Türkiye Jeoloji Bülteni
  • Anasayfa
  • 2008 AĞUSTOS Cilt 51 Sayı 2
Türkiye Jeoloji Bülteni

Türkiye Jeoloji Bülteni

2008 AĞUSTOS Cilt 51 Sayı 2
KAPAK
PDF Olarak Görüntüle
KÜNYE
PDF Olarak Görüntüle
İÇİNDEKİLER
PDF Olarak Görüntüle
ÖNSÖZ
PDF Olarak Görüntüle
Stokastik Kuvvetli Yer Hareketi Simülasyonu ile Gediz Grabeninde Zemin Davranışlarının İncelenmesi
Nihal Akyol Oğuz Demir M. Ali Danişman Ulubey Çeken
PDF Olarak Görüntüle

Öz: Tektonik yapısı ve depremselliği ile dünya üzerindeki aktif kıtasal bölgelerden biri olan Batı Anadolu`daki, kaynak, ortam ve zemin parametrelerinin belirlenmesi olacak büyük bir depremin tanımlaması ve meydana getireceği hasarın ölçeklenmesi açısından önemlidir. Bu çalışmada, Gediz Grabeni dolgu birimi zemin davranışı incelenmiştir. İlk olarak, Ulusal Kuvvetli Yer Hareketi Kayıt Şebekesi, İzmir (IZM) ve Bornova (BRN) istasyonlarna ait mikro ve orta büyüklükteki ivme kayıtlar kullanılarak, istasyonların üzerinde bulundukları yerel jeolojik koşullara ait, zemin büyütmesi ve doğal rezonans frekans belirlenmiştir. Daha sonra, Gediz grabeni için, derinliğin fonksiyonu olarak, ortalama bir hız ve bölgesel sönüm parametresi tanımlamak amacıyla, bölgeye ait detay jeoloji haritaları, jeolojik ve stratigrafik kesitler, sismik yansıma, gravite, rezistivite, hidrojeoloji, sondaj ve kuyu logu çalmaları incelenmiştir. Elde edilen bilgiler, Çeyrek Dalga Boyu Yaklaşım Metodu için girdi verisi olarak kullanılarak, graben dolgu biriminin yaratacağı zemin büyütme değerleri hesaplanmıştır. Bu büyütme değerleri kullanılarak, Gediz Grabeni üzerinde olması muhtemel, moment büyüklüğü Mw=7.0 olan bir depremin graben dolgu birimi üzerinde, farklı uzaklık ve periyotlardaki yapılarla etkileşiminin ne olacağı, pik ivme ve spektral ivme değerleri hesaplanarak, modellenmiştir. Elde edilen sonuçlara göre; Gediz Grabeninde olacak Mw=7.0 moment büyüklüğü ve 10 km derinliğindeki olası bir depremin üreteceği maksimum pik ivme değeri 0.42g`dir. Depremin merkez üstünde, 0.3 sn periyodundaki yapılara etkiyecek maksimum yatay ivme yükü, 1.2 g`dir. Ayrıca, Gediz Grabeni için elde edilen spektral ivme değerlerinin, odak uzaklığı 10 ve 30 km olan depremler için0.3 sn ve 100 km için 0.5 sn periyot değerlerinde en büyük olduğunu görmekteyiz.

  • Kuvvetli yer hareketi

  • Stokastik simülasyon

  • Zemin büyütmesi

  • Gediz Grabeni

  • Bat Anadolu

  • Aknc, A. ve Akyol, N., 2000. Importance of Alluvial Thickness in the Earthquake Ground Motion. Proceedings of the Third Japan-Turkey Workshop on Earthquake Eng., vol.1, 189-197.

  • Akyol, N., Aknc, A. ve Eyidoan, H., 2002. Site Amplification of S-waves in Bursa City and Its Vicinity, Northwestern Turkey: Comparison of Different Approaches. Soil Dynamics and Earthquake Eng., 22,579-587.

  • Bard, P. Y. ve Ghavez-Garcia, F. J., 1993. On the Decoupling of Surficial Sediments from Surrounding Geology at Mexico City. Bull. Seism. Soc. Am., 83, 1979-1991.

  • Boore, D. M., 1996. SMSIM-Fortran Programs for Simulating Ground Motions from Earthquakes, Version 1.0. U. S. Geol. Survey, Open-file report 96-80-A.

  • Bozkurt, E., 2001. Neotectonics of Turkey – a Synthesis. Geodinamica Acta, 14, 3-30.

  • Bozkurt, E. ve Park, R. G., 1994. Southern Menderes Massif: An Incipient Metamorphic Core Complex in Western Anatolia, Turkey. J. Geol. Soc. London, 151, 213-216.

  • Bozkurt, E. ve Sözbilir, H., 2004. Tectonic Evolution of the Gediz Graben: Field Evidence for an Episodic, Two-Stage Extension in Western Turkey. Geological Magazine, 141, 63-79.

  • Castro, R. R., Pacor, F. Ve Petrungaro, C., 1997. Determination of S-wave Energy Release of Earthquakes in the Region of Friuli, Italy. Geophs. J. Int., 128, 339-408.

  • Cong L. ve Mitchell, J. B., 1999. Lg Coda Q and Its Relation to the Geology and Tectonics of the Middle East, Pure Appl. Geophys., 153, 563-585.

  • Drawinski, M., Ding, G. ve Wen, K. L., 1996. Analysis of Spectral Ratios for Estimating Ground Motion in Deep Basins. Bull. Seism. Soc. Am., 86, 843-847.

  • Emre, T., 1996. Gediz Grabeni’nin Tektonik Evrimi. Türkiye Jeoloji Bülteni, 39, 2, 1-18.

  • Emre, T. ve Sözbilir, H., 1997. Field Evidence for Metamorphic Core Complex, Detachment Faulting and Accommondation Faults in the Gediz and Büyük Menderes Grabens (Western Turkey). Int. Earth Sci. Colloquium on the Aegean Region, Proceedings, 1, 73-9

  • Field, E.H. ve Jacob K., 1995. A Comparison and Test of Various Site-Response Estimation Techniques Including Three that are not Reference-Site Dependent. Bull. Seism. Soc. Am., 85, 1127- 1143.

  • Hanks, T. C. ve McGuire, R. K., 1981. The Character of High Frequency Strong Ground Motion. Bull. Seism. Soc. Am., 71, 2071-2095.

  • Hermann, R. B. ve Aknc, A., 1999. Probabilistic Seismic Hazard for the Central United States. Seism. Soc. of Am., 94rd Annual Meeting, May 3-5, Seattle, Washington, USA.

  • Joyner, W. B., Warrick R. E. ve Fumal, T. E., 1981. The Effects of Quaternary Alluvium on Strong Ground Motion in the Coyote Lake, California Earthquake of 1979. Bull. Seism. Soc. Am., 71, 1333-1349.

  • Koçyiğit, A., Yusufoğlu, H. ve Bozkurt, E., 1999. Evidence from the Gediz Graben for Episodic Two-Stage Extension in Western Turkey. J. Geol. Soc. London, 156, 605-616.

  • Lachet, C. ve Bard, P. Y., 1994. Numerical and Theoretical Investigations on the Possibilities and Limitations of the

  • Lachet, C., Hatzfeld, D., Bard. P. Y., Theodulidis, N., Papaioannou, C. ve Savvaidis, A., 1996. Site Effects and Microzonation in the City of Thessaloniki (Greece)-Comparison of Different Approaches. Bull. Seism. Soc. Am., 86, 1692- 1703.

  • Lermo, J. ve Chavez-Garcia F. J. 1994., Site Effect Evaluation at Mexico City: Dominant Period and Relative Amplification from Strong Motion and Microtremor Records. Soil Dyn. Earthquake Eng., 13, 413-423.

  • Nakamura, Y., 1989. A Method for Dynamic Characteristics Estimations of Subsurface using Microtremors on the Ground Surface. Quarterly Rept. RTRI, Jpn., 30, 25-33.

  • Sar, C. ve Şalk, M., 2006. Sediment thicknesses of the western Anatolia graben structures determined by 2D and 3D analysis using gravity data. J. Asian Earth Sci., 26, 39–48.

  • Seyitoğlu, G. ve Scott, B.-C., 1996. The Cause of N-S Extensional Tectonics in Western Turkey: Tectonic Escape vs Back-Arc spreading vs Orogenic Collapse. J. Geodynamics, 22(1), 145- 153.

  • Street, R., Wang, Z., Woolery, E., Hunt, J. ve Harris, J., 1997. Site Effects as a Vertical Accelerometer Array Near Paducah, Kentucy. Eng. Geology, 46, 349-367.

  • Toro, G. R., Silva, W. J., McGuire, R. K. ve Herrmann, R. B., 1992. Probabilistic Hazard Mapping of the Mississippi Embayment. Seism. Res. Lett., 63, 3, 449-475.

  • Yalcinkaya, E. ve Alptekin, Ö., 2005a. Contributions of the Basin Edge Induced Surface Waves to Site Effect in the Dinar Basin, Southwestern Turkey. Pure and Applied Geophysics, 162, 931-950.

  • Yalcinkaya, E. ve Alptekin Ö., 2005b. Site Effect and Its Relationship with the Intensity and Damage Observed in the June 27, 1998 Adana-Ceyhan Earthquake. Pure and Applied Geophysics, 162, 913-930.

  • Ylmaz, Y., Genç, S. C., Gürer, O. F., Bozcu, M., Ylmaz, K., Karack, Z., Aktunkaynak, . ve Elmas, A., 2000. When did the Western Anatolian Grabens Begin to Develop? eds: Bozkurt, E., Winchester, J. A., Piper, J. D. A., Tectonics and Magmatism in Turk


  • Akyol, N , Demir, O , Danışman, M , Çeken, U . (2008). Stokastik Kuvvetli Yer Hareketi Simülasyonu ile Gediz Grabeninde Zemin Davranışlarının İncelenmesi / Investigation of Soil Behaviour in the Gediz Graben by Stochastic Strong Ground Motion Simulation . Türkiye Jeoloji Bülteni , 51 (2) , 63-76 . Retrieved from https://dergipark.org.tr/tr/pub/tjb/issue/28370/301644

    • Antik Perinthos (Marmara Erelisi) Kentinin 15. Yüzyıla Kadar Gerçekleşen Tarihsel Depremleri
    T. Levent Erel Cengiz Zabci H. Serdar Akyüz Namik Çağatay
    PDF Olarak Görüntüle

    Öz: Marmara Denizi`nde Antik Çağdaki üç büyük liman Byzantion (İstanbul), Perinthos (Marmara Ereğlisi),ve Kyzikos`tur (Belks). Bunlardan Byzantion haliç, Perinthos ve Kyzikos ise tombolo tipi limankentleridir. Byzantion, kuruluşundan günümüze kadar değişik gelime süreçlerinde varlığını korurken, Perinthos sönükleşerek yerini Marmara Ereğlisi kasabasına bırakmış, Kyzikos ise terk edilerek arkeologların ilgi odağı haline gelen Belkıs harabelerine dönüşmüştür. Flandriyen transgresyonu sonrasında oluşan limanlı kıyılardaki Perinthos ve Kyzikos Antik kentlerinin bir diğer ortak özelliği, Kuzey Anadolu Fay`na çok yakın bölgelerde kurulmuş olmalarıdır. Perinthos, Kuzey Marmara kıyısında, İstanbul Boğaz`nın 90 km batısında yer alır. KAF`n kuzey kolu Perinthos`un hemen güney açığından geçerken, buna bağlı depremler, tektonik yükselme ve tsunamilerin yan sıra kıyı heyelanlar, sel baskınlar kentin kuruluş ve gelişiminde etkili olan doğal etkenlerdir. Bölgenin aktif deprem kuğağında olmasına rağmen İstanbul depremleri hariç, buradaki yerleşmelerle doğrudan ilgili tarihsel veri çok azdır. Kentle ilgili en eski tarihsel deprem kaydı MÖ. 427 yılının Aralık ayına aittir. MÖ. 282yılında gerçekleşen ve bölgeyi etkileyen Gelibolu depreminin şiddeti VIII`dir. MS.90 yılında Çanakkale Boğaz`nda ve MS. 93`te üs merkezi Saros olan Gelibolu depremleri, etkileri belli olmayan olaylardır.Kent surlarının MS. II. ve III. yüzyıllarda onarıldığı göz önüne alındığında MS. 10 Kasım 117 Kapdağ Adası, MS. 138 Çanakkale-Bandırma depremi, MS. 160 Çanakkale ve MS. 3 Mayıs 170 güney ve doğu Marmara kıyısındaki depremler kent ve surlar etkilemiş olmalıdır. Bizans Çağı başında Perinthos canlılığını korumaktaydı. Şehir halk 433 yılında ziyarete gelen imparator II. Theododius`dan su yolların tamir etmesini istemiştir. Bu tamirat 430 yılında gerçekleşen VIII şiddetindeki İstanbul depremi sonrasına rastlar. Siyasal olaylar, anıtsal yapılar, depremleri ve onarımlar ile tanınan Justinianus dönemi (527-568) öncesi 478 Çanakkale ve 484 Gelibolu depremlerinin etkileri belli değildir. 6 Eylül543, 553, 555, 557 Silivri ve 558 İstanbul depremlerinin yaralar kısa sürede sarılmıştır. Yeni adı Herakleia olan Perinthos`un su yollar ve surlar Justinanus döneminde onarılmıştır. Kent daha sonra sırasıyla 715, 740 (Marmara ve Trakya kıyıları), 760 (İstanbul ve Trakya), 860 (Marmara), 989(Marmara), 23 Eylül 1063 veya 1064 (Bandırma, Kyzikos, İznik, Mürefte, İstanbul), 1296 (İstanbul, Marmara havzası), 1343 (Ereğli-Ganos), 14 Ekim 1344 (Gelibolu, Trakya kıyılar, İstanbul, Marmara adası), 1 Mart 1354 Gelibolu, Kuzey Marmara kıyıları, Trakya), Eylül-Kasım 1437 (İstanbul ve Gelibolu) tarihlerinde gerçekleşen depremlerden etkilenmiştir.  

  • Perinthos

  • Marmara Ereğlisi

  • tarihsel deprem

  • Akit, O., 1985. Roma İmparatorluk Tarihi (MÖ. 27- MS. 395), stanbul Üniversitesi Edebiyat Fak. Yay., No: 2052, stanbul

  • Ambraseys, N.N., 2002. The Seismic Activity of the Marmara Sea region over the last 2000 years, Bulletin of the Seismological Society of America, 92, ss.1-18

  • Ardel, A., 1956. Marmara Bölgesinde Coğrafi Müahedeler, stanbul Üniversitesi Corafya Enstitüsü Dergisi, 4, 7, 1-16, stanbul

  • Ardel, A. ve İnandk, H., 1956. Marmara Denizi’nin teekkül ve tekamülü, Türk Corafya Dergisi, Yl XIII. 17, 1-19, Ankara

  • Armijo, R., Pondard, N., Meyer, B., Uçarkus, G., de Lepinay, BM., Malavieille, J., Dominguez, S., Gustcher, MA., Schmidt, S., Beck, C., Caatay, N., Cakr, Z., Imren, C., Eri, K., Natalin, B., Ozalaybey, S., Tolun, L., Lefevre, I., Seeber, L., Gasperi

  • Asgari, N., 1988. Perinthos 1986 çalmalar, V. Aratrma Sonuçlar toplants, 610 Nisan 1987, TC. Kültür ve Turizm Bakanl Eski Eserler ve Müzeler Genel Müdürlüü Yay., 135-146, Ankara

  • Bury, J.B., 1923. A history of Greece to the Death of Alexander the Great, the Modern Library, New York

  • Dernschwam, H., 1988. İstanbul ve Anadolu Seyahat Günlüü (1553-1555), çev: Y. Önen, Kültür ve Turizm Bakanl Yay., No: 885, Ankara

  • Erel, T.L. ve Çağatay, M.N., 2003. Kuzey Marmara’da Perinthos Herakleia (Marmara Erelisi) limanlarnda tarihsel depremlerdeki morfolojik deiimler, Türkiye Kuvaterneri Çaltay IV 29-30 Mays 2003, TÜ Avrasya Yerbilimleri Enstitüsü, stanbul

  • Galland, A., 1987. İstanbul!a ait günlük hatralar, cilt 1 (1672), cilt 2 (1673), yaynlayan: C. Schefer, çev: N.S. Örik, Atatürk Kültür, Dil ve Tarih Yüksek Kurumu Türk Tarih Kurumu Yay., II. dizi, say:16, Ankara

  • Gibbon, E., 1994. Bizans Roma tarihinin gerileyi ve çökü tarihi cilt IV, Arkeoloji ve Sanat Yay., stanbul

  • Guidoboni, E., 1994. Catalogue of Ancient earthquakes in the Mediterranean area up to the 10th century, ING, Roma

  • Guidoboni, E. ve Comastri, A., 2005. Catalogue of earthquakes and tsunamis in the Mediterranean area from the 11th to the 15th century, INGV, Roma

  • Heredotos, 1973. Heredot tarihi, çev: M. Ökmen-A. Erhat, Remzi Kitabevi, stanbul

  • Heyd, W., 1975. Yakn Doğu ticaret tarihi, çev: E. Karal, Türk Tarih Kurumu yaynlar, X. dizi say:7, Ankara

  • Iohannes Malalas, Chronographia, ed. L.Dindorf, CSHB, Bonn 1831. The chronicle, trans. E.Jeffreys, M.Jeffreys, R.Scott [et al.], Sydney 1986.

  • Iohannes Zonaras, Epitome historiarum libri I-XII, ed. B.G.Niebuhr, CSHB, Bonn 1844. Libri XIIIXVIII, ed. Th.Büttner-Wobst, CSHB, Bonn 1897.

  • Ksenophon, 1939. Anabis Onbinlerin Ricat, çev: H. Örs, Remzi Kitabevi, stanbul

  • Mantran, R., 1980. 17. Yüzyln ikinci yarsnda İstanbul, II. cilt, çev: M.A. Klçbay –E. Özcan, Atatürk Kültür, Dil ve Tarih Yüksek Kurumu

  • Miroğlu, İ., 1997. Osmanl Yol Sistemine Dair, İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakülesi Tarih Enstitüsü dergisi, Prof. Dr. Münir Aktepe’ye armaan, 15, 1995-1997, 241-252, stanbul

  • Myres, J.L., 1953. Geographical History in Greek Lands, Oxford Press, London

  • Ostrogorsky, G., 1981. Bizans Devleti Tarihi, çev: F. Iltan, Türk Tarih Kurumu Yay. X. Dizi, 7, Ankara.

  • Ozansoy, E., 2001. Bizans kaynaklarna göre 1200- 1453 stanbul depremleri, Tarih boyunca Anadolu’da doal afetler ve depremler semineri 22-23 Mays 2000, 1-27, stanbul

  • Özdoan, M., 1982. Doğu Marmara ve Trakya aratrmalar, Türk Arkeoloji dergisi, say XXVI-1, Kültür ve Turizm Bakanl Eski Eserler ve Müzeler Genel Müdürlüü Yay., 37-62, Ankara

  • Öztürk, N.Ö., 2001. Marmara Ereğlisi Bat Nekropolü kurtarma kazs, II. Müze çalmalar ve kurtarma kazlar sempozyumu, 24-26 Nisan 2001 Denizli, TC. Kültür Bakanl Antlar ve Müzeler Genel Müdürlüü Yay., 83-92, Ankara

  • Sayar, M.H., 1990. Trakya’da epigrafi ve tarihicoğrafya aratrmalar, VII. Aratrma Sonuçlar Toplants, 18-23 Mays Ankara, TC. Kültür Bakanl Antlar ve Müzeler Genel Müdürlüü Yay., 211-216, Ankara

  • Sayar, M.H., 1998. Doğu Trakya’da epigrafi ve tarihicoğrafya aratrmalar 1996, XV. Aratrma Sonuçlar Toplants, TC. Kültür Bakanl Yay., 323-330, Ankara

  • Sayar, M.H., 2001. Doğu Trakya’da epigrafi ve tarihicoğrafya aratrmalar 1999, XVIII. Aratrma Sonuçlar Toplants, 22-26 Mays 2000, zmir, TC. Kültür Bakanl Yay. 289- 300, Ankara

  • Talklolu, Z., 1961a. Trakya’da Epigrafya Aratrmalar cilt I, İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Yay., No: 886, stanbul

  • Talklolu, Z., 1961b. Trakya’da Epigrafya Aratrmalar cilt II, İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Yay., No: 1654, stanbul


  • Erel, T , Zabcı, C , Akyüz, H , Çağatay, N . (2008). Antik Perinthos (Marmara Ereğlisi) Kentinin 15. Yüzyıla Kadar Gerçekleşen Tarihsel Depremleri / Historical Earthquakes of Ancient Perinthos (Marmara Ereğlisi) until the 15th Century . Türkiye Jeoloji Bülteni , 51 (2) , 77-90 . Retrieved from https://dergipark.org.tr/tr/pub/tjb/issue/28370/301647

    • D-B Uzanmlı İzmir Fayı ile KD-Uzanmlı Seferihisar Fay`nın Birlikte Çalıştığına Dair Veriler: İzmir Körfezi`ni Oluşturan Aktif Faylarda Kinematik Ve Paleosismolojik Çalışmalar, Batı Anadolu
    Hasan Sözbilir Bora Uzel Ökmen Sümer Uğur İnci Emrah Yalçin Ersoy Tufan Koçer Ramazan Demirtaş Çağlar Özkaymak
    PDF Olarak Görüntüle

    Öz: Batı Anadolu`nun en batı ucundaki güncel yapılardan biri olan İzmir Körfezi; KD, KB, K-G ve D-B uzanımlı faylar tarafından denetlenen denizel bir havzadır. Körfezin güney kenar üzerindeki Konak Güzelbahçe bölümü İzmir Fayı ile sınırlandırılmıştır. İzmir Fay bu kesimde yaklaşık D-B uzanımlı birbirine paralel iki ana segmentten yapılıdır ve Balçova`dan Güzelbahçe`ye kadar 1/25.000 ölçeğinde haritalanmıştır. Arazi verilerine göre İzmir Fay kuzeye eğimli ve oblik atım bileşenli normal fay niteliğindedir. Körfezin kuzey kenar üzerindeki Bayraklı-Karşıyaka bölümü, İzmir Fay`nın antitetiği olan Karşıyaka Fay ile sınırlıdır. Karşıyaka Fay bu kesimde yaklaşık D-B uzanımlı ve güneye eğimli oblik atımlı normal fay niteliğindedir. İzmir Fayı`na yaklaşık dik gelişen ve Sığacık Körfezi`nden Seferihisar ve Yelki-Güzelbahçe ilçesine kadar haritalanabilen Seferihisar Fay, Urla Havzasnın doğu kenarın oluşturur. Seferihar Fay`nın Sığacık Körfezi ile Yelki köyü arasındaki bölümü K20OD uzanımlı sağ yönlü doğrultu atımlı bir fay zonu şeklindedir. Fayın Yelki-Güzelbahçe arasındaki 5 km uzunluğundaki kesimi K50OD doğrultusunda uzanır ve Güzelbahçe`den itibaren kuzeydoğuya doğru İzmir Fay`na değişir. Bu zonda 1/1000ölçeğinde haritalanan fay segmentleri üzerinde açılan hendeklerde, doğrultu atımlı fayın (Seferihar Fay) bükülerek normal faya (İzmir Fay) dönüştüğü saptanmıştır. Fay zonlar boyunca 9 lokasyonda yapılan fay düzlemi ölçümleri, faylar oluşturan paleostreslerin yaklaşık K-G açılma ve D-B sıkışma kuvvetleri etkisinde gelitiğini göstermektedir. Bu veriler İzmir Fay, Seferihisar Fay ve Karşıyaka Fay`nın, transtansiyonel kuvvetler etkisinde, belirli dönemlerde birlikte çalarak İzmir Körfezi`nin açılmasına katkıda bulunduğunu belirtir.  

  • Aktif Fay

  • Seferihisar Fayı

  • İzmir Fayı

  • Karşıyaka Fayı

  • İzmir Körfezi

  • Paleosismoloji

  • Fay Kinematiği


























  • Sözbilir, H , Uzel, B , Sümer, Ö , Özkaymak, Ç , Ersoy, E , Koçer, T , Demirtaş, R . (2008). D-B Uzanml İzmir Fay İle KD-Uzanımlı Seferihisar Fayı’nın Birlikte Çalıştığına Dair Veriler: İzmir Körfezi’ni Oluşturan Aktif Faylarda Kinematik Ve Paleosismolojik Çalışmalar, Batı Anadolu . Türkiye Jeoloji Bülteni , 51 (2) , 91-114 . Retrieved from https://dergipark.org.tr/tr/pub/tjb/issue/28370/301652

    • SAYI TAM DOSYASI
    PDF Olarak Görüntüle