüğü Maden Etüd Dairesi, P.Y. Tanıtma dizisi No: 1, Ankara, yayınlanmamış.

  • Yıldırım, M.,Şenocak,H.,Şarman,E.,Ateş,M.Z.,Yaşar,A ve Karakaya, Y.,1984, Bolkardağ-Sulucadere (Ulukışla-Niğde) polimetal cevherleşmesi etüd raporu. Maden Tetkik Arama Genel Müdürlüğü derleme raporu, No:7670, Ankara.

  • Rare Earth Element (REE) Geochemistry from the Iron Ores of the Divriği Region, Central Anatolia, Turkey
    Taner Ünlü Henrlk Stendal
    View as PDF

    Abstract: The factors, which control the formation of the iron ore deposits in the Divriği Region, have been discussed by the useof rare earth element (REE) analyses.The massive iron - ore and the serpentinized ultramafic rock samples both have low REE values close to the condrite values orslightly higher. The light REE contents are relatively higher than those of the heavy REE (LREE / HREE > 1). Negative Ce - and Eu anomalies are characteristic features giving a similar REE pattern for the iron ore and serpentinite samples.The granitic rocks in the Divriği area have high light REE values and low heavy REE giving fairly steep dipping REE curves. Theintrusion of the granitic rocks have hydrothermally altered some parts of the serpentinite, and caused a stock-work type iron ore occurence. The granitic rocks and the hydrothermally altered serpentinite and the stock-work type iron ore show similar patterns with no negative Ce - and Eu anomalies.The parallelism between the REE patterns for the massive iron ore and the serpentinite, established with the previously publishedgeochemical data, indicates the genetic relationship between the iron ore and the serpentinization. A later hydrothermal phase due to thegranitic intrusion has influenced the REE pattern in the altered serpentinite, and indicates that the stock-work iron ore is hydrothermal inorigin.The present investigation proposes a genetic model for the iron ore, where the iron formation is* connected with the serpentinization process. In earlier investigations, the serpentinization process was determined to be prior to the intrusion of granitic rocks, whichcaused the hydrothermal activity. 

  • The massive iron - ore

  • REE

  • granitic rocks

  • Divriği

  • Christensen, L. H., Damsgaard, E., 1985, Neutron Activation Analysis at the Danish Reactor DR3: International Atomic Energy Agency; Seminar on applied research and Service Activities for Research Reactor Operations, Copenhagen, Denmark, 9-13 September 1985, IAEA - SR -119/10, 15.

  • Cullers, R. L., ve Graf, J. L., 1984, Rare Earth Elements in Igneous Rocks of the Continental Crust: Intermediate and Silicis Rocks-Ore Petrogenesis. In: Rare Earth Element Geochemistry, Developments in Geochemistry 2 (eds., Henderson, P.), Elsevier, Amsterdam, 275-317.

  • Frey, F. A., 1984, Rare Earth Element Abundances in Upper Mantle Rocks. In: Rare Earth Element Geochemistry, Developments in Geochemistry 2 (eds., Henderson, P.), Elsevier, Amsterdam, 153-203.

  • Graf, J. L. Jr., 1978, Rare earth elements, iron formations and sea water: Geochim. Cosmochim. Acta, 42, 1845-1850.

  • Klemm, D. D., 1960, Die Eisenerzvorkommen von Divrik (Anatolien) als Beispiel tektonisch angelegter pneumatolytisch - metasomatischer Lagerstâttenbildung: N. Jahrbuch f. Min., Abh. 94 (Festband Ramdohr), Stuttgart, 591-607.

  • Koşal, C, 1973, Divriği A-B-C Demir yataklarının jeolojisi ve oluşumu üzerinde çalışmalar: M.T.A. Dergisi, 81, Ankara, 1-22.

  • Maynard, J. B., 1983, Geochemistry of Sedimentary Ore Deposits: Springer-Verlag, N. Y., 305.

  • Menzies, M., 1976, Rare earth geochemistry of fused ophiolitic and alpine lherzolites, I. Othris, Lanzo and Troodos: Geochim. Cosmochim. Acta, 40, 645-656.

  • Ottonello, G., Piccardo, G. B., ve Ernst, W. G., 1979, Petrogenesis of some Ligurian peridotites, II. Rare earth element chemistry: Geochim. Cosmochim. Acta, 43, 1273-1284.

  • Parâk, T., 1973, Rare earths in the apatite iron ores of Lapland and some data about the Sr, Th and U content of these ores: Econ. Geol., 62, 210 -221.

  • Robertson, A. H. F., ve Boyle, J. F., 1984, Tectonic setting and origin of metalliferous sediments in the Mesozoic Tethys Ocean. In: Ocean floor hydrothermal processes (eds., Rona, P. A. et al), NATO Advanced Research Institute Series, Plenum Press, 595-663.

  • Shih, C. Y., 1972, The rare earth geochemistry of oceanic igneous rocks: Ph. D. Thesis, Columbia University, New York, N. Y.

  • Stendal, H., ve Ünlü, T., baskıda, An example to the evaluation of geochemical data by multivariate geostatistical analyses: Divriği region iron deposits, Central Anatolia: Communications, A. Ü. F. F. Dergisi, Ankara.

  • Suen, C. J., Frey, F. A., ve Malpas, J., 1979, Bay of Islands Ophiolite Suite, Newfoundland: petrologic and geochemical characteristics with emphasis on rare earth element geochemistry: Earth Planet. Sci. Lett., 45, 337-348.

  • Ünlü, T., ve Stendal, H., 1986, Divriği Bölgesi demir yataklarının element korelasyonu ve jeokimyası: Orta Anadolu, Türkiye (Geochemistry and element correlation of iron deposits in the Divriği Region, Central Anatolia, Turkey): Jeo. Müh., 28, Ankara, 5-19, (İngilizce özet).

  • Ünlü, T., ve Stendal, H., 1989, Jeokimya verilerinin çok değişkenli jeoistatistik analizlerle değerlendirilmesine bir örnek: Divriği Bölgesi demir yatakları, Orta Anadolu: M.T.A. Dergisi, 109, Ankara, 127-140, (İngilizce özet).

  • Yıldızeli, N., Yıldırım A., Yurt, M. Z., Adı-güzel, O., Özcan H., Avcı, N. ve Çubuk, Y., 1987, Divriği A-ve B Kafa demir cevheri ve yöresinin jeoloji haritası (Ünlü, T. ve diğerleri, hazırlanmakta; Divriği (Sivas) yöresi granitik kayaç - yan kayaç ilişkilerine yönelik jeoloji raporu içinde, M.T.A., Ankara).

  • Zeck, H. P., ve Ünlü T., 1987, Parallel whole rock isochrons from a composite monzonitic pluton, Alpine belt, Central Anatolia, Turkey: N. Jb. Miner. Mh., 5, Stuttgart, 193-204.

  • Zeck, H. P., ve Ünlü, T., 1988a, Alpine ophiolite obduction before 110 ± 5 Ma ago, Taurus Belt, eastern central Turkey: Tectonophysics, 145, Amsterdam, 55-62.

  • Zeck, H. P., ve Ünlü, T., 1988b, Murmano Plütonu`nun yaşı ve ofiyolitle olan ilişkisi (Divriği-S iv as) (Age of the Murmano pluton and its relationship with the ophiolites-Divriği, Sivas): M.T.A. Dergisi, 108, Ankara, 82 - 97, (İngilizce özet).

  • Importance of Ekinveren Fault in Oil Exploration in the Boyabat (Sinop) Basin
    Nurettin Sonel Ali Sari Bülent Coşkun Ethem Tozlu
    View as PDF

    Abstract: The Boyabat basin is one of the important sedimentary zone in oil exploration in the Pontid belt, Presence of source,reservoir rocks, seals, oil and gas seeps at Ekinveren, Üzümlü and Uzunöz localities makes the investigated area an important oil exploration target.The Ekinveren fault is a big thrust fault, advensing from north to south and thrusting the northern sedimentary units on to the Boyabat autochthonous units. Due to these thrust movements, the pay zones of the Boyabat basin series has been stayed buried under the advancing units.During our field work, it has been observed that the thick basal Çağlayan sandstones are continious from Ekinveren to Uzunöz wherethey are overlain by Yemişliçay volcanics. Furthermore, the gas seep which has been observed at Uzunöz, withnesses presence of buriedÇağlayan reservoir sandstones and İnalü limestone under the overlaying Yemişliçay formation.As a general rule, although the volcanic activities are considered as a negative factor for oil exploration, our geologic observation indicate that the Çağlayan sandstones and İnaltı limestones could be pay zones under Yemişliçay volcanics. In summary, the Ekinveren faulthas an important role on the hydrocarbon entrapment in the studied area. The southern and northern zones of the Ekinveren fault zone andextensional area of the Çağlayan and înaltı formations under the Yemişliçay formation can be considered important exploration targets inthe Boyabat basin. 

  • The Boyabat basin

  • gas

  • oil

  • sandstones

  • Akarsu, 1. ve Aydm,M.,1977, Sinop-înebolu-KüreKastamonu-Taşköprü-Boyabat-Durağan yerleşme merkezleri ile çevrili sahanın genel jeoloji raporu, Türkiye Petrolleri A.O. arşivi, rapor No. 1183,Ankara.

  • Badgley, P.C., 1959,Sinop Havzasının petrol olanakları. Petrol işleri Genel Müdürlüğü arşivi (yayınlanmamış).

  • Bailey, E.H.,1967,Gelogy and ore deposits of the Küre district,Kastamomı province,Turkey.

  • Blumenthal, M.,1940, Gökırmak ile Karadeniz arasındaki Pontid silsilelerinin jeolojisi hakkında rapor. Maden Tetkik Arama Enstitüsü, Derleme No.l067,Ankara

  • Dzulynski, S. ve Walton,E.K., 1965,Development in Sedimentology.No.7,Elsevier,Amsterdam

  • Dzulynski, S. ve Smith,AJ.,1964,Flysch facies, anneles de la sociate geologique de Pologne,34,245-266.

  • Eren, R.H.,1979,Kastamonu-Taşköprü bölgesi metamorfitlerinin jeolojik ve petrografik etüdü (doktora tezi), istanbul Teknik Üniversitesi Mühendislik Fak.,istanbul.

  • Ericson, D.B.,1938,Boyabat hakkında rapor. Maden Tetkik Arama Enstitüsü rapor No.817, Ankara.

  • Gedik, A.,Özbudak,N.,Iztan,H.,Korkmaz,S. ve Ağrıdağ, D.S.,1981,Sinop Havzasının jeolojisi ve petrol olanakları ile ilgili ön sonuçlar. Türkiye Jeoloji Kurultayı 35,Bil. Tek.Kurul.Bil.özetleri,s.35-36,Ankara.

  • Gedik, A. ve Korkmaz,S.,1984,Sinop Havzasının jeolojisi ve petrol olanakları. TMMOB Jeoloji Müh.Yaym Organı,s. 19,53-79,Ankara.

  • Ketin, I.,1962, 1/500000 ölçekli Türkiye jeoloji haritası:Sinop paftası ve izahatı,Maden Tetkik Arama Enstitüsü,Ankara.

  • Ketin, I.ve Gümüş,A.,1963,Sinop-Ayancık arasında III. Bölgeye dahil sahaların jeolojisi. Türkiye Petrolleri A.O. arşiv No.288,Ankara.

  • Korkmaz, S.,1984,Boyabat (Sinop) kuzeydoğusunun petrol yönünden jeolojik ve jeokimyasal incelemesi. K.T.Ü.Fen Bilimleri Enstitüsü (Doktora Tezi), 193 s, Trabzon.

  • Sonel, N.,1988 a, Boyabat Havzası (Sinop) Birimlerinin Petrol Ana Kaya özellikleri. S.Ü. Mühendislik-Mimarlık Fakültesi Dergisi, cilt.3,sayı. 1,Konya.

  • Sonel, N., 1988 b, Boyabat (Sinop) Havzasında Petrol Hazne Kaya özelliklerinin incelenmesi. S.Ü. Mühendislik Mimarlık Fakültesi Dergisi, Cilt.3, Sayı:l, Konya.

  • Walker, R.G.,1978,Deep water sandstone facies ancient submarine fans .Models for exploration for stratigraphic traps:AAPG Bull.62, 932- 966.

  • Yılmaz, O., 1980,Datay-Devrekani masifi kuzeydoğu kesimi litostratigrafik birimleri ve tektoniği.H.Ü.Yer Bilimleri Dergisi,cilt 5/6, s.l01-135,Ankara.

  • Stratigraphy of Late Pleistocene(Tyrrhenian) Sediments in the South of the Gulf of İzmit and Neo Tectonic Characteristics of the Region
    Mehmet Sakinç Mustafa Simav Bargu
    View as PDF

    Abstract: This research aims to explain the stratigraphic, paleontologic and regional neotectonic characteristics of Late Pleistocene (Tyrrhenian) sediments observed in the Karamürsel area (Kaytazdare, Subaşı and Hersek villages).The unit starts as transgressive on the Eocene and locally on Miocene basement and ends as regressive. The sequence consists ofslightly cemented sand with fossils, silty sand, clayey sand, marl and sandy marl levels on the pebbly levels of the bottom. These sediments »contain Ostrea eduIis(Linne), Venerupis(Aurea) cf.var. calverti (Newton), Thericium(Thericium) vulgatum Bruguiere,Pinna sp., Ammonia beccarii Linne and Lithothamnium sp. most abundantly. According to the characteristics of the sedimentsand fossils, the environment in the Tyrrheinan period is lagunal-marinal.The beds belonging to the Late Pleistocene (Tyrrhenian) marinal sediments dips 10° north. The position of these sediments whichvary up to 60-70 m. heights where they had to be at most 18-20 m. or 25-30 m. according to the present sea-level, show that they wereunder the effect of the North Anatolian Fault(NAF) and went up to 50 m. height at least.In the area, the NAF which has east-west strike, dip of 89° north and has been active since Miocene, is a right-lateral strike-slipfault. The south blok of the fault, moves upwards towards the west in comparison to the north block. Calculated horizontal slip-rate isabout 0.5 cm/year and vertical slip-rate is 0.5 mm/year.The Sea of Marmara and the Gulf of Izmit are in an extentional region between the Hellenic Trench and Caucasian-Crimean Trench.The direction of this extension is NNE-SSW. The extension increases gradually from the east of the Gulf of Izmit where NAF branches, towards the west.The Sea of Marmara and the Gulf of Izmit had been formed by entrance of the Mediterranean waters to the depression area formed bythe extention.in the Tyrrhenian period. Beside a little widening of the sea area of the gulf due to Flandrian transgression, the present position of the gulf has been formed by gradual narrowing. 

  • Gulf of Izmit

  • NAF

  • Hellenic Trench

  • Caucasian-Crimean Trench

  • fossils

  • Akartuna, M., 1968, Armutlu Yarımadasının Jeolojisi: 1st. Üniv. Fen Fak. Monog., 20, 105 s

  • Alptekin, Ö., 1973, Focal mechanism of earthquakes in western Turkey and their tectonic implications: New Mexico Mining and Technology Inst., Doktora tezi, Socorro, New Mexico, A.B.D., 189 p. (Yayınlanmamış)

  • Ambraseys, N.N.,1970, Some characteristic features of the Anatolian fault zone: Tectonophysics, 9, 143-165.

  • Ardel, A., 1959, izmit körfezinden İznik gölüne: 1st. Üniv. Coğrafya Enst. Derg., 10, 145- 151.

  • Ardel, A., 1968 Türkiye kıyılarının teşekkül ve tekamülüne toplu bakış: Türk Coğrafya Derg., Dewey, 24-25, 1-6.

  • Ardel, A. ve inandık, H., 1957, Marmara denizinin teşekkül ve tekamülü: Türk Coğrafya Derg., Dumont, 17, 1-14.

  • Ardel, A. ve Kurter, A., 1973, Marmara Denizi: 1st. Üniv. Coğrafya Enst. derg., 18-19, 57- 75.

  • Arıç, C, 1955, Haliç-Küçükçekmece gölü bölgesinin jeolojisi: 1st. Tek. Univ., İstanbul, 48 s.

  • Arpat, E. ve Şaroğlu, F., 1972, Doğu Anadolu fayı ile ilgili bazı gözlemler ve düşünceler: Maden Tetkik Arama Enst. Derg., 78, 44-50

  • Arpat, E. ve Şaroğlu, F., 1975 Türkiye`deki bazı önemli genç tektonik olaylar: Türkiye Jeol. Kur. Bült., 18, 91-101.

  • Aytun, A., 1973, Ismetpaşa İstasyonu civarında krip ölçümleri: Maden Tetkik Arama Enst, Kuzey Anadolu fayı ve deprem kuşağı sempozyumu. Ankara, 114-121.

  • Bargu, S., 1982, İznik-Yenişehir(Bursa)-Orhaneli (Bilecik) yöresinin jeolojisi: İstanbul Yer Bilimleri, 3, 191-233.

  • Bargu, S. ve Sakmç, M., 1984, Armutlu yarımadasında Karamürsel ile İznik gölü arasındaki kesimin doğal agrega potansiyelinin araştırılması ve değerlendirilmesi: Tübitak, TBAG-587, Ankara, 206 s.

  • Barka, A., 1983, Büyük magnitüdlü depremlerin episantr alanlarım önceden belirleyebilecek bazı jeolojik veriler: Türkiye Jeol. Kur. Bült., 26, 21-30.

  • Bartolini, C. ve Bossi, C, 1983, The Tyrrhenian transgression in the Tarquinia area (Northern Latium, Italy): Geogr. Fis. Dinam. Quat., 6, 131-136.

  • Bilgin, T., 1963, Ünye batısmda Akçay Pleyistosen taraçaları: 1st. Üniv. Coğrafya Enst. Derg., 13, 159-163.

  • Bingöl, E., 1974, 1:2 500 000 ölçekli Türkiye metamorfizma haritası ve bazı metamorfik kuşakların jeotektonik evrimi üzerinde tartışmalar: Maden Tetkik Arama Enst. Derg., 83, 178-284.

  • Bingöl, E., 1976 Batı Anadolunun jeotektonik evrimi: Maden Tetkik Arama Enst. Derg., 86, 14-34.

  • Calvert, F. ve Neumayr, M., 1880, Die Jungen ablagerungen am Hellespont. Denkschr., d. K. Ak. d.Wiss.,Math.-Nat. Klasse, Wien. 11, 357 s.

  • Canıtez, N., 1973, Yeni kabuk hareketlerine ilişkin çalışmalar ve Kuzey Anadolu fay problemi: Maden Tetkik Arama Enst., Derg., Kuzey Anadolu Fayı ve Deprem Kuşağı Simpozyumu, Ankara, 35-58.

  • Chaput, G., 1957, Etudes sur les terrasses marines du littoral de la mer de Marmara, I. les terrasses de Yalova. Travaux du laboratoire de Geologie de la Faculte des Sciences de Di jon, 18, 129-136.

  • Dewey,J.F. and Bird, J.M., 1970, Mountain belts and the new global tectonics: Jour. Geo¬phys. Res., 75, 2625-2647.

  • Dumont, J.F., Uysal, S., Şimşek, Ş., Karamanderesi, Î.H. ve Letoyezcy, J., 1979, Güneybatı Anadoludaki grabenlerin oluşumu: Maden Tetkik Arama Enst. Derg., 92, 7-17.

  • English,T., 1904, Eocene and Later Formations Surrounding the Dardanelles: The Quarterly Jour, of the Geol. Soc, London, 60, 243¬296.

  • en_„ töz, C, 1966, Türkiye stratigrafisinde yeni bilgiler: • Maden Tetkik Arama Enst. Derg., 66, 1-19.

  • Erguvanlı, K., 1949, Hereke pudingleri ile Gebze taşlarının inşaat bakımından etüdü ve civar-, larının jeolojisin Istanbul Teknik Üniv., Istanbul, 88 s.

  • Erinç,S., 1954, Karadeniz ve çevresinin morfolojik tekamülü ile Pleyistosen iklim teha- vülleri arasındaki münasebetler: 1st. Ün iv. Coğrafya. Derg., 5-6, 46-89.

  • Erinç,S., 1955, Yalova Bahri Pleyistosen depoları ve; t ara çaları: Türk Coğrafya. Derg., 15¬16, 188-190.

  • Erinç, S. ve inandık, H., 1955, Les depots Pleistocenes observes; sur la. cote; nord. de; la. Tur- quie: 1st. Üniv. Coğrafya Enst. Derg., 2, 85-92.

  • Erol, O., 1968, Çanakkale Boğazı çevresinin jeomorfolojisi hakkında ön not: Coğrafya Araştırmaları Derg., 2, 53-62.

  • Erol, O., 1982 a, Türkiye`de Orta Pleyistosen genç tektonik hareketlerin önemini vurgu¬layan yeni gözlemler:: Türkiye; Jeol. Kurul¬tayı Bildiri özetleri, Ankara, 114.

  • Erol, O., 1982 b, Batı Anadolu genç tektoniğinin jeomorfoiöjjk: sonuçları:: Batı AnadolUnun genç tektoniği ve volkanizması. paneli, Türkiye Jeol. Kurultayı,, Ankara, 15-21..

  • Erol, O. ve Nuttal, P.C., 1975, Çanakkale yöre¬ sinin bazı denizel Kuvaterner depoları: Coğ¬rafya! Araştırma; Dergi. 5-6, 27-58..

  • Erol, O. ve inal, A.,, 1980, Çanakkale yöresi. Ka- racaviran köyü çevresindeki! Kuvaterner- de-, poları ve denizel fosilleri:; 9, 1-35.,

  • Gençoğlu, S, 1973, Kuzey Anadolu fay hattının sis- misitesi ve bu zon üzerinde sismik risk: çalışmaları: Maden Tetkik Arama, Enst., Ku¬zey Anadolu Fayı ve> Deprem Kuşağı Sim-, pozyumu, Ankara, 68-78.

  • Göney,S, 1964 a, Karamürsel civarında, Pleyistosene ait bazı eski kıyıL izlerin 1st.. Üniv., Coğrafya! Ensta Derg.., 14, 200-208..

  • Göney,S, 1964 b, izmit Körfezi ve kuzey kıyılarının jeomorfolojisi:: Türk Coğrafya Derg., 22-23, 189-199..

  • Gözübol, AM, 1980, Geological investigation of the Mudurnu- Dokurcun-Abant area (Bolu Province) and the structural behavior of the North Anatolian transform fault: 1st.. Üniv.. Fen. Fak. mec, 45, 18-22. S., 1960, Large-sized oysters from the Japanese

  • Hayasaka, S., 1960, Large-sized oysters from the Japanese Pliostocene and their paleoecological implications: Science Reports of the Tohoku University, GeoL, 4, 356-370.

  • Henden, Î., 1981, Uzay görüntülerinden Türkiye çizgisellik haritası ve maden aramaları için hedef sahalarm seçilmesi, bölgesel çizgiselliklerin deprem ve sıcak su kaynakları ile ilişkisi: Maden Tetkik Arama Enst. Derg., 95-96, 68-76.

  • İnandık, H., 1957 a, Türkiye kıyılarının başlıca morfolojik meseleleri: 1st. Üniv. Coğrafya Enst. Derg. 8, 67-77.

  • inandık, H., 1957 b, Sinop-Terme arasındaki kıyıların morfolojik etüdü: Türk Coğrafya Derg., 17, 51-68

  • İnandık, H. 1958, Türkiye kıyılarına genel bakış: 1st. Üniv. Coğrafya Enst. Derg., 9, 50-72.

  • Issar, A. and Kafri, U., 1972, Neogene and Pliostocene geology of the western galilee coastal plain: Geol Survey of Israel, Bull, 53, 1-14.

  • Itzhaki, Y. Reiss, Z. and Issar, A., 1961, Contributions to the study of the Pleistocene in the coastal plain of Israel, Geol. Survey of Israil, Bull, 32, 1-9.

  • Kafri, U. and Ecker, A., 1964, Neogene and Quaternary subsurface geology and hydrogeology of the zevulun plain: Geol. Survey of Israel, Bull, 37, 1-13

  • Kalafatcıoğlu, A., 1963, Ezine civarının ve Bozcaadanın jeolojisi, kalker ve serpantinlerinin yaşı: Maden Tetkik Arama Enst. Derg., 60, 60- 69.

  • Kalafatcıoğlu, A., 1968, 1967 yılı Sakarya depremine ait kısa not: Maden Tetkik Arama Enst. Derg., 70, 129-136.

  • Karabıyıkoğlu, M., 1984, Sinop yarımadası Geç Pleyisto sen çökellerinin çökelme ortamları: regresif ve transgresif kıyı çizgisi ve kumulu istifi: Jeomorfoloji Derg. 12, 1-21.

  • Kasapoğlu, K.E., 1981, Kuzey Anadolu fayı için önerilen çok fazlı faylanma mekanizması ve ilgili depremlerin öngörülmesi: Türkiye Jeol. Kur. Bült., 24, 51-56.

  • Kavlakoğlu, S., ve özakçay, R., 1973, Marmara denizi bölgesi manyeto tektonik hatları ve bu bölge ile Kuzey Anadolu fay zonu tektoniklerinin karakterleri: Maden Tetkik Arama Enst., Kuzey Anadolu Fayı ve Deprem Kuşağı Simpozyumu, Ankara 152-162.

  • Ketin, I., 1948, Über die tektonich-mechanischen Folgerungen den graben Anatolischen Erdbeden des letzten Dezenniums: Sonderdruck aus der Geologischen Rundschau, Band XXXVI, 77-83.

  • Ketin, I., 1949, Son on yılda Türkiye`de vukua gelen büyük depremlerin tektonik ve mekanik neticeleri hakkında: Türkiye Jeol. Kur. Bült, 2, 1-13.

  • Ketin, I.,1966, Anadolunun tektonik birlikleri: Maden Tetkik Arama Enst. Derg., 66, 20¬34.

  • Ketin, I.,1968 Türkiyenin genel tektonik durumu ile başlıca deprem bölgeleri arasındaki ilişkiler: Maden Tetkik Arama Enst. Derg., • 71, 129-134.

  • Ketin, I.,1969, Kuzey Anadolu fayı hakkında: Maden Tetkik Arama Enst. Derg., 72, 1-27.

  • Ketin, I.,1977, Türkiyenin başlıca orojenik olayları ve paleocoğrafik evrimi: Maden Tetkik Arama Enst. Derg., 88, 1-4.

  • Koçyiğit A.,1981, İsparta büklümünde (Batı Toroslar) Toros karbonat platformunun evrimi: Türkiye Jeol. Kur. Bült., 24, 15-23.

  • Koçyiğit A.,1984, Güneybatı Türkiye ve yakın dolayında levha içi yeni tektonik gelişim: Türkiye Jeol. Kur. Bült., 27, 1-16.

  • Koçyiğit A.,1985, Karayazı fayı: Türkiye Jeol. Kur. Bült., 28, 67-71.

  • Le Pichon,X. and Angelier, J., 1981, The Aegean Sea Phil. Trans. Roy. Soc, London, A 300, 357-372.

  • Mc Kenzie,D.P., 1970, Plate tectonics of the Mediterranean region, Nature, 226, 239-243.

  • Mc Kenzie,D.P., 1972, Active tectonics of the Mediterranean region. Royal astronomical soc. geophys. Jour., 30, 109-185.

  • Mitzopoulos M.K., 1933, Le Quaternaire marin (Tyrrhenien) dans la Presqu`ile perachora. Extrait des praktika de 1`Academie d`Athenes, 8, 286, 292.

  • Pavoni,N., 1961, Die nordanatolische horizontal - verschiebung. Geol. Rdsch., Stuttgart,* 51, 122-139.

  • Penck,W., 1918, Die tektonische Grundzüge Westkleinasiens: J. Engelhorns Nachf., Stuttgart, 120 p.

  • Phillippson,A., 1918, Kleinasien: Handbuch der regionalen Geologie, Heft, 22. Bd.5, Abt. 2, Heidelberg, 183 p.

  • Richard,G.W., 1985, Fossil Mediterranean molluscs as sea level indicators, Geol. Mag., 122(4), 373-381.

  • Risch,C, 1909, Der Sabandjasoe und seine Umgebung, Pettermanns MitteiLungen, 55 Band, 10-17.

  • Saner,S., 1980, Batı Pontidlerin ve komşu havzaların oluşumlarının levha tektoniği kuramıyla açıklanması, Kuzeybatı Türkiye: Maden Tetkik Arama Enst. Derg., 93-94, 1-19.

  • Schrader,H.J., 1978, Quaternary through Neogene History of the Black Sea, deduced from the paleoecology of diatoms, silicoflagellates, ebridians and chrysomonads: Initial reports of the deep sea drilling project, XLII, 788- 902.

  • Seymen,I., 1975, Kelkit vadisi kesiminde Kuzey Anadolu fay zonunun tektonik özelliği: istanbul Teknik Üniv. Maden Fak., istanbul, 192 s.

  • Shempelev,A.G., 1978, Deep expression of the main Caucasian overthrust: geotecetonics. 12, 437-443.

  • Sipahioğlu, S. and Matsuda, T., 1986, Geology and Quaternary fault in the Iznik-Mekece area: Electric and magnetic research on active faults in the North Anatolian Fault zone, Tokyo, 25-41.

  • Snelgrove, A.K., 1971, Metalojeni ve yeni küresel tektonik: Maden Tetkik Arama Enst. derg., 76, 135-153.

  • Şengör, A.M.C., 1979, The North Anatolian Transform fault; its age, offset, and tectonic significance: Jour. Geol. Soc, London, 136, 269-282.

  • Şengör, A.M.C., 1980, Türkiyenin neotektoniğinin esasları: Türkiye Jeol. Kur. Konferanslar dizisi, 2, 40 s.

  • Şengör, A.M.C., 1982, Ege`nin neotektonik evrimini yöneten etkenler: Türkiye Jeoloji Kurultayı., Batı Anadolunun genç tektoniği ve volkanizması paneli, Ankara, 59-71.

  • Şengör, A.M.C. and Yılmaz, Y., 1981, Tethyan evolution of Turkey; a plate tectonic approach: Tectonophysics, 75, 181-241.

  • Tabban, A. ve Aytun, A., 1973, Kuzey Anadolu fay zonu boyunca depremlerin şiddet tekerrür kümelenmeleri ve bunun yerkabuğu deformasyonlarıyla muhtemel ilişkisi: Maden Tetkik Arama Enst., Kuzey Anadolu Fayı ve Deprem Kuşağı Simpozyumu, Ankara, 59- 67.

  • Taner, G., 1981, Gelibolu Yarımadasının denizel Kuvaterner molluskaları: Jeomorfoloji Derg., 10, 71-117.

  • Tokay, M., 1973, Kuzey Anadolu fay zonunun Gerede ile Ilgaz arasındaki kısmında jeolojik gözlemler: Maden Tetkik Arama Enst. Kuzey Anadolu Fayı Fayı ve Deprem Kuşağı Simpozyumu, Ankara, 12-29.

  • Wray,J.L., 1977, Calcareous algae: Elsevier Scientific Publishing Comp., Amsterdam, 184 p.

  • Yalçınlar,I., 1957, Tuzlada bulunan fosilli kıyı depoları (Kocaeli): îst.Üniv.Coğrafya Enst. Derg., 8, 100-101.

  • Yalçınlar,L, 1958, Samsun bölgesinin Neojen ve Kuvaterner kıyı depoları: Ist.Üniv.Coğrafya Enst.Derg., 9, 11-21.

  • Yalçınlar,L, 1973, Kuzey Anadolu fay zonunun jeolojik ve jeomorfolojik karakterleri: Maden Tetkik Arama Enst., Kuzey Anadolu Fayı ve deprem Kuşağı Simpozyumu, Ankara, 167- 168.

  • Yılmaz,Y., Tüysüz, O., Gözübol, A.M. ve Yiğitbaş, E., 1981, Abant(Bolu) - Dokurcun(Sakarya) arasmda Kuzey Anadolu fay zonunun kuzey ve güneyinde kalan tektonik birliklerin jeolojik evrimi: İstanbul Yerbilimleri. 2, 239- 261.

  • Yılmaz,Y., Gözübol, A.M. and Tüysüz, O., 1982, Geology of an area in and around the Northern Anatolian Transform fault zone between Bolu and Akyazı: Multidisciplinary approach to earthquake prediction. Eds. A. Mete Işıkara and Andreas Vogel. Friedr. Viewedg and Shon. Braunschweig/ Wiesbaden, 45-65.

  • Yılmaz,Y., Şaraoğlu, F. Ve Güner, Y., 1986, Initiation of the neomagmatism in East Anatolia, Tectonophysics, 134, 177-199.

  • Hadimopanellid Biostratigraphy in the Cambrian of the Western Taurids: A New Biostratigraphic Tool in the Subdivision of Cambrian System
    İsmet Gedik
    View as PDF

    Abstract: In the Cambrian of the Western Taurids six species of Hadimopanella has been found, five of them are new. Thesetaxa, Hadimopanella özgüli, H. ataseveri n.sp., H. inurselae n. sp., H. oskayi n. sp., H. saiti n. sp. and H. türkseni n.sp. are described and their startigraphic range determined. According to the startigraphic distribution of these taxa 6 new Hadimopanellabiozones has been established in the Cambrian System: From bottom to the top, these are: Hadimopanella ataseveri Interval-zone,H. ataseveri/H. oskayi Concurent range-zone, H. oskayi Interval - zone, H. türkseni Interval-zone, H. saiti/H. özgüli Assemblage-zone and H. inurselae Acme-zone.In addition, two new genera and species are named and described: Humboldtochaeta anatoliensis n. gen. n. sp. and Konyasphaerullda celali n. gen. n. sp.. The later one has a restricted stratigraphic range and is to be found in abundance in the Middle Cambrianstrata. 

  • Western Taurids

  • Cambrian

  • Hadimopanella

  • biozone

  • Bendix-Almgreen, S. E. & Peel, J. S., 1988, Hadimopanella from the Lower Cambiran of North Greenland: structure and affinities. Bull. geol. Soc. Denmark, 37, 83-103

  • Bengtson, S., 1977, Early Cambrian button-shaped phosplatic microfossils from the Sibirian Platform. Palaeontology 20, 751-762.

  • Berg-Madsen, V., 1985, Middle Cambrian biostratigraphy, fauna and facies in southern Baltoscandia. Acta Univ. Upsala Abstr. Upps. Dissert. Fac. Sci. 781, 1-37.

  • Boogaard, M., 1983, The occurence of Hadimopanella oezgueli Gedik in the Lancara Formation in NW Spain. Proc. K. ned. Akad. Wet. B 86, 331-341.

  • Dean, W. T. & Monod, O., 1970, The Lower Paleozoic stratigraphy and fauna of the Taurus Mountains near Beyşehir, Turkey. I. Stratigraphy. Bull. Brit. Mus. Nat. Hist. 19/8, 411-426.

  • Gedik, 1., 1977, Orta Toroslar`da konodont biyostratigrafisi. Türkiye Jeol. Kur. Bült., 20, 35-48.

  • Gedik, î., 1981, Hadimopanella Gedik, 1977`nin stratigrafik dağılımı ve mikroyapısı konusunda bazı gözlemler. K.T.Ü. Yer Bil. Derg., Jeol. 1/2, 159-163.

  • Hinz, I. 1987, The Lower Cambrian microfauna of Comley and Rushton, Shropshire/England. Palaeontographica A, 198, 41-100.

  • Mârss, T., 1988, Early Palaeozoic hadimopanellids of Estonia and Kirgizia (USSR). Toimetised Eesti NSV Tead. Akad. Geol. 37, 10-17.

  • Özgül, N. & Gedik, I., 1973, Orta Toroslar`da Alt paleozoik yaşta Çaltepe Kireçtaşı ve Seydişehir Formasyonunun stratigrafisi ve conodont faunası hakkında yeni bilgiler. Türkiye Jeol. Kur. Bült., 16-2, 39-52.

  • Öztaş, Y., 1989, Homa-Akdağ Yöresi, Sandıklı, Şuhut kuzeylerinin jeolojisi ve petrol olanakları. TPAO Rapor 2584, 81 p. (Yaymlanmamış).

  • Peel, J. S. & Larsen, N. H., 1984, Hadimopanella apicata from the Lower Cambrian of western North Greenland. Rapp. Grönlands geol. Unders. 121, 89-96.

  • Wilson, J. L., 1975, Carbonate facies in geologic history. Springer - Verlag, 471 p.

  • Wrona, R., 1982, Early Cambrian phosphatic microfossils from southern Spitsbergen (Hornsund region). Palaeont. Polon. 43, 9-16.

  • Wrona, R., 1987, Cambrian microfossil Hadimopanella from glacial erratics in West Antarctica. Palaeont. Polon. 49, 37-48.

  • Mammalian Fauna of Alçıtepe (Gelibolu Peninsula) Surroundings : Perissodactyla Foundings
    Tümel Tanju Kaya
    View as PDF

    Abstract: The vertebrate fossils of the Alçıtepe surroundings (Gelibolu Penninsula) include Anchitherium sp. from Nebisuyu,Hipparion primigenium Meyer, Chilotherium habereri (Schlosser) and Diceros pachygnathus (Wagner) from Sığındere, andHipparion mediterraneum Hensel from Değirmendere. The Değirmendere fauna has been recognized first in this study, on the basisof correlations with the Eurasian and African fauna, a late Middle Miocene age for the Nebisuyu fauna, an early Late Miocene age for theSığındere fauna and a middle Late Miocene age for the Değirmendere fauna can be established. The paleoecologic characteristics of the faunal assemblages are suggestive of a savannah environment for the Nebisuyu fauna, a forest-savannah for the Sığındere fauna and a steppefor the Değirmendere fauna.

  • Nebisuyu fauna

  • Late Miocene

  • forest-savannah

  • steppe

  • Arambourg, C, 1959, Vertebres continentaux du Miocene superieur de l`Afrique du Nord: Mem. Serv. Carte, geol. Algeria, N.S.,Paleont., 4,161.

  • Arambourg, C. ve Pivetaeau, J., 1929, Les Vertebres du Pontien de Salonique: Ann. Paleont., t. XVIII, 57-140.

  • Atalay, Z., 1981, Çankırı (Ankara) orta Miyoseninde Anchitherium aurelianense Cuvier in bulunması hakkında: Türkiye Jeol. Kur Bült., C.24, 75-77.

  • Becker - Platen, J.D., Sickenberg, O. ve Tobien, H., 1975, Die Gliederung der Kânozoischen sedimente der Türkei nach Vertebraten-Faunen- gruppen: in, Sickenberg, O. Die Gliederung des höheren Jungtertiârs und Altquartars in der Türkei nach Vertebraten und ihre Bedeutung für die internationale Neogen-Stratigraphie: Geol. Jb., B 15, 19-100.

  • Bernor, R.L., 1978, The mammalian systematics biostratigraphy and biochronology of Maragha and its importance for understanding Late Miocene Hominoid zoogeography and evolution: Ph.D. Univ. of California, 314 s.

  • Borsuk - Bialynicka, M., 1969, Lower Pliocene Rhinocerotids from Altan Teli, Western Mongolia: Pal. Polonica, 21, 73-92.

  • Colbert, E.H., 1935, Siwalik mammals in the American Museum of Natural History: Trans. Amer. Phil. Soc, XXVI, 1-401

  • Forsten, A.M., 1968, Revision of the Paleartic Hipparion: Acta Zool. Fennica 119, 1-134.

  • Forsten, A.M., 1978, Hipparion primigenium (v.Meyer, 1829) an early three-toed horse: Ann. Zool. Fennici, 15, 298-313.

  • Gaudry, A., 1862, Animaux fossil es et geologie de l`Attique: F. Savy, LXXV,476s.

  • Gromova, V., 1952, Les Hipparion: Edit. Akad. Sci. U.R.S.S., Moscou, Transl., from Russian by S.T.Aubin, Bur. Rech. Min. GeoL, 1-288.

  • Gürbüz, M., 1981, inönü (KB Ankara) Orta Miyosenindeki Hemieyon sansaniensis (Ursidae) türünün tanımlanması ve stratigrafik yayıhmı, Türkiye Jeol. Kur. Bült., C. 24, 85-90.

  • Heissig, K., 1972, Pâlaontologische und geologische Untersuchungen im Tertiâr von pakistan: Abh. Bayer. Akad. Wiss. Math. Nat. Kİ. N.F., Heft 152,1-112.

  • Heissig, K., 1975, Rhinocerotidae aus dem Jungtertiâr Anatoliens: Geol.Jb. B 15, 145-151.

  • Hensel, R., 1860, Ueber Hipparion mediterraneum: Abh. K. Preuss. Akad. Wiss. 27-121,

  • Hussain, S.T., 1971, Revision of Hipparion (Equi- dae, Mammalia) from the Siwalik Hills of Pakistan and India; Abh. Bayer. Akad. Wiss. Math. Nat. Kİ. N.F. Heft, 147,1-68.

  • Kaya, T., 1982, Gülpmar (Çanakkale) hipparionlarmm odontolojik özellikleri:Türkiye Jeol. Kur. Bült., C 25, 127-135.

  • Kaya, T., 1987, Middle Miocene Anchitherium and Aceratherium found in Tire (izmir): Jour. of Facult of Sci. Ege Univ., Series B, V. 9,11-16.

  • Lüttig,G. ve Steffens, P., 1976, Explanatory Notes for the paleogeographic atlas of Turkey from the Oligocene to the Pleistocene: 66 s.

  • Madler,K. ve Steffens, P., 1979, Neue Blattfloren aus dem Oligozân, Neogen und Pleistozân der Türkei. Geol. Jb., B 33, 3-33.

  • Ozansoy,F., 1969, Ege fosil omurgalı faunaları ve Hipparion`lu faunaların dikey dağılımı: Maden Tetkik Arama Enst. Ankara, s.72, 189-193.

  • Ozansoy,F., 1973, Les caracteristiques du Neogene des Dardanelles: Ankara Üniv. Dil Tarih Coğr. Fak., Antropoloji, s. 6, 171-180.

  • önem,Y., 1974, Gelibolu Yarımadası ve Çanakkale dolayının jeolojisi: TPAO Rap., 877.

  • Pirlot,P,Y., 1956, Les formes europeennes du genre Hipparion: Mem. Y.Com. Inst. Geol. Dip. Prov. n.XIV, 1-121.

  • Ringström, T., 1924, Nashorner der Hipparion-Fauna Nord-Chinas: Pal. Sinica, S.C., v.1,1-156.

  • Rögl,F. ve Steininger, F.F., 1983, Vom Zerfall der Tethys zu Mediterran und Paratethys: Ann. Nat. Hist. Mus. 85/a, 135-163.

  • Saner, S., 1985, Saros Körfezi dolayının çökelme istifleri ve tektonik yerleşimi, Kuzeydoğu Ege denizi, Türkiye: Jeol. Kur. Bült., C.28,1-10.

  • Schlosser,M., 1903, Die fossilen Cavicornier von Samos: Beitr. Pal. Geol. österr. Ungarn. 17, IV-XII, 28-118.

  • Sondaar,P.Y., 1961, Les Hipparion de l`Aragon meridional: Estudios Geol., 17,209-305.

  • Sondaar,P.Y., 1971 a, The Samos Hipparion: Proc. Kon. Nedcr. Akad. Wetensch., Af d. Natuurk. Erste. Reeks-Deel, XXI, n.1,1-76.

  • Sondaar,P.Y., 1971 b, An Anchitherium from the Vallesian of Soblay (Ain, France): V° Congres du Neogene Mediterraneen, Memoire du B.R.G.M.,78.

  • Sondaar,P.Y. ve Staesche, U., 1975, Anchitherium in der Türkei: Geol.Jb., B 15, 137-198.

  • Ünay,E. ve Bruijn, H. De, 1984, On some Neogene rodent assemblages from both sides of the Dardanelles, Turkey: Newsl. Stratigr., 13(3), 119-132.

  • Viret,J., 1958, Perissodactyla: Traite de Paleontologie, VI, 2, 368-492.

  • Viret,J., 1961, Cataloque critique de la fauna des mammiferes Miocenes de la Grive-SaintAlban (Iseere). Nouv. Archives, Mus., VI.

  • Wagner, A., 1848, Urweltliche Saügethier-Ueberreste aus Griechenland: Abh. Math. Phys. Kl. Bd. V.2,335-378.

  • Weber, M., 1904, Über Tertiâre Rhinocerotiden von der Insel Samos II: Bull. Soc. Imperiale, Nat.Moscou, XVIII, 477-500.

  • Werhli, H., 1941, Beitrag zur Kenntniss der Hipparionen von Samos: Pal. Zeitschr. Bd., 22, 321-386.

  • Wessels, W., Ünay, E. ve Tobien, H., 1987, Correlation of some Miocene faunas from Northern Africa, Turkey and Pakistan by means of Myrocricetodontidae: Proc. Kon. Ned. Akad. van Wetensch., B, 90,1,65-82.

  • Stratigraphical Interpretation of the Ulukısla Tertiary Sequences by Ostracodes and Foraminifers
    Atike Nazik Nuran Gökçen
    View as PDF

    Abstract: Ulukışla Tertiary sequences are located in the southeastern part of the Tuzgölü Basin and geologically bounded to thenortheast by the Niğde massive, to the east by the Ecemiş Fault, to the south by the Bolkar Mountains. The basement of the Tertiary sequences is the Campanian-Lower Maastrihtian aged ophiolitic melange which is tectonically located on the Permian to Upper Cretaceousrocks of the Bolkar Group. The oldest unit of the sequence is the Sansartepe formation consisting of volcanics, dikes and sills. The activity seems Ypresian aged in the south and Paleocene in the north. The Sansartepe unit is covered by the Başmakçı limestone of LowerYpresian in the north, and by Karatepe limestone of Lower Lutetian in the south. The detritics of the following Sereyenkaya formation isthe lateral extinction of the same limestones. These units, which are conformably overlaine by the turbiditic Güney formation, are observed to indicate Ypresian in the north and Lutetian-Bartonian in the south. Zeyvegediği gypsum and anhydrits and the laterally locatedKabaktepe member of the area are deposited in an evaporitic basin following the continental period of Upper Eocene. The sequence isoverlaine conformably by marls and limestones of Kurtulmuştepe formation and sandstones of Kızılöz formation of Lower Miocene. Middle and Upper Miocene are represented by Kızıltepe, Kızılbayır and Katrandedetepe formations. Beştepeler formation in the north, alluvialterraces in the south are the Pliocene sediments of the area studied.The sequence is terminated by the Quaternary alluviums in the studied area. 

  • Ecemiş Fault

  • Niğde massive

  • gypsum

  • ophiolit

  • Blumenthal, M., 1956. Yüksek Bolkardağm kuzey kenarı bölgelerinin ve batı uzantılarının jeolojisi. Maden Tetkik Arama Enst. Seri D, No: 7, 153 s., Ankara.

  • Bolli, H.M., Saunders, J.B. and Perch-nielsen, K., 1985, Plankton stratigraphy. Cambridge University Press, 327 p.

  • Demirtaşlı, E., Bilgin, AZ., Erenler, F., Işıklar, S., Şanlı, D.Y., Selim, M. ve Turhan, N., 19- 73, Bolkardağlarının jeolojisi. Cumhuriyetin 50. Yılı Yerbilimleri Kongresi, Tebliğler. Maden Tetkik Arama Enst., 608 s., Ankara.

  • Demirtaşlı, E., Turhan, N., Bilgin, A.Z. and Selim, M., 1984, Geology of Bolkar Mountains. Geology of the Taurus Belt International Symposium. 26-29 September 1983, Ankara.

  • Freels, D., 1980, Limnische Ostrakoden aus Jungtertiar und Quartar der Türkei. Geologiches Jahrbuch Reihe B., Heft 39, 171, p., Harmnvp.r

  • Keen, M.C., 1972, The Sannoisian and some other Upper Paleogene Ostracoda from northwest Europe. Reprinted from Paleontology, Volume 15, Part 2, London.

  • Ketin, î. ve Akarsu, I., 1965, Ulukışla Tersiyer havzasının jeolojik etüdü hakkında rapor. TPAO, No: 339.

  • Oktay, F.Y., 1982, Ulukışla ve çevresinin stratigrafisi ve jeolojik evrimi. Türkiye Jeol. Kur. Bült., 25:1, 15-24

  • Pomerol, Ch. and Premoli-Silva, I., 1986, Terminal Eocene Events, Elsevier Science Publishers B.V., Amsterdam, Printed in the Netherlands.

  • ISSUE FULL FILE
    View as PDF