Türkiye Jeoloji Bülteni
Türkiye Jeoloji Bülteni

Türkiye Jeoloji Bülteni

2003 AĞUSTOS Cilt 46 Sayı 2
KAPAK
PDF Olarak Görüntüle
KÜNYE
PDF Olarak Görüntüle
İÇİNDEKİLER
PDF Olarak Görüntüle
Sivas Batısındaki (Yıldızeli-Akdağmadeni) Hidrotermal Kaolin ve I-S Oluşumlarının Mineralojisi ve Jeokimyası
Hüseyin Yalçin Ömer Bozkaya
PDF Olarak Görüntüle

Öz: Eosen`de etkin olan kırık sistemleri volkanik malzemelerin ortaya çıkmasına; olasılıkla Üst Miyosen`de yeniden aktif hale geçerek hidrotermal akışkanlara olanak sağlamış gözükmektedir. Böylece Sivas batısında sıcak sular ile volkanojenik bileşenlerin kimyasal etkileşiminin ürünleri olan hidrotermal neoformasyon mineralleri oluşmuştur. Şeyhhalil, Canabdal, Kiremitli ve Kavak yörelerindeki beyaz-sarı renkli bozuşmuş volkanik kayaçlarda egemen olarak kaolinit veya I-S gelişmiştir. Ayrıca bu kayaçlarda jarosit, alünit, goya-zit, jips, barit, hematit, götit, pirit, markasit, jipsit, siderit ve tridimit mineralleri de saptanmıştır. Sadece Can-abdal yöresindeki alünit ve goyazit K-feldispattan türemiştir. Alünitin gözlenmediği diğer yörelerde ise jarosit ortaya çıkmakta ve çoğunlukla götite eşlik etmektedir. Bu mineralin oluşumunda biyotit ve/veya opak minerallerin bozuşması gerekmektedir. Kaolinit ve I-S`ler için, ortamlar farklı olmasına rağmen, tonştaynlara benzer bir oluşum biçimi ileri sürülebilir. Burada ilk aşama volkanik camın asidik hidrotermal çözeltiler ile ayrışması ve oluşan sulu Al-silikatjeli biçimindeki ara üründen itibaren kaolinit veya I-S`in sentezi olasılı gözükmektedir.

  • Hidrotermal bozuşma

  • Hidrotermal bozuşma

  • I-S

  • Mineraloji

  • Jeokimya


  • Aktimur, H.T., Tekirli, M.E. ve Yurdakul, M.E., 1990. Sivas-Erzincan Tersiyer havzasının jeolojisi. MTA Dergisi, 111,25-36.

  • Bailey, S.W., 1988. X-ray diffraction identification of the polytypes of mica, serpentine, and chlorite. Clays and Clay Minerals, 36, 3, 193-213.

  • Bohor, B.F. ve Triplehorn, D.M.,1993. Tonsteins: Altered volcanic ash layers in coal bearing sequences. Geological Society of America, Special Paper, 285, 44 pp.

  • Boynton, W.V., 1984. Geochemistry of the rare earth elements: Meteorite studies. In: Geochemistry of the rare earth elements, Elsevier, Henderson, P. (ed.), pp. 63-114.

  • Çelik, M., Karakaya, N. and Temel, A., 1999. Clay minerals in hydrothermally altered volcanic rocks, Eastern Pontides, Turkey. Clays and Clay Minerals, 47,708-717.

  • Çerikcioğlu, B. ve Yalçın, H., 1998. YıldızeliAkdağmadeni arasındaki (Yavu çevresi) Eosen yaşlı volkanojenik kayaçlarla ilişkili kil minerallerinin mineralojisi ve jeokimyası. C.Ü. Mühendislik Fakültesi Dergisi Seri A-Yerbilimleri, 15, 87-100.

  • Flanagan, F. J., 1976. Descriptions and analyses of eight new USGS rock standarts, In Twenty-eight papers present analytical data on new and previously described whole rock standarts: USGS Prof. Paper, (ed. by F.J.Flanagan), 840, 171-172.

  • Fuji, N., Kayabah, İ. and Saka, A.H., 1995. Data book of ceramic raw materials of selected areas in Turkey. MTA Monography Series No. 1, 144 p.

  • Gençoğlu, H., Bayhan, H. ve Yalçın, H., 1989. Bilecik-Söğüt yöresi kaolin yataklarının mineralojisi ve kökeni. IV. Ulusal Kil Sempozyumu, C.Ü. Sivas, 20-23 Eylül, Bildiriler Kitabı (Eds. D.Boztuğ ve H.Yalçın), 97-112.

  • Govindaraju, K., 1989. 1989 compilation of working values and sample description for 272 geostandarts. Geostandarts Newsletter, 13, 1-113.

  • Gökten, E., 1983. Şarkışla (Sivas ) güney-güneydoğusunun stratigrafisi ve jeolojik evrimi. Türkiye Jeoloji Kurumu Bülteni, 26, 167- 176.

  • Gökten, 1993. Yıldızeli (Sivas) güneyinde Akdağ metamorfitleri ve örtü kayalarının stratigrafisi ve tektoniği. Türkiye Jeoloji Bülteni, 36, 83-93.

  • Gromet, L.P., Dymek, R.F., Haskin, L.A. and Korotev, R.L.,1984. The

  • Gündoğdu, M.N., Yalçın, H., Temel, A. and Clauer, N., 1996. Geological, mineralogical and geochemical characteristics of zeolite deposits associated with borates in the Bigadiç, Emet and Kırka Neogene lacustrine basins, Western Turkey. Mineralîum Deposita, 31, 492-513.

  • Haskin, L.A., Haskin,M.A., Frey, F.A. and Wildeman, T.R.,1968. Relative and absolute terrestrial abundances of the rare earths. In : Origin and Distribution of the Elements, L.H.Ahrens (ed.). Pergamon Press, p.889-912.

  • Karakaya, N. ve Karakaya, M.Ç., 2001. Şaplıca (Şebinkarahisar, Giresun) volkanitlerinin hidrotermal alterasyon türlerinin mineralojik ve jeokimyasal özellikleri. Türkiye Jeoloji Bülteni, 44, 75-89.

  • Keller, W.D., 1976. Scan electron micrographs of kaolins collected from diverse environments of origin-I. Clays and Clay Minerals, 24, 107-113.

  • Keller, W.D., 1978. Classification of kaolins examplified by their textures in scan electron micrographs, Clays and Clay Minerals, 26, 1-20.

  • Kurtman, R, 1973. Sivas-Hafık-Zara ve İmranlı bölgesinin jeolojik ve tektonik yapısı. MTA Dergisi, 80, 1-32.

  • Moore D.M. and Reynolds R.C., 1997. X-ray Diffraction and the Identification and Analysis of Clay Minerals. Oxford Univ. Press, Oxford, 378 p.

  • Özcan, A., Erkan, A., Keskin, A., Oral, A., Özer, S., Sümengen, M. ve Tekeli, O., 1980. Kuzey Anadolu Fayı-Kırşehir Masifi arasının temel jeolojisi. MTA Derleme Raporu, No.6722, Ankara (yayımlanmamış).

  • Streckeisen, A., 1978. Classification and nomenclature of volcanic rocks, lamprophyres, carbonatites and melilitic rocks. IUGS Subcommission on the Systematics of Igneous Rocks. Recommendations and Suggestions. Neues Jahrbuch für Mineralogie. Stutgart. Abhandlungen, 31, 1-14.

  • Tatar, Y, 1977. Ofiyolitli Çamlıbel (Yıldızeli) bölgesinin stratigrafisi ve petrografisi. MTA Dergisi, 88, 56-72.

  • Tütüncü, K. ve Aktimur, H.T.,` 1988. 1:100.000 ölçekli açınsama nitelikli Türkiye Jeoloji Haritaları Serisi, Divriği-F25 paftası, MTA Yayını, Ankara.

  • Weaver, C.E. and Pollard, L.D., 1973, The Chemistry of Clay Minerals. Developments in Sedimentology 15, Elsevier Sci. Publ. Co., Am sterdam, 213 pp.

  • Yalçın, H., 1991. Hidrotermal kaolinitlerin morfolojisi ve kimyası : Eskişehir ve Malatya yörelerinden örnekler. V. Ulusal Kil Sempozyumu, Anadolu Üniversitesi, Eskişehir, 16-20 Eylül, Bildiriler Kitabı (Ed. M.Zor), 74-86.

  • Yalçın, H., 1997. Eosen yaşlı denizaltı volkanizması ile ilişkili İç Kuzey Anadolu zeolit oluşumları. C.Ü. Mühendislik Fakültesi Dergisi Seri A-Yerbilimleri, 14,43-56.

  • Yalçın, H. ve Bozkaya, Ö., 2001. Sivas havzası (güney kesimi) talk oluşumlarının mineralojisi ve kökeni. 10. Ulusal Kil Sempozyumu, Selçuk Üniversitesi, Konya, 19-23 Eylül, Bildiriler Kitabı, 314-326.

  • Yalçın, H., Bozkaya, Ö., 2002. Hekimhan (Malatya) çevresindeki Üst Kretase yaşlı volkaniklerin alterasyon mineralojisi ve jeokimyası : denizsuyukayaç etkileşimine bir örnek. C.Ü.Müh. Fakültesi Dergisi Seri A-Yerbilimleri, 19, 81-98.

  • Yalçın, H., Karayiğit, A.İ., Cicioğlu, E. ve Gümüşer, G., 1997. Eosen yaşlı Sorgun kömür havzasının kil mineralojisi ve tümkayaç jeokimyası arasındaki ilişkiler. VIII. Ulusal Kil Sempozyumu, Dumlupmar Üniversitesi, Kütahya, 24-27 Eylül, Bildiriler Kitabı (Ed.l.Işık), 15-24.

  • Yeniyol, M., 1983, Trakya ve Kuzeybatı Anadolu kil yataklarının mineralojisi ve endüstriyel değerlendirmeleri. TÜBİTAK, Proje No. TBAG-498, 103 s.

  • Yılmaz, A., 1981a. Tokat ile Sivas arasındaki bölgede ofîyolitli karışığın iç yapısı ve yerleşme yaşı. Türkiye Jeoloji Kurumu Bülteni, 24, 31-38.

  • Yılmaz, A., 1981b. Tokat ile Sivas arasındaki bölgede bazı volkanitlerin petrokimyasal özellikleri. Türkiye Jeoloji Kurumu Bülteni, 24, 51-58.

  • Yılmaz, A., 1983. Tokat (Dumanlıdağ) ile Sivas (Çeltekdağı) dolaylarının temel jeoloji özellikleri ve ofiyolitli karışığın konumu. MTA Dergisi, 99-100, 1-18.

  • Yılmaz, A., Uysal, Ş., Bedi, Y, Yusufoğlu, H.,Havzoğlu, T, Ağan, A., Göç, D. ve Aydın, N., 1995. Akdağ Masifi ve dolayının jeolojisi. MTA Dergisi, 117, 125-138.

  • Yılmaz, A., Uysal, Ş., Bedi, Y, Eşref, A., Yusufoğlu, H., Havzoğiu, T. ve Aydın, N., 1997. 1:100 000 ölçekli açınsama nitelikli Türkiye Jeoloji Haritaları No.46 Sivas-F22 Paftası. MTA Jeoloji Etüdleri Dairesi, Ankara, 14 s.

  • Yalçın, H , Bozkaya, Ö . (2003). Sivas Batısındaki (Yıldızeli-Akdağmadeni) Hidrotermal Kaolin ve I-S Oluşumlarının Mineralojisi ve Jeokimyası . Türkiye Jeoloji Bülteni , 46 (2) , 1-24 . Retrieved from https://dergipark.org.tr/tr/pub/tjb/issue/47034/591095

  • Elmedin Tepe Resifi ve Kızılkaya Tepe Resif Kompleksinin (Mut - Mersin) Modal ve Fasiyes Analizi
    Murat Gül Muhsin Eren Kemal Gürbüz
    PDF Olarak Görüntüle

    Öz: Bu çalışma, Mut`un (Mersin) 4-5 km kuzeydoğusunda bulunan Elmedin tepe resifi ve Kmlkaya tepe resif kompleksinin petrografîk-modal analiz incelemesini içermektedir. Mut Havzasında, resifal kireçtaşlarından oluşan Mut formasyonu (Orta Miyosen), resif aralarında ve nispeten derin havzada çökelmiş, kiltaşı-marn-killikireçtaşı ardalanmasından ibaret Köşeledi formasyonuyla yanal ve düşey geçişli dokanağa sahiptir. Mut formasyonu Geç Kretase yaşlı kireçtaşlar mı, Burdigaliyen yaşlı akarsu ve göl çökellerinden oluşan Derinçay formasyonunu ve Akitaniyen-Burdigaliyen yaşlı gölsel sedimanlardan ibaret Fakırca formasyonunu uyumsuz olarak üzerlemektedir. Petrografik çalışmalar sonucu, Kızılkaya tepe resifi kompleksi, Elmedin tepe resifi ve çevreleyen tortularda üç fasiyes ayrılmıştır. Modal analiz sonuçlarına göre taban fasiyesinde (vaketaşı-istiftaşı), mikrit: % 60,4;sparit % 4,1; çatı oluşturucu organizma: % 18,7; intraklast: % 5,3; diğer bileşenler: % 11,5 oranlarında bulunmuştur. Resif çekirdeği fasiyesi bağtaşı-çatıtaşı alt fasiyesinde, mikrit: % 26,4; sparit: % 18,4; çatı oluşturucu organizma: % 43,6; intraklast: % 3,5; diğer bileşenler: % 8,1; vaketaşı-istiftaşı alt fasiyesinde, bağlayıcı: % 48,8;sparit: % 12,2; çatı oluşturucu organizma: % 5,7; intraklast: % 12,3; diğer bileşenler: % 21,1 oranlarında bulunmaktadır. Örtü fasiyesi (vaketaşı-istiftaşı) içinde, mikrit: % 54,8; sparit: 7,5 % çatı oluşturucu organizma: % 16,8;intraklast: % 7,3; diğer bileşenler: % 13,7 olarak belirlenmiştir. Deniz seviyesinin durayh, ortam koşulları uygun olduğunda çatı oluşturucu organizma (kırmızı alg+mercan+bryozoa) oranı sabit kalmıştır. Deniz seviyesinin yükseldiği kısımlarda çatı oluşturucu organizmalar nispeten azalarak, bağlayıcılar artmıştır. Diğer bileşenler ve dalga aktivitesine bağlı olarak intraklastlar önemli oranda artmıştır.

  • Resif

  • Orta Miyosen

  • Mut Havzası

  • Karbonat Mikrofasiyesleri


  • Akarsu İ., 1960, Mut Bölgenin jeolojisi, MTA Dergisi, S. 54,36-45.

  • Atabey E., 1999, Mut Havzasında Orta Miyosen karbonat yığışımlarının litofasiyes özellikleri ve evrimi, Orta Toroslar, 52. Türkiye Jeoloji Kurultayı Bildiriler Kitabı, 295-309.

  • Atabey, E., Atabey, N., İslamoğlu, Y., Saraç, G., Günay, E., Sözeri, Ş., Hakyemez, A., Özçelik N. ve Babayiğit, S., 2000. Mut (İçel) - Karaman arası Miyosen litostratigrafısi - kronostratigrafisi ve istif stratigrafık yorumu, MTA Jeoloji Etüdleri Dairesi Başkanlığı Derleme Rapor No: 10312, Ankara, 164s

  • Dunham, R. J., 1962, Classification of carbonate rocks according to depositional texture, W. G. Ham (ed.), Classification of Carbonate Rocks, Mem.AAPG, 1, 108-121.

  • Duran, O. ve Şengündüz, N., 1993, Karbonat kayaları ve rezervuar özellikleri, TPAO Ar. Mer. Gr. Baş. Eğ. Yay. No:24, Ankara.

  • Embry, A. F. and Klovan, J. E., 1971, A Late Devonian reef tract on Northeastern Banks Island

  • Esteban, ML, 1979/1980, Significance of the Upper Miocene coral reefs of the Western Mediterranean, Palaeogeography, Palaeoclimatology, Palaeoecology, 29:169-188.

  • Gedik, İ., Birgili, Ş., Yılmaz, H. ve Yoldaş, R., 1979, Mut-Ermenek-Silifke yöresinin jeolojisi ve petrol olanakları

  • Gökten E., 1976, Silifke yöresinin temel kaya birimleri ve Miyosen stratigrafisi, TJK Bülteni, C. 19, 117-126.

  • Gürbüz, K. ve Uçar, L., 1999, Mut Baseni Miyosen yaşlı resifal kireçtaşlarının jeolojisi, Çukurova Üniversitesi Yerbilimleri (Geosound) Dergisi, 33, 129-140.

  • Hayward A. B., 1984, Sedimentation and basin formation related to ophiolite nappe emplacement, Miocene, SW Turkey, Sedimentary Geology, 40, 105-129.

  • Hayward, A. B. Robertson, A. H. F. and Scoffin, T. P., 1992, Miocene patch reefs from a Mediterranean marginal terrigenous setting in SW Turkey, SEPM Concept Sed. Pal. 5.

  • İslamoğlu. Y. ve Atabey, E., 1999, Mut Havzası (Orta Toroslar) karbonat çökellerinde saptanan mollusk faunasının paleoekolojik ve paleoortamsal özellikleri, 52. Türkiye Jeoloji Kurultayı Bildiriler Kitabı, 334,340.

  • Martin J. M., Braga, J. C. and Riding, R., 1997, Late Miocene Halimeda algal microbial segment reefs in the marginal Mediterranean Sorbas Basin, Spain, Sedimentology, 44(3): 441-456.

  • Okhravi R. and Amini A., 1998, An example of mixed carbonate-pyroclastic sedimentation (Miocene, Central Basin, Iran), Sedimentary Geology, 118:37-54.

  • Özdoğan M. ve Şahbaz A., 1999, Transgresif set - ada lagüner sistem içinde yıkanmış bir yelpaze deltanın gelişimi ve fasiyes özellikleri (Miyosen, Mut Havzası, Türkiye güneyi), Yerbilimleri, 21, 143-159.

  • Şafak, Ü. ve Gökçen, N., 1991, Planktik foraminifer zonlanmasına Doğu Akdeniz provensinden birörnek: Mut Havzası Tersiyer istifi, TJK Bülteni, 22, 27-35.

  • Tanar, Ü., 1989, Mut Havzası Tersiyer istifinin stratigrafık ve mikropaleontolojik (ostrakod ve foraminifer) incelemesi, Doktora Tezi, Çukurova Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Adana, 199 s. (Yayınlanmamış).

  • Tanar, Ü. ve Gökçen, N., 1990, Mut-Ermenek Tersiyer istifinin stratigrafisi ve mikropaleontolojisi, MTA Der. 110: 175-180.

  • Tuzcu, S. ve Karabıyıkoğlu, M., 1991, Resifler genel karakterleri, fasiyesleri, evrimi ve ekonomik önemi. Jeoloji Mühendisliği, 38: 5-38.

  • http://www.soest.hawaii.edu.mooreggl03class_22p df.pdf, Geology of the Hawaai island, 9 April 2002.

  • http://www.rac-spa.org.tn/SPA/Italy/TOSCANO.htm

  • http://www.calacademy.org/research/izg/CORAL% 20REEFS.htm

  • ül, M , Eren, M , Gürbüz, K . (2003). Elmedin Tepe Resifi ve Kızılkaya Tepe Resif Kompleksinin (Mut- Mersin) Modal ve Fasiyes Analizi . Türkiye Jeoloji Bülteni , 46 (2) , 25-38 . Retrieved from https://dergipark.org.tr/tr/pub/tjb/issue/47034/591116

  • Orta Anadolu`da Konya`nın Batısındaki Dalmabatma ile İlişkili Volkanik Kayaçların Jeolojisi, Petrografisi ve Jeokimyası
    Hüseyin Kurt Ali Müjdat Özkan Kerim Koçak
    PDF Olarak Görüntüle

    Öz: Konya`nın KB`sı Neojen yaşlı volkanik breş, aglomera, tüfit, tüf ve andesit, dasit ve bazaltik andezit lavlarıyla kaplıdır Bazaltik andezitler yaklaşık olarak % 7-10 olivin, %3-5 klinopiroksen, %5-10 ortopiroksen,%6()-7() plajiyoklaz ve % 5-10 opak mineral fenokristalleri içerirken andezitik lavlar % 50-60 plajiyoklaz, %10-15 hornblende, %5 biyotit, %2 klinopiroksen, %1 sanidin, %1 kuvars ve % 3 opak mineral oluşmaktadır. Dasitik kayaçlar %35-40 plajiyoklaz, % 10-15 kuvars, %15-20 hornblend, %10-12 biyotit, % 2-3 opak mineral, % 3 sanidin içerirler Dasit ve andezitik kayaçlar salınım zonlanma ve elek dokusuna sahiptirler. Volkanik kayaçların bileşimi bazallik andezitten dasite kadar değişir ve tipik bir kalkalkalin karakter gösterirler. Ana ve iz element içeriklerinin değişimi hornblend, plajiyoklaz, piroksen, ve titanlı magnetitin fraksiyonel kristalleşmesine ileri sürmektedir Plajiyoklaz farklılaşması zayıf negatif Eu anomalisinin gelişimi ile doğrulanmaktadır. Yüksek LREE/HREE ve LILE/HFSE oranları çalışılan örneklerin aktif kıta kenarında dalma batma ile ilişkili bir magmadan oluştuğunu göstermektedir Kayaçların oldukça farklılaşmış ve zengin REE grafiği bu kayaçların oluşumunda kıta kabuğunun içerildiğine işaret etmektedir.

  • kalkalkalin

  • dalma-batma

  • Orta Anadolu

  • volkanizma

  • Neojen


  • Boynton, W. W., 1984. Cosmochemistry of the rare elements. Rare Earth Geochemistry. Elsevier, Amsterdam, 63-107s.

  • Cabanis, B. and Lecolle, M. 1989. Le diagramme La/10,Y/15, Nb/8: un outil pour la discrimination des series volcaniques et la mise en evidence des procussus de melanges et/ ou de contamination crustale. C.R.Acad. Sci.Paris, 309, 2023-2029.

  • Cox, K. J.D. Bell and R.J. Pankhurst 1979. The interpretation of igneous rocks. London: George Allen and Unwin, London, 450 pp.

  • Eren, Y., 1993. Eldes-Gökçeyurt-Derbent-Sögütözü (Konya) Arasinin jeolojisi, Ph.D. Thesis, Selçuk University, Konya, 224 p (Unpublished).

  • Gill, J. B., 1981. Orogenic andesites and Plate tectonics. Springer-Verlag, New York, 370 pp.

  • Harris, N.B.W., Pearce , J.A and Tindle, A.G., 1986. Geochemical characteristics of collision zone magmatism. In. Coward, M.p 6 Ries, A. C. (eds) Collision Tectonics. Geol . Soc. London Spec. Publ., 19,67-81.

  • Hollister, L.S. and Gancarz. A. J., 1971. Compositional sector-zoning in clinopyroxene from the Narce area, Italy. Am. Miner., 56, 959-79.

  • Irvine, T. N. and Baragar, W. R. A. 1971. A guide to the chemical classification of the common volcanic rocks. Can. J.of Earth Sci., 8, 523-548.

  • Keller, J., Junk, D., Burgath, K. and Wolff, F., 1977. Geologie und petrologie des neogenen kalkalkali vulkanismus von Konya (Erenler Dağ- Alaca DağMassiv, Zentral- anatolien). Geol. Jb., B25, 37- 117,Hannover.

  • Kurt, H., 1994. Petrography and Geochemistry of Kadınhanı (Konya) area, Central Turkey. PhD., Glasgow, University (Unpuplished), U.K., 191.

  • Kurt, H., 1996. Evolution of the Kadınhanı (Konya) dacite rocks; petrographical and geochemical evidences for crystal fractionation and possible magma mixing. Geosound, 28, 23-33.

  • Leat, P.T., Jackson, S.E., Thorpe, R.S.and Stillman, C.J.I986. Geochemistry of bimodal basalt subalkaline/peralkaline rhyolite provinences within the southern British Caledonides. J. Geoi. Soc. London, 143,259-276.

  • Nakamura, N., 1973. Origin of sector-zoning in igneous clinopyroxenes. Am. Min., 58, 986-990.

  • Özcan, A., Göncüoğlu, M.C., Turhan, N., Şentürk,K., Uysal, Ş. Ve Işık, A., 1990: Konya - Kadınhanı-Ilgm dolayının temel jeolojisi, MTA, Rap.No: 9535 (yayınlanmamış), Ankara.

  • Özkan, A. M., 1998. Konya batısındaki Neojen çökellerinin stratigrafisi ve sedimantolojisi, Doktora tezi, Selçuk Üniversitesi, Konya, 228 p (yayınlanmamış).

  • Pearce, J. A., 1983. Role of the sub-continental lithosphere in magma genesis at active continental margins. In:Hawkesworth C. J. (eds), Continental basalts and mantle xenoliths.-Shiva, Nantwich, 230- 249pp.

  • Pearce, J.A., Gorman, B.E. and Birkett, T.C., 1977. The relationship between major element chemistry and tectonic environment of basic and intermediate volcanic rocks. Earth Planet Scie. Let., 36., 121-132.

  • Pearce, J.A.,1982. Trace element characteristics of lavas from destructive plate boundaries. ln:Thorpe,R.S.(eds) Andesites: Orogenic andesites and related rocks. Wiley, Chichester, 525-548pp.

  • Sun, S.S. 1980. Lead isotope study of young volcanic rocks from mid-ocean ridges, ocean islands and island arcs, Phil. Trans. R. Soc. London., A297, 409-455.

  • Taylor, Y.and McLennan, S.M. 1985. The continental crust: Its Composition and Evolution. Blackwell, Oxford, 312p.

  • Temel, A., Gündoğdu, M. N., and, Gourgaud,A., 1998, Petrological and geochemical characteristics of Cenozoic high-K calc-alkaline volcanism in Konya, Central Anatolia, Turkey, Journal of Vole, and Geothermal Res., 85, Issues 1-4, p 327-354.

  • Tsuchiyama, A., 1985. Dissolution kinetics of plagioclase in melt of the system diopsite-albite-anorthite and the origin of dusty plagioclase in andesites. Contrib. Mineral. Petrol., 84, 1-16.

  • Villemant, B., Jaffrezic, HL Joron, J.L. and Treuil, M. 1981. Distribution coefficients of major and trace elements: fractional crystallization in the alkali basalt series of Chaine des Puys (Massif Central, France). Geochim. Cosmochim. Acta, 45, 1997- 2016.

  • Watters, B.R. and Pearce , J.A.I987. Metavolcanic rocks of the La Ronge Domain in the Churchill Province, Saskatchewan:geochemical evidence for a volcanic arc origin. Geological Society Special Publication, 33, 167-182.

  • Winchester J. A. and Floyd P. A., 1977. Geochemical distributions of different magma series and their differentiation products using immobile elements, Chem. Geo., 20, 325-343.

  • Wood, D. A., Joron, J.L., Treuil M., Norry M. and Tamey J., 1979 a. Elemental and Sr isotope variations in basic lavas from Iceland and the surrounding ocean floor. Contrib. Mineral. Petrol., 70, 319- 339.

  • Wood, D.A., joron, J.L. and Treuil, M.1979b. Areappraisal of use of trace elements to classify and discriminate between magma series erupted in different tectonic settings. Earth and planetary Science letters, 46, 326-336.

  • Wood, D.A. 1980. The application of a Th-Hf-Ta diagram to problems of tectonomagnetic classification and to establish the nature of crustal contamination of basaltic lavas of the British Tertiary volcanic provence. Earth and Planetary Science Letters, 50, 11-30.

  • Kurt, H , Özkan, A , Koçak, K . (2003). Geology, Petrography and Geochemistry of the Subduction Related Volcanic Rocks, West of Konya, Central Anatolia . Türkiye Jeoloji Bülteni , 46 (2) , 39-52 . Retrieved from https://dergipark.org.tr/tr/pub/tjb/issue/47034/591210

  • Yeniköy Karışığı`nın (GB Trakya) Metamorfik Evrimi
    Kenan Erol
    PDF Olarak Görüntüle

    Öz: Güneybatı Trakya`da temeli oluşturan Yeniköy Karışığı, mavişist ve yeşilşist fasiyesi koşullarında metamorfizma geçirmiş çeşitli kay aç bloklarından oluşmaktadır. Glokofan-lavsonitşist, tremolit/aktinolitfels, kloritepidotşist ve serpantinit, karışığı oluşturan esas kayaç bloklarıdır. Bunlara ek olarak, hafif rekristal ize kireçtaşı, metaçört, metabazit ve irili ufaklı çeşitli volkanik kayaç blokları da bulunmaktadır. Tektonik melanj özelliği sunan birim, Üst Kretase yaşlıdır. Az miktarda bağlayıcı malzeme içeren bu karışık, blok ağırlıklıdır. Yeniköy Karışığı, Rodop-Pontid Kıtası ile Sakarya Kıtası arasında bulunan Pontid-içi Okyanusu kabuğunun kıtasal kabuk altına dalması sonucu gelişen gömülme metamorfızması koşulan altında, bazik kökenli kayaçlardan türemiştir. Alp Orojenezi sırasında Yeniköy Karışığı`nı etkileyen iki farklı metamorfik süreç gelişmiştir. İlk olarak kayaçlar, mavişist fasiyesi (Mİ) koşullan altında yüksek basınç/düşük sıcaklık (YB/DS) metamorfizmasına maruz kalmışlardır. İlk metamorfizma evresinde metabazitlerde, glokofan ve lavsonit mineralleri meydana gelmiştir. M2evresinde ise, tipik yeşilşist fasiyesi koşullan etkili olmuştur. Klorit, epidot, aktinolit ve albit bu metamorfik evrenin mineralleridir. Yeşilşist metamorfızması sonucu, mavişist minerallerinden olan glokofan, aktinolit tarafından kuşatılmış; lavsonit yerini kısmen epidota bırakmıştır. YB/DS metamorfızmasında (Mİ), yaklaşık 6-10 kbar basınç ve 250-400 oC sıcaklık koşullarının etkili olduğu belirlenmiştir. M2 evresinde ise 4-6 kbar basınç ve 350-450 oC sıcaklık koşulları tespit edilmiştir. Böylece Yeniköy Karışığı kayaçlarında tespit edilen mineral toplulukları ve dokusal özellikleri dikkate alındığında, PTt evriminde çok evreli metamorfizmanın varlığı ortaya çıkmaktadır. Yeşilşist fasiyesi metamorfızması, daha önceden etkili olan mavişist metamorfizmasını kısmen üzerlemiştir. 

  • metamorfizma

  • mavişist fasiyesi

  • yeşilşist fasiyesi

  • Yeniköy Karışığı

  • GB Trakya


  • Alaygut, D., 1996, Trakya Havzası`nın Temelindeki Kristalin Kayaların Mineralojik-Petrografik İncelenmesi: TPAO Rapor No: 2140.

  • Bucher, K. and Frey, M., 1994, Petrogenesis ofMetamorphic Rocks: Springer-Verlag, 6th Edition, Complete Revision of Winkler`s Textbook, Germany, 318 p.

  • Chen, G., Okrusch, M. and Sauerschell, W., 1997, Polymetamorphic Evolution of high-pressure rocks on Samos, Greece: International Earth Sciences on the Aegean Region, 9-14 October 1995, Proceedings Volume-II, (eds: Pişkin, Ö., Ergün, M., Savaşçın, M.Y. and Tarcan, G), İzmir, Türkiye.

  • Erol, K., 2001, Şarköy Kuzeyi-Bolayır Arasındaki (GB Trakya) Metamorfitlerin Mineralojik ve Petrografik İncelenmesi: Hacettepe Üniversitesi, Yüksek Mühendislik Tezi, 83 sayfa, Ankara (yayınlanmamış).

  • Evans, B.W., 1990, Phase relations of epidoteblueschists: Lithos 25, pp. 3-23.

  • Heinrich, W. and Althaus, E., 1988, Experimental determination of the reaction 41awsonite + albite = paragonite + 2zoisite + 2quartz + 6H2O and 41awsonite + jadeite - paragonite + 2zoisite + qufatz + 6H2O. Neues Jahrb. Mineral. Monatsh., pp. 516- 528.

  • Okay, A.I., 1984, Distribution and characteristics of the north-west Turkish blueschists. In: The Geological Evolution of the Eastern Mediterranean (eds. Robertson, A.H.F. and Dixon, J.E.), Geol. Soc. London Spe. Pub. 17, pp. 455-466.

  • Okay, A.I., 1986, High-pressure/low-temperature metamorphic rocks of Turkey. In: Blueschist and Eclogites (Eds. Evans, B.W. & Brown, E.H), Geological Society of America Memoir, 164, pp. 333-347.

  • Okay, A.I., 1989, Alpine-Himalayan Blueschists: Ann. Rev. Earth Planet Sci. 17, pp. 55-87.

  • Özbek, O. et Erol, K., 2001, Etude petrographique des haches polies du Hamaylıtarla et Fenerkaradutlar (Turquie): Anatolia Antiqua IX, De Boccard, Paris.

  • Raymond, L.A., 1984, Classification of melanges: In: Raymond, L.A. (ed), Melanges: their nature, ori gin and significance. Geol. Soc. of America, Special Paper, 198.

  • Şengör, A.M.C. and Yılmaz, Y, 1981, Tethyan evolution of Turkey: a plate tectonic approach: Tectonophysics, 75, pp. 181-242.

  • Şentürk, K. ve Okay, A.İ., 1984, Saros Körfezi doğusunda yüksek basınç metamorfızması: MTA Dergisi, 97/98, pp. 152-155.

  • Şentürk, K., Sümengen, M., Terlemez, İ. and Karaköse, C, 1998, 1/100.000 ölçekli açınsama nitelikli Türkiye Jeoloji Haritaları, No. 63 ve 64, Bandırma D3 ve D4 Paftaları: MTA Genel Müdürlüğü, Jeoloji Etütleri Dairesi, Ankara.

  • Terabayashi, M. and Maruyama, S., 1998, Large pressure gap between the Coastal and Central Franciscan belts, northern and central California: Tectonophysics, V. 285, (1/2), pp. 87-101.

  • Van Der Maar, P.A., 1980, The geology and petrology of Ios Cyclades, Greece: Annales Geologiques Des Pays Helleniques, XXX/1, pp. 206-224, Athenes.

  • Winkler, H.G.F., 1979, Petrogenesis of metamorphic rocks: Fifth Editions, Springer- Verlag, 348 p.

  • Erol, K . (2003). Yeniköy Karışığının (GB Trakya) Metamorfik Evrimi . Türkiye Jeoloji Bülteni , 46 (2) , 53-61 . Retrieved from https://dergipark.org.tr/tr/pub/tjb/issue/47034/591231

  • SAYI TAM DOSYASI
    PDF Olarak Görüntüle