Türkiye Jeoloji Bülteni
  • Anasayfa
  • 1997 AĞUSTOS Cilt 40 Sayı 2
Türkiye Jeoloji Bülteni

Türkiye Jeoloji Bülteni

1997 AĞUSTOS Cilt 40 Sayı 2
KAPAK
PDF Olarak Görüntüle
KÜNYE
PDF Olarak Görüntüle
İÇİNDEKİLER
PDF Olarak Görüntüle
Kangal-Alacahan Yöresi (Sivas) Üst Palepzoyik Yaşlı Meta-Sedimanter Kayaçlarda Gömülme ve Bindirme ile İlişkili Çok Düşük Dereceli Metamorfizma
Hüseyin Yalçin Ömer Bozkaya
PDF Olarak Görüntüle

Öz: Kangal-Alacahan yöresindeki Orta Devoniyen-Alt Karbonifer yaşlı Kangal formasyonu meta-klastitleri alttan üste doğru sedimanter gömülme ve bindirme sonucu gelişen farklı litolojik, dokusal ve mineralojik özelliklere sahiptir. Kınalar üyesi (klorit-mikapodlu arduvaz ve daha az meta-silttaşı) bolluk sırasına göre fîllosilikat (2M1illit/muskovit, lib klorit, karışık tabakalı paragonit-muskovit (P-M), paragonit, pirofillit, kaolinit (dikit), karışık tabakalı klorit-vennikülit (C-V) ve Morit-smektit (C-S), kuvars, kalsit, götitve kloritoyid içermektedir. îllit "kristalinite" (1C) değerleri düşük epizon-yüksek ankizonu yansıtmaktadır. Orta ankizonu temsil eden1C değerlerine sahip Bakırtepe üyesi ankimeta-kumtaşı ve ankimeta-şeyl ve/veya arduvazlannda kuvars, fillosilikat (2M1+lMd illit/muskovit, kaolinit/dikit), feldispat ve götit bulunmaktadır. Düzce üyesindeki klorit-mika podlu ankimeta-şeyl, ankimeta-silltaşı,ankimeta-kireçtaşı, ankimeta-kumtaşı ve arduvazlan, başlıca fillosilikat (2M!+lMd illit/muskovit, lib klorit, M-P, paragonit, kaolinit/dikit, pirofillit, C-V, C-S), kuvars, kalsit ve götitten oluşmaktadır. Metaklastik kayaçlar yüksek dereceli ankizonu işaret eden 1C değerleri sergilemektedirler. Başlıca kristalize kireçtaşı ve ender olarak kumtaşı ve şeylden oluşan Höyüktepe üyesi düşük ankimetamorfik veya yüksek diyajenetik dereceye karşılık gelmektedir. Birim kalsit, kuvars ve fillosilikat mineralleri (illit/muskovit, klorit vekaolinit/dikit) ve götit içermektedir. Allokton konumlu Kangal formasyonunda P-M, paragonit, pirofillit ve kloritoyid gib bindirmeile ilişkili indeks minerallerin bulunması, allokton ve otokton birliklerin ayırt edilmesinde ölçüt gibi gözükmektedir. Ayrıca, parajenetik ilişkiler meta-sedimanter kayaçların önce basınç-sıcaklık-zaman (P-T-t) yönünün tersi bir gömülme, sonra bindirme tektoniğisonucu P-T-t yönünde metamorfizmaya uğradığını göstermektedir. 

  • Paleozoyik

  • Meta-sedimanter kayaç

  • Gömülme

  • Metamorfizma

  • Kangal-Alacahan (Sivas)

  • Attlewell, P.,ve Taylor, R.K., 1969. A microtextural interpretation of a Welsh slate. International Journal of Mechanics and Mining Sciences, 6,423-438.

  • Bailey, S.W., 1980. Structures of layer silicates. In Crystal Structures of Clay Minerals and their X-ray Identifications, eds. Brindley, G.W. and Brown, G., Min. Soc. London, 2-213.

  • Bailey, S.W., 1988. X-ray diffraction identification of the polytypes of mica, serpentine, and chlorite. Clays and Clay Minerals, 36,193-213.

  • Baykal, F., 1966. 1:500 000 ölçekli Türkiye Jeoloji Haritası Sivas Paftası. MTA Yayını.

  • Beutner, E.C., 1978. Slaty cleavage and related strain in Martinsburg slate, Delaware Water Gap, New Jersey. Amer. Journ. of Sci. 278, 1-23.

  • Bozkaya, Ö., 1995. Doğu Toroslardaki (Sanz-Tufanbeyli-Saimbeyli yöreleri) sedimanter ve çok düşük dereceli metasedimanter kayaçların mineralojisi ve jeokimyası. Doktora Tezi, C.Ü. Fen Bil. Enst. 334 s (yayınlanmamış).

  • Bozkaya, ö. ve Yalçın, H., 1992. Hekimhan havzası (Kuzeybatı Malatya) Üst Kretase-Tersiyer istifinin jeolojisi. TPJD Bült, Ozan Sungurlu özel Sayısı, 4/1, 59-80.

  • Bozkaya, ö. ve Yalçın, H., 1996a. Diyajenez-metamorfizma geçişinin belirlenmesinde kullanılan yöntemler. Jeoloji Mühendisliği Dergisi, 49,1-22.

  • Bozkaya, Ö. ve Yalçın,H., 1996b. Doğu Toros otoktonu ve örtü kaya birimlerinin litoloji ve mineralojisi (Sanz-Tufanbeyli-Saimbeyli yöresi. C.Ü. Müh. Fak. Derg., Seri A-Yerbilimleri (baskıda).

  • Boztuğ, D., Larson, L.T., Yılmaz, S., Uçurum, A. ve öztürk, A., 1994. Alacahan yöresi (GD Sivas) lisfenitlerinin jeolojik konumu,

  • Brindley, G.W., 1980. Quantitative x-ray mineral analysis of clays: in Crystal Structures of Clay Minerals and Their X-ray Identification, G.W. Brindley and G. Brown, eds., Mineralogical Society, London, 411-438.

  • Chang, H.K., Mackenzie, F.T. ve Schoonmaker, J., 1986. Comparisons between die diagenesis of dioctahedral and trioctahedral smectite, Brazilian offshore basins. Clays and Clay Minerals, 34, 407-423.

  • Chennaux, G. ve Dunoyer de Segonzac, G., 1967. Etude petrographique de la pyrophyllite du Silurien et du Devonien au Sallara, repartition et origine. Bull. Serv. Carte geol. Als. Lorr. 20, 195-210.

  • Clauer, N. ve Lucas, J., 1970. Mineralogie de la fraction fine des schistes de Steige-Vosges septentrionales. Bull. Groupe Fr. Argues, 22, 223-235.

  • Craig, J. ve Fitches, W.R., ve Maltman, AJ., 1982. Chloritemica stacks in low-strain rocks from Central Wales. Geological Magazine, 119, 243-256.

  • Çelik, M., Karakaya, N. ve Turan, A., 1991. Erken Paleozoyik yaşlı killerin mineraloji ve metamorfizma özellikleri: Konya Güney ve Güneybatısı. V. Ulusal Kil Sempozyumu, A.Ü., Eskişehir, Bildiriler Kitabı (Ed: M. Zor), 62-73.

  • Dimberline, A.J., 1986. Electron microscope and microprobe analysis of chlorite-mica stacks in the Wenlock turbidites, mid Wales, UK. Geological Magazine, 123,299-306.

  • Eberl, D.D. ve Velde, B., 1989. Beyond the Kübler index. Clay Minerals, 24, 571-577.

  • England, P.C., Thompson, A.B., 1984. Pressure-temperaturetime paths of regional metamorphism; 1. Heat transfer during the evolution of regions of thickened continental crust. Journal of Petrology, 25, 894-928.

  • Esquevin, J., 1969. Influence de la composition chimique des illites sur leur cristallinite. Bull. Centre Rech. PauSNPA 3,147-153.

  • Folk, R.L., 1968. Petrology of Sedimantary Rocks. Hemphill`s, Austin-Texas, 170 pp.

  • Franceschelli, M., Leoni, L., Memi, I. ve Puxeddu, M., 1986. Regional distributions of Alsillicates and metamorphic zonation of the low-grade

  • Frey, M., 1969. A mixed-layer paragonite/phengite of lowgrade metamorphic origin. Cont Min. Petr., 24, 63-65.

  • Frey, M., 1970. The step from diagenesis to metamorphism in pelitic rocks during Alpine orogenesis. Sedimentology, 15,261-279.

  • Frey, M., 1978. Progressive low-grade metamorphism of a black shale formation, Central Swiss Alps, with special reference to pyrophyllite and margarite bearing assemblages. Journal of Petrology, 19, 95-135.

  • Frey, M., 1986. Very low-grade metamorphism of the Alp-An introduction. Schweiz. Mineral. Petrogr. Mitt., 66,13-27.

  • Frey, M., 1987. Very low-grade metamorphism of clastic sedimentary rocks. In Low Temperature Metamorphism. Ed. Frey, M., Blackle & Son, Glasgow, 9-58.

  • Frey.M. Saunders,J. ve Schwander, H., 1988. The mineralogy and metamorphic geology of low-grade metasediments, Northern Range, Trinidad. J. Geol. Soc. London, 145, 563-575.

  • Frey, M., Wieland, B., 1975. Chloritoid in autochthon-paraautochthonen Sedimenten des Aarmassiys. Schweiz. Mineral. Petrogr. Mitt, 55, 407-418.

  • Gray, D.R., 1977a. Some parameters which affect die morphology of crenulation cleavages. Journal of Geology, 85, 763-780.

  • Gray, D.R., 1977b. Morphologic classification of crenulation cleavage. Journal of Geology, 85, 229-235.

  • Guidotti, C.V., 1984. Micas in metamorphic rocks. In Micas, ed. Bailey, S.W., Reviews in Mineralogy 13, Mineralogical Society of America, 357-467.

  • Guidotti, C.V. ve Sassi, F.P., 1986. Classification and correlation of metamorphic facies series by means of muscovite &Q data from low-grade metapelites. Neues Jb. Miner. Abh. 153, 363-380.

  • Gültekin, A.S., 1993. Alacahan-Çetinkaya-Divriği (Sivas ili) arasında kalan alanın jeolojisi. Doktora Tezi, istanbul Üniversitesi, Fen Bil. Enst., 183 s (yayınlanmamış).

  • Hoeppener, R., 1956. Zur Problem der Bruchbildung, Schieferung undFaltung. Geologische Rundschau. 45,247-283.

  • Hoffman, J. ve Hower, J., 1979. Clay mineral assemblages as low grade metamorphic geothermometers: application to the thrust faulted disturbed belt of Montana, USA. In Aspects of Diagenesis, ed. Scholle, P.A. and Schluger, P.R., Soc. Econ, Paleontol. Mineral, Spec. Publ. 26, 55-79.

  • Hunziker, J.C., Frey, M., Clauer, N., Dallmeyer, R.D., Fredrichsen, H., Flehming, W., Hochstrasser, K., Roggyiler, P. ve Schwander, H., 1986. The eyolution of illite to muscovite: mineralogical and isotopic data from the Glarus Alps, Switzerland. Contrib. Mineral. Petrol, 92, 157-180.

  • İnan, S., Öztürk, A. ve Gürsoy, H., 1993. Ulaş-Sincan (Sivas) yöresinin stratigrafisi. Doğa-Türk Yerbilimleri Dergisi, 2,1-15.

  • Kisch, HJ., 1983. Mineralogy and petrology of burial diagenesis (burial metamorphism) in clastic rocks. In Diagenesis in Sediments and Sedimentary Rocks, 2, eds. Larsen, G. and Chilingar, G.V., Elsevier, Amsterdam, 289-493 and 513-541 (Appendix B-literature published since 1976).

  • Kish, H J., 1991. Development of slaty cleavage and degree of vey-low-grade metamorphism: a review. J. Metamorphic Geology, 9,735-750.

  • Koptagel, O. ve Gökçe, A., 1991. Başçayır-Dağönü (Ulaş-Sivas) yöresinde Divriği ofiyoliüi karışığının ana bileşenleri ve kromit yataklarının jeolojisi. C.Ü. Yerbilimleri, 8,101-117.

  • Kossovskaya, A.G. ve Shutov, VD., 1958. Zonality in the structure of terrigene deposits in platform and geosynclinal regions. Eclogae Geol. Hevl., 51`, 656-666.

  • Kossovaskaya, A.G. ve Shutov, V.D., 1963. Facies of regional epigenesis and metagenesis (in Russian). Izv. Akad. Nauk SSSR, Ser. Geol. 1963(7), 3-18 (transl. in Int. Geol. Rev., 7(1965), 1157-1167).

  • Kossovskaya, A.G. ve Shutov, V£)., 1970. Main aspects of the epigenesis problem. Sedimentology, 15,11-40

  • Krumm, H., 1984. Anchimetamorphose im Anis und Ladin (Trias) der Nördlichen Kalkalpen zwischen Arlberg und Kaisergebirge-ihre Verbreitung und deren baugeschichüiche Bedeutung. Geol. Rdsch. 73,223-257.

  • Kübler, B., 1984. Les indicatuers des transformations physiques et chimiques dans la diagenese, temperature et calorimetrie. In Thermometrie et barometrie geologiques, ed. M. Lagache, Soc. Franc. Miner. Crist., Paris, 489-596.

  • Li, G., Peacor, D.R., Merriman, R J., Roberts, B. ve van der Pluijm, B.A., 1994. TEm and AEM constraints on the origin and significance of chlorite^nica stacks in slates: an example from Central Wales, U.K. Journ. Struct. Geol., 16,8,1139-1157.

  • Maxwell, D.T. ve Howver, J., 1967. High-grade diagenesis and low-grade metamorphism of illite in the Precambrian Belt Series. Amer. Miner. 52, 843-857.

  • Merriman, R J. ve Roberts, B., 1985. A survey of white mica crystallinity and polytypes in pelitic rocks of Snowdonia and Liyn, Nort Wales. Mineral. Mag. 49(3), 305-319.

  • Millot, G., 1970. Geology of Clays, (trans. W.R.Farrand and H. Paquet). Springer Verlag, New York, Berlin, 429pp

  • Milodowski, A.E. ve Zalasiewicz, J.A., 1991. The origin, sedimentary, diagenetic and metamorphic evolution of chlorite-mica stacks in Llandovery sediments of central Wales, UK. Geological Magazine, 128, 263-278.

  • Morad, S., 1986. Mica-chlorite intergrowths in very low-grade metamorphic sedimentary rock from Norway. Neues Jb. Mineral, Abb.., 154,271-287.

  • Özgül, N., 1976. Toroslann bazı temel jeolojik özellikleri. T J.K. Bülteni, 19,1,65-78.

  • Pique, A. ve Wybrecht, E., 1987. Origine des chlorites de l`epizone heritage et cristallisation synschisteuse Exemple des grauwackes cambriennes du Maroc occidental. Bull. Mineral., 110, 665-682.

  • Pye, K. ve Krinsley, D.H., 1983. Inter-layered clay stacks in Jurassic shales. Nutare, 304, 618-620.

  • Robinson, D., 1987. Transition from diagenesis to metamorphism in extensional and collision settings. Geology, 15, 866-869.

  • Roy, A.B., 1978. Evolution of slty cleavage in relation to diagenesis and metamorphism: a study from the Hunsrückschiefer. Geological Society of America Bulletin, 89,1775-1785.

  • Sayar, C. ve Gültekin, A.S., 1993. Kangal (Sivas) çevresi yeşilşist fasiyesinde Devoniyen-Karbonifer Brakiyopodlan. 46. T.J.K. Bildiri Özleri, s. 136.

  • Sayar, C, Gültekin, A.S., 1995. The stratigraphy`, age and faunal community of Kangal formation (greenschist), Sivas, Turkey. Second International Turkish Geology Workshop, September 6-8, Cumhuriyet University, Sivas, Turkey, p. 99.

  • Sassi, FP. ve Scolari, A., 1974. The b0 value of the potassic white micas as a barometric indicator in low-grade metamorphism of pelitic schists. Contrib Miner Petrol 45, 143-152.

  • Srodon, J., 1984. X-ray powder diffraction identification of illitic materials. Clays and Clay Minerals, 32, 337-349.

  • Şengör, A.M.C. ve Yılmaz, Y., 1981. Tethyan evolution of Turkey: A plate tectonic approach. Tectonophysics, 75,181-241.

  • Teichmüller, M., 1987. Organic material and very low-grade metamorphism. In Low Temperature Metamorphism. Ed. Frey, M., Blackie&Son, Glasgow, 114-161.

  • Tunç, M., özçelik, O., Tutkun, Z. ve Gökçe, A., 1991. Divriği-Yakuplu-lliç-Hamo (sivas) yöresinin temel jeoloji özellikleri. Doğa-Türk Müh. Çevre Bil. Dergisi, 15, 225-245.

  • Uçurum, A. ve Yalçın, H., 1993. The geology and geochemistry of the northern Hasançelebi volcanics (Northwest Malatya-Turkey). Seventh Meeting of Europen Union of Geosciences (EUG VII), Strasbourg, 4-8 April, Terra, Abstracts, p. 585-586.

  • Van der Plujm, B. ve Kaars-Sijpesteijn, CH., 1984. Chloritemica aggregates: morphology, orientation, development and bearing on cleavage formation in verl-lowgrade rocks. Journal of Structural Geology, 6,399-407.

  • Voll, G., 1960. New work on petrofabrics. Liverpool and Manchester Geological Journal, 2, 503-567.

  • Warr, L.N., Primmer, TJ . ve Robinson, D., 1991. Variscan very low-grade metamorphism in southwest England : a diastathermal and thrust-relatad origin. J. Metamorphic Geol., 9,751-764.

  • Warr, L.N. ve Rice, A.H.N., 1994. Interlabratory standartization and calibration of clay mineral crystallinity and crystallite size data. J. Metamorphic. Geol., 12,141-152.

  • Weaver, C.E. ve Broekstra, B.R., 1984. Illite-mica. Iıı ShaleSlate Metamorphism in Southern Appalachians, eds. Weaver, C.E. et al., Developments in Petrology 10, Elsevier, Amsterdam, 67-97.

  • Weber, K., 1981. Kinematic and metamoiphic aspects of cleavage formation in very low-grade metamoiphic slates. Tectonophysties, 78, 291-306.

  • White, S.H., Huggett, J.M. ve Shaw, HE., 1985. Electron-optical studies of phyllosilicate intergrowths in sedimentary and metamorphic rocks. Mineralogical Magazine, 49,413-423.

  • Woodland, B.G., 1982. Gradational development of domainal slaty cleavage, its origin and relation to chlorite poiphyroblasts in the Martinsburg Formation, eastern Pennyslvania. Tectonophysics, 82, 89-124.

  • Woodland, B.G., 1985. Relationship of concretions and chlorite-muscovite poiphyroblasts to the development of domainal cleavage in low-grade metamorphic deformed rocks from north-central Wales, great Britain. Journal of Structural Geology, 7,205-215.

  • Yalçın, H. ve Bozkaya, Ö., 1995a. Sepiolite-palygorskite from the Hekimhan region (Turkey). Clays and Clay Minerals, 43, 6,705-717.

  • Yalçın, H. ve Bozkaya, O., 1995b. Kangal-Çetinkaya alt baseni (Sivas baseni) gölsel paligorskiüerinin mineralojisi ve jeokimyası. VII. Ulusal Kil Sempozyumu, MTA, Ankara, 27-30 Eylül, Bildiriler Kitabı (Eds. M. Şener, F.öner, E. Koşun), 105-116.

  • Yang. C. ve Hesse, R., 1991. Clay minerals as indicators of diagenetic and anchimetamorphic grade in an overthrust belt, External domain of southern Canadian Appalachians. Clay Minerals, 216, 211-231.

  • Yılmaz, A., 1994. Çarpışma sonrası bir çanak örneği: Sivas havzası, Türkiye. Türkiye 10. Petrol Kongresi, s. 21-33.

    • Çay (Afyon) Güneybatısında Sultandağları Masifi`nin Mesoskopik Tektonik Özellikleri ve Jeoloji Evrimi
    Mahmut Tahir Nalbantçilar
    PDF Olarak Görüntüle

    Öz: Sultandağları Masifi`nin kuzeybatı kesiminde yer alan inceleme alanında otokton, allokton ve neootokton konumlu birimler gözlenmiştir. Otokton birimler, volkano sedimanter özellikli İnfrakambriyen yaşlı Gökoluk formasyonu ile bunu açılı uyumsuz olarak üstleyen ve sığ denizel karbonatlardan oluşan Üst Jura yaşlı Sarıtaş formasyonudur. Bu formasyonları Mesozoyik yaşlı Kocakızıl doleritine ait dayklar kesmektedir. Alt?-Orta Kambriyen yaşlı Çaltepe kireçtaşı ile uyumlu olan Üst Kambriyen-Alt Ordovisiyen yaşlı Sultandede formasyonu tektonik dokanakla otokton birimler üzerine gelir. Bu birimleri yine allokton olarak Mesozoyik yaşlı Hoyranofiyoliti ve Hacıalabaz kireçtaşı olistoliti örter. Bu istif üzerine Pliyosen yaşlı Yankkaya formasyonu ile Kuvaterner yaşlı alüviyalçökeller açılı diskordansla gelir. Bölgesel diskordanslar yörede; Assintik, Kaledoniyen, Hersiniyen ve Alpin orojenezlerinin etkili olduğunu ortaya koymaktadır. Assintik hareketlerle bir yay (magmatik/ada) gelişimi ile deforme olmuş Gökoluk formasyonu ve AltPaleozoyik istif, Kaledoniyen ve Hersiniyen dağoluşum hareketlerinin etkisinde kalmıştır. Buna bağlı olarak en az üç evreli kıvrımlanmaya (Ft, F2, F3) ve epimetamorfizmaya uğrayarak üstelenmiş kıvnm geometrileri kazanmıştır. Üçüncü deformasyon fazı (F3) kinkbandı, buruşma klivajlan ve zigzag kavramlar oluştururken, ikinci evrede gelişen çizgisellikleri bükmüş ve deforme etmiştir. Alpinhareketler Triyas`ta riftleşme, Senoniyen`de ise nap ve bindirmeleri geliştirmiştir. Son olarak Miyosen`deki tansiyonel neotektonikdönemde oluşmuş kesişen (conjugate) blok faylanmalar, Sultandağları`na bugünkü KB-GD ile kuzey kesiminde ise KKD-GGB uzanımlı bir horst görünümü kazandırmıştır.

  • înfrakambriyen

  • Jeoloji evrimi

  • Kesişen faylar

  • Üstelenmiş kıvrım

  • Sultandağlar

  • Afyon

  • Abdüsselamoğlu, Ş., 1958, Sultandağı`nın 1/100,000 ölçekli jeolojik leveleri hakkında rapor: MTA Gen. Müd., Derleme Rapor No. 2669, Ankara (yayımlanmamış).

  • Blumenthal, M.M., 1947, Seydişehir-Beyşehir hinterlandındaki Toros dağlarının jeolojisi: MTA Enst. Yayını No. 2, Ankara, 242 s.

  • Boray, A., Şaroğlu, F. ve Emre, Ö., 1985, İsparta büklümünün kuzey kesiminde Doğu-Batı daralma için bazı veriler: Jeoloji Mühendisliği, 23,9-19.

  • Brennich, G., 1954, 1/100.000 ölçekli genel jeolojik harita izahnamesi, Akşehir (90/1,2,3,4) ve Ilgın (91/1 ve 91/3) paftaları: MTA Gen. Müd., Derleme Rapor No. 2514, Ankara (yayımlanmamış).

  • Cosgrove, J.W. ve Price, N.J., 1990, Analysis of geological structures: Cambridge University, Press, Newyork, 510 s.

  • De Sitter, L.U., 1964, Structural geology: McGraw-Hill Book Co., Newyork, 552 s.

  • Dean, W.T. ve Monod O., 1970, The Lower Paleozoic Stratigraphy and faunas of the Taurus mountains near Beyşehir, Turkey, I., Stratigraphy: Bull. Brit. Mus. Nat. Hist. Geol., 19,8,411-426.

  • Demirkol, C, 1977, Yalvaç Akşehir dolayının jeolojisi. Doç. tezi, S.Ü. Fen Fak. Yerbilimleri Böl., Konya, 107 s. (yayımlanmamış).

  • Demirkol, C, 1981, Sultandağ kuzeybatısnıın jeolojisi ve Beyşehir-Hoyran napı ile ilişkileri, TÜBİTAK TBAG-382.

  • Demirkol, C, 1982, Yalvaç-Akşehir dolayının stratigrafisi ve Batı Toroslarla deneştirimi: Jeoloji Mühendisliği, 14,3-14.

  • Demirkol, C, 1986, Sultandağ ve dolayınm tektoniği: MTA Derg., 107, 111-118.

  • Demirkol, C. ve Yetiş, C, 1985, Hoyran gölü (İsparta) kuzeyinin stratigrafisi: MTA Derg., 101/102,1-13.

  • Eren, Y., 1990a, Engilli (Akşehir)-Bağkonak (Yalvaç) köyleri arasında Sultandağlan Masifi`nin stratigrafisi: Ç.Ü., A.Acar Sempozyumu, Adana, 83-92.

  • Eren, Y., 1990b, Engilli (Akşehir)-Bağkonak (Yalvaç köyleri arasında Sultandağları Masifi`nin tektonik özellikleri: Türkiye Jeol. Kur. Bült., 33,39-50.

  • Haude, H., 1972, Stratigraphie und tektonik des südlichen Sultan Dağ (SW-Anatolien): Zeit. Deutsch. Geol. Ges., Hannover, 123,411-421.

  • Hobbs, B.E., Means W.D. ve Williams, P.F., 1976, An outline of structural geology: Inf. edn. Wiley.

  • Gutnic, M, Kelter, D. ve Monod, O., 1968, Decouverte de nappes de chamage dans le nord du Taurus occidentale (Turquie meridionale): C.R. Acad. Sci., Paris, 226,988- 991.

  • Juteau, Th., 1975, Les ophiolites des nappes d`Antalya (Taurides occidentales, Turquie): Sciences de la Terre, Memoire, No. 32,692 s.

  • Ketin, Î., 1966, Anadolunun tektonik birlikleri (Tectonic units of Anatolian Asia Minor): MTA Derg., 66,20-35.

  • Koçyiğit, A., 1983, Hoyran Gölü (İsparta Büklümü) dolayının Tektoniği: Türkiye Jeol. Kur. Bült., 26,1-10.

  • Nalbantçılar, M.T., 1996, Akkanok (Afyon)-Sağır (İsparta) arasında Sultandağları Masifi`nin tektonostratigraflsi:KTÜ Jeoloji Müh. Böl. 30. yıl sempozyumu bild., Trabzon, 708-717.

  • Özgül, N., 1976, Toroslann bazı temel jeoloji özellikleri: Türkiye Jeol. Kur. Bült., 19-1, 65-78.

  • Özgül, N., Bölükbaşı, S., Alkan, H., öztaş, Y. ve Korucu, M., 1991, Göller bölgesinin tektonostratigrafîk birlikleri: O. Sungurlu sempozyumu bildirileri, Ankara, 213-237`

  • Ramsay, J.G., 1967, Folding and fracturing of rocks: Me. Graw-Hill Book Co., Newyork, 568s

  • Ramsay, J.G. ve Huber, M.I., 1987, The techniques of modern structural geology, V.I: folds and fractures: Academic Press, London, 307 s.

  • Ramsay, J.G. ve Huber, M.I., 1989, The techniques of modern structural geology, V.2: folds and fractures: Academic Press, London, 309-700.

  • Tolluoğlu, A.Ü. ve Sümer, E.Ö., 1995, Gondvana kuzeyi Anadolu mikrokıtası Erken Paleozoyik evrim modeli: Türkiye Jeol. Kur. Bült, 38,1-22.

  • Turner, F.J. ve Weiss, L.E., 1963, Structural analysis of metamorphic tectonices: Me. Graw-Hill Book Co., Newyork.

  • Whitten, E.H.T., 1976, Structural geology of folded rocks: Chicago Rand, Me. Nally, 663 s.

    • Düzce Ovası Killerinin Konsolidasyon Özellikleri ve Jeolojik Evrim ile İlişkisi
    Orhan Şimşek Süleyman Dalğiç
    PDF Olarak Görüntüle

    Öz: Anadolu otoyolunun Gümüşova-Gerede arasındaki bölümünde yer alan Düzce killerinin konsolidasyon özelliklerinin bilinmesi, mühendislik yükü altındaki oturma davranışlarının belirlenmesinde önemli rol oynamaktadır. Bu amaçla, otoyol güzergahının Düzce kesimindeki killerin konsolidasyon özellikleri araştırılmıştır. Düzce havzası çökellerinin en kalın olduğu yer, şehrin güney kenarında olup, kalınlık bu kesimde yaklaşık 260 m`dir. Çökeller, havza ortasında ve güneye doğru kil, siltli kil ve killi sütlerin egemen olduğu istiften oluşurken, kuzey ve kuzeydoğuda ise kum ve çakıl gibi daha iri taneli malzemenin egemen olduğu seviyeler yer almaktadır. Killi seviyelerin belirlenen konsolidasyon özelliklerine göre, havza killerinin yüzeyden 5 ile 10 m arasında değişen derinliklere kadar aşın konsolide oldukları tespit edilmiştir. Aşın konsolidasyonun gelişimine, ovanın güneyindeki Düzce fayının aktivitesi ile havzanın çökelim merkezinin güneye hareket etmesi ve bunun sonucunda ovanın kuzey tarafının güneye oranla yükselmesinin sebep olduğu sonucuna varılmıştır. Bunun yanısıra, ovanın bu nedenlerden dolayı yükselen kısımlarında yeraltısuyu seviyesindeki değişim, havalanma zonunun artmasına ve üst katmanların kuruması sonucunda aşırı konsolidasyon düzeylerinin gelişmesine sebep olmuştur. 

  • Düzce

  • Ova

  • Konsolidasyon

  • Jeolojik evrim

  • ASTM (American Society for Testing and Material), 1985, Annual Book of ASTM Standarts Soil and Rock, Building Stones, Section-4, Construction, V.04.08, ASTM Publication, 972,166-194.

  • Ansal, M.A., 1987, Konsolidasyon özelliklerinin istatistiksel bir değerlendirmesi, Zemin Mekaniği ve Temel Mühendisliği ikinci Ulusal Kongresi, Cilt 1, istanbul, 15-28.

  • Aydın, A., ve Nur, A., 1982, Evolution of pull apart basins and their scale independence, Tectonics, 1,91-105.

  • Bjerrum, L., 1972, Embankments on soft ground, Proc. Speciality Conf. Perform. Earth and Earth-Supported Struct., ASCE, 1-54.

  • Bowles, J.E., 1979, Physical and Geotechnical Properties of Soils, Me Graw-Hill book Co., Inc., New York, 410 pp.

  • Craig,R.F., 1978, Sou Mechanics. Van Nostrand reinhold Co., New York, 318 pp.

  • Dhowian, A.W., Erol, A. O., ve Sultan, S., 1987, Settlement Predictions in complex Sabkha soil profiles, Bulletin of the International Association of Engineering Geology 36,11-21.

  • Gündüz, Z. ve Önalp, A., 1996, Killerin sıkışabilirlik indisleri ile temel özellikleri arasındaki bağıntı, Zemin Mekaniği ve Temel Mühendisliği Altıncı Ulusal Kongresi, İzmir, 82-88.

  • Herrero, O.R, 1980, Universal compression index equation, Journal of GED, Proc. of ASCE, 106, GT 11,1179-1200.

  • Kenny, T.C., 1964, Sea level movements and the geologic histories of the Post-Glacial soils at Boston, Nicolet, Ottowa and Oslo, Geotechnique 14, 203-204.

  • Leonards, G., 1976, Estimating consolidation settlement of shallow foundations on overconsolidated clay, Transportion Research Board, Special Report 163, Washington, D.C., 13-16.

  • Seymen, L, 1975, Kelkit kesiminde Kuzey Anadolu fay zonunun tektonik özelliği, ÎTÜ Maden Fakültesi Yayını, 192s.

  • Skempton, A., W., 1953, The colloidal activity of clays. Proc. of 3 rd hit. Conf. on Soil mech., Zurich, 1:57-61.

  • Smith, G .N., 1974, Elements of soil mechanics for civil and mining engineers. Crosby Lockwood Staples, London, 418 pp.

  • Şaroğlu, F., Emre, ö., ve Boray, A., 1987, Türkiyenin diri fayIan ve depremselliği, MTA Raporu, Derleme No 8174, (yayımlanmamış).

  • Şaroğlu F., Emre, Ö., ve Kuşçu, I., 1992, Türkiye diri fay haritası, MTA Genel Müdürlüğü, 1:1000000 ölçekli harita.

  • Şengör, A.M.C., 1979, The North Anatolian transform fault: its age, offset and tectonics significance, J. Geo. Soc. London, 136,269-282.

  • Şimşek, O., 1994, Düzce ovası killerinin konsolidasyon özellikleri ve jeolojik evrim ile ilişkisi, iÜ Fen Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi, 88 s., (yayımlanmamış).

  • Yazman, K.M., ve Çokuğraş, R., 1984, Bolu-Kaynaşlı-Mengen yerleşim merkezleriyle sınırlı alanın ön jeolojisi raporu. TPAO Rap. No 1999, (yayımlanmamış).

    • Anadolu Otoyolu Bolu Tünelinde Litolojik ve Yapısal Unsurların Dağılımı
    Süleyman Dalğiç
    PDF Olarak Görüntüle

    Öz: Bolu tüneli yaklaşık 3250 m uzunluğu ile ülkemizin en uzun otoyol tüneli olacaktır. Tünel güzergahı değişik litolojilerden ve doğrultu atımlı faylar ile bindirme zonlarından geçmektedir. Anadolu otoyolu Bolu tünelindeki en yaşlı birim, başlıca amfibolit, gnays, metadiyorit, metakuvarsdiyoritten oluşan Prekambriyen öncesi, Yedigöller formasyonudur. Bu birimleri Devoniyen yaşlı kayraktaşı, metakuvarsit ile Çatak kireçtaşı üyesinden oluşan îkizoluk formasyonu tektonik dokanakla üzerlemektedir. Tünel güzergahına yakın alanlarda Üst Kretase kaotik bir topluluk olan Abant karmaşığı ile başlar. Bu topluluk içerisine karmaşıkla yaşıt veya daha genç, Elmalık granitoidleri sokulum yapmıştır. Breşik mermer ve kayraktaşından oluşan Atyayla formasyonu Üst Kretase sonunu temsil etmektedir. Bu birimin üzerinde Paleosen-Alt Eosen yaşlı kumlu kireçtaşı ve karbonatlı kumtaşından oluşan Bayramışlar formasyonu ile kumlu kireçtaşı, karbonatlı kum taşı, breşik çakıltaşı, kum taşı, silttaşı, kil taşı, marn ve kireçtaşından oluşan Fmdıcak formasyonu bulunmaktadır. Güzergahın en genç birimleri kil, kiltaşı, killi kireçtaşı, jips, marn ardalanması ile temsil edilen Orta-Üst Eosen yaşlıApalar formasyonu ile tutturulmamış ve/veya tane tutturmalı çökellerden oluşan, Pliyosen yaşlı Asarsuyu formasyonudur. Bu birimler Üst Kretase`den başlayarak Üst Miyosen`e kadar K-G yönlü sıkıştırma kuvvetleri ile itilerek üst üste yığılmışlardır. Bu sıkıştırma rejimi Üst Miyosen`den sonra değişmiş ve tünel güzergahını da içine alan bölgede Kuzey Anadolu fay zonu ile ilişkili doğrultu atımlı faylar gelişmiştir.

  • Bolu

  • Otoyol

  • Tünel

  • Litolojik karmaşık

  • Yapısal jeoloji

  • Abdüsselamoğlu, Ş., 1959, Almacıkdağı ile Mudurnu ve Göynük civarının jeolojisi; İÜ Fen Fak. Monografileri sayı: 14.

  • Aktimur, T., Algan, Ü., Ateş, Ş., Oral, A., 1983, Bolu ve yakın çevresinin yerbilim sorunları ve çözümleri: M.T.A. Rap. no: 7387 (yayınlanmamış).

  • Astaldi rap. no: 2014,1990, Geological report; Preliminary design. Anatolian Morotway Gümüşova-Gerede Street» No 2,96s.

  • Aydın, M., Serdar, S., Şahintürk, ö., Yazman, M., Çokuğraş, R., Demir, O. ve Özçelik, Y., 1987, Çamdağ (Sakarya) Sünnicedağ (Bolu) yöresinin jeolojisi TJK Bülteni, 30,1-14.

  • Blumenthal, M., 1948, Bolu civan ile Aşağı Kızılırmak Mecrası arasındaki kuzey Anadolu silsilelerinin jeolojisi: MTA yayınları no: 13,265s.

  • Canik, B., 1980, Bolu sıcak su kaynaklarının hidrojeoloji incelemesi: Selçuk Üniversitesi Fen Fakültesi yayınlan no: 1,74s

  • Christie-Blick, N. ve Biddle, K.T., 1985, Deformation and basin formation along strike-slip faults: Soc. Econ. Paleont. and Min. Spec. Publ. No: 37, p: 1-34.

  • Cent, O., 1990, Bolu masifinin jeolojik vejeoteknik incelemesi, Doktora tezi, HÜ Fen Bil. Ens., Ankara, 217 s. (yayınlanmamış).

  • Dalgıç, S., 1994, Anadolu otoyolu Bolu dağı geçişinin mühendislik jeolojisi, Doktora tezi, İstanbul Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, 213 s. (yayınlanmamış).

  • Görmüş, S., 1980, Yığılca (Bolu NW) yöresinin jeolojik incelemesi, Doktora tezi, Hacettepe Univ., Ankara, 210 s. (yayınlanmamış)

  • Gözübol, A., M., 1978, Mudurnu-Dokurcun-Abant (Bolu ili) alanının jeoloji incelemesi ve Kuzey Anadolu yardımının yapısal özellikleri, Doktora tezi, İÜ Fen Fak. Uygulamalı Jeoloji Kürsüsü, 116 s.

  • Gözübol, A.M., önal, M., 1986, Çat barajı isale tünelinin mühendislik jeolojisi ve kaya mekaniği incelemesi, MalatyaÇelikhan alanının jeolojisi: Türkiye Bilimsel ve Teknik Araştırma Kurumu TBAG-647 projesi (yayınlanmamış).

  • Higgins, W.M., 1971, Cataclastic Rocks: United States Government Printing Office, Washington. 97 p.

  • Kaya, O. ve Dizer, A., 1984, Bolu kuzeyi Üst Kretase ve Paleojen kayalarının stratigrafi ve yapısı: MTA Dergisi no: 97/98 (Ayrı baskı).

  • Ketin, I., 1966, Anadolunun Tektonik Birlikleri; MTA Enstitüsü Dergisi, 66,20-34.

  • Ketin, î., 1967, Bolu, Gerede, Mengen ve Yığılca bölgesindeki Paleozoyik Teşekküllere ait jeolojik rapor; TPOA Arama grubu, rapor no: 379 (yayınlanmamış).

  • Schmid, S.M. ve Handy, M.R., 1991, Towards genetetic classification of fault rocks; Geological usade and tecto nophysical implications; Controversies in modern geology: Academic press limited, p 339-361.

  • Sibson, RH., 1977, Fault rocks and fault mechanizm Jour, of Geo.Soc.Lond. 133,191-213.

  • Şengör, A.M.C., ve Yılmaz, Y., 1981, Tethyan evolution: of Turkey Plate Tectonic Approach: Tectonophysics, 75, 181-241.

  • Takagi, H., 1986, Implications of mylonite microstructures for the geotectonic evolution of the median tectonic line: Central Japan. Jour. Structural Geo., 8,3-14

  • Wilcox, R£., Harding, T.P. ve Seely, D.R., 1973, Basich wrench tectonics; AAPG Bull., 57/1, 74-96.

  • Yılmaz, Y., Gözübol, A.M., Tüysüz, O. ve Yiğitbaş, E., 1981, Abant (Bolu)-Dokurcun (Sakarya) arasında Kuzey Anadolu Fay zonunun kuzey ve güneyinde kalan tektonik birliklerin jeolojik evrimi. İÜ Yerbilimleri Der. 2., 231-261.

    • Kireçtaşı Akiferlerinde Yağıştan Süzülmenin Hesabı Üzerine Bir Araştırma: Triyas Kireçtaşları, Çorum
    Ahmet Apaydin
    PDF Olarak Görüntüle

    Öz: Akiferlerin besleniminde yağış, sıcaklık, buharlaşma terleme kayıpları gibi meteorolojik etkenler ile akiferin yayılımı alanı ve kalınlığı, jeolojik konumu, litolojik ve yapısal özellikleri, topografya, toprak ve bitki örtüsü gibi özellikler etkilidir. Bir akiferden sürekli olarak güvenle çekilebilecek azami yeraltısuyu miktarının belirlenmesinde öncelikle bu özelliklerin bilinmesi gerekmektedir. Buçalışmanın amacı; kaynak boşalımlarından yola çıkarak, akiferlerde yağıştan süzülmenin hesaplanması ve farklı miktardaki süzülmelerin nedenlerinin açıklanmasıdır. Bu amaçla, Çorum güneyinde seçilen bir pilot alandaki Triyas yaşlı kireçtaşı akiferlerinde, kaynakazalma eğrilerinin analizi yöntemiyle yağıştan süzülme oranları hesaplanmıştır. Hesaplanan süzülme oranlan % 35 ile % 62 arasında değişmektedir. 

  • Akifer

  • Kaynak azalma eğrisi

  • Azalma katsayısı

  • Beslenım

  • Boşalım

  • Rezerv değişimi

  • Süzülme

  • Apaydın, A., 1993, Derinçay Havzasının (Çorum) hidrojeoloji İncelemesi: Yük. Müh. Tezi, Hacettepe Univ., 127 s. (yayınlanmamış).

  • Günay, G., 1984, Genel hidrojeoloji lab. ders notlan, Hacettepe Univ., 208 s. (yayınlanmamış).

  • Hakyemez, Y., Barkut, M.Y., Bilginer, E., Pehlivan Ş., Can, B., Dağer, Z. ve Sözeri, B., 1986, Yapraklı-Ilgaz Çankırı-Çandır dolayının jeolojisi, MTA Der. Rap. No: 7966, 114 s. (yayınlanmamış).

  • Ivankovic, T., 1976, Hydrogeologic estimation of ground water storage connected with the surface water storage. Case of the Salakovac reservoir, Karst hydrology and Water Resources Proceedings of the U.S.-Yugoslavian Symposium Dubrovnik, 871 p.

  • Maillet, E., 1905, Essais d`hydraulique fluviale, Paris.

  • Özcan, A., Erkan, A., Keskin, A., Keskin, E., Oral, A., özer, S., Sümengen, M. ve Tekeli, O., 1980, Kuzey Adanolu Fayı-Kırşehir Masifi arasının temel jeolojisi, MTA Der. Rap. No: 8722,136 s.(yayınlanmamış).

  • Şenalp, M., 1981, Çankm-Çorum Havzasının Sungurlu bölgesindeki karasal formasyonların sedimantolojik incelenmesi, TJK Bült, 24-1,65-74.

  • Torbarov, K., 1976, Estimation of permeability and effective porosity in karst on the basis of recessin curve analysis, Karst Hydrology and Water Recources Proceedings of the U.S .-Yugoslavian Symposium, Dubrovnic, 871 p.

  • Ulu, Ü., Ateş, M., Genç, Ş., Gök, L., Arbas, A., öztürk, Ş., Akpınar, K., ve Aziz, A., (baskıda), 1/100 000 Ölçekli açınsama nitelikli Çorum G33 paftasının jeolojisi, MTA Türkiye Jeoloji Haritaları Serisi.

    • Doğu Anadolu`daki Obsidiyen İçeren Volkaniklerin "Fizyon Track" Yöntemiyle Yaş Tayini
    Guiliou Bigazzi Zehra Yeğingil Tuncay Ercan Massimo Oddone Mehmet Özdoğan
    PDF Olarak Görüntüle

    Öz: Doğu Anadolu`daki bir çok volkanik bölgedeki obsidiyen örnekleri "fizyon track" (FT) yöntemiyle yaşlandırılmıştır. Bu çalışmada, volkanikleri gösteren jeoloji haritaları toplanıp derlenmiştir. Bu haritalar, FT yaşlarındaki gibi |0.03 Ma`dan 6.09 Ma`ya kadar) Doğu Anadolu`daki obsidiyen içeren volkaniklerin anlaşılmasında net bir destek sunarlar. Daha önceki yayımlanmış ölçümlerle birlikte genç zamanlar (1 Ma), Van Gölü`nün bati ve kuzey kıyılan boyunca yer alan Pleistosen volkanlarının üzerinde belirtilmiştir. Obsidyenler, Üst Miyosen-Pliyosen yaşlı NE (Kars)`den S W (Bingöl) doğrultusunda uzanan düzgün bir yay boyunca dağılmışlardır. Sonraki patlamalar için daha önce belirtilmiş sadece iki K-Ar yaşı vardır; bunlardan çoğu çok yakın zamanda onaylanmıştır. 

  • Obsidiyen

  • Volkanikler

  • Fizyon track yaşlandırma yöntemi

  • Doğu Anadolu

  • Aktimur T., Tekirli E., Yurdakul E., Ercan T., Kecer M., Ürgüıı B., Gürbüz M., Can B. ve Yaşar T. (1991): Geology of the vicinity of Kars-Arpaçay region and petrology of Neogene-Quaternary aged volcanites. Bull. Geological Congress of Turkey, 6,104-117.

  • Arias C, Bigazzi G. ve Bonadonna F.P. (1981): Size correction and plateau age in glass shards. Nucl. Tracks Radiat. Meas., 5,129-136.

  • Arias C, Bigazzi G., Bonadonna F.P., Cipolloni M., Hadler J.C., Lattes C.M.G. ve Radi G. (1986): Fission track dating in archaeology. A useful application. In: Scientific Methodologies Applied to Works of Art. Edited by Paolo L. Parrini. Montedison, Progetto Cultura Eds., Milan, Italy, 151-159.

  • Arias-Radi G., Bigazzi G. ve Bonadonna FP. (1972): Le tracce di fissione. Un metodo per lo studio delle vie di commercio dell`ossidiana. Origini, 6,155-170.

  • Baş H. (1979): Petrologische und geochemische Untersuchungen an subrezenten Vulkaniten der Nordanatolischen Störungszone (Absehnitt: Erzincan-Niksar). Ph. D. Diss. Univ. Hamburg, 106 p.

  • Bigazzi G. ve Bonadonna F.P. (1973): Fission track dating of the obsidian of Lipari Island (Italy). Nature, 242,322-323.

  • Bigazzi G., Bonadonna F.P., Laurenzi M.A. ve Tonarini S. (1993a): A test sample for fission track dating of glass shards. Nucl. Tracks Radiat. Meas., 21,489-497.

  • Bigazzi, G., Bonadonna F.P., Di Paola G.M. ve Giuliani O. (1993b): K-Ar and fission track ages of the last volcanotectonic phase in the Ethiopian rift valley (Tullu Mo ye area). Geological and mineral resources of Somalia and surrounding regions. 1st. Agron .Oltremare ,Firenze,Relaz. e Monograf., 113, 311-322.

  • BigazziG.,BonadonnaF.P. ve Radi G. (1982): Fission track dating of obsidians andprehistory. 5th ICOG-WorkshoponFissionTrackDating,June30,1982,NikkoNational Park, Japan. Abstracts, 1-4.

  • BigazziG.,ColtelliM., Hadler N.J.C., Osorio Araya A.M., Oddone M. ve SalazarE. (1992): Obsidian bearing lava flows •> and pre-Columbian artifacts from Ecuadorian Andes: firstnewmultidisciplinary data.J . South Am. Earth Sci., 6,21-32.

  • BigazziG., DompnierE., Hadler NetoJ.C,PoupeauG. and Vulliez E. (1988) 1: Areactor intercalibrationfor fission track dating anduraniummicromapping. Nucl. Tracks RadiatMeas, 15,755-757.

  • BigazziG.,ErcanT., Oddone M., özdoğan M. ve YeğingilZ. (1993 c): Application of fissiontrackdating toarchaeometry: provenance sludies ofprehistoricobsidianartifacts. Nucl. Tracks Radiat. Meas, 22,757-762.

  • Bigazzi G., Marton P., Norelli P. ve RozloznikL. (1990): Fission track dating ofCarpathian obsidians i andprovenanceidentification. Nucl. Tracks Radiat. Meas., 17,391- 398.

  • Bigazzi G., Yeğingil Z., Ercan T., Oddone M. ve Özdoğan M. (1993d): Fission track dating obsidiansin Central and Northern Anatolia. Bull. Volcanol., 55,588-595.

  • BigazziG., Yeğingil Z., ErcanT., Oddone M. ve özdoğan M. (1994a): The Pisa-Adana join project on provenance studies of prehistoric obsidian artifacts: first results fromeasternAnatolia.29th. Int Symposium on Archaeometry, 9 - 14 May 1994,, Ankara, Turkey. Proceedings.

  • Bigazzi G.,Yeğingel Z., Ercan T., Oddone M. ve Özdoğan M. (1994b): Provenance studies of prehistoric artifacts in eastern Anatolia: first results of an interdisciplinary research. Petrographica et Mineralogica Acta

  • Bingöl E., Bal I. ve Can N. (1989): Geologic map of Turkey, scale 1:2000000. MTA-General,Directorate of Mineral Research and Exploration Eds., Ankara. Turkey.

  • Cauvin M.C., BalkanN., Besnus Y. ve ŞaroğluF.(1986): Originede Fobsidiennede Caferhöyük(Turquie), premiers resultats. Paleorient, 12, 89-97.

  • Cauvin M.C. ve Chataigner C. (1994): Proposal for the correlation of geochemical groups of obsidian fromthe Near East. 29th. Int. Symposium on Archaeometry, 9-14 May 1994, Ankara, Turkey. Proceedings.

  • Carpenter B.S. (1984): Calibrated glass standards for fission track use (supplement to NBS Spec. Publ. 260-49). NBS Spec. Publ., 260-292

  • Durrani S.A., Khan H.A., Taj M. ve Renfrew C. (1971): Obsidian source identification by fissiontrack analysis. Nature, 233, 242-245.

  • ErcanT. ,FujitaniT. , MatsudaJ.I. , Notsu K. ,Tokd 8, (1990): Interpretation of newgeochemical,radiometric and isotopic data on Neogene-Quaternary volcanics of Easternand Southeastern Anatolia.Bull. Mineral Research and Exploration Inst., 110, 143-164.

  • Ercan, T., Matsuda, J 1 , Nagao, K. ve Kita, L, (1995): gas Isotopic compositions in gas and water samples from Anatolia: Proceeding oftheInternational Symp. onthe

  • Güner Y. (1984): Geology, geomorphology and evolution of Ü^ Nemrut volcano. Jeom. Derg. (Bull, ofGeomorphology),12,23-65.

  • Güner Y.and ŞaroğluF. (1987): QuaternaryvolcanisminEastern Turkey, its significance forgeothermalenegry.7th Biennial Petroleum Congress of Turkey. Proceedings, Geology, 371-383.

  • Innocenti F., Mazzuoli R., Pasquare G., Serri G. ve Villari L. (1980): Geology ofthevolcanic area north of LakeVan (Turkey). Geol. Rdsch., 69,292-323.

  • Innocenti F., Mazzuoli R., Pasquare G ., Radicati di BROZOLOF. veVillari L .(1982):Tertiary and Quaternary volcanism QfthejI^^rurnrXarSjar_e^(E^;JemjTjljkey);Qe^hr^^ logical data and geodynamic evolution). J. Vol c anol. QegU}: R?§:, J-i;223j:240|,

  • den, D.M. ve Signer, P (1994): Injection of mantle type helium into lake Van (Turkey) ; the clue for quantifying deep water renewal: Earth. Planet, Sicien. lett., 125, 357- 370.

  • Komarov A.N. ve Raykhlin A.I. (1977): Comparison of fissiQU track and potassium-argon dating of impactites. Doklady Akad.Nauk. SSSR, Engl. Edition, 228,35-38.

  • Matsuda J.I. (1988): Geochemicalstudy of collision volcanism at the plate boundary in Turkey (comparison with subduction volcanism in Japan). Initial report of Turkey-Japan VolcanologicalProject,Part I, 31-36.

  • Matsuda J.I. (1990): K-Ar age of Turkey yolcanifis,. Mtial report of Turkey-Japon volcanological project. Part II, 63-68.

  • Miller D.S. ve Wagner G.A. (198 1): Fission track ages appli - ed to obsidian artifacts, tam. South America using the plateau-annealing and track-size age-correction techni - ques. Nucl. Tracks Radiat. Meas.,5, 147-155.

  • Naeser C.W., Briggş.N.D^ Qbradoyioh. J.D. ve Izett G.A. (1981): Dating oftephra. Geochronology of Quaternary tephra deposits. S. Self and R.S.J. Sparks Eds., Tephra Studies, 13-47.

  • Naeser C.W., Obradovihc J.D. ve Izett G.A. (1980): Fission track and K-Ar ages of natural glasses. Geological Survey Bulletin, 1489, 32p.

  • Notsu, K., Fujitani, T., Ui, T., Matsuda, J. and Ercan, T., 1995, Geochemical features of collision-related volcanic rocks in Central and eastern Anatolia, Turkey: J. Volcanol.Geoth. Res., 64,171-192.

  • Obradovich J.D., Naeser C.W., Izett G.A., Pasini G. ve Bigazzi G. (1982): Age constraints on the proposed Plio-Pleistocene boundary stratotype at Vrica, Italy. Nature, 298,55-59.

  • Ogata A., Nakamura K., Nagao K. and Akimoto S. (1989): KAr age of young volcanic rocks of Turkey. 1989 annual meeting of the Geochemical Society of Japan, ICO 3.

  • Özdoğan M. (1994): Source determination of Anatolian obsidians: an archaeological, overview. 29th Int. Symposium on Archaeomerty, 9-14 May 1994, Ankara, Turkey. Proceedings.

  • Özgür N. (1993): Geomorphological features of the Zilan and Meydan calderas. Jeom. Derg. (Bull, of Geomorphology), 20,29-36.

  • Özgür N. ve Bilgin A. (1990): Geochemistry, genesis and economic importance of the Sarıkamış-Kars perlite and obsidian. Jeom. Derg. (Bull, of Geomorphology), 18, 25- 38.

  • Pasquare G. (1970): Cenozoic volcanics of the Erzurum area. Geol.Rdsch., 60,900-911.

  • Pearce, J.A., Bender, J.F., De Long, S.E., Kidd, W.S.F., Low, PJ., Güner, Y., Saroğlu F., Yılmaz, Y., Moortbath, S. ve Mitchell, J.G., 1990, Genesis of collision volcanism in eastern Anatolia, Turkey. J. Volcanol. Geoth. Res., 44,189-229.

  • Şaroğlu F. (1989): Geoarchaeology: some applications and preliminary results. Tübitak Archaeometry Symp. 1989, Ankara. Proceedings, 3-15.

  • Şaroğlu F. ve Yılmaz Y. (1991): Geology of the Karliova region; intersection of the North Anatolian and East Anatolian transform faults. Bull. Tech. Univ. Istanbul, 44, 475-493.

  • Şengör A.M.C. (1979): The north Anatolian transform fault: its age, offset and tectonic significance. J. Geol. Soc. London, 136,269-282.

  • Şengör A.M.C. ve Kidd W.S.F. (1979): Post collisional tectonics of the Turkish-Iranian plateau and a comparison with Tibet. Tectonophysics, 55,361-376.

  • Şengör A.M.C ve Yılmaz Y. (1981): Tethyan evolution of Turkey; a plate tectonic approach. Tectonophysics, 75, 181-241.

  • Stozer D. ve Poupeau G. (1973): Ages-plateau de mineraux et verres par la methode des traces de fission. C.R. Acad. Sci.Paris, 276 serie D, 317-319.

  • Stozer D. ve Wagner G.A. (1969): Correction of thermally lowered fission track ages of tektites. Earth Planet. Sci. Lett., 5,463-468.

  • Storzer D. ve Wagner G.A. (1982): The application of fission track dating in stratigraphy: a critical review Numerical dating in stratigraphy. Edited by G.B. Odin, John Wiley and sons Ltd. Eds., 199-222.

  • Suzuki M. (1969): Fission track dating and uranium contents of obsidians. Daiyonki Kenkyu, 8,123-130

  • Taner M.F. (1977): Etude geologique et petrographique de la region the Güneyce-Ikizdere, situee au sud de Rize (Pontides orientales, Turquie). Ph. D. Thesis, University of Geneva, 180p

  • Wagner GA, Storzer D. ve Keller J. (1976): Spaltspurendatierung quartarer Gesteinsgla`ser aus dem Mittelmeerraum. N. Jb. Miner. Mh., 2, 84-94.

  • Wagner G.A. ve Van den haute P. (1992): Fission track dating. Kluver Academic Publishers Eds., Dordrecht, The Netherlands, 285p.

  • Walter R.C. (1989): Application and limitation of fission track geochronology to Quaternary tephra. Quat. Internatl, 1, 3546.

  • Westgate J.A. (1989): Isothermal plateau fission track ages of hydrated glass shards from silicic tephra beds. Earth Planet. Sci. Lett., 95,226-234.

  • Yılmaz Y., Şaroğlu F. ve Güner Y. (1987): Petrogenetic study of Solhan (Muş) volcanics, eastern Anatolia. Bull. Earth. Sciences Hacettepe Univ., 14,133-163.

    • Simplorbites ve Orbitoides Cinslerinde Olağan Olmayan Bir Üreme Tipi Üzerine Düşünceler
    İbrahim Engin Meriç Muhittin Görmüş
    PDF Olarak Görüntüle

    Öz: Bu çalışmada Simplorbites ve Orbitoides cinslerine ait makrosferik bireylerde gözlenen aseksüel çoğalma tipi araştırılmıştır. Bu amaçla, Türkiye ve Fransa`dan seçilmiş örnekler yeniden değerlendirilerek Hekimhan (KB Malatya) yöresinden derlenen Orbitoides örnekleri de bu tip üremeyi destekleyici olarak sunulmuştur. Belirtilen cinslerde a) makrosferik embriyonların bölünmesi,yeni embriyonların şekillenmesi, b)ana kavkının çözülmesi ve embriyonların kenara itilmesi,c) embriyonların ana kavkıdan atılması, d) yeni fertlerin şekillenmesi olarak gelişen olağan olmayan çoğalma tipi döngüsünü destekleyici veriler sunulmuş ve tartışılmıştır.

  • Foraminifer

  • Simplorbites papyraceus

  • Orbitoides

  • Doğal olmayan şizogoniküreme

  • Adıyaman

  • Malatya

  • Tokat

  • Türkiye

  • Gensac

  • Fransa

  • Butterlin, J., 1971. Contribution a la comıaissance du Paleogeııe marin du Nord-Quest de la Colombie, bassee sur les macroforaminiferes. Eclogae geol. Helv., 64(1), pp. 13-27, pis, 1-7.

  • Caudri, C.M.B., 1975. Geology ve paleontology of Soldado rock, Trinidad (West Indes). Part 2; The larger foraminifera. Eclogae geol. Helv., 68(3), pp. 533-589, pis. 1- 30, text-figs. 1-4.

  • Cole, W.S., 1952. Eocene ve Oligocene larger foraminifera from the Panama Canal Zone and vicinity. Geological Survey Professional Paper, no. 244,pp. 1-41, pis. 1-28.

  • Cole, W.S., 1960a. Variability in embryonic chambers of Lepidocyclina. Micropaleontology, 62(2), pp. 133-134, pis. 1-4.

  • Cole, W.S.,1960b. Revision of Helicostegina, Helicolepidina and Lepidocyclina (Polylepidina). Cont. Cush. Found., 11(2), pp. 57-63, pis. 10-13.

  • Cole, W.S.,1961. Some nomenclature ve stratigraphic problems involving larger foraminifera. Cont. Cush. Found., 12(4), pp. 136-147, pis. 8-17.

  • Cole, W.S.,1962a. Periembryonic chambers in Helicolepidina. Cont. Cush. Found., 13(4). pp. 145-152, pis. 23-27.

  • Cole, W.S.,1962b. Embryonic chambers ve subgenera of Lepidocylina. Bulletins of American Paleontology, 44, no. 200, pp. 29-60, pis. 4-8.

  • Cole, W.S.,1963a. Tertiary larger foraminifera from Guam. Geological Survey Professional Paper, no. 403- E,pp. 1-28, pis. 1-11.

  • Cole, W.S.,1963b. Illustrations of conflicting interpretations of the biology and classifications of certain larger foraminifera. Bulletins of American Paleontology, 46, no. 205, pp. 5-63, pis. 1-14.

  • Cole, W.S.,1963c. Analysis of Lepidocyclina radiata (Martin). Bulletins of American Paleontology, 46, no. 208. pp. 159-185, pis. 42-47.

  • Cole, W.S.,1965. Structure and classification of some Recent and fossil Peneroplids. Bulletins of American Paleontology, 49, no. 219, pp. 5-26, pis. 1-10.

  • Cole, W.S.,1968. More on variation İL the genus Lepiabcyciim (Larger Foraminifera) Bulletins off American Paleontology,, 54» no. 243, pp. 295-327»pls. 19-24

  • Cole, W.S., and Gravell, D.W., 1952. Middle Eocene fora* minifera from Penon Seep. Matanzas province, Cuba. Journal of Paleontology, 26(5), pp. 708-727, pis. 90-103.

  • Eggink, WJ. ve Baumfalk, A.Y., 1983. The exceptional reproduction and embryonic morphology of Orbitoides gensacicus (Late Cretaceous, France). J. Foram. Res.» 13(3), pp. 179490, pis. 1-5.

  • Gray,, M., McAfee, R. ve Wole, C.L., 1972. Glossary of geology. Amer. Geol. Inst. Washington, 805p.

  • Goldstein, S. ve Moodley, 1., 1993. Gametogenesis and the life cycle of the foraminifer Ammonia beccari (Linne) forma tepida (Cushman). J. Foram. Res., 23(4), pp. 213-220, pis. 1-3.

  • Görsel,, J.T. van, 1975. Evolutionary trends and stratigraphic significance of the Late Cretaceous HeUcorbitoidesLepkhrbitoides lineage.. Utrecht Mcropaleontological Bulletins, no.12,99p., 15 pis., 16 text-figs

  • Görsel,, J.T. van,1978., Late Cretaceous oibitoidal foraminifera, .In; Förammifera (eds... Hedley, R.H.. and C.G. Adams), Academic Press, London, pp. 1 -120.

  • Grasse, PP., 1953., Traite ete Zoologie... Anatomic,, Systematiqoe, Biologic» I fasc. 2, Paris.

  • Hanzawa, S.t 1962,. Upper Cretaceous ve Tertiary three-layered larger foraminifera and `their allied forais.. MicropaleoBtology, 8(2), pp. 129-186, pis. 1-8, text-figs. 1-11.

  • Hofker, J. 1930a. The loraminifera of the Siboga Expedition, Part II, Families Astrarhizidae, Rhizamminidaet Reophacidae, Anomalinidae, Peneroplidae, with an introduction of the life-cycle of the foraminifera,, in SibogaExpedite.,, Monographic IV a: EJ. Brill, Leiden,» pp. 79470.

  • Hofker, J.1930b. Der generationsweclihsel von Rotalia beccarii var. flevensis nov. var; Zeitschrift fir Zellforschung und Miktoskopiscbe Anatomie, v. 10, pp. 756-768.

  • Inao, N., ve Meriç, E,, 1995. Karaçam Yaylası (Niksar-Tofcat) Simplorbites papyraceus (Boubee) örneklerinde anormal aseksüel çoğalma, fazı: Aj x bireyleri. Türkiye Jeoloji Kurultayı Büll., 10,25-33.

  • LeCalvez, J., 1938. Recbemches sur les Foramdniferes-I, Developpement et .reproduction: Afchieves de .Zoologie experimentale et generale, 80, pp. 163-333.

  • LeCalvez, J., 195O.RecbejTches series Föraminiferes-II, Place de la meiose et sexnalte. Arcbieves de Zoologie experimentale et generale» 87(4), 211-243, pl 1, text-fîg..4.

  • Loeblîch, Jr., A Jt. ve Tappan,, H,,,, 1964. Treati.se: o.n. .Invertebrate Paleontology. Part: C, Protista .2, Sarcodina,, Chiefly MThecamoebians`f ve Foraminiferida., pp., 70-86.

  • Matsumaru, K., 1967`., Geology of `the Tornioka area.» Guoma prefects with a`iıote

  • Meriç, B. . 1964, A pmpQi ^ fa reprodlJCtion Bull. Mİ11. Res. Explor. Inst. Turkey, 63 pp. 25-32 pis 1 4, text-figs . 1.3,

  • Meriç, B.1966a - A propos de la reproduction des Orbitoıdıdae Qeuxiene partie). Bull. Mia. Re*. Explor. fat. Turkey, Ö^.^O.^pl s

  • Meriç, B.^ Kpos d`un cas d« schizogonie daos on indivi d>0Mia^m€4ia (d « ^ Mac) . Bul L Min ^ Res. Explor. Inst. Tufcy. 6i, p p , 93-9o,^s . 1-2.

  • Meriç, B.1970 - Scnîzogüiıy in Orbüoides apic^atus var. gruenbachensis. Miciiopiteontology» 16(2), pp. 227- 232, pis. 1-2, text-figs. 1-3.

  • Meriç, B.1971. An additional aspect of repMyctkm in the Orbitoididae. Micropaleontology» 17(1), ^ 99. 104, pis. 1-2.

  • Meriç, B.1972, A Propos d`une fbime teratologique û`Orbiîoides cf.. medius (d`Arcbiac). .Rev., Fac. Sci. Univ. of Istanbul, B, 37(3-4), pp. 239-243, pl. 1.

  • Meriç, B.1975,. A. new aspect of reproduction in the Qrbitoiddiae. Micropaleontoloğy, 21(3), pp. 342-345, text-figs, 1-3..

  • Meriç, B.gs, 1-3.. 1976., Bazı Üst Kretaseve Tersiyer bemtonikforaminiferlermde: çoğalma. İTÜ Kütüphanesi,`DO.. 1064, pp. 1-89, pis. 1-27, text-figs. 1-14.

  • Meriç, B. 1979. A different view on the origin of some conical forms of Migypsinoides dehaarti (van der Vlerk). Revista Espanola de^ Micropaleontologia, 11(3), pp. 505-508, pl. 1.

  • Myers, E.H., 1936`. The life cycle of Spiritlina vivipara Ekrenberg with notes on morphogenesis, systematics and distribution of foraminifera. I. Royal Mic. Soc., 56, pp. 120-146, pis. .1-3.

  • Neumann, M.., 1958. Revision des Orbitoides do Cretace et de FEocene en Aqnitaine Occidentale. Memoire de la 80- ciete Geologique de France. Nouve`Ue Serie, tome 37, fasc. 2-3» 00. 83,174p. and 36 pis,

  • Neumann, M. ve Poisson, A,., 1970. A propos de la reproduction cbez Orbiioides media df Archiac. Rev. Micxopaleontol.,,, 13(2), pp. 122-127, pk. 1-2, text-figs. 1-2.

  • Rutten, L., 1928,. On Tertiary rocks, an foraminifera from North-Weste.nl Peru. K. Akad. Wetensch. .Amsterdam,,, Proc. Sect. Sci., vol. 31, no. 9, pp. 931-946, pis. 1-2, text-figs. 1-29.

  • Rutten, L.,ve Verm.ynt,,L,W.J..,.1932. The Sore© di Cueba limestone from Curacao. K. Akad, Wetensch., Amsterdam, Roc. Sect., Sci.., vol., ,35, .no. .2, pp. 227-240, pis. • 1-3, text-figis, 1-2,

  • Winter, F.W., 19P^Z«* ^v^tniss der Tfaalamopfaoren I. Untersucjtfng tiber Peneroplis pertusus (ForskaL). Aıchiv Ptoffetenkunde, 10(1), pp. 1-113, pis,. 1-2, text-figs 1-10.

    • Niksar-Tokat Yöresindeki Üst Kretase-Paleosen Yaşlı Kırandağ ve Düdenyaylası Formasyonlarının Foraminifer İçeriği
    Meral Kaya
    PDF Olarak Görüntüle

    Öz: Niksar-fiaşçiftlik (Tokat) dolayları Üst. Kretase-Paleosen çökellerinin çeşitliliği ve fauna özellikleri. "Akımından önemli bir bilgeyi oluşturmaktadır. İnceleme, alanında yüzeyleyen çökellerin faraminifer kapsamını, belirlemek için, ölçülü kesitler` gerçekleştirilerek.,, saptanan bentik ve planktik foraminiferlerin stratigrafık dağılımları belirlenmiştir. Foraminifer içeriklerine göre Kirandağ Formasyonu Orta-Üst Maastrihtiyen-Daniyen, Düdenyayla formasyonu Daniyen yaş konağında değerlendirilmiştir.

  • Üst Kretase

  • Paleosen

  • Foraminifer

  • Niksar

  • Tokat

  • Doğu Pontidleı

  • Blanch, P.L. ve Colin, JP. (1975): Etude Micropaleontologique et Paleoecologicue dıı Maastrichtien de Cezan-Lavardens. (Gers, S.O.France), Paleontographica Abt. A, 148/4-6,109-131.

  • Bolli, M.H., 1957, The genero Praeglobotruncana, Rotalipora, Globotruncana ve Abathomphalus in the Upper Cretaceous of Trinidad: B.W.I.U.S. Nat. Mus., Bull. No: 215,51-60.

  • Dizer, A. ve Meriç, E., 1981. Kuzeybatı Anadolu`da Üst Kretase-Paleosen biyosiratigrafisi: M.T.A. Ens. Derg., 95/96,149-163.

  • Kaya, M., 1995, Doğu Karadeniz`de Kretase/Tersiyer geçişinin bentik foraminiferlerle denetlenmesi: Î.Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi, 135 sayfa.

  • Kaya, M. ve Meriç, E., 1996. Niksar-Başçiftlik (Tokat) dolaylarında Kretase/Tersiyer geçişi: Geosound Yerbilimleri Derg., 28, 87/102.

  • King, C, 1989, Cenozoic of the North Sea: Stratigraphical At las of Fossil Foraminifera, Britsh Micropaleontological Society Series.

  • King, C, Bailey, H.W., Burton, C.A. ve King, AD., 1989, Cretaceous of the North Sea: Stratigraphical Atlas of Fossil Foraminifera, British Micropaleontological Society Series.

  • Loeblich, ArJr. ve Tappan, H., 1988, Foraminiferal genera and their classification: Van Nostran Reinhold Company, Newyork, 2/970 pi., 212 p. and 847 pi.

  • Meriç, E. ve Tansel, î., 1987a, Adıyaman (GD Anadolu) yöresinde Omphalocyclus macroporus-Orbitoides medius biyozonunun stratigrafik konumu: Jeoloji Mühendisliğ Derg., 30-31,43-46.

  • Meriç, E. ve Tansel, t., 1987b, Haymana havzasında (Orta Anadolu) Laffitteina bibensis Zonu `nun stratigrafik yayılımı: C.Ü. Müh. Fak. Derg. A, 4/1,87-95.

  • Robazynski, F., Caron, M., Gonzales, J.M. ve Wonders, A., 1984, Atlas of Late Cretaceous planktonic foraminifera: Revue de Micropaleontologie, Paris, 26 (3-4), 145-305.

  • Seymen, 1., 1975, Kelkit Vadisi kesiminde Kuzey Anadolu Fay Zonu`nun tektonik özelliği: Doktora Tezi. Î.T.O. Maden Fak. Yayını.

    • SAYI TAM DOSYASI
    PDF Olarak Görüntüle