Türkiye Jeoloji Bülteni
  • Anasayfa
  • 1991 AĞUSTOS Cilt 34 Sayı 2
Türkiye Jeoloji Bülteni

Türkiye Jeoloji Bülteni

1991 AĞUSTOS Cilt 34 Sayı 2
KAPAK
PDF Olarak Görüntüle
KÜNYE
PDF Olarak Görüntüle
İÇİNDEKİLER
PDF Olarak Görüntüle
Datça (Muğla) Yarımadasının Stratigrafisi ve Tektoniği
Şükrü Ersoy
PDF Olarak Görüntüle

Öz: Bu çalışma, Datça Yarımadasında (GB Türkiye) 1989-1990 yıllarında yapılan jeolojik incelemelerin bulgu ve sonuçlarını içermektedir. İnceleme alanındaki birimler, Neojen öncesi ile Neojen ve daha genç yaşlı olmak üzere ikiye ayrılır. Neojen öncesi birimler, ofiyolit ve ofiyolitli melanj (Alt Tektonik Dilim), Üst Kretase-Alt Eosen yaşlı Bloklu Fliş (Orta TektonikDilim) ile başlıca karbonatlarla başlayıp kırıntılarla son bulan Üst Tersiyer - Alt Eosen aralığmdaki çökel istif (Üst Tektonik Dilim) ten oluşur. Neojen ve daha genç ,yaşlı olanlar ise Pliyosen ve Kuvaterner yaşlı olmak üzere ikiye ayrılır. Pliyosen`den önce karasal sonra denizel çökeller, Kuvaterner`de ise alüvyon, plaj kumu, yalıtaşı, asılı karasal taraça, yamaç molozu çökelleri ile volkanikler egemendir. Neojen öncesi çökel birimler, Menderes Masifi ile Beydağları neritik platformları arasında Üst Liyas (ya da Dogger)da açılan bir teknenin oldukça batı ucunda çökelen bir üniteye ait olup doğudakilere göre kısmi farklılıklar gösterir. Ayrıca tektonik etkilerin oldukça iyi gözlendiği yarımadanın oluşumu için olası yapısal model önerilmiştir. Bu modele göre, Datça Yarımadası kuzeyinde yeralan Gökova Grabeni ile güneyinde yeralan Hisarönü Grabeni arasında büyükçe bir horst bulunmaktadır. 

  • ofiyolit

  • fliş

  • Neojen

  • Pliyosen

  • Datça

  • Bergougnan, H., 1975, Relations entre les edifices pontique et taurique dans le nord-Est de TAnatolie: Bull. Soc. Geol. Fr., Ser, 7, 17, 1045-1057.

  • Bernouilli, D.; Graciansky, P.C, Monod, O., 1974, The extension of the Lycian nappes (SW Turkey) into the Southeastern Aegean island. Eclogae geol. Helv., 67- 4-90

  • Blumenthal, M., 1963, Le systeme structural du taurus: in Livre a le memorie du Prof. O. Fallet. Mem. Soc. Geol. France, Hans serie, 2.

  • Brinkmann, R., ,1966, Geotektonische Gliederung von Westanatolien: Neues Jahrb. Geol. PalaontoL, Monatsh., 10, 603-618.

  • Bonneau, M., 1984, Correlation of the Hellenide nappes in the southeast Aegean and their tectonic recostruction: In: Dixon, J. and Dobertson. A.H.F. (eds.). The Geological Evolution of the Eastern Mediterranean. Special Publication of the Geological Society, London, 17, 517-528

  • Chaput, E., 1936, Voyages d`etudes geologiques et geomorphogeniques en Turquie: mem. 1st. Français Archeol. Stambul, 2, 1-312.

  • Chaput, E., 1955, Contribution a l`etude de la faune Pliocene de la peninsule de Cnide (Turquie): Bull. Scient. Bourgogne., 15, 39-52.

  • Çağlayan, A., Öztürk, E.M., Öztürk, Z., Sav, A., Akat, U., 1980 Menderes Masifi güneyine ait bulgular ve yapısal yorum. Jeo. Müh. Derg., 10, 9-17.

  • Dürr, S., 1975, Über Alter und geotektonische Stellung des Menderes-Kristallins/SW- Anatolien und seine Aequivalente in der Mitteren Aegaeis: Habitations Schrift, Marburg/Lahn, 107 s.

  • Erakman, B., Meşhur, M., Gül. M. A., Alkan, H., Öztaş, Y., Akpınar, M., 1986, FethiyeKöyceğiz-Tefenni-Elmalı-Kalkan arasında kalan alanın jeolojisi: Türkiye 6. Petrol Kong., Jeoloji Bildirileri: Güven, A., Dinçer, A., Derman, A.S. (ed.), 23-32.

  • Ercan, T., Günay, E., Türkecan, A.^ 1982 a, Bodrum yarımadasının jeolojisi: MTA Derg., 97-98,21-32.

  • Ercan, T., Günay, E., Baş, H., Can, B., 1982 b, Datça yarımadasındaki Kuvaterner yaşlı volkanik kayaların stratigrafisi ve yapısı: MTA Derg., 97-98, 45-46.

  • Ersoy, Ş., 1989 a, Ege Denizi`nin Uyuyan Devleri: Tübitak Bilim ve Teknik Derg. Ankara, 22, 256, 11-14.

  • Ersoy, Ş., 1989 b, Fethiye (Muğla)- Gölhisar (Burdur) arasında Güney Dağı ile Kelebekli Dağ ve dolaylarının Jeolojisi: Doktora tezi. Î.Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü, 246 s

  • Ersoy., Ş., 1989 c, Batı Toroslar`ın Helenidlerle karşılaştırılması: Güney Baü Anadolu`da yeni bir tekne

  • Ersoy, Ş., 1990 a, Datça yarımadasındaki Paleotektonik birliklerin GB Anadolu jeolojisindeki rolü ve bunların Dış Helenidler`de İyoniyen Kuşağı ile karşılaştırılması, İsparta 6. Mühendislik Haftası Tebliğ Özetleri, 3-4.

  • Ersoy, Ş., 1990 b, Similarities of the Western Taurus Belt with the External Hellenides. Intern. Earth Scien. Cong, on Aegean Regions (Abstracts), Izmir, 158.

  • Ersoy, Ş., 1990 c, Batı Toros (Likya) Naplari`nm yapısal öğelerinin ve evrimin analizi. Jeoloji Müh. Derg., 37- 5-16.

  • Ersoy, Ş., 1991, An approach to the origin of the Western Taurus (Lycia) Nappes. EUG (VI.) Cong. (Strasbourg) Terra Abstracts. 3, 1, 254

  • Fabricus, F.H., 1984. Neogene to Quaternary geodynamics of the area of the Ionian Sea and surrounding land masses. In: Dixon, J. and Robertson, A.H.F. (eds.) The Geological Evolution of the Eastern Mediterranean. Spicial Pub. of the Geological Society, London, 17, 815-819.

  • Graciansky, P. C, 1968, Teke yarımadası (Likya) Torosları`nın üst üste gelmiş ünitelerinin stratigrafisi ve Dinaro-Toroslar`daki yeri. MTA Derg., 71, 73-93.

  • Gutnic, M., Monod, O., Poisson, A., Dumont, J. F., 1979, Geologie Des Taurides Occidentals (Turquie). Memories De La Societe Geoloqioue De France. 109 s

  • Hail, R., Audley-Charles, M: G., Carter, D. J. 1984, The singnificance of Crete for the evolution of the Eastern Mediterranean. In: Dixon, J. and Robertson, A. H. F. (eds.). The Geological Evolution of the Eastern Mediterranean. Special Pub. of Geological Society, London, 17, 499-516.

  • Harbury, N. A., Hall, R., 1988, Mesozoic extensional history of the Southern Tethyan continental margin in the SE Aegean: Journal of Geological Society, London 145, 283-301.

  • Jenkyns, H.C., Winterer, EX., 1982, Palaeoceanography of Mesozoic ribbon Radiolarites. Earth and Planetary Science Letters, 60, 351-375.

  • Kaaden, G., v.d., Metz (Graz), K., 1954, Datça-MuğlaDalaman Çayı (SW Anadolu) arasındaki bölgenin jeolojisi. TJK Bült., 1-2, 71-171.

  • Kaaden, G. v.d., 1960, On the geological-tectonic setting of the Chromite province of Muğla (Turkey). Symposium on Chrome ore-CENTO, Ankara, 109-121.

  • Mutti, E., Orombelli, G., Pozzi, R., 1970, Geological studies on the Dodecanese islands (Aegean Sea). IX Geological map of the ıslad of Rhodes (Greece): Explanatary notes. Ann. Ge`o, Des Pays Hellen. Athenes, 79-226.

  • Okay, A., 1989, Denizli`nin güneyinde Menderes Masifi ve Likya naplarmın jeolojisi. 109, 45-59.

  • Orombelli, G., Lozej, G.P., Rossi, L.A., 1967, Preliminary notes on the Datça peninsula (SW Turkey) Lincei-Rend. Sc. Fis. Mat. e nat., XLII, 830-841.

  • Özgül, N., 1976, Toroslar`ın bazı temel jeoloji özellikleri. TJK Bült., 19, 65-78.

  • Özgül, N., Turşucu, A., Özyardımcı, N., Bingöl, L, Şenol, M., Uysal, Ş., 1978., Munzurlar`m temel özellikleri. Türkiye Jeol. Kur. 32. Bilimsel ve teknik Kurul. Bildiri Özetleri, 10-11.

  • Özkaya, L, 1990, Origin of the allochthos in the Lycien belt, Southwest Turkey. Tectonophysics, 177, 367-379.

  • Philippson, A., 1915, Reisen und Forschungen im Westlichen Kleinaisen S: Karien Sudlichdes Maander und das Westlichen Lykien. Erg. Heft. 183, zu petermanns Mitteilungen, Gotha, 135 s.

  • Poisson, A., Sarp, H., 1985, Le Zone De KızılcaÇorakgöl-Un exemple de sillon intra-Platforme a la Marge externe du Massif du Menderes. Sixth Colloquim on geology of the Aegean region, İzmir, 555-564.

  • Poisson, A., 1977, Recherches geologiques dans les Torides occidentals (Turquie). These Univ. ParisSud, Orsay,. 795 p.

  • Poisson, A., 1984, The extention of the Ionian Trouhg into southwestern Turkey: In: Dixon, J. E. and Robertson, A.H.F. (eds.). The Gological Evolution of the Eastern Mediterranean. The Special Pub. of the Gelogical Society, London, 17, 241- 251.

  • Ricou, L. E., Argyriadis, I., Marcoux, J., 1975, UAxe calcaire du Taurus un alignement de fenetres arabo-africains sous des nappes radiolaritiques, ophiolitiques et metamorphiques. Bull. Soc. Geol. Fr., Ser. 7, 17, 1024-1044.

  • Rossi, L.A., 1966, La geologia della peninsola di Datça (Turchia). Doktora Tezi, Milano Univ. İtalya, 184 s.

  • Şengör, A. M. C, Yılmaz, Y., 1981, Tethyan evolution of Turkey: A Plate tectonic approach, Tectonophysics 75, 181-241.

  • Şengör, A.M.C., 1980, Türkiye`nin neotektoniğinin esasları: Türk. Jeol. Kur. Konferanslar Serisi 2, 40 s.

  • Thuizat, R., Whitechuch, H., Montigny, R., Juteau, T., 1981, K-Ar Dating of some infra-ophiolitic metamorphic soles from the Eastern Mediterranean. New ividence for oceanic thrusting before obduction Earth planet. Sci. Lett. 52, 302-310.

  • Tintant, H., 1954, Etudes sur la microfaune du Neogene de Turquie: 1- La Microfaune du Pliocene de Datça. Bull. Scient. Borgonne, 14, 185-208.

  • Whitechuch, H., Juteau, T., Montigny, R., 1985, Role of the Eastern Mediterranean ophiolites (Turkey, Syria, Cyprus) in the history of the Neo-Tethys. In: Dixon, J. E., and Robertson, A. H. F. (eds.). The Geological Evolution of the Eastern Mediterranean. Special Pub. of Geological Society, London, 17, 301-317

  • Yılmaz, P. O., 1984, Fossil ond K-Ar data for the age of the Antalya Complex, SW Turkey. In. Dixon, J. E. and Robertson, A. H. F. (eds.). The Geological Evolution of the Eastern Mediterranean. Special Pub. of Geological Society, London, 17- 335-349.

    • Varto, Hınıs, Bulanık, Malazgirt Yöresi Linyitlerinin Petrografik Özellikleri
    İlker Şengüler Selami Toprak
    PDF Olarak Görüntüle

    Öz: Bölgedeki linyit oluşumları, göl çökeli olan Alt Pliyosen-Üst Pliyosen yaşlı Zırnak formasyonu içinde yer alır. Formasyonun tipik kesit yeri Zırnak Tepe olup, geçmiş yıllarda yapılan sondajlarda, değişik kalınlıklarda linyit damarları kesilmiştir. Bölgedeki linyitlerin korelasyonu, Zırnak Tepe linyitleri baz alınarak, linyitlerin petrografik özellikleri ile yapılmıştır. Petrografik analizlerde linyitlerin demir minerallerinin, kil-silikat minerallerinin ve ekzinit oranlarının yüksek olduğu, hüminit oranlarının düşük, ayrıca inertinit oranlarının çoğunlukla, ekzinit oranlarından daha düşük olduğu görülmektedir. Zırnak formasyonundaki linyitlerin oluşum süresi boyunca bölgede aşınma olmuş ve buna bağlı olarak da kırıntılı tortul ile beslenmiştir. Bu nedenle linyitler yüksek oranda kil içerip, düşük ısı değerine sahiptirler.

  • linyit

  • kil-silikat mineralleri

  • hüminit

  • Malazgirt

  • Akay, E., Erkan, E., Ünay, E., 1989, Muş Tersiyer Havzasının Stratigrafisi: MTA Derg. No. 109.

  • Durrich ,A., 1967, Malazgirt, Bulanık, Ahlat bölgesinin linyit etüdü : MTA Rap., No. 6098, yayımlanmamış.

  • Elnaif, S., 1969, Muş kuzey sahasanının petrol etüdü raporu : MTA Rap., No. 4286, yayımlanmamış.

  • İlker, S., 1967, Erzurum-Muş Bölgesinde Karaköse J 48 a4, di patfalarımn 1: 25000 ölçekli detay petrol etüdü, MTA Rap., No : 4177, yayımlanmamış.

  • Lebküchner, R.F., 1967, Erzurum vilayeti, Hınıs kazası, Zırnak civarında bir linyit zuhurunun prospeksiyonu : MTA Rap., No. 3990, yayımlanmamış.

  • Lebküchner, R.F., 1968, Erzurum, Bitlis ve Muş vilayetlerine ait linyit prospeksiyonu : MTA Rap., No. 4002, yayımlanmamış.

  • Mercier, J., 1949,Malazgirt-Bulanık bölgesinde jeolojik gözlemler : TJK Bülteni, Cilt 2, Sayı 1.

  • Nakoman, E., 1971, Kömür : MTA Enstitüsü Yayınlarından, Eğitim Serisi, No : 8, Ankara

  • Selvi, B., 1977, Erzurum-Hınıs-Zırnak kömür havzasının raporu : MTA Rap., No. 6379, yayımlanmamış

  • Staesche, U., 1969, Hmıs-Ağrı-Malazgirt bölgesinin linyit etüdü : MTA Rap., No. 6382, yaynlanmamış.

  • Stach, E., Mackowsky, M., Teichmüller, M., Taylor, G.H., Chandra, D. ve Teichmüller R., 1982, Stach`s textbook of coal petrology : Gebrüder Borntraeger Berlin, Stuttgart.

  • Şaroğlu, F., 1985, Doğu Anadolu`nun neotektonik dönemde jeolojik ve yapısal evrimi : Doktora tezi, İ.Ü. Fen Bil. Ens. Jeo. Müh. Ana Bilim Dalı, İstanbul.

  • Toprak, S., 1985, Kozlu kömürlerinin petrografik özellikleri : Master tezi, Pittsburg Üniversitesi, USA.

    • Miyosen Yaşlı Hırka Formasyonundaki (Beypazarı-Ankara) Dolomitlerin Mineralojik Özellikleri
    Işik Özpeker Fazli Çoban Recep Fahri Esenli Recep Hayri Eren
    PDF Olarak Görüntüle

    Öz: Beypazarı (Ankara) Miyosen havzasında "Hırka Formasyonu"na ait Tronalı seri optik ve X ışınları difraksiyonu yöntemleri ile incelenmiştir. Tronalı seri, tronadan başka; pirsonit, nakolit, dolomit, kalsit, manyezit, klinoptilolit, analsim, K- feldspat, kuvars, smektit, illit, biotit, ve hornblend`ten meydana gelen genel mineral birliğini kapsar. Dolomit, tronalı serinin tüm seviyelerinde bulunmaktadır. Yapılan inceleme sonucu trona içeren seviyelerin (alt ve üst trona zonları) % 85 oranında doğal soda mineralleri ve % 10-15 dolomitten oluştuğu saptanmıştır. Trona içermeyen düzeylerdeki dolomitler Ca-Dolomit türündendir. Alt ve üst trona düzeylerindeki dolomitlerin ise ideal kristal yapısında oldukları saptanmıştır. 

  • dolomit

  • klinoptilolit

  • trona

  • Miyosen

  • Ataman, G., 1976, Türkiye`de yeni bir analsim oluşuğu ve zeolitli serilerle plaka tektoniği arasında muhtemel ilişkiler, Yerbilimleri, 1, 9-23.

  • Gaines, A.M., 1977, Protodolomite redefined, Jour. Sed. Petrol, 47,543-546.

  • Gökmen, V., 1965, Nallıhan-Beypazarı (Ankara) civarındaki linyit ihtiva eden Neojen sahasının jeolojisi hakkında rapor, MTA Raporu : 3802 (Yayınlanmamış).

  • Göktunalı, K., 1963, Beypazarı linyitlerinin jeolojik etüdleri hakkında rapor. MTA Raporu No : 3391 (Yayım lanmamış).

  • Graf, D.L. ve Goldsmith. J.R., 1958, Structural and composition variations in some natural dolomites. Journ. Geol, 66, 678-692

  • Gündoğdu, M.N., Tenekeci, Ö., Öner, R, Dündar, A., ve Kayakıran, S., 1985, Beypazarı Trona yatağının kil mineralojisi: Ön çalışma sonuçlan, II. Ulusal kil sempozyumu, 141-153.

  • Helvacı, C, înci, U. ve Yağmurlu, F., 1987, Beypazarı Trona yataklarının jeolojik konumu ve mineralojisi, TJ.K. Bildiri Özleri, 41-42.

  • Helvacı, C, Yılmaz, H. ve İnci, U., 1988, Beypazarı (Ankara) yöresi Neojen tortullarının kil mineralleri ve bunların dikey ve yanal dağılımı, Jeoloji Mühendisliği, 32-33, 33-42.

  • Şener, F., 1981, Ankara-Beypazan soda aramaları ön raporu, MTA Raporu No : 6926

  • Tenekeci, Ö., Kayakıran, S. ve Çelik, E., 1983, Ankara-Beypazan Trona yatağı ara değerlendirme raporu, MTA Raporu No : 7321

  • Wedding, H., 1965, Çayırhan Neojen Havzası (NallıhanBeypazarı-Ankara), MTA Raporu No : 3924 (Yayınlanmamış).

  • Yağmurlu, F., Helvacı, C. ve înci, U., 1988, Beypazan linyit yataklarının jeolojik konumu ve geometrik özellikleri, 6. Kömür Kongresi, 529-545.

  • Zenger, D.H., 1972, Significance of supratidal dolomitization in geologic record, Geol. Soc. Amer. Bull, 83, 1-12.

    • Aktaş (Kızılcahamam) Yöresinin Pelajik Kireçtaşlarının Biyostratigrafisi
    Mahmut Tunç
    PDF Olarak Görüntüle

    Öz: Yörede yüzeyleyen Üst Jura-Alt Kretase yaşlı kireçtaşlarının çoğunluğu pelajik fasiyeste olup, oldukça bol Calpionellid içermektedir. Bu kireçtaşlarının Calpionellidlere dayalı biyostratigrafisini yapmak ve Jura-Kretase sınırını saptamak amacıyla, yörede 4 adet ölçülü stratigrafi kesit alınarak birimin kalınlığının yaklaşık 500 m. olduğu saptanmıştır. Toplanan örneklerin ince kesitlerle yapılan sedimantolojik ve petrografik incelemeleri sonucunda kireçtaşlarının dokularının genelde mikrit, yer yer de pelmikrit, sparit ve pelsparit olduğu, alt düzeylerde 15-20 m. kalınlıkta dolomitik bir zon ile en üst düzeyde yine 15-20 m. kalınlıkta breşik bir zonun varlığı saptanmıştır. Paleontolojik tayinler sonucunda yaşının Titoniyen-Albiyen olduğu saptanan birim içerisinde, Crassicolaria intermadia zonu (Üst Titoniyen`in altı) Calpionella alpina zonu (Üst Titoniyen`in üstü), Calpionella elliptica zonu (Alt Berriyasiyen), Calpionellopsis simplex Calpionellopsis oblonga zonu (Üst Barriyasiyen), calpionellites darderi zonu (Valanjiniyen) ve Tintinnopsella carpathica zonu (En Üst Valanjiniyen) olmak üzere 6 adet Calpinoellid biyozonu ayırtlanmıştır. Saptanan bu zonlar, standart Calpionellid zonu ve yapılan diğer çalışmalardaki zonlar ile karşılaştırılmıştır. Ayrıca, tayin edilen Calpionellid türlerinin stratigrafik dağılımlarını gösteren bir tablo da hazırlanmıştır. Jura-Kretase sınırının ise, Calpionella elliptica CADISCH türünün ortaya çıkış düzeyi olan 270`inci metre olduğu saptanmıştır. 

  • pelajik kireçtaşı

  • sparit

  • Calpinoellid biyozonu

  • pelmikrit

  • Allemann, R, Grün, W. ve Wiedmann, J., 1975. The Birriasian of Caravaca (Prov. of Murcia) in the subbetic zone of Spain and its importance for defining this stage and the Jurassic-Cretaceous boundary. Colloque sur la limite JurassicCretace, Lyon, Neuchâtel, Sep., 1973. Mem. Bur. Rech. geol. minieres, 86, 14-22.

  • Blumenthal, M. 1948. Bolu civarı ve aşağı Kızılırmak mecrası arasında Kuzey Anadolu silsilelerinin jeolojisi. MTA yayını. Seri B, 13, 165.

  • Bonet, F., 1956, Zonification microfaunistica de las calzas Cretacicas del Este de Mexico. Bol. Asoc. Mex. Geol. Petrol, 8, 389-488.

  • Borza, K., 1969, Die Mikrofazies und Mikrofossilen des Oberjuras und der Unter Kreide der Klippenzone der Westkarpaten. Veri. Slow. Akad. Wiss., Bratislava, 302 pp.

  • Borza, K., 1974, Die Stratigraphische Verwendung von Calpionelliden in der Westkarpaten. Proc. Xth. Congr-Balkan. Geol. Assoc, 1973, 31-35.

  • Burşuk, A., 1975, Bayburt yöresinin mikropaleontolojik ve stratigrafik irdelenmesi. İ.Ü. Fen. Fak. Doktora tezi (yayımlanmamış).

  • Canik, B., 1970. Ayaş içmece ve kaplıcalarının jeoloji ve hidroloji etüdü. MTA derleme, 4380 (Yayımlanmamış).

  • Catalano, R. ve Ligouri, V., 1970, Facies a Calpionelle della Sicilia Occidentale. Proc. II. Plankt. Conf., Roma, 1970, 1, 167-210.

  • Doben, K., 1963. Ueber Calpionelliden an der Jura/ Kreide-Grenze. Mitt. Bayer. Staatssamml. Paleontol. Hist. Geol., 3, 35-50.

  • Fares, F. ve Lasnier, J., 1970, Les Tintinnogdiens fossiles, leur position startigraphique et leur repartition en Algerie du Nord. Sec. Micropal. Conf. Rome, 539-553.

  • Folk, R.L., 1968. Petrology of sedimentary rock. Himpills Bookstore Austin, Tex, 170 p.

  • Fuourquin, C, Paicheler, S.C., Sauvage, J., 1970, Premieres donnees sur la stratigraphie du

  • Heim, A. ve Gansser. A., 1939, Central Himalaya geological observations of the Swiss expedition. Denkschr. Schweiz. Naturforsch. Ges., 73, 1- 245.

  • Önal, M., Helvacı, C, İnci, U., Yağmurlu, R, Meriç, E. ve Tansel, İ., 1988. Çayırhan, KB Ankara kuzeyindeki Soğukçam kireçtaşı, Nardin Formasoynu ve Kızılçay grubunun stratigrafisi, yaşı, fasiyesi ve depolanma ortamları. T.P.J.D. bül. C, 1/2, 152-163.

  • Öztürk, A., İnan, S. ve Tutkun, S.Z. 1984, AbantYeniçağa (Bolu) yöresinin stratigrafisi. Cum. Üniv. Müh. Fak. Derg., Seri A, Yerbilimleri, 1, 1, 1-18.

  • Pop, G., 1974, Les zones de calpionellides TithoniqueValanginiennes du silion de Resita (Carpates meridionales). Rev. Roumanie Geol. Geophys. Geogr., 18, 109-125.

  • Pop, G., 1976, Tithonian-Valanginian Calpionellid zones from Cuba. Dari Seama Sedint., 62(1974- 75), 237-266.

  • Remane, J. ve Le Hegarat, G., 1968 Tithonique Superrieur et Berriasien de la bordure cevenole. Correlation es Ammonites et des Calpionellites. Geobios, 1, 7-70.

  • Remane, J. 1986, 12 Calpionellids. Plankton Stratigraphy, 1, 1032, Cambridge Üniversty. 555-572.

  • Rondot, J., 1956, 1/1.000.000lik 39/2 (Güney kısmı) ve 39/4 nolu paftaların jeolojisi (Seben-NallıhanBeypazarı ilçeleri). MTA derleme 2517 (Yayımlanmamış).

  • Stchepinsky, V., 1942, Beypazan-Nallıhan-Bolu-Gerede bölgesi jeolojisi hakkında rapor. MTA derleme, 1963 (Yayımlanmamış).

  • Trejo, M., 1975, Los Tintinnidos Mesozoicos de Mexico. Colloque sur la limite Jurassque-Cretace, Lyon, Neuchâtel, Spet. 1973. Mem. Bur. Rech. geol. minieres., 86, 95-104.

  • Trejo, M., 1976, Tintinnidos Mesozoicos de Mexico (taxonomia y datos paleobiologicos). Bol. Assoc. Mex. Geol. Petrol, 27, 329-449.

  • Trejo, M., 1980, distribucion estratigrafica de los Tintinnidos Mesozoicos Mexicanos. Rev. İnst. Mex. Pet., 12, 4-13.

  • Tunç, M., 1979, Ankara civarında Calpionellerin stratigrafik dağılımları ve Akdeniz basenine ait diğer çalışmalarla karşılaştırılması. TÜBİTAK VI. bilim kongr. teb., 71-79.

  • Tunç, M., 1980, Çayırhan (Beypazarı) ile Seben (Bolu) arasında kalan ve Aladağçay boyunca olan bölgenin stratigrafisi. A.Ü. Fen Fak. doktora tezi yayınlanmamış.

  • Tunç, M., Tutkun, S., Özçelik, O., ve Gökçe, A., 1991. Dİvriği-Yakuplu-îliç-Hamo (Sivas) yöresinin temel jeoloji özellikleri. TÜBİTAK doğa Tr. jour, of engin, and envir. sciences, 15, 225-245.

  • Varol, B. ve Kazancı, N., 1980, Seben bölgesi volk`anotortullan (Bolu GD). Tr. jeol. kur. bül., 23, 1, 53-58.

  • Yılmaz, Y., Gözübol, A.M., Tüysüz, O. ve Yiğitbaş, E., 1981, Abant (Bolu)-Dokurcan (Sakarya) arasında kalan birliklerin jeolojik evrimleri. MTA derleme 7085 (Yayımlanmamış).

    • Çünür Köyü Yöresindeki (Isparta Kuzeyi) Üst Kretase-Eosen Yaşlı Birimlerin Planktik Foraminiferalar ile Biyostratigrafik İncelemesi
    Ayşegül Yildiz Hatice Vedia Toker
    PDF Olarak Görüntüle

    Öz: Bu çalışmada İsparta İlinin 10 km kuzeyindeki Çünür köyü ve civarında yer alan Üst Kretase-Eosen zaman aralığındaki birimlerin ayrıntılı biyostratigrafisini açıklığa kavuşturmak için plantik foraminiferalardan yararlanılmıştır. İnceleme alanında ölçülen stratigrafi kesitlerinden toplanan tortul kayaç örneklerinden 31 plantik foraminifera türü tanımlanmış ve aşağıdaki 6 planktik foraminifera zonu ayırtlanmıştır. Üst Kretase’de (Maestrihtiyen): Gansseriana gansseri ve Abathomphalus mayaroensis zonları, Alt Eosen`de(İpresiyen) Morozovella formosa formosa, Morozovellca aragonensis, Acarinina pcntacamerata zonları, Orta Eosen`de(Lütesiyen): Aracnina bullbrooki Zonu. Bu planktik foraminfera zonları, dünya üzerinde aynı stratigrafik zaman aralıklarında yapılmış çalışmalarla korele edilmiş ve bu planktik foraminifera topluluğunun ılıman kuşağa ait olduğu görülmüştür.

  • plantik foraminifera

  • biyostratigrafi

  • Üst Kretase

  • Eosen

  • Barr, F.T., 1972, Cretaceous biostratigraphy and planktonic forominifarc of Libya. Micropal., vol. 18, no. 1, p. 18-25.

  • Beckmann, J.P., El-Hciny, I., Kerdany, M., Said, R. ve Viotti, C., 1967. Standard planktonic zones in Egypt. Proceed First Inter. Conf. Planktonic mikrofossils, vol. 1, p. 93-103.

  • Blumenthal, M., 1947, Geologic der Taurusketten im Hinterland von Seydişehir und Beyşehir. M.T.A yayınları serisi D, no. 2, P. 242

  • Bolli, H.M., 1957, Planktonic foraminifer a from the Eocene Naved and San fermando Formations of Trinidad. BWL, U.S. Nat. Mus. Bull., no. 215, p. 42-168.

  • Bolli, H.M., 1966, Zonation of Cretaceous to Pliocene marine sediments based on planktonic foraminifera. Assoc. Venezolana Geol. Mineria Petrol, vol. 9, n. l,p. 3-32.

  • Bolli, H.M., Saunders, J.B., Perch-Nielsen, K., 1985, Plankton Stratigraphy sayfa, 17-155.

  • Brönnimann, P., 1952, Trinidad Paleocene and Lower Eocene Globigerinidac. Bull. Am. Paleont., vol. 34, p. 7-21.

  • Caron, M., 1985, Cretaceous planktic foraminifera (Bolli, H.M., Saunders, J.B., Perch-Nielsen, K., 1985.

  • Dizer, A. ve Meriç, E, 1981. Kuzeybatı Anadolu`da Üst Kretasc-Palcosen biyostratigratigrafisi. M.T.A. dergisi sayı. 95/96, s. 149-163.

  • Dumont, J.F., 1976, Ispatra Kıvrımı ve Antalya Napları`nın orijini. Toroslar`ın Üst Kretase tektojenezi ile oluşmuş düzeninin büyük bir dekroşman, transtorik arızasıyla ikiye ayrılması varsayımı. M.T.A. dergisi sayı. 86, s. 56-57.

  • Dumont, J.F., Uysal, Ş., Poisson, A. ve Orsay 1980. Batı Toros platformları. M.T.A. raporu, no. 6861.

  • Ejel, F., 1967. Zones stratigraphiques du Paleogene eprobleme de la limited Eocene moyen-Eoccne superiuer dansla region de Damas (Syrie). Proceed First Intern. Conf. Planktonic microfosills, 2, 175-181.

  • El-Naggar, Z.R., 1966, Stratigraphy and planktonic foraminifera of the Upper Cretaceous-Lower Tertiary succesion in the Esnaldfu region, Nile Valley Egypt. British Mus. Bull. Geology suppl. 2, 111-130.

  • Gutnic, M., 1977. Geologic du Taurus Pisidicn au nord d`Isparta, Turquie. Principaux rcsultats extraits des notes de M.Gutnic enre 1964 ct 1971 par o. Monod. Univ, de Paris-Sud Orsay, 130.

  • Karaman, M.E., Meriç, E., Tanscl, 1., 1988. Çünür (İsparta) dolaylarında Krctase-Tcrsiycr geçişi: Cumhuriyet Üniversitesi I. Jeoloji ve Madencilik Sempozyumu.

  • Koçyiğit, A., 1984, Hoyran Gölü (İsparta Büklümü) dolayının tektoniği. Türkiye Jeoloji Kur. Bült. 26, (1). 1-9.

  • Krasheninnikov, V.A., 1965, Zonalya stratigrafiya paleogenovykh otlozhenii (Zonal stratigraphy of Paleogene deposits). Akad. Nauk SSSR Izd., Moskw, 37-61.

  • Luterbacher, H., 1964, Studies in Some Globorotalia from the Palcocene and Lower Eocene of the Central Appennines. Ecl. Gcol. Hclv., 57, (2), 634-694.

  • Luterbacher, H., Caro, P.Y., Perch-Niclsen, K., Prcmoli-Silva, L, Riedel, W.R. ve Sanfillipo, A., 1975. Zonations a I`aide de microfossiles pelagiques du Paleocene superieurt et de I`Eocenc inferieur. Bull, de la Soc. Geol. de France, XVII, 1-122.

  • Mohler, H.P. ve Wade, M., 1966. Calcareous nannofosils from Nal`chik (NW Caucasus). Ecl. Geol. Helv., 59, (1) 379-399.

  • Özgül, N., 1971, Orta Toroslar`in Kuzey kesiminin yapısal gelişiminde blok hareketlerinin önemi. Türkiye Jeol. Kur. Bült., 14, (1), 85-101.

  • Özgül, N., 1976, Toroslar`in temel jeolojik özellikleri. Türkiye Jeol. Kur. Bült., 91/1, 65-78.

  • Özgül, N. ve Arpat, E., 1973. Structural Units of the Taurus orogenic bcl orogenic belt and their continuation in neighbouring regions. Bull. Soc. Geol. Greece, 10, 156-164.

  • Özgür, S., 1985. Akveren Formasyonu`nun (SinopGcrzc) planktonik foraminifer faunası ve stratigrafik konumu. Karadeniz Üniversitesi Dergisi, 4, (1-2), 55.

  • Stainforth, R.M., Lamb, J.L. ve Luterbacher, H., 1975, Cenozoic planktonic foraminiferal zonation and characteristics of index forms. Univ. Kansas Paleont. Contr., Art. 62, 168-230.

  • Toker, V., 1977, Haymana yöresinin (SW Ankara) planktonik foraminifcra ve nannoplanktonlar`la biyostratigrafik incelenmesi (Doçentlik Tezi), 59- 92.

  • Toumarkinc, M., 1978, Planktonic foraminiferal biostratigraphy of the Paleogene of sites 360 to 364 and the Neogene of sites 362 a, 363 and 364 Leg 40 Initial Rep. Deep Sea Drilling Project. 40, 679-721.

  • Toumarkine, M., ve Bolli, M.H., 1975, Foraminiferes planetoniques de L’Eocene et superieur de la Coupe de Possagno. Sch weiz. Paleont. Abh. 97, 69-83.

  • Toumarkine, M., ve Luterbacher, H., 1985, Paleocene and Eocene planktik foraminifera (Bolli, H.M., Saunders, J.B., Perceh-Nielsen, K., 1985.

    • İzmir Yöresinin (Batı Anadolu) Jurasik-Tersiyer Kalker Algleri (Solonoporaceae)
    Musa Kazim Düzbastilar
    PDF Olarak Görüntüle

    Öz: Çalışma bölgesinde Solenoporaceae`ye ait Elianella, Solenomeris, Solenopora, Pycnoporidium ve Thaumatoporella türlerinin sistematik incelenmesi yapılmıştır. Çalışma bölgesinde bulunan bu fosiller Türkiye için yenidir. Diğer taraftan alglerin stratigrafîk yayılımlarının daha önceki çalışmalar ile olan benzerlik ve ayrıcalıkları saptanmıştır. 

  • Jurasik-Tersiyer kalker algleri

  • Solenoporaceae

  • İzmir

  • Türkiye

  • Brown, A., 1894, The structure and affinities of the genus Solenopora, together with descriptions of new species, Geol. mag., 4, 1,145-151,195-203

  • Dora, O. Ö., 1964, Geologisch-langerstattenkunliche Untersuchengen im Yamanlar Westanatolien: M.T.A. Derg., 116.

  • Dora, O. Ö., 1970, Arapdağ (Karşıyama)-Kuvars-Altın filonlarmm minerolojik etüdü, Madencilik Derg., IX, 4.

  • Douville, H., 1924, Un nouveau gende d`algues calcaires: C.R. Soc. geol. France, 16, 169-170.

  • Düzbastılar, M. K., 1971, Yamanlar bölgesi Batı Kısmının jeolojisi hakkında, (Yüksek Lisans tezi, basılmadı)

  • Düzbastılar, M. K., 1976, Karaburun Yarımadasının Orta Bölgesinin Triyas-Jura algae, Involutinidae, Ammodiscidae ve Coproliteslerin mikro-paleontolojik incelemesi (Doktora tezi, basılmamış).

  • Düzbastılar, M. K., 1977, Notes on the TriassicJurassic calcareous algae of Karaburun Peninsula (I) (Solenoporaceae). E.Ü.F.F. derg., B. I, 33-56, 3 pis.

  • Eliott, G. F., 1956, Further record of fossil calcaraeous algae from the Middle East: Micropaleont. 2, 327-334.

  • Eliott, G. F., 1957, Subterraniphyllum, a new Tertiary calcareous algae, Paleont., 1,1, 73-75,1 tav.

  • Eliott, G. F., 1963, A liassic Pycnoporidium. Eel. geol. Helv., 56, 1, 176-182, 1 pi

  • Eliott, G. F., 1965, Tertiary solenoporacean algae and the reproductive structures of the Solenoporaceae: Paleont. 7, 4, 695-702.

  • Endo, R., 1961, Calcareos algae from the Jurassic Torinosu limestone of Japan, Sc. rep. Saitama univ., B. Endo Commemorative vol., 53-75, 17 pi.

  • Foslie, M.H., 1909, Algologiske natiser VI. Kgl. norske videnşk. selsk. skr., 2, 58-59.

  • Gardet, G. and Marcier, J., 1947, Sur la presence de solenopores dans le bajocien inferieur (Ledonien) du plateau de langres. Soc. geol. France Bull. ser. 5,16 (1946), 7-9, 491-496, 1 fig., 1 pi.

  • Hang, V. und Ott, E., 1975, Ein Gerol mit Elianella elegeans Pfender et Basse (Paleozân, Kalkalpen) aus der subalpinen Molasse N Salsburg. Mitt. Bayer. Saatssamml, Palâont. hist, geol., 15,119- 129, tav. II.

  • Imaizumi, R., 1965, Late Jurassic algae from Honshu and Shikoku, Japan, Sc. rep Tohoku univ., sendia, second ser. (geol)., 37,1.

  • İzdar, K. E., 1970, Karşıyaka ilçesi kuzeyinde Yamanlar Dağı bölgesinin hidrolojik imkanları (Rapor, basılmadı).

  • Jaffrezo, M., 1974, Les algues calcaires de Jurassique Superieur et du Gretace inferieur der Corsieres (2 eme partie), Rev. micropaleont., 17, 1, 23-32, pl.2.

  • Johnson, J.H., 1964, Paleocene calcareous red algae from northern Iraq, Micropaleont., 10, 2, 207- 216, 3 pi.

  • Johnson, J.H., 1966, Tertiary red algae from Borneo: Bull. Brit. mus. (nat. hist) geol. 2, 65, 257-280, 6 tav.

  • Johnson, J.H., 1968 a, Lower Cretaceous algae from the Blake Escarpment Atlantic Ocean and from Israel. Prof, contr. Colo, min., 5, 1-46.

  • Johnson, J.H., 1968 b, Lower Crataceous algae from Texas, Prof, contr. Colo Sch. min. 4, 71.

  • Johnson, J.H. and Kaska., H. V., 1965, Fossil algae from Guatemala, Prof, contr. Colo Sch. min., 1, 152.

  • Johnson, J.H. and Konishi, K., 1960, An interesting Late Cretaceous calcareous algae from Guatemala, Jour. Paleont., 34, 6, 1099-1105, 134 pi.

  • Konuk, Y.T., 1977, Bornova flişinin yaşı hakkında, E.Ü.F.F. derg., B.I, 65-74.

  • Lauverjat, J., et Poignant. A.F., 1978, Les algues de la serie a vascoceratides de Bassin Occidental Portugais, Cahiers de micropaleont. 3, 121-126, pis. 2.

  • Le Maitre, D., 1935, Etudes paleontoloque sur le Lias du Maroc: Spongiomorphides et Algues: Notes verv. min. Maroc, 34.

  • Lemoine, MMe., P., 1928, Un nouveau genre de Melobesiees, Mesophyllum. Soc. boc. France, bull. 75, 251-254.

  • Masse, J., P. et Poignant. A. F., 1971, Contribution a l`etude des algae du Cretace inferieur provençal interet stratigraphique. Rev. micropaleont., 4, 13, 258-266.

  • Oğuz, M., 1966 a, Manisa Dağının kuzey ve kuzeybatısının jeolojisi: E.Ü.F.F. ilm rap., 33.

  • Oğuz, M, 1966 b, Çaldağ`da-Manisa- jeolojik bir araştırma M.T.A. derg., 68, 102-105.

  • Parejas, Ed., 1940, Le flysch Cretace des environs de smyrne: Inst. geol. univ. 1st., 6.

  • Peterhans, E., 1929, Algeus de la famile des Solenopo racees dans la Malm du Jura balois et soleurois. Soc. paleont. Suis. mem., 49, 1, 1-15

  • Pfender, J., 1930, Les Solenopores du Jurassique superieur en Bass-Provence calcaire et celles du bassin de Paris. Soc. geol France compte. rendu, 8, 52.

  • Pfender, J. et Basse, E., 1947, Ellianella nov. gen elegans nev. sp., organisme constructuer de calcaires typiquement developpe dans le Paleocene du SW Malgache. Bull. soc. geol. France, 5. 17, 275- 278, taf. 12.

  • Philippson, A., 1911, Resien und Forchungen in westlichen kleinasien. Petern. Ergânz. H., 172 Gotha.

  • Pia, J., 1927, Die Ehrhaltung der fossilen pflanzen Part 1- Thallophyta in Hirmen, Max, Handburch der Palaobotanik. 1, 1-136, 129 figs.

  • Pia, J., 1936, Calcareous green algae from the Upper Cretaceous of Tripoli (North Africa) Jour, paleont., 10, 1, 3-15, 5 pis.

  • Poggnant, A, F., 1968, Les Algues des calcaires Aptiens et albiens d`Aquitaine meridienale: Rev. micropaleont., 10, 4, 271-276, 2, pis.

  • Poignant, A. F. et Du Chaffaut, S. A., 1970. Les algeus des formations transgressives Maestrihtiennes, Paleocenes et Ypressiennes de la Cote SudOrientale de la Corse: Rev. icropaloent., 12, 4, 202-208, pi, 1-2.

  • Poignant, A. F. et Lorenz, C, 1974; Les algues du Lutetien de Cotentin. Bull. inf. geol., Bass. Paris, 40, 3-8.

  • Radoicic R., 1960, Microfacies du Cretace et du Paleogene des Dinarides externes de Yougoslavie: Paleont. Jugosl. Dinarida, A. IV, 1, 1-72.

  • Raineri, R.,1922, Alghe sifonee foslili della Libia; Atti soc. ital. sc. nat., 61. 72-86, pi. 3.

  • Rao-S.R.N., 1944, Upper Jurassic marine algae from Trichinophy, S. India: Cur. sci. 13, 4, 101-102.

  • Segonzac, G., 1961, Niveaux a algues dans le Thanetien des Pyrenees (Corallinacess, Solenoporocees, Squamariacees, incerta familiae): Soc. geol. France, 7, 3, 5, 437-448, pi, 13.

  • Segonzac, 1966, Etude sur les algues du calcaire de Mancinux (Haute-Garonne): Soc. hist, nat., 102, f. 2- 3, 405-421, 3 pis.

  • Verdier, J., 1963, Kemalpaşa dağı etüdü. M.T.A., derg., 61, 37-39

  • Yabe, H. and Toyama, S., 1928, On some rockforming algae from the Younger Mesozoic of Japan, Sc. rep. Tohuko Imp. univ., 2 nd. 12, 1, 141-152, pis. 18-23.

  • Zuffardi-Comerci, R., 1937, Sui, generi Chaetetes Fischer, Pseudochaetetes Haug. E., Solenopora Dybowsky: Raele, uff. geol. ital. boll, 62, 2, 18.

    • Çiniyer-Küre (Tire) Sahasındaki Fluvial Sedimanların Ağır Mineralleri
    Ali Haydar Gültekin
    PDF Olarak Görüntüle

    Öz: Menderes masifi Çiniyeri-Küre bölgesi temel kaya birimleri litolojik ve yapısal konumları göz önüne alındığında gözlü gnays, disten-granat şist, granat-mika şist, kalkşist, mermer, amfibolit ve gabroik karekterli dayklardan oluşur. Petrografik ve mineralojik veriler granat-mika şistlerin tek bir birim halinde olmayıp mikaşist, kuvars-muskovit şist ara katmanları içerdiğini ve yerel olarak rutilli kuvars damarlarınca kesildiğini ortaya koyar. Metamorfik istif, Küçük Menderes graben kenarı boyunca Kuvaterner yaşlı alüvyal yelpaze ortamında birikmiş çökellerle örtülenmiştir. Fluvial çökellerin en önemli ağır mineralini rutil oluşturur. Ayrıntılı çalışmalar rutille birlikte gözlenen ağır minerallerin esas olarak metamorfiklerden türediğini göstermiştir. Kuvars damarlarının toplam ağır minerallere göreceli katkısı küçük hacimli ve düşük içerikli oluşları nedeniyle daha azdır. Türbilanslı akıntı koşullarında çökelen ağır mineraller çoğunlukla kanala paralel gelişen zenginleşme zonları içindedir. Çalışılan alanda kırıntıların saptanan dokusal parametrelerinin bilinmeyen derişim alanlarının belirlenmesine klavuz olabileceği umulur.

  • Fluvial çökeller

  • kalkşist

  • amfibolit

  • rutil

  • ağır mineraller

  • Best, J.L., Bratshaw. A. C, 1985, Flow Separation -A Physical Process for the Concentration of Heavy Minerals Within Alluvial Channels, J. Geol. Soc. London. Vol. 142, pp. 347-755.

  • Çağatay, A., 1979, Yamaç ve Akarsu Plaserlerine Dünya ve Türkiye`den Bazı Örnekler, Yeryuvan ve İnsan cilt 4, sayı 4, sayfa 11-20.

  • Dağ, N., 1988, Gördes Pegmatoidlerinin Mineralojik ve Jeokimyasal İncelemesi, Dokuz Eylül Üniversitesi, Doktora Tezi (Yayınlanmamış) 142. sayfa.

  • Folk, R. L., 1974, Petrology of Sedimentary Rocks, The Universty of Texas, Hemphill Publishing Co. P. 105.

  • Force, E. R., 1976, Metamorphic Source Rocks of Titanium Plaser Deposits-A Geochemical Cycle, Geological Survey Professional Paper, 1959, B6-B13.

  • Force, E. R., 1976, Titanium Minerals in Deposits of Other Minerals Geological Survey Profossional Paper 959, F1-F14.

  • Force, E. R., 1976, Titanium Contents and Titanium Partitioning in Rocks, Geological Survey Professional paper 959, A1-A8.

  • Force, E. R., 1980, T^e Provenance of Rutil, Journal of Sedimantary Petrology, Vol. 50, No. 2, pp 485- 488.

  • Göncü, N., 1986, Titanyum mineralleri ve Geleceği, Yeryuvarı ve İnsan, cilt 11, sayı 4, sayfa 3-7.

  • Gümüş, A., 1974, Metalik Maden Yatakları, KTÜ Yayın No. 59, 536 sf

  • Gültekin, A. H., 1989, Titanyum yatakları ve Türkiye`nin Potansiyeli Maden Dergisi, Sayı 3, sayfa 11-13.

  • Gültekin, A. H., 1990, Menderes Masifi (Çiniyeri-Küre Bölgesi) Plaser Rutil Yatakları, Doktora Tezi (Yayınlanmamış) İTO Fen Bilimleri Enstitüsü.

  • Gültekin, A.H., Yavuz, F. 1990, Plaser Yataklarda Ağır Mineral Çökelimi Denetleyen Bazı Faktörler. İTÜ Dergisi, cilt. 46, sayı 3.

  • Gültekin, A. H., 1989, Metamorfik Kayaçlarda Titanyum Dağılımı, İTÜ Dergisi, cilt 47, yıl 47, sayıl2, sayfa 7-11.

  • Inman, L. D., 1952, Measures for Describing the Distribution of Sediments, Journal of Sedimentary Petrology, Vol 22, No. 3, pp. 125-145.

  • Nilsen, E., 1983, Sandstone Depositional Environments, The American Association of Petroleum Geologist Tulsa, Oklahoma, U.S.A. pp. 49- 137.

  • Rubey, W. W., 1942, The Size-Distribution of Heavy Minerals Within a Water-Laid Sandstone, Jour, Sedimentary Petrology, v. 12, p. 3.

  • Reid, I., Frostick, L. E., 1985, Role of Setting Entrainment and Dispersive Equivalence and of Interstic Trapping in Placeer Formation., J. Geol. Soc. London, Vol. 142, pp 739-746

  • Sallenger, A. H., 1979, iverse Grading and Hydaulic Equvalence in Grain-Flow Deposits, J. Sed. Petrol. V. 49, pp. 553-562.

  • Schuilling, R. D., 1958, Menderes Masifine Ait Bir Gözlü Gnays üzerinde Zirkon Etüdü, MTA Dergisi, Sayı 51-37-41.

  • Schuiling, R. D., 1962, Türkiye`nin Güneybatısındaki Menderes Magmatit Kompleksinin Petrolojisi, Yaşı ve Yapısı Hakkında, MTA Dergisi, Sayı 58, 71-83.

  • Scott, G. L, 1965, Heavy Mineral Evidence for Source of Some Permian Sandstones, Colorado Plateau, Journal of Sedimentary. Petrology, Vol. 45, No. 2, pp. 391-400.

  • Tourtelot, H. A., 1968, Hydraulic Equivalance of Grains of Quartz and Heavier Miönerals and implications for the Study of Placers, U.S. Geol. Survey Profess. Paper, 594-F, pp. F1-F13.

  • Yılmaz, H., 1985, Yeşilyurt (Alaşehir) Sahasındaki Fluvial Tortulların Ağır Mineralleri, Jeoloji Mühendisliği, Ekim 1985.

    • SAYI TAM DOSYASI
    PDF Olarak Görüntüle