Türkiye Jeoloji Bülteni
Türkiye Jeoloji Bülteni

Türkiye Jeoloji Bülteni

2007 ARALIK Cilt 50 Sayı 3
KAPAK
PDF Olarak Görüntüle
KÜNYE
PDF Olarak Görüntüle
İÇİNDEKİLER
PDF Olarak Görüntüle
Reşadiye Yarımadası ile Çevresinin Özellikleri ve Depremselliği, Güneybatı Anadolu
Ramazan Kadir Dirik
PDF Olarak Görüntüle

Öz: Tektonik gelişimi KB-GD, KD-GB ve D-B doğrultulu faylar tarafından kontrol edilen güneybatı Anadolu`daki en önemli morfolojik ve yapısal unsurlar, KB-gidişli Datça Grabeni, D-B doğrultulu Reşadiye Yükselimi, Gökova Grabeni ve Hisarönü Grabeni’dir. Temelini Likya Napları`nın oluşturduğu Reşadiye Yarımadası`nın orta kesiminde yer alan Datça Grabeni, Erken Pliyosende KB-gidişli güney kenar fayı kontrolünde yarı-graben olarak gelişmeye başlamıştır. Graben, geç Pliyosen`e (geç Piyasensiyen) kadar sığ denizle bağlantılı lagün-akarsu ortamında gelişimini sürdürmüştür. Erken Kuvaternerde K-G doğrultulu genişlemeye bağlı olarak gelişmeye başlayan Gökova Grabeni ve Hisarönü Grabeni, Datça Grabeni`nin gelişimini sonlandırmıştır. Yaklaşık 120 km uzunluğunda olan Gökova Grabeni batıya doğru 5 km genişlikten yaklaşık 30 km genişliğe ulaşır ve en batı ucunda aktif Yali ve Nisyros volkanik merkezleri yer alır. Grabenin güney kenarını sınırlayan yaklaşık D-B gidişli kenar fayları ve Hisarönü Grabeni`nin kuzey kenar fayları Datça Grabeni`nin geç Pliyosen yaşlı çökellerini keser ve Reşadiye Yükselimi bu iki graben arasında yükselir. Bu durum Gökova ve Hisarönü Grabenlerinin erken Kuvaternerde gelişmeye başladığının önemli bir kanıtıdır. Bölge, güneydoğu Ege Denizinin sismik aktivitesi en yüksek olan yerlerinden biridir. Tarihsel ve aletsel dönemlerdeki kayıtlar, bölgede şiddeti X, büyüklüğü (Ms) 7,7`ye ulaşan depremlerin ve tsunamilerin varlığını göstermektedir. Bölgede 2000-2006 yılları arasında meydana gelen depremlerin (Ms^.4) odak derinlikleri ve fay düzlemi çözümleri incelendiğinde sığ depremlerin D-B doğrultulu normal fay, derin odaklı depremlerin ise oblik karakterli fay düzlemleriyle ilişkili olduğu görülmektedir. D-B doğrultulu norma lfaylarla ilişkilisığ depremlerin Gökova Körfezi ortalarında ve kuzeyinde yoğunlaşması Gökova Grabeni`nin orta kesimlerinin ve kuzey kenarınında halen aktif olduğunun önemli bir kanıtıdır. Reşadiye Yarımadası`nın güneyinde ve GB`sında yoğunlaşan derin odaklı depremler ise kuzeye dalan Ege yitim zonandaki hareketlerden kaynaklanmalıdır. Tarihsel dönemdeki depremler ve bölgedeki sismik aktiviteler göz önüne alındığında bölgede tsunami üretecek büyüklükteki depremlerin olma olasılığının oldukça yüksek olduğu görülmektedir.

  • Datça

  • Gökova körfezi

  • güncel tektonik

  • Reşadiye Yarımadası

  • depremsellik

  • güneydoğu Ege denizi

  • güneybatı Anadolu

  • Ailen, S. R., and Cas, R. A. E, 2002. Transport of pyroclastic flows across the sea during the explosive, rhyolitic eruption ofthe Kos Plateau Tuff, Greece, Bulletin of Volcanology, 62 (6-7), 441-456.

  • Altunel, E., Barka, A., Akyüz, S., 2000. Field Guide for the “Field trip- on the Active Tectonics of Western Turkey: in memoriamto Paul L. Hancock.

  • Altunel, E., Stewart, I.S., Piccardi, L., and Barka, A.A., 2003. Earthquake faulting atAncient Cnidus, SW Turkey. Turkish Journal ofEarth Sciences, 12(1), 137-151.

  • B.Ü. Kandilli Rasathanesi ve Deprem Araştırma Enstitüsü Ulusal Deprem İzleme Merkezi, 2006, http://www.koeri.boun.edu.tr/sismo, 8 May 2006.

  • Becker-Platen, J. D., 1970. Lithostratigraphisce Untersuchungen im Kanozoikum SüdwestAnatoliens (Turkei). Beihefte zum geologiscen Jahrbuch, 97,244p.

  • Bozkurt, E., 2000. Timing ofextension on the Büyük Menderes Graben, western Turkey, and its tectonic implications, in: Bozkurt E., Winchester J.A., Piper J.D.A. (Eds), Tectonics and magmatism in Turkey and the surrounding area, Geological Society Spe

  • Bozkurt, E., 2001. Neotectonics of Turkey - a synthesis, GeodinamicaActa, 14,3-30.

  • Chaput, E., 1947. Türkiye`de jeolojik ve jeomorfojenik teknik seyehatlan. İ.Ü. Yay. No: 324. İstanbul.

  • Chaput, E., 1955. Contribution a petude de la faune Pliocene de la Peninsula de Cnide (Turquie). Bil. Scient. Bourgogne, 15,39-52.

  • Dewey JF, Şengör AMC., 1979. Aegean and surrounding regions: complex multiplate and continium tectonics in a convergent zone. Geol. Soc. Am. Bull. 90,84-92.

  • Dirik, K., Türkmenoğlu, A., Tuna, N., and Dirican M., 2003. Datça Yarımadası`nın neotektoniği, jeomorfolojisi ve bunların eski medeniyetlerin yerleşimi ve gelişimi üzerindeki etkisi. ODTÜ Araştırma Fonu Projesi, ProjeNo: AFP-00 07 03 13 (Unpublished)

  • Ercan, T., 1980a, Akdeniz ve Ege Denizindeki Plio-Kuvatemer ada yayı volkanizması. Jeomorfoloji Dergisi, 9, 37­ 60.

  • Ercan, T., Günay, E., Baş, H., Can, B., 1984, Datça Yarımadasındaki Kuvaterner yaşlı volkanik kayaların stratigrafisi ve yapısı, MTA Derg., 97-98, 45-46

  • Erol, O., 1968. Anadolu kıyılarının Holosendeki değişimleri hakkmdaki gözlemler, A.Ü. Coğrafya Araştırmaları Dergisi, 2,89-102.

  • Erol, O., 1976. Quaternary shoreline change on the Anatolian coasts oftheAegean Sea and related problems. Soc. Geol. FranceBull., 18,2.

  • Erol, O., 1983. Historical changes on the coastline ofTurkey, International Geographical Union. Com. On the CoastalEnvironment. Bologna.

  • Ersoy, Ş. 1990. Stratigraphy and tectonics of the neotectonic unitsin the Reşadiye (Datça) Peninsula, SWTurkey, lESCAProceeding. 116-128.

  • Ersoy, Ş. 1991. Datça (Muğla) Yarımadasının stratigrafisi ve tektoniği, Türkiye Jeoloji Bülteni, 34,1-14.

  • Görür, N., Şengör, A.M.C., Sakmç, M., Tüysüz, O., Akkök, R., Yiğitbaş, E., Oktay, E, Barka, A., Sanca, N., Ecevitoğlu, B., Demirbağ, E., Ersoy, Ş., Algan, O., Güneysu, C. and Aykol, A., 1995, Rift formation in the Gökova Region, Southwest Anatolia: I

  • Gürer, Ö.F., Yılmaz, Y, 2002. Geology of the Oren and surrounding areas, SWAnatolia. Turkish Journal of Earth Sciences, 11,1-13.

  • Jackson, J.A. and McKenzie, D., 1984, Active tectonics ofthe Alpine-Himalayan belt between western Turkey and Pakistan. Geophysical Journal of the Royal Astronomical Society. 77,185-264.

  • Kapan-Yeşilyurt, S. and Taner, G., 2002, Datça yarımadasının geç Pliyosen peleeypoda ve gastropoda faunası ve stratigrafisi (Muğla-Güneybatı Anadolu), MTA Derg. 125,89-120.

  • Kayan, İ., 1988. Late Holocene sea-level changes on the Western Anatolian coast, Paleogeography, Paleoclimatology, Paleoecology, 68,205-218.

  • Kayan, İ., and Tuna, N., 1985. Datça Yarımadasında eski Knidos yerleşmesini etkileyen doğal çevre özellikleri,Ankara.

  • Koçyiğit, A., Yusufoğlu H., Bozkurt E., 1999. Evidence from the Gediz Graben for episodic two-stage extension in western Turkey. J. Geol. Soc., London, 156, 605­ 616.

  • KOERİ, 2007. http://www.koeri.boun.edu.tr/sismo/

  • Kurt, H., Demirbağ, E., and Kuşçu, İ., 1999, Investigation of the submarine active tectonism in the GulfGökova, Southwest Anatolia-Southeast Aegean Sea, by Multi-Channel Seismic Reflection Data, Techtonophysic, 305,477-496.

  • Le Pıchon, X., Angelıer, J., 1979, The Hellenic Arc and trench system: A key to the tectonic evolution of the Eastern Mediterranean area, Techtonophysic, 60,1­ 42.

  • Le Pıchon, X., Angelıer, J. 1981, The Aegean Sea, Philos. Trans. R. Soc. LondonA300,357-372.

  • Le Pichon X., Chamot-Rooke C., Lallemant S., Noomen R., Veis G., 1995. Geodetic determination of the kinematics of Central Greece with respect to Europe: implications for Eastern Mediterranean tectonics. J. Geophys. Res. 100.12675-12690.

  • McKenzie, D.P., 1978.Active tectonics of the AlpineHimalayan belt: the Aegean Sea and surrounding regions. Geophys. J. Royal Astron. Soc. 55, 217­ 254.

  • Meulenkamp J.E., Wortel W.J.R., Van Wamel W.A., Spakman W., Hoogerduyn Starting E., 1988. On the Hellenic subduction zone and geodynamic evolution ofCrete in the late middle Miocene. Tectonopysics, 146. 203-215.

  • Oral M.B., Reilenger R.E., Toksöz M.N., Kong R.W., Barka A.A., Kınık î., Lenk O., 1995. Global positioning system offers evidence of plate motions in eastern Mediterranean, EOS Transac. 76/9.

  • Orombelli, G., Lojez, G. P., Rossi, L. A., 1967. Preliminary notes on the Datça Peninsula (SWTurkey), LinceiRend. Sc. Fis. Mat. E Nat., XLII, 830-841.

  • Philippson A., 1915. Reisen und Forschungen im Westlichen Kleinaisen S: Karien Sudlichdes Maander und das Westlichen Lykien. Erg. Heft. 183, zu petermanns Mitteilungen, Gotha, 135p.

  • Reilinger R.E., McClusky S.C., Oral M.B., King W„ Toksöz M.N., 1997. Global Positioning, System measurements ofpresent-day crustal movements in the Arabian-Africa-Eurasia plate collision zone. J. Geophy. Res. 1029983-9999.

  • Rossi, L. A., 1966, La Geologia della Peninsula De Datça (Turchia). Doctorate thesis, Milano Univ. Italy

  • SED Moment Tensors, 2006, http://www.seismo.ethz.ch/mt, 8 May2006.

  • Seyitoğlu G., Scott B., 1991. Late Cenozoic crustal extension and basin formation in west Turkey. Geol. Mag. 128,155-166.

  • Seyitoğlu G., Scott B., 1992. The age ofthe Büyük Menderes Graben (western Turkey) and its tectonic implications. Geol. Mag., 129,239-242.

  • Smith, P.E., York, D., Chen, Y., Evensen N.M., 1996. Single crystal wAr-”Ar dating of a Late Quaternary paroxysm on Kos, Greece: . concordance of terrestrial and marine ages. Geophys. Res. Lett. 23, 3047-3050.

  • Stiros, S.C., 2000. Fault pattern of Nisyros Island volcano (Aegean Sea, Greece): structural coastal and archaeological evidence. In: McGuire, W.J., Griffiths, D.R., Hancock, P.L. & Stewart, I.S. (eds), The Archeology of Geological Catastrophes. Geol

  • Şengör A.M.C., 1979. Mid-Mesozoic closure of PermoTriassic Tethys and its implications. Nature, 279, 590-593.

  • Şengör A.M.C., 1987. Cross-faults and differential stretching of hanging walls in regions of low-angle normal faulting: examples from western Turkey, in: Coward M.P., Dewey J.F., Hancock P.L. (eds), Continental Extensional Tectonics, Geological Socie

  • ŞengörA.M.C., Yılmaz Y., 1981. Tethyan evolution ofTurkey: a plate tectonic approach. Tectonophysics, 75, 181­ 241.

  • ŞengörA.M.C., GörürN., Şaroğlu E, 1985. Strike-slip faulting and related basin formation in zones of tectonic escape: Turkey as a case study, in: Biddle K.T., Christie-Blick N. (eds), Strike-slip Faulting and Basin Formation. Soc. Econ. Paleontol. Mi

  • Taymaz, T., Jackson, J.A. and McKenzie, D., 1991. Active tectonics of the North and central Aegean Sea. GeophysicalJournal International, 106,433-90.

  • Tintant, H.J954. Etudes sur la microfaune du Neogene de Turquie: 1- La Microfaune du Pliocene de Datça. Bull. Scient. Borgonne, 14,185-208.

  • Yılmaz, Y, Genç, Ş.C., Gürer, E, Bozcu, M., Yılmaz, K., Karacık, Z., Altunkaynak, Ş. and Elmas, A., 2000. When did the western Anatolian grabens begin to develop? In: Bozkurt, E., Winchester, J.A. and Piper, J.D.A.. (eds) Tectonics and magmatism in T


  • Dirik, K . (2007). Neotectonic characteristics and seismicity of the Reşadiye Peninsula and surrounding area, Southwest Anatolia / Reşadiye Yarımadası ile çevresinin neotektonik özellikleri ve depremselliği, Güneybatı Anadolu . Türkiye Jeoloji Bülteni , 50 (3) , 130-149 . Retrieved from https://dergipark.org.tr/tr/pub/tjb/issue/28421/302635

    • Çankırı Havzasının Batı Kenarındaki Alt Miyosen Çökellerinin Memeli Fosil İçeriği ve Litostratigrafi: İç Anadolunun Çarpışma Sonrası Tektonik Modeller İçin Bir Test
    Fatih Özcan Levent Karadenizli Şevket Şen Gerçek Saraç Gürol Seyitoğlu
    PDF Olarak Görüntüle

    Öz: Çankırı havzasının batı kenarında yapılan ayrıntılı jeolojik harita alımı, Neojen birimlerin tabanını oluşturan Kılçak formasyonunun bir tektonik kamanın heriki tarafında bulunduğunu ortaya çıkarmıştır. Bu formasyona ait yüzlekler, litolojik tanımlamaları ve fosil içerikleri ile deneştirilmektedir Bu veriler Kılçak formasyonunu İzmir Ankara kenet zonunda kıtalar arası yakınlaşma sonucunda oluşan bindirmelerin önünde çökelen son ürün olarak değerlendiren tektono-sedimanter modeli yanlışlamaktadır. Buna karşılık aynı veriler, Pliyosen sonrasında oluşan bir neotektonik yapı olarak değerlendirilen tektonik kamanın Çankırı havzasının batı kenarını parçaladığı görüşünü desteklemektedir. 

  • Çankırı Havzası

  • Kılçak

  • Neojen

  • Neotektonik

  • Memeli fosilleri

  • Akyürek, B., Bilginer, E., Çatal, E., Dağer, Z., Soysal, Y. ve Sunu, O., 1980. Eldivan-Şabanözü (Çankırı) ve Hasayaz-Çandır (Kalecik-Ankara) dolayının jeolojisi. MTARaporNo: 6741. (Yayınlanmamış)

  • Bozkurt, E., Koçyiğit, A., Winchester, J. A., Holland, G., Beyhan, A., 1999. Petrochemistry of the OyacaKedikayası (Ankara) dacites as evidence for the post-collisional tectonic evolution of north-central Anatolia, Turkey. GeologicalJournal, 34,223-2

  • Bruijn, H. De & Koeningswald, W. von 1994. Early Miocene rodent faunas from eastern Mediterranean area. Part V. The genus Enginia (Muroidea) with a discussion ofthe structure of the incisor enamel. Proceedings of the Koninklijke Nederlandse Akademie

  • Bruijn, H. De ve Saraç, G., 1992. Early Miocene rodent faunas from the eastern Mediterranean area. Proceedings of the Koninklijke Nederlandse Akademie Van Wetenschappen, Amsterdam, B95,25-40

  • Bruijn, H. De,Ünay, E., Saraç, G., Yılmaz,A., A., 1993. Rodent assemblages from the Eo / Oligocene boundary interval near Süngülü, Lesser Caucasus, Turkey. Cologuios de Paleontologia, Volumen Extraordinario 1,47 66.

  • Erdoğan B., Akay E. and Uğur M. S., 1996. Geology of the Yozgat Region and evolution of the collisional Çankırı Basin. International Geology Review, 38, 788-806.

  • Görür, N., Tüysüz, O. and Şengör A.M.C., 1998. Tectonic evolution of the Central Anatolian Basins. International GeologyReview, 40,831 -850.

  • Hoek Ostende, L. W. van den, 1992. Insectivore faunas from the Lower Miocene ofAnatolia. Part 1. Erinaceidae. Proceedings of the Koninklijke Nederlandse Akademie Van Wetenschappen, Amsterdam, B95, 437-467.

  • Hoek Ostende, L. W. van den, 1995a. Insectivore faunas from the Lower Miocene ofAnatolia. Part 2. Dinosorex (Heterosoricidae). Proceedings of the Koninklijke Nederlandse Akademie Van Wetenschappen, Amsterdam, B98,1-18.

  • Hoek Ostende, L. W. van den, 1995b. Insectivore faunas from the Lower Miocene ofAnatolia. Part 3. Dimylidae. Proceedings of the Koninklijke Nederlandse Akademie Van Wetenschappen, Amsterdam, B98, 19-38.

  • Karadenizli, L., Seyitoğlu, G., Saraç, G., Kazancı, N., Şen, Ş., Hakyemez, H. Y. and Savaşçı, D., 2003. EarlyMiddle Miocene palaeogeographic evolution ofthe western margin ofthe Çankırı-Çorum Basin. MTA Bulletin, 126,69-86.

  • Karadenizli, L. Saraç, G., Şen, Ş., Seyitoğlu, G., Antoine, P. O., Kazancı, N., Varol, B., Alçiçek, M. C., Gül, A., Erten, H., Esat, K., Özcan, F., Savaşçı, D., Antoine, A., Filoreau, X., Hervet, S., Bouvrain, G., DE Bonis, L., & Hakyemez, H. Y, 2004

  • Kaymakçı, N., 2000. Tectono-stratigraphical evolution of the Çankırı basin (Central Anatolia Turkey). PhD Thesis, University of Utrecht. Geologia Ultraiectina, no: 190,247 p.

  • Kaymakçı, N., Özçelik, Y, White, H. S., Van Dijk, P. M., 2001. Neogene tectonic development ofthe Çankırı basin (CentralAnatolia, Türkiye). The Bulletin ofTurkish Association ofPetroleum Geologists, 13,27-56.

  • Koçyiğit, A., Türkmenoğlu, A., Beyhan, A., Kaymakçı, N. and Akyol, E., 1995. Post-Collisional Tectonics of Eskişehir-Ankara-Çankırı Segment of IzmirAnkara-Erzincan Suture Zone: Ankara Orogenic Phase. The Bulletin of Turkish Association of Petroleum G

  • Okay A. I. and Tüysüz, O., 1999. Tethyan sutures of northern Turkey. In: Durand, B„ Jolivet L„ Horvarth F. & Seranne M. (Eds.), The Mediterranean Basins: Extension within Alpine Orogen. Geological Society London, Special Publications, 156, 475­ 515.

  • Önal, Z., Işık, V. ve Seyitoğlu, G., 2006. Çankırı havzası batısında bulunan Koyunbaba Fayının karakteri hakkında mezoskopik ve mikroskopik gözlemler ve bunların bölgesel tektonik modeller üzerine etkisi [Mesoscopic and microscopic observations on th

  • Özcan, F., 2003. Kılçak formasyonu`nun Çankırı havzası stratigrafisindeki yeri ve tektonik konumu [The stratigraphical and tectonic position of Kılçak formation in Çarıkın basin]. Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara, Yüksek Mühendisli

  • Özcan, F., Şen, Ş., Karadenizli, L., Saraç, G., Seyitoğlu, G., 2006. Erken Miyosen Kılçak formasyonunun Çankın havzasındaki konumu ve bunun orta Anadoludaki çarpışma sonrası tektonik modeler üzerine etkisi [The position of Early Miocene Kılçak format

  • Savaşçı, D., 2003. Çankırı havzasında yer alan Hançili formasyonunda çökelme ile eş yaşlı yapısal unsurlar [The syn-sedimentary structures of the Hançili formation in the Çankırı Basin]. Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara, YüksekMühe

  • Savaşçı, D. ve Seyitoğlu, G., 2004. Çankırı havzasına ait Kumartaş ve Hançili formasyonları içerisinde çökelme ile eş yaşlı tektonik yapılar [Synsedimentary tectonic structures in the Kumartaş and Hançili formations, Çankırı basin], Türkiye Jeoloji B

  • Seyitoğlu, G., Kazancı, N., Karakuş, K., Fodor, L., Araz, H., Karadenizli, L., 1997. Does continuous compressive tectonic regime exist during Late Palaeogene to Late Neogene in NW Central Anatolia, Turkey? Preliminary observations. Turkish Journal of

  • Seyitoğlu, G., Kazancı, N., Karadenizli, L., Şen, Ş., Varol, B. and Karabıyıkoğlu, T., 2000. Rockfall avalanche deposits associated with normal faulting in the NW ofÇankırı basin: implication forthepost-collisional tectonic evolution ofthe Neo-Tethya

  • Seyitoğlu, G., Kazancı, N., Karadenizli, L., Şen, Ş., & Varol, B., 2001. Aneotectonic pinched crustal wedge in the west of Çankırı basin accommodating the internal deformation of Anatolian plate. Fourth International Turkish Geology Symposium, Abstra

  • Seyitoğlu, G., Kazancı, N., Karadenizli, L., Şen, Ş., Varol, B. and Saraç, G., 2004. Neogene tectono-sedimentary development ofthe western margin ofthe Çankırı Basin, central Turkey: reply to the comment of Kaymakçı 2003. TerraNova, 16,163-165.

  • Seyitoğlu, G., Ecevitoğlu, B., Işık, V, Esat, K., Akkaya, İ., Sağol, Ö., 2006. Yuvaköy (Ankara) kuzeyinde Üst Kretase ofıyolitik melanj ile Neojen birimler arasındaki tektonik sınırın niteliği hakkındajeolojik vejeofizik veriler [Geological and geoph

  • Steininger, F., 1999. Chronostratigraphy, Geochronology and Biochronology of the Miocene European Land Mammal Mega-Zones (ELMMZ) and the Miocene Mammal-Zones (MN Zones). In: Rössner, G. E. & Heissig, K. (Eds.), The Miocene Land Mammals of Europe. F.

  • Şen, Ş., Seyitoğlu, G., Karadenizli, L., Kazancı, N., Varol, B., Araz, H., 1998. Mammalian biochronology of Neogene deposits and its correlation with the lithostratigraphy in the Çankırı-Çorum basin, central Anatolia, Turkey. Eclogae Geologicae Helve

  • Şengör, A.M.C. and Yılmaz, Y, 1981. Tethyan evolution of Turkey: A plate tectonic approach. Tectonophysics, 75,181-241.

  • Tüysüz, O., Dellaloğlu, A.A. and Terzioğlu, N., 1995. A magmatic belt within the Neo-Tethyan suture zone and its role in the tectonic evolution of northern Turkey. Tectonophysics 243,173-191.

  • Ünay, E., 1994. Early Miocene rodent faunas from eastern Mediterranean area. Part IV. The Gliridae. Proceedings of the Koninklijke Nederlandse Akademie Van Wetenschappen, Amsterdam B97, 445-490.

  • Varol, B., Araz, H., Karadenizli, L., Kazancı, N., Seyitoğlu, G., & Şen, Ş., 2002. Sedimentology of the Miocene evaporitic succession in the north ofÇankırı-Çorum basin, central Anatolia Turkey. Carbonates and Evaporites, 17,197-209.


  • Özcan, F , Karadenizli, L , Şen, Ş , Saraç, G , Seyitoğlu, G . (2007). Lithostratigraphy and Mammalian fossil content of Lower Miocene deposits in the western part of the Çankırı Basin: a test for post-collisional tectonic models of NW Central Anatolia / Çankırı havzasının batı kenarındaki Alt Miyosen çökellerinin memeli fosil içeriği ve litostratigrafisi: KB İç Anadolu`nun çarpışma sonrası tektonik modelleri için bir test . Türkiye Jeoloji Bülteni , 50 (3) , 150-157 . Retrieved from https://dergipark.org.tr/tr/pub/tjb/issue/28421/302637

    • Akgüney (Kabadüz-Ordu)Bakır-Çinko-Kurşun Yatağının Jeolojisi ve Sıvı Kapanım Özellikleri
    Esra Ünal Ahmet Gökçe
    PDF Olarak Görüntüle

    Öz: Akgüney bakır- kurşun - çinko yatağı, Doğu Karadeniz Bölgesi`nde bulunan ve günümüzde işletilmekte olan çok sayıdaki bakır - kurşun - çinko yataklarından birisidir. Bu yataklar, aşırı derecede bozunmuş Üst Kretase yaşlı andezitik kayaçlar içinde fay zonlan boyunca gelişmiş damar tipi oluşumlar şeklindedirler. Yörede 7 adet cevherdaman belirlenmiş olup D-l, D-2, D-3, D-4, D-5,D-6 ve D-7 şeklinde numaralanmışlardır. D-l, D-2, D-3, D-4, D5 ve D-6 numaralı damarlarK70-80° B, 50-60° KD konumlu, D-7 daman ise DB doğrultulu25°G konumludur. Cevher damarları ileri derecede limonitleşmiş ve hematitleşmiş kuvars damarları şeklinde yüzeylemekte olup galerilerde işletilen, D-2 ve D-3 damarlarında, birincisi küçük kristalli ve bol piritli, diğeri iri kristalli ve piritin yanı sıra kalkopirit, sfalerit, galenit, fahlerz ve limonit; gang minerali olarak ise kuvars ve kalsit içeren iki farklı yapıda cevher gözlenmiştir. Belirtilen minerallerin oluşum sıraları (süksesyon), “pirit-galenit-kalkopirit-I-sfaleritkalkopirit-II (± fahlerz) kuvars kalsit” şeklindedir.Sıvı kapanım incelemeleri; hidrotermal çözeltiler içinde CaCl2, MgCL,, NaCl ve olasılıkla KC1 gibi tuzlarınbulunduğunu, tuzluluklarının % NaCl eşdeğeri olarak % 24.34 ile 13.94 (ort. = %19.0) aralığında değiştiğini,çözeltilerin kuvars kristallerinin oluşumu sırasında sıcaklıklarının 349.0 ile 276.0 °C aralığında (ort. 307.0 °C)değiştiğini, daha sonraki evrelerde ise 211.0 °Cye kadar düştüğünü göstermektedir. 

  • Akgüney

  • bakır-çinko-kurşun yatağı

  • cevher mikroskopisi

  • Doğu Karadeniz Bölgesi

  • sıvı kapanım

  • Akıncı, T. Ö., 1980b. Bulancak sülfıt damarlarının mineralojisi ve kristalleşme işlemleri. MTA Dergisi, 93-94, 55­ 65

  • Akıncı, T. Ö., 1985. The Eastern Pontide volcano-sedimentary belt and associated massive sulphide deposits. İn: Dixon, J. E. And Robertson, A. H. F. (eds), 1985. The Geological Evolution of the Eastern Mediterranean, Special Publication of the Geolog

  • Bayraktarov, V., 2005. Sözlü görüşme. Zamantı Madencilik, Ordu

  • Boztuğ, D., 2001. Suşehri (Sivas) Gölköy (Ordu) arasında KAFZ`nun kuzey ve güney kesimlerindeki Granitoyidlerin ve çevre kayaçlanntn petrolojik incelenmesi. Türkiye Bilimsel Ve TeknikAraştırma KurumuProjesi, No: YDABÇAG-9,98 s.

  • Boztuğ, D., Erçin,A. İ., Kuruçelik, M. K., Göç, D., Kömür, İ. ve İskenderoğlu, A., 2006. Geochemical characteristics of the composite Kaçkar batholith generated in a Neo-Tethyan convergence system, Eastern Pontides, Turkey. Journal of Asian Earth Sci

  • Bodnar, R. J., 1993. Revised equationand table for determining the freezing point depression of H2O-NaCl solution. Geochemica et Cosmochimica Acta, 57, 683-884.

  • Ercan, T. ve Gedik, A., 1983. Pontid`lerdeki volkanizma,. Jeoloji Mühendisliği Bülteni, 18,3-22.

  • Gedik, İ., Kırmacı M. Z., Çapkmoğlu, Ş., Özer, E. ve Eren, M., 1996. Doğu Pontidlerin jeolojik gelişimi. Jeoloji Müh. Bölümü 30. Yıl Sempozyumu Bildirileri, KTÜ,Trabzon, 654-677.

  • Gökçe, A., 1990a. Kurşunlu (Ortakent-Koyulhisar-SIVAS) PbZn-Cu yataklarında kükürt izotopları incelemesi. MTADergisi, 111,111-118.

  • Gökçe, A., 1990b. Kurşunlu (Ortakent-Koyulhisar-SIVAS) PbZn-Cu yataklarında sıvı kapanım ve jeotermometre incelemeleri. Türkiye Jeoloji Bülteni., 3 3(2), 31 -39.

  • Gökçe, A., 2000. Maden Yatakları (Yeniden Düzenlenmiş II. Baskı), Cumhuriyet Üniversitesi Yayını No: 85, 335s

  • Gökçe, A. ve Bozkaya, G., 2005a. Tutakdağı (Şebinkarahisar­ . Giresun) Pb-Zn yatağında kurşun izotopları jeokimyası incelemeleri. CÜBAP Projesi, No: M210,27s.

  • Gökçe, A. and Bozkaya, G., 2005b. Lead and sulfur isotope evidence forthe origin ofthe InlerYaylası lead-zinc deposits, Northern Turkey. Journal of Asian Earth Science,26,91-97.

  • Gökçe, A. ve Özgüneylioğlu, A., 1988. Kurşunlu (OrtakentKoyulhisar-Sivas) Pb-Zn-Cu yataklarının jeolojisi, oluşumu ve kökeni. Cumhuriyet Üniv., Müh. Fak., Yerbilimleri Dergisi, 5(1), 23-36.

  • Ketin, İ., 1966. Anadolu`nun tektonik birlikleri. MTADergisi, 66,20-34.

  • Köse, M., 1987. Akgüney Kabadüz (Ordu) yöresi Pb - Zn Cu damarlarının incelenmesi. KTÜ, Trabzon, Yüksek LisansTezi, 74s.

  • Okay, A. ve Şahintürk, Ö., 1997. Geology of the Eastern Pontides. İn: A. G. Robinson, ed., Regional and petroleum geology of the Black Sea and surrounding region: AAPG Memoir 68,291-311.

  • Shepperd, T.J., Rankin, A.H., and Aiderton, D.H.M., 1985. A practical guide to fluid inclusion studies. Blackie, London, 235s

  • Steinmann, M. ve Emerson, C., 2001. Zamantı Madeni Kuzey Türkiye jeolojisi, rezervleri ve sondaj programı. Zamantı MadencilikArşivi,Yayınlanmamış.

  • Streckeisen, A, 1976. To each plutonic rocks its proper name: Earth Sci. Rev, 12,1-33.

  • Streckeisen, A, 1979. Classification and nomenclature of volcanic rocks, Lamprophyres, Carbonatites and Melilitic rocks (Recommendations and suggestions ofthe I.U.G.S. Subrommission ofIgneous Rocks): Geology, 7,331-335.

  • Terlemez, î. ve Yılmaz A., 1980. Ünye-Ordu-KoyulhisarReşadiye arasında kalan yörenin stratigrafisi. Türkiye Jeoloji KurumuBülteni, 23,179-191.

  • Terzioğlu, M. N., 1984. Ordu güneyindeki Eosen yaşlı Bayırköy volkanitlerinin jeokimyası ve petrolojisi. Cumhuriyet Üniversitesi Mühendislik Fakültesi Yer Bilimleri Dergisi, 1,43-60.

  • Terzioğlu, M. N., 1985-a. Reşadiye (Tokat) kuzeyindeki Eosen yaşlı Hasanşeyh platobazaltmm mincralojikpetrografik ve jeokimyasal incelenmesi. CumhuriyetÜniversitesi Mühendislik Fakültesi Yer Bilimleri Dergisi, 2,105-134.

  • Terzioğlu, M. N., 1985-b. Mesudiye (Ordu) batısındaki Üst Miyosen yaşlı Kuyucak bazaltının petrolojisi ve kökensel yorumu. Yerbilimleri (H. Ü.), 12,53-67.

  • Terzioğlu, M. N., 1986-a. Doğu Karadeniz bölgesinde Pliyosen yaşlı Erdembaba volkanitlerinin petrolojisi ve kökensel yorumu. Türkiye Jeoloji Kurumu Bülteni, 29,119-132.

  • Terzioğlu, M. N., 1986-b. Reşadiye, Gölköy ve Koyulhisar arasındaki Tersiyer Kuvatemer yaşlı voklanitlerin genel stratigrafik özellikleri. Cumhuriyet Üniversitesi Mühendislik Fakültesi Dergisi, Seri A Yerbilimleri, 3 (1), 3-13.

  • Terzioğlu, M. N., 1987. Orta Karadeniz bölgesindeki Pliyosen yaşlı Canik volkanitlerinin mineralojik-petrografık ve jeokimyasal incelenmesi, Türkiye Jeoloji KurumuBülteni, 30,71-85.

  • Türk-YugoslavEkibi, 1970. Ordu Kabadüzsahasının 1/25000 ölçeklijeolojik etüdü ve prospeksiyon raporu. MTA Raporu, No: 4596,37s.

  • Ünal, E., 2006. Akgüney (Kabadüz-Ordu) bakır-kurşun-çinko yatağının jeolojisi. Cumhuriyet Üniversitesi, Sivas, YüksekLisansTezi, 70s, (Yayınlanmamış).

  • Yılmaz, S., 1995. Dereli Şebinkarahisar(Giresun güneyi) arası granitoyid Plütonlarının karşılaştırmalı incelenmesi. Cumhuriyet Üniversitesi, Sivas, DoktoraTezi, 310s, (Yayınlanmamış).

  • Yılmaz, Y., Tüysüz, O., Yiğitbaş, E., Genç, Ş. C. ve Şengör, A. M. C., 1997. Geology and tectonic evolution ofthe Pontides. İn: A. G. Robinson, ed., Regional and petroleum geology of the Black Sea and surrounding region: AAPGMemoir68,183-226.


  • Ünal, E , Gökçe, A . (2007). Akgüney (Kabadüz-Ordu) bakır-kurşun-çinko yatağının jeolojisi ve sıvı kapanım özellikleri / Geology and fluid inclusion characteristics of the Akgüney (Kabadüz-Ordu) copper-lead-zinc deposits . Türkiye Jeoloji Bülteni , 50 (3) , 158-175 . Retrieved from https://dergipark.org.tr/tr/pub/tjb/issue/28421/302639

    • Saros Körfezi Kuzeyi Harmantaşı Mevkii Deniz Altı Yükseltisi, Yeraltı Su Kaynağı ve Çökellerinin Özellikleri
    Fulya Yücesoy Eryilmaz Mustafa Eryilmaz İbrahim Engin Meriç Niyazi Avşar
    PDF Olarak Görüntüle

    Öz: Bu çalışmada Saros Körfezi kuzeyinde, kıyının yaklaşık 1 deniz mili açığında ve 30 m su derinliğinde yer alan 17m yüksekliğe sahip Harmantaşı denizaltı yükseltisi, burada yüzeyleyen yeraltı suyu ile bunların deniz suyuna veçökele etkisi incelenmiştir. Bunun için söz konusu tepeden belirli hatlar boyunca alman su örneklerinde sıcaklık, tuzluluk, pH, çözünmüş oksijen ölçülmüş ve çökel örneklerinde organik karbon, toplam karbonat, ağır metal analizleri (Fe, Mn, Cu, Ni, Zn) ile foraminifer tür tayinleri yapılmıştır. Çalışılan 4 hat boyunca ölçülen su parametrelerinden yararlanarak belirli noktalarda yeraltı suyu çıkışı belirlenmiştir. Ölçüm derinliğinin yüzey suyu ile orta derinlik suyu arasındaki geçiş bölgesinde bulunması ve akıntı döngüsünün yüzey, orta, dip sularında farklı yön ve hızda olması açığa çıkan yeraltı suyunun dağılım hız veyönünü etkileyebilmektedir. 4 hat boyunca alman yüzey çökel örneklerinde organik karbon %0,5-%2 arasında değişmektedir. Çalışılan 41 adet örnekte CaCO, %6-%83 aralığında ölçülmüştür ve ortalaması %44’tür. Özellikle merkeze yakın istasyonlardabulunan yoğun kavkının varlığı CaCO, m yüksek konsantrasyondabulunmasına sebep olmuştur. Ancak, denizaltı yükseltisinin derin kısımlarına doğru CaCO, m kaynağı daha çok litojeniktir. CaCO, artışının olduğu yerlerde organik karbon düşmektedir. Aynı zamanda karbonatın yüksek olduğu örneklerde çoğunluğu kavkı olan kum boyu taneler yoğun iken, çamur boyu malzemenin arttığı istasyonlarda organik karbon artmaktadır. Metal konsantrasyonları sedimanter kayaç ortalamaları ile uyumludur. Yüzey çökellerinde analiz edilen 5 ağır metal (Cu, Zn, Ni, Mn, Fe) çalışma alanında benzer dağılımlar göstermektedir. Çalışılan 42 çökelin bazılarında (örneğin 1-30,11-30, IV-70) belirgin metal artışı vardır. Her metal kendi içinde değerlendirildiğinde ise noktasal farklılıklar belirgindir (örneğin 1-60 istasyonunda Ni yüksek, Zn düşük konsantrasyonda). Harmantaşı denizaltı yükseltisinin KB bölümü metal içeriği KD`ya göre daha fazladır. Denizaltı yükseltisinin morfolojisindeki farklılıklar, kabuklu canlıların belirli noktalarda yoğun olarak bulunması, akıntı hız ve yönündeki farklılıklar ağır metal konsantrasyonunu belirleyen inorganik çökel birikimini etkilemektedir. Foraminifer türlerinden kalker kavkılı hauerinid tipler kaynak merkezi ve yakın çevresinde bol olarak bulunmakta ve kaynaktan uzaklaştıkça aglutinant kavkılı textulariid formların çoğaldığı gözlenmektedir.

  • Ağır metal

  • denzialtı tatlısu kaynağı

  • foraminifer

  • güncel çökel

  • sualtı yükseltisi

  • Saros Körfezi

  • Avşar, N., 1997. Doğu Akdeniz kıyı bölgesi bentik foraminiferleri. Ç. Ü. Yerbilimleri, 31,67-81.

  • Avşar, N., 2002. Gökçeada, Bozcaada ve Çanakkale üçgeni kıta sahanlığı (KD Ege Denizi) bentik foraminifer dağılımı ve taksonomisi. H. Ü. Yerbilimleri, 26, 53­ 75.

  • Avşar, N. ve Meriç, E., 1996. İskenderun Körfezi`nde bentik foraminifer dağılımı. SualtıBilim ve Teknolojisi Toplantısı (SBT) İstanbul, Bildiriler Kitabı, 220­ 224.

  • Avşar, N. ve Meriç, E., 1996. İskenderun Körfezi`nde bentik foraminifer dağılımı. SualtıBilim ve Teknolojisi Toplantısı (SBT) İstanbul, Bildiriler Kitabı, 220­ 224.

  • Avşar, N. ve Ergin, M., 2001. Spatial distribution of Holocene benthic foraminifera, Northern Aegean Sea. International GeologyReview, 43,754-770.

  • Avşar, N ve Meriç, E., 2001 a. Çeşme-Ilıca Koyu (İzmir) termal bölgesi güncel bentik foraminiferlerin sistematik dağılımı. Yerbilimleri, Hacettepe Ü. Yerbilimleri Uygulama veAraştırma MerkeziBülteni, 24,13-22

  • Avşar, N. ve Meriç, E., 2001 b. Türkiye`nin güncel bentik foraminiferleri-1. Kuzeydoğu Akdeniz-Kuzey Ege Denizi-Çanakkale Boğazı-Kuzey ve Doğu Marmara Denizi-Haliç-İstanbul Boğazı-Batı Karadeniz). Ç. Ü. Yerbilimleri, 38,109-126.

  • Avşar, N., Meriç, E. ve Ergin, M., 2001. İskenderun Körfezi bentojenik sedimentlerinin foraminiferiçeriği. H. Ü. Yerbilimleri, 24,97-112.

  • Bayan, C.S. ve Kurttaş, T., 2002. Coastal and submarine karstic discharges in the Gökova Bay, SW Turkey. Quarterly Journal of Engineering Geology and Hydrogeology, 35,381- 390.

  • Cimerman, F. ve Langer,, M. R., 1991. Mediterranean foraminifera. Slovenska Akademija Znanosti in Umetnosti, Akademia Scientiarum et Artium Slovenica. 118 p., 93 pits., Ljubljana.

  • Çağatay, M.N., Görür, N., Alpar, B., Saatçılar, R., Akkök, R., Sakmç, M., Tüce, H., Yaltırak, C. ve Kuşçu, I., 1998. Geological evolution of the Gulf of Saros, NE Aegean Sea. Geo-Marine Letters, 18,1-9.

  • Di Sipio, E., Galgaro, A. ve Zuppi, G. M., 2006. New Geolphysical knowledge of groundwatersystems in Venice Estuarine. Environment. Estuarine, Coastal and ShelfScience, 66,6-12.

  • Elkhatib, H., 1987. Hydrogeological investigation ofthe Ovacık submarine springs by means of remote sensing technique. Hacettepe Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü., Ankara, Yüksek Lisans Tezi (yayınlanmamış).

  • Elkhatib, H., 1992. Kaş-Kalkan Arası Karst Hidrojeolojisi., Hacettepe Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü., Ankara, DoktoraTezi (Yayınlanmamış).

  • Eryılmaz, M., 1996. Ege Denizi`nde doğal uzantının saptanmasında kullanılan yerbilimleri kriterleri. İst. Ü. Deniz Bilimleri ve İşi. Enst. Doktora tezi, 178 s. (Yayınlanmamış)

  • Eryılmaz M. ve Yücesoy-Eryılmaz E, 2003. Ege Denizi Saros Körfezi`nin oşinografisi ve çökel dağılım haritası, Mersin Ü. Müh. Fak. Jeoloji Müh. Böl. lO.yıl sempozyumu, 15-18 Ekim 2003, Mersin, Bildiri özleri kitabı, 97-98.

  • Flint, R. F. ve Skinner, B.J., 1974. Physical Geology. John Wiley and Sons, Inc. NewYork, 497 p

  • Gaudette, H.E., Flight, W.R., Toner, L. ve Folger, D.W., 1974. An Inexpensive, Titration Method for Determination of Organic Carbon in Recent Sediments. Journal Sedimentary Petrography, 44 (1), 249-253.

  • Günay, G., 1965. İçel Gilindire ve civarı sahil ovalarının hidrojeolojik etüt raporu. DSİ yayım, Ankara (yayınlanmamış).

  • Günay, G., 1968. Ovacık denizaltı kaynaklarının doğal izotoplarla yapılan jeoloji ve hidrojeoloji incelemesi. İstanbul Üniversitesi, Fen Fakültesi, Ankara. Yüksek Mühendislik Tezi, (yayınlanmamış)

  • Günay, G., 1971. Determination of the origin of Ovacık submarine springs by means of natural isotopes. Memoires, tome 9, IAH reunion deTokyo, 136-139

  • Hamarat, S., Ülkenli, H., Türe, G. ve Bayarı, C.S., 1998. Türkiye kıyıları Aydıncık Taşucu deniz mağaralarının araştırılması. Türkiye`nin Kıyı ve Deniz Alanları 2. Ulusal Konferansı Bildiriler Kitabı, Eylül 1998,Ankara, 81-90.

  • Hatta, A. ve Ujiie, H., 1992. Benthic foraminifera from Coral Seas between Ishigaki and Iriomote Islands, Southern Ryukyu Island Arc, Northwestern Pasific. Bulletin ofthe College ofScience, University ofthe Ryukyus. 53,49-119; 54,163-287.

  • Hayward, B. W., Grenfell, H. R., Reid, C. M. ve Hayward, K. A., 1999. Recent New Zelland shallow-water benthic foraminifera. Taxonomy, ecologic distribution, biogeography, and use in paleoenvironmental assessment. Institute of Geological and Nuclear

  • Hottinger, L., Halicz, E. ve Reiss, Z., 1993. Recent foraminiferida from the Gulf of Aqaba, Red Sea. Slovenska Akademija Znanosti in Umetnosti, Academia Scientiarum et Artium Slovenica. 179 p., 230 pits, Ljubljana.

  • Khout, A., 1977. Coastal and submarine springs of the Mediterranean coast of Turkey. DSİ teknik raporu, no: 15, Ankara (yayınlanmamış)

  • Krauskopf, K.B., 1985. Introduction to Geochemistry. 2.nd. edition. McGraw-Hill, Singapore, 617s.

  • Kurt, H., Demirbağ, E. ve Kuşçu, İ., 2000. Active submarine tectonism and formation of the Gulf of Saros, Northeast Aegean Sea, inferred from multi-channel seismic reflection data. Marine Geology, 165,13-26.

  • Kurttaş, T., Bayan, C.S. ve Tezcan, L., 1999. Determination of seawater intrusion rate and possible aquiferrocks by means of hydrochemical and isotopic (l8O, D, T, 87/86Sr) techniques (Gökova karstic springs, SW Turkey). International Symposium on Is

  • Kurttaş, T., Bayan, C.S. ve Tezcan, L., 2000. Gökova karstik kaynaklannda denize boşalım: Hidrolojik bütçe, uzaktan algılama ve karışım hücreleri modeli. Cumhuriyetin 75. Yıldönümü Yerbilimleri ve Madencilik Kongresi Bildiriler Kitabı, MTA Genel Müdü

  • Loeblich, Jr. A. R. ve Tappan, H., 1988. Foraminiferal genera and their classification. Van Nostrand Reinhold Company, NewYork, 970p., 842 pits.

  • Loeblich, Jr. A. R. ve Tappan, H., 1994. Foraminifera of the Sahul ShelfandTimorSea. Cushman Foundation for Foraminiferal Research, Special Publication, No: 31,663 p., 630plts.

  • Loring, D.H. ve Rantala, R.T.T., 1988. An Intercalibration Exercise for Trace Metals in Marine Sediments. Marine Chemistry, 24,13-28

  • Loring, D.H.ve Rantala, R.T.T., 1992. Manual for the geochemical analyses of marine sediments and suspended particulate matter, Earth- Science Reviews, 32, 235-283.

  • Martin, L., 1972. Marine Chemistry. Marcel Dekker Inc. New York, 389 s.

  • Meriç, E., 1983. Foraminiferler. MTA Enstitüsü yayını. Eğitim serisi, no. 26. Ankara.

  • Meriç, E.,1986. Deniz dibi termal kaynakların canlı yaşamına etkisi hakkında güncel bir örnek (Ilıca-Çeşmeİzmir).TJK.Bült.,29(l), 17-21.

  • Meriç, E. ve Suner, E, 1995. İzmit Körfezi (Hersek Burnu-Kara Burun) Kuvatemer istifinde gözlenen termal veriler. İzmit Körfezi Kuvatemer istifi. E. Meriç(ed.), İstanbul, 81-90.

  • Meriç, E. ve Avşar, N., 1997. İstanbul ve yakın çevresi Geç Kuvatemer (Holosen) bentik foraminifer faunası. Ç. Ü.Yerbilimleri,31,41-65.

  • Meriç, E. ve Avşar, N., 2001. Benthic foraminiferal fauna of Gökçeada Island (Norther Aegean Sea) and its local variations.ActaAdriatica, 42 (1), 125-149.

  • Meriç, E., Yanko, V. ve Avşar, N., 1995. İzmit Körfezi (Hersek Burnu-Kaba Burun) Kuvatemer istifinin foraminifer faunası. İzmit Körfezi Kuvatemer İstifi. Ed. E. Meriç, İstanbul, 105-151.

  • Meriç E., Avşar, N. ve Kıhnçaslan Y, 2001. Gökçeada (Kuzey Ege Denizi) Bentik foraminifer Faunası ve bu toplulukta gözlenen yerel değişimler. Türkiye JeolojiBülteni. 44 (2), 39-63

  • Meriç, E., Avşar, N., Görmüş, M. ve Orak, H., 2002a. Saros Körfezi (Kuzey Ege Denizi) Harmantaşı Mevkii sualtı yükseltisi çevresinin foraminiferfaunası ile bu alandaki kaynakların canlı yaşamına etkisi hakkında ön bulgular. Sualtı Bilim ve Teknoloji

  • Meriç, E., Avşar N. ve Bergin, F., 2002b. Midilli adası (Yunanistan Kuzeydoğu Ege Denizi) Bentik ForaminiferFaunası ve bu toplulukta gözlenen yerel değişimler. Ç.Ü. Yerbilimleri, 40-41,177-194.

  • Meriç, E., Avşar, N. ve Nazik A., 2002c. Bozcaada (Kuzey Ege Denizi) Bentik Foraminer ve ostrakod faunası ile bu toplulukta gözlenen yerel değişimler. Ç.Ü. Yerbilimleri, 40-41,97-120.

  • Meriç, E., Avşar, N., Bergin, F. ve Barut, î. F., 2003 a. Dikili Körfezi`nde (Kuzeydoğu Ege Denizi) bulunan üç anormal bentik foraminifer örneği: Penemplis planatus (Fichtel and Moll), Rosalina sp. ve Elphidium crispum (Lirme) hakkında. M.T.A. Dergis

  • Meriç, E., Avşar, N., Bergin, F. ve Barut, İ. E, 2003 b. Edremit Körfezi (Kuzey Ege Denizi) güncel çökellerindeki bentik foraminifer topluluğu ile ekolojik koşulların incelenmesi.Ç. Ü. Yerbilimleri, 43,169-182.

  • Meriç, E., Avşar N., Nazik, A., Eryılmaz, M. ve YücesoyEryılmazF., 2004 a. Saros

  • Körfezi`nin (Kuzey Ege Denizi) güncel Bentik ve Planktonik Foraminifer toplulukları ile çökel dağılımı. Ç. Ü. Yerbilimleri, 44-45,1-44.

  • Meriç, E., Avşar, N. ve Bergin, E, 2004 b. Benthic foraminifera of Eastern Aegean Sea (Turkey) Systematics and Autoecology. Turkish Marine Research Foundation and Chamber of Geological Engineers of Turkey, Publication, İstanbul, no: 18,306 s ve 33 pi

  • Meriç, E., Avşar, N. ve Barut, İ. F., 2004 c. Türkiye Ege Denizi ve Akdeniz kıyılarında deniz dibi jeolojisinin belirlenmesinde bentik foraminiferlerin önemi. Sualtı Bilim ve Teknolojisi, İstanbul, bildiriler kitabı, 72-83.

  • Meriç, E., Avşar, N. ve Bergin, E, 2004d. Güncel Bir Foraminifer ; Amphicoryna scalaris (Batsch). H. Ü.Yerbilimleri, 30,103-114, Ankara.

  • Meriç, E., Avşar, N., Nazik, A., Alpar, B., Yokeş, B., Barut, İ. F. ve Ünlü, S., 2005, Gemlik Körfezi`nin yüzey çökellerinin foraminifer, ostrakod ve mollusk faunası, foraminifer kavkılarında gözlenen morfolojik amnomaliler ile sedimentolojik, hidrok

  • Mutluay, H. ve Demirak A., 1996. Su Kimyası. Beta Basım Yayım. Yayınno:624. Teknik Dizisi: 29. İstanbul

  • Ocakoğlu, E, Gençoğlu, H. veAçıkalın, S., 2006. Saros Körfezi (K Ege Denizi) Dip Çökellerinin Sedimantolojisi. Türkiye JeolojiBülteni, 49 (2), 17-28.

  • Öztan, M., Baştanlar, Y., Varinlioğlu, G., Hamarat, S., Ülkenli, H., Özyurt, N. ve Bayan, S., 2004. Patara-Kekova Tatlı su boşalımlarının ve denizaltı mağaralarının araştırılması. Türkiye`nin Kıyı ve Deniz Alanlan. V. Ulusal Konferansı, 4-7 Mayıs 200

  • Povinec, P.P., Aggarwal, P.K., Aureli A., Burnett, W.C., Kontar, E.A. Kulkami, K.M., Moore, W.S., Rajar, R., Taniguchi, M., Comanducci, J.F., Cusimano, G., Dulaiova, Gatto, L., Groening, M., Hauser, S., LevyPalomo, I., Oredioni, B., Ozorovich,Y.R., P

  • Saatçılar, R., Ergintav, S., Demirbağ, E. ve İnan, S., 1999. Character ofactive faulting in theNorthAegean Sea. Marine Geology, 160,339-353.

  • San, E. ve Çağatay, M.N., 2001. Distributions ofheavy metals in the surface sediments of the Gulf of Saros, NE Aegean Sea. Environment International, 26, 169­ 173.

  • Sgarrella, F. ve Moncharmont-Zci, M., 1993, Benthic foraminifera ofthe GulfofNaples (Italy), systematic and autoecology. Bulletino della Societa Paleontologicaltaliana. 32(2), 145-264

  • SFIOD 1980. Seyir haritaları, Harita no 2111, Seyir Hidrografı ve Oşinografi D. Matbaası, İstanbul.

  • Sümengen, M. ve Terlemez, İ., 1991. Güneybatı Trakya yöresi Eosen Çökellerinin Stratigrafisi. MTA Dergisi, 113, 17-30.

  • Taşman Rıbmkar, M., 1975. Tatbiki Mikropaleontoloji. MTA Enstitüsü yayını. Eğitimserisi, No. 15. Ankara

  • Turekian, K.K., ve Wedepohl, K.H., 1961. Distribution of the elements in some major units of the Earth`s crust. Bull. Geol. Soc. America, 72,175-192.

  • Tüysüz, O., Barka, A., ve Yiğitbaş, E., 1998. Geology of the Saros Graben and its implications for the evolution of the North Anatolian fault in the Ganos-Saros region, norhwestem Turkey. Tectonophysics, 293, 105-126.

  • Vamavas, S. P., Halbach, P., Halbach, M., Panagiotaras, D., Rahders, E. ve Hubner, A.,1999. Characterization ofhaydrothermal fields and hydrothermal evalution in the hellenic volcanic arc. Oceanography of the E23 to 26 February 1999.Athens, Greece 31

  • Yaltırak, C. ve Alpar, B., 2002. Kinematics and evolution ofthe northern branch ofthe North Anatolian Fault (Ganos Fault) between the Sea ofMarmara and the Gulf of Saros. Marine Geology, 190,351-366.

  • Yassini, I., ve Jones, B. G., 1995.ForaminiferidaandOstracoda from estuarine and shelf environments on the southestem coast of Australia. The University of Wollongong Press, 269 s.


  • Yücesoy Eryılmaz, F , Eryılmaz, M , Meriç, E , Avşar, N . (2007). Saros Körfezi kuzeyi Harmantaşı mevkii denizaltı yükseltisi, yeraltı su kaynağı ve çökellerinin özellikleri / Submarine hill, underwater spring and sediment characteristics of the Harmantaşı locality, Northern Saros Gulf . Türkiye Jeoloji Bülteni , 50 (3) , 176-195 . Retrieved from https://dergipark.org.tr/tr/pub/tjb/issue/28421/302642

    • SAYI TAM DOSYASI
    PDF Olarak Görüntüle