Türkiye Jeoloji Bülteni
Türkiye Jeoloji Bülteni

Türkiye Jeoloji Bülteni

2008 ARALIK Cilt 51 Sayı 3
KAPAK
PDF Olarak Görüntüle
KÜNYE
PDF Olarak Görüntüle
İÇİNDEKİLER
PDF Olarak Görüntüle
Çavuşköy Alüvyon Akiferinde (Sungurlu-Çorum) Yeraltısuyunun Kalitesi ve Sulamada Kullanılabilirliği
Ahmet Apaydin
PDF Olarak Görüntüle

Öz: Çalışma alanı, Devlet Su İşleri Genel Müdürlüğü (DSİ) tarafından sulama kooperatifi kurularak yeraltısuyundan sulama projesinin yürütüldüğü Çavuş köyü ve civarını (Çorum-Sungurlu) kapsamaktadır. İncelenen akifer, yağış ve akarsudan beslenen serbest akifer özelliğindeki alüvyondur. Akiferin kalınlığı proje alanında 24-35 m, kuyu verimleri 6-20 l/s arasında değişmektedir. Çavuşköy akiferinde DSİ tarafından açılan kuyulardan alınan yeraltısuyu örneklerinde tuzluluk kısmen yüksek (elektriksel iletkenlik 2150-2480 µS/cm) çıkmıştır. Bunun üzerine, sulama için risk taşıdığı bilinen tuzluluğun ve sulamada önemli olan sodyum, bor ve artık sodyum karbonatın (R.C.S) miktarı, dağılımı ile yeraltısularının sulamada kullanılabilirliği araştırılmıştır. 2003 yılında ilk kez ve 2004 yılında yeniden alınan su örneklerinden elde edilen kimyasal analiz sonuçları ve bazı kuyulardan alınan iletkenlik ve sıcaklık logları jeolojik-hidrojeolojik yapı ile birlikte yorumlanarak tuzluluğun olası kaynakları, akiferdeki dağılımı ve boyutları ile yeraltısularının sulamaya uygunluğu literatürdeki sınıflamalara göre değerlendirilmiştir. Yapılan değerlendirmeler sonucunda, çalışma alanının akış aşağı kesimlerinde tuzluluğun kısmen (elektrik iletkenliği 2300-2500 arası) yüksek olduğu, ancak sulama için önemli diğer parametreler olan sodyum, bor ve artık sodyum karbonat oranlarında sorun bulunmadığı saptanmıştır. Tarımsal çalışmalara göre de topraklarda tuzluluk ve drenaj sorunu bulunmaması ve ayrıca bölgede yetiştirilen ürünlerin tuza dayanımlarının literatür bilgilerine göre sahadaki yeraltısularında tespit edilen değerlerin üzerinde olması nedeniyle, sulama, tuza dayanıklı bitkilerin seçilmesi ve tarımın kontrollü bir şekilde uzmanların denetiminde yapılması koşuluyla önerilmiştir.

  • Çavuşköy akiferi

  • iletkenlik logu

  • kimyasal analiz

  • pompalama deneyi

  • sıcaklık logu

  • sulama

  • yeraltısuyu tuzluluğu


  • Apaydın, A., 1996. Derinçay havzasının (Çorum) hidrojeolojik etüt raporu. DSİ Jeoteknik Hizmetler ve Yeraltısuları Dairesi Başkanlığı, 80 s (yayınlanmamış).

  • Apaydın, A., 2005. Çorum-Sungurlu-Çavuş sulama kooperatifi sahasındaki yeraltısularında tuzluluk sorunu. DSİ Jeoteknik Hizmetler ve Yeraltısuları Dairesi Başkanlığı, 25 s (yayınlanmamış).

  • Apaydın, A., 2007. Tatlıçay Havzası (Çankırı) hidrojeolojik etüt raporu. DSİ Jeoteknik Hizmetler ve Yeraltısuları Dairesi Başkanlığı, 106 s (yayınlanmamış).

  • Bağatır, V., 2001. Çorum-Sungurlu-Çavuş arazisinin detaylı sat raporu. Köy Hiz. 12. Bölge Müdürlüğü (yayınlanmamış).

  • Birgili, Ş., Yoldaş, R., Ünalan, G., 1975. ÇankırıÇorum havzasının jeolojisi ve petrol olanakları. MTA derleme rapor No: 2349, 98 s (yayınlanmamış).

  • Christiansen, J.E., 1977. Irrigation water quality evaluation, Journal of the ırrigation and drainage division. ASCE, Vol. 103, s. 155-169.

  • Çelik, M., Yıldırım, T., 2006. Hydrochemical evaluation of groundwater quality in the Çavuşçayı Basin, Sungurlu-Çorum, Turkey. Environmental Geology, 50, 323-330.

  • Doneen, L.D., 1954. Salinization of soil by salt in the ırrigation water. Trans. Amer. Geophysical Union Vol. 35, USA.

  • DSİ, 1969. Çorum-Mecitözü-Samsun asfaltı arasındaki sahanın hidrojeolojik etüd raporu.

  • DSİ V. Bölge Müdürlüğü, 25 s (yayınlanmamış).

  • DSİ, 2001. Çorum-Sungurlu-Çavuş köyü sulama kooperatifi sahasının yeraltısuyundan sulanmasına ait fizibilite raporu. DSİ V. Bölge Müdürlüğü, 10 s (yayınlanmamış).

  • Handry, M.J., Cherry, J.A., and Wallick, E.I, 1986. Origin and distribution of sulfate in a fractured till Southern Alberta, Canada. Water Resources Res., v.22, no.1, 45-61.

  • Moran, S.R., Groenwold, G.H. and Cherry, J.A., 1978a. Geologic, hydrologic and geochemical concepts and techniques in overburden characterization for Minedland Reclamation. North Dakota Geological Survey, Report of Investigation 61, 263 p.

  • Özgül, Ş., 1974. Tuzluluk ve Sodiklik. Uluslararası Sulama ve Drenaj Komisyonu Türk Milli Komitesi, Teknik Rehber No: 04.02-02, yayın no: 2, 81 s.

  • Scofield, 1935. The Salinity of ırrigation water. Smitsonian Institute Annual Report. USA.

  • Şener, S., 1983. Sulama suyunun özellikleri ve sınıflandırılması. Köy Hizmetleri Genel Müdürlüğü, BölgeTopraksu Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü, Genel yayın no:103, Teknik yayın no: 12, 66 s.

  • Yıldırım, T., 2004. Çavuşçayı havzasının (Sungurlu) hidrojeoloji incelemesi. Ankara Üniv. Fen Bilimleri Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi, 101 s.

  • Yurtsever, E. ve Sönmez, B., 1992. Sulama sularının değerlendirilmesi. Köy Hizmetleri Genel Müdürlüğü, Toprak ve Gübre Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü, Genel yayın no:181, Teknik yayın no: T-63, 62 s.

  • Apaydın, A . (2008). Çavuşköy Alüvyon Akiferinde (Sungurlu-Çorum) Yeraltısuyunun Kalitesi ve Sulamada Kullanılabilirliği / Groundwater Quality and Usability for Irrigation in the Çavuşköy Alluvium Aquifer (Sungurlu-Çorum) . Türkiye Jeoloji Bülteni , 51 (3) , 115-130 . Retrieved from https://dergipark.org.tr/tr/pub/tjb/issue/28368/301631

    • Gümüşhane Bölgesindeki Eosen Kumtaşlarının Sedimanter Petrografisi ve Levha Tektoniği Ölçekli Provenansına Bir Yaklaşım
    Çiğdem Saydam Eker
    PDF Olarak Görüntüle

    Öz: Bu çalışmada, Gümüşhane bölgesinde yer alan biri volkaniklastik diğeri de silisiklastik karakterli Eosen yaşlı iki kumtaşı baskın istifin sedimanter petrografik özelliklerinin karşılaştırılması ve mineralojik bileşimlerinden yola çıkarak levha tektoniği yerleşimlerinin tahmini amaçlanmıştır. Volkaniklastik özellikteki istifin Eski Gümüşhane yöresinde ölçülen kalınlığı 195 m., silisiklastik istifin Ünlüpınar (Kelkit) civarında ölçülen kalınlığı ise 280 m. dir. Volkanoklastik istif gri renkli, orta, kalın tabakalı kireçtaşı; gri, kahve renkli, ince-kalın tabakalı kumtaşı; gri, yeşil, kahverenkli marn-kiltaşı ve tüf aradalanmasından ibarettir. Silisiklastik istif ise gri, sarımsı kahve renkli marn ve daha az olarak açık gri renkli ince, orta tabakalı kireçtaşı, çakıltaşı ve tüf ardalanamsından oluşmaktadır. Eski Gümüşhane kesitinin kumtaşları orta taneli, iyi, orta derecede boylanmalı ve tanelerin dağılımı simetriğe yakın-ince taneye yamuktur. Ünlüpınar kesitine ait kumtaşları orta, ince taneli, çok iyi-kötü derecede boylanmalı ve taneler, kaba taneye yamuk-ince taneye yamuktur. Eski Gümüşhane kesiti kumtaşlarının bileşenleri kuvars (monokristalin kuvars, polikristalinkuvars), feldispat (alkali feldispat, plajioklaz), kayaç parçası (volkanik kayaç parçası), tali mineral (olivin, epidot, biyotit, klorit), opak mineral, matriks ve çimentodan ibarettir. Bileşenlerin kayaç içindeki oranlarına göre: Volkanoklastik istife ait kumtaşları, arkoz ve litik arkoz olarak sınıflandırılmıştır. Ünlüpınar kesitine ait kumtaşların bileşenleri ise başlıca kuvars (monokristalin kuvars, polikristalinkuvars), feldispat (alkali feldispat, plajioklaz), kayaç parçası (volkanik kayaç parçası, sedimanter kayaçparçası), opak mineral ve çimentodur. Bileşenlerin kayaç içindeki oranlarına göre: Silisiklastik istifin kumtaşları, litarenit olarak adlandırılmıştır. Her iki istife ait kumtaşları, hem dokusal olarak hem de mineralojik olarak olgunlaşmamıştır. Volkanoklastik ve silisiklastik istifin kumtaşları magmatik yay, yeniden işlenen orojen bölgesive buna bağlı olarak da yay gerisi bindirme kuşağından türemiştir.

  • Gümüşhane

  • volkanoklastik

  • silisiklasik

  • kumtaşı petrografisi

  • provenans


  • Adamia, S. H., Lordkıpanıdze, M., Zakarıadze, G., 1977. Evolution of Active Continental Margin as Exemlified by the Alpine History of the Caucaus Amesterdam Tectonophysics 40, 183-199.

  • Ağar, Ü., 1977. Demirözü (Bayburt) ve Köse (Kelkit) Bölgesinin jeolojisi, Doktora Tezi, İ.Ü.Fen Fakültesi, İstanbul.

  • Bektaş, O., 1981. Kuzey Anadolu Fay zonunun Erzincan – Tanyeri bucağı yöresindeki jeolojik özellikleri ve yerel ofiyolit sorunları: Karadeniz Teknik Üniversitesi, Yerbilimleri Derg., 32, 196 s. Trabzon.

  • Bektaş, O., 1982. Tanyeri (Erzincan) ofiyolit karışığına ait trandjemitlerin paleotektonik konumu ve kökenleri: Karadeniz Teknik Üniversitesi, Yerbilimleri Derg., 2, 39-51, Trabzon.

  • Bektaş, O., Pelin, S., Korkmaz, S., 1984., Doğu Pontid yay-gerisi havzasında manto yükselimi ve polijenetk ofiyolit olgusu, Türkiye Jeol. Kurultayı, 38. Bilimsel ve Teknik Kurultayı Bildiri Özleri, 34-35.

  • Bektaş, O., 1986. Doğu Pontid ark gerisi bölgelerinde paleostres dağılımı ve çok safhalı riftleşme, Maden Tetkik Arama Bulteni, Ankara, 103/104, 24-40.

  • Cox, R., Lowe, D. R., 1996. Quantification of the effects of secondary matrix on the analysis of sandstone composition, Journal of Sedimentary Research, 66, 3, 548-558.

  • Çınar, S., Türk, O., Er, M., Musaoğlu, A. ve Güç, A. R., 1985. Gümüşhane ili ile güneybatı yöresinin jeolojisi ile maden zuhurlarına ilişkin rapor: MTA Report no: 696 (basılmamış), Ankara.

  • Dewey, J. F., Pitman, W. C., Ryan, W. B. F., Bonnın, J., 1973, Plate Tectonics and Evolution of Alpine System, Geol. Soc. Am. Bull., Boulder, 84, 3137- 3180.

  • Dickinson, W. R., Suczek, C. A., 1979. Plate tectonics and sandstone composition, The American Association of Petroleum Geologists Bulletin, 63, 2164-2182.

  • Dickinson, W. R.,1982. Composition of sandstones in Circum-Pacific subduction complexes and fore-arc basins, The American Association of Petroleum Geologists Bulletin, 66, 121-137.

  • Dickinson, W. R., Beard, L.S., Breakendridge, G. R., Erjavec, L. J., Ferguson, Inman, K. F., Knepp, R. A., Lindberg, F. A. Ryberg, P. T., 1983. Provenance of North American Phanezoic sandstones in realation to tectonic setting, Geological Society of America Bulletin, 94, 222-235.

  • Dickinson, W. R., 1985. Interpreting provenance relation from detrital modes of sandstones, In: provenance of arenites (Ed. By G. G. Zuffa), 333-361.

  • Dott, R. L., 1964. Wacke, greywacke and matrix: what approach to immature sandstone classification, J. Sed. Petrol. 34, 625-632.

  • Eren, M., 1983, Gümüşhane – Kale Arasının Jeolojisi ve Mikrofasiyes İncelemesi, K.Ü., Fen Bilimleri Enstitüsü, MMLS Tezi; Trabzon.

  • Erkan, Y., 2001. Magmatik petrografi, Hacettepe Üniversitesi, Mühendislik Fakültesi, Yayın no: 40, s. 206

  • Folk, R. L., 1950. Stages of Textural Maturity in Sedimentary Rocks, Petrology, 21, 127-130.

  • Folk, R. L., Andrews, P. B., Lewis, D. W., 1970. Detrital sedimentary rock classification and nomenclature for use in New Zealand- New Zealand Journal of Geology and Geophysics, 13, p. 955.

  • Folk, R. L., 1974. Petrology of Sedimentary Rocks, Hemphill Publishing Company Austin, Texas 78703. p. 16-30.

  • Gedik, İ., Kırmacı, M. Z., Çapınoğlu, Ş., Özer, E., Eren, M., 1996, Doğu Pontidlerin Jeolojik Gelişimi, KTÜ Jeoloji Müh. Böl. 30. Yıl Sempozyumu Bildirileri.

  • Güner, S., Er, M., Gümüşel, A., Boğuşlu, M., 1985. Gümüşhane – Eski Gümühane Yöresindeki cevherleşmelere ait jeoloji raporu, MTA Trabzon.

  • Güner, S., Güç, A. R., Eroğlu, C. İ., Musaoğlu A., Boğuşlu M., Tosun C., Y., Kırcı M., Yaprak S., 1986. Gümüşhane – Kelkit – Şiran ve Giresun – Alucra Yöresinin jeoloji raporu, MTA Trabzon.

  • Güven, İ. H., Nalbantoğlu, A. K., Takaoğlu, S., 1993, 1/100.000 ölçekli Açınsama Nitelikli Türkiye Jeoloji Haritaları Serisi, MTA Genel Müdürlüğü, Ankara.

  • Keskin, İ., Korkmaz, S., Gedik, İ., Ateş, M., Gök, L., Küçümen, Ö., and Erkal, T. 1989.Bayburt dolayının jeolojisi: MTA Rapor no: 8995 (yayınlanmamış), Ankara.

  • Ketin, İ., 1951. Bayburt Yöresinin Jeolojisi, İÜ Fen Fak. Mec. 16.

  • Lowe, R. D., 1982. Sediment gravity flows: II. Depositional models with special reference to the deposits of high - density turbidity, Currents, Journal of Sedimentary Petrology, 52, 1, 279-297.

  • Marsaglia, K. M., Ingersoll, R. V., 1992, Compositional trends in arc-related, Deepmarine sand and sandstone: A reassessment of magmatic-arc provenance, Geological of America Bulletin, 104, 1637-1649.

  • McBride, E. F., 1963. A Classification of common sandstones, Journal of Sedimentary Petrology, 34, p.667.

  • Pantin, H. M., 1979. Interaction between velocity and effective density in turbidity flow: Phase plane analysis with criteria for auto suspension, Marine Geology, 31, 59-99.

  • Pelin, S., 1977, Alucra (Giresun) Güneydoğu Yöresinin Petrol Olanakları Bakımından Jeolojik İncelemesi, Doçentlik Tezi, KTÜ yayın no: 87, Trabzon.

  • Saydam Ç. , Korkmaz S., 1996. Maden (Bayburt) Yöresi Eosen kumtaşlarının sedimanter petrografik özellikleri ve çökelme ortamı, KTÜ Jeoloji Mühendisliği Bölümü 30. Yıl Sempozyumu, Bildiriler Kitabı 624-635s.

  • Saydam, Ç., Korkmaz, S., 2006, Doğu Karadeniz Bölgesinde Geç Kretase Yaşlı kırıntılıçökellerin sedimantolojik ve sedimanter petrografik özellikleri, Türkiye Jeoloji Bülteni, 49, 1, 25-48s.

  • Stunner, L. J., Basu, A., 1985. The effect of grain size on detrital modes: A test of the GazziDickinson point- counting method - discussion, Journal of Sedimentary Petrology, 55, No.4, 616-627.

  • Suthern,R.,Petrology,2004, http://biogeonytt.blogspot.com/2004/08/virtu al.geology.html, 30 Augusti 2004.

  • Şengör, A. M. C., Yılmaz, Y. and Ketin, İ., 1980. Remnants of a pre-Late Jurassic ocean in Northern: Fragments of a Permian Triassic Paleo-Tethys: Geol. Soc. Am. Bull., 91, 599- 609.

  • Tokel, S., 1972, Volcanic and Stratigrafic History of the Gümüşhane Area, NE-Turkey, Doktora tezi, University of College, Londra.

  • Tokel, S., 1983, Liyas Volkanitlerinin Kuzey Anadolu’daki Dağılımı ve Kuzey Tetis Ada Yayı Sistemi Evriminin Açıklanmasındaki Önemi, TürkiyeJeoloji Kurultayı, Abstracts, Ankara, 42-43.

  • Tucker, M. E., 1991, Sedimentary Petrology, Blackwell Scientific Publications, Oxford p. 11-19.

  • Valloni, R., Mezzadri, G., 1984. Compositional Suites of Terrigenous Deep-Sea Sands of the Present Continental Margins, Sedimentology, 31, 353-364.

  • Yılmaz, Y., 1972. Structure and petrology of the Gümüşhane granite and surrounding rocks: Ph.D. thesis, University of London.

  • Yılmaz, C., 1992. Kelkit (Gümüşhane) Yöresinin stratigrafisi, Jeoloji Mühendisliği, 40, 50-62.

  • Yılmaz, C. and Kandemir R., 2006. Sedimentary records of the extensional tectonic regime with temporal cessation: Gümüşhane Mesozoic Basin (NE Turkey), Geologica Carpathica, 57, 1, 3-13.

  • Saydam Eker, Ç . (2008). Gümüşhane Bölgesindeki Eosen Kumtaşlarının Sedimanter Petrografisi ve Levha Tektoniği Ölçekli Provenansına Bir Yaklaşım / Sedimanter Petrographic Properties of Eocene Sandstones and an Approach to Provenance According to Plate Tectonics in the Gümüşhane Region . Türkiye Jeoloji Bülteni , 51 (3) , 131-150 . Retrieved from https://dergipark.org.tr/tr/pub/tjb/issue/28368/301635

    • Zamantı Irmağı Üzerinde Yer Alan Karstic Travertenlerde Yarı-Güncel Ostrakod Topluluğu ve Ortamsal Özellikleri, Güney Türkiye
    Cemal Tunoğlu İbrahim Kadri Ertekin
    PDF Olarak Görüntüle

    Öz: Zamantı Irmağı üzeride yer alan karstik traverten çökellerinde yarı güncel ostrakod topluluğu tespitedilmiştir ve 7 bilinen tür ve isimlendirmeye açık 3 taxon (başlıca tatlısu kökenli) tanınımlanmıştır. Limnocythere inopinata, Eucyprinotus rostratus, Psychodromus olivaceous, Scottiapseudobrowniana, Potomocypris fallax, Candona neglecta, Heterocypris barbara, Psychodromus sp.,Trajancypris sp. ve Cypridopsis sp. Ayrıntılı güncel iklimsel ve hidrokimyasal koşullar ortaya konulduğunda ortamsal şartların ifade bulduğu koşullar içinde Ostrakod faunası ile diatom (Bacillariophyceae), yeşil alg (Chlorophyceae) ve mavi-yeşil alg (Cyanophyceae) flora topluluğu baskın durumdadır. Sonuçlar, yüksek karbondioksit içeriğine sahip kaynak sularının alg topluluğunun gelişimini desteklediğini göstermektedir

  • Karstik traverten köprüsü

  • Ostrakod

  • yarı-güncel

  • Türkiye


  • Appelo, C. A. J. ve Postma, D. 1992. Geochemistry, Groundwater and Pollution, Publication of Universiteit, Amsterdam, 549 s.

  • Ayhan, A. 1988. Geological Map of Turkey Series, Kozan J-21 Plate. MTA Publication, Ankara, 12 s.

  • APHA, AWWA, WPCF. 1989. Standart Methods for the Examination of Water and Wastewater. APHA Publication, 1015th Street, N.W. Washington D.C. 2005.

  • Baird, W. 1843. Notes on the British Entomostraca. Zoologist, 1, 193-197.

  • Baird, W. 1845. Arrangement of British Entomostraca, with alist of species, particularly noticing those which have as yet been discovered within the bounds of the Club. Berwickshire Nat. Club (Hist.) Proc., 2.

  • Bayarı, C. S. 1991. Karst Hydrogeologic Investigation of the Lower Zamantı Basin (Aladağlar). Ph.D. Thesis, Hacettepe University, Institute of Pure and Applied Sciences, 164 s (in Turkish, unpublished).

  • Bayarı, C. S. 2002. A Rare Landform: Yerköprü Trevertine Bridges in the Taurids Karst Range, Turkey. Earth Surface Processes and Landforms, 27, 577-590.

  • Bayarı, C. S. ve Denizman, C. 1993. Preliminary Hydrogeologic Evaluation of the TravertineDepositing Karstic Springs in the Lower Zamantı Basin, Eastren Taurids, Turkey. Geosound (Bull. of Depts. of Geological and Mining Engineering, Çukurova University), 22, 95-110 (in Turkish with English abstract).

  • Bayarı, C. S. ve Günay, G. 1994. Combined Use of Environmental Isotopic and Hydrochemical Data in Differentiation of Groundwater Flow Patterns Through the Aladağ Karstic Aquifer-Turkey. Application of Tracers in Arid zone Hydrology, First International Symposium on Tracing, 22-26 August 1994, Vienna, IAHS Publication No, 232, 99-117.

  • Bayarı, C. S. ve Kurttaş, T. 1995. Geochemistry of Regional Groundwater Flow in the Aladağ Karstic Aquifer, Eastern Taurids-Turkey. Effect of Flow Conditions. DOĞA Turkish Journal of Earth Sciences, 4, 29-37.

  • Bayarı, C. S., Kurttaş, T., Temel, A., Tezcan, L., Ekmekçi, M. ve Tunoğlu, C. 1995. Hydrochemical and geochemical investigation of the Karstic Travretine deposits in Lower Zamantı Basin, Final Report Project YBAG-108, Turkish Scientific and Technical Research Council, Ankara, 121 s (in Turkish, unpublished).

  • Beker, K. 2002. Biostratigraphy and chronostratigraphic investigation of ostracode association of İnsuyu limestone (Karapınar/Konya). Hacettepe University, Institute of Science, MSc Thesis (in Turkish), 94 s (in Turkish with English abstract, unpublished).

  • Brady, G. S. 1868. A monograph of the Recent British Ostracoda. Transactions of the Linnean Society of London, 26 (2), 353-495.

  • Brady, G. S. 1870. Notes on Entomostraca taken chifley in the Northumberland and Durham District (1869). Natural History Transactions of Northumberland and Durham 3 (1868- 1870), 361-373.

  • Bronshtein, Z. S. 1947. Faune de I’URSS. Crustaces, vol. 2, numero 1: Ostracodes des eaux douces. Zoologicheskiy Institut Akademii Nauk SSSR, n.s. 31: 1-339.

  • Chafetz, H. S. ve Folk, R. L. 1984. Travertines, Depositional Morphology and the Bacterially Constructed Constituents. Journal of Sedimentary Petrology, 54(1), 289-316.

  • Claus, C. 1893. Beitrage zur Kenntnis der SüswasserOstracoden. Arb. Zool. Inst. Univ. Wien, Zool. Sta. Triest, 10 (2), 147-216.

  • Danielopol D. L. ve Mc Kenzie K. G. 1977. Psychrodromus gen. n. (Crustacea, Ostracoda), with redescriptions of the cypridid genera Prionocypris and Ilyodromus. Zoologica Scripta, 6, 301-322.

  • Delorme, L. D. 1989. Methods in Quaternary Ecology, 7. Freshwater Ostracodes. Geoscience Canada, 16(2), 85-90.

  • Diebel, K. ve Pietrzeniuk, E. 1975. Ostracoden aus dem Holozänen Travertin von Bad Langensalza. Quartärpaläontologie, 1, 27-55.

  • Diebel, K. ve Pietrzeniuk, E. 1978. Die Ostrakodenfauna des eminterglazialen Travertins von Burgtonna in Thüringen. Quartärpaläontologie, 3, 87-91.

  • Eeldescu, S. 1961. Heterocypris rostrata n.sp. Din apele periodice din jurul Brailei. Comunicarile Academiei Republicii Populare Romine, 11(8), 939-943.

  • Emeis, K. C., Richnow, H. H. ve Kempe, S. 1987. Travertine Formation in Plitvice national Park, Chemical versus biological control. Sedimentology, 34, 595-610.

  • Erdem, O. 1994. Important of wetlands and A class wetlands of Turkey, Bird paradises of Turkey. Green Series, 4, Ministry of Environment of Turkey, 104 s.

  • Erdem, O. 1995. Turkey’s Bird Paradises. Republic of Turkey. Ministry of Environment, General Directorate of Environmental Protection, Green Series, 5, 114 s.

  • Fox, H. M. 1967. Les Ostracodes d’eau douce des environs d’Arcachon. Bulletin de Société zoologique de France, 91, 773-779.

  • Gauthier, H. ve Brehm V. 1928. Ostracodes et Cladoceres de A’lgerie et de la Tunusie. Bull. Soc. Hist. Nat. De l’Afrique du Nord, 19, 114-121.

  • Griffiths, H. I. 1995. European Quaternary Freshwater Ostracoda: a Biostratigraphic and Paleobiogeographic Primer, Scopolia. Museum Historiae Naturalis Sloveniae, 34, 1-168

  • Griffiths, H. I. ve Branceli, A. 1996. preliminary list of freshwater Ostracoda (Crustacea) from Slovenia. Annales (Annals for Istrian and Mediterranean Studies), 9/96, 201-210.

  • Griffiths, H. I. ve Evans, J. G. 1991. Some freshwater ostracods (Crustacea) from Southwales. Freshwater Forum, 1, 64-72.

  • Griffiths, H. I. ve Evans, J. G. 1995. The Late glacial and Early Holocene colonisation of the British Isles by freshwater ostracods. Ostracoda and Biostratigraphy, Riha (Ed.) Balkema, Rotterdam.

  • Griffiths, H. I., Pilidge, K. E., Hill, C. T. Y., Evans, J. G. ve Learner, M. A. 1993. Ostracod distribution in calcareous coastal stream: implications for the interpretation of Holocene Tufas and Travertines. 2nd European Ost. Meeting, 23-27 July 1993, Univ. of Glasgow, Scotland, 109-121.

  • Hartmann, G. ve Puri, H. 1974. Summary of Neontological and Paleontological Classification of Ostracoda. Mitteilungen ous dem Hamburgishen Zoologischen Museum und Institut, 70, 7-73.

  • Horne, D. J., Cohen, A. ve Martens, K. 2002. Taxonomy, morphology and biology of Quaternary and living Ostracoda. The ostracoda: Applications in Quaternary Research Geophysical Monograph. 131, 5- 36.

  • Horne, D. J. ve Martens, K. 1999. Geographical parthenogenesis in European non-marine ostracods: post-glacial invasion or Holocene stability. Hydrobiologia, 391, 1-7

  • Kaufmann, A. 1900. Über zwei neue Candona-Arten aus der Schweiz. (Varlaufige Mittheilung.). Zool Anz., Leipzig, 23, 608: 108-110.

  • Kempf, E. K. 1971. Ökologie, taxonomie und Verbreitung der nichtmarinen Ostracoden Gattung Scottia im Quartär von Europa. Eiszeitalter und Gegenwart, 22, 43-63.

  • Klei, W. 1938. Ostracoden aus dem Grundwasser der oberrheini-schen Tiefebene. Zeitschrift für wissenschaftliche Zoologie, Abt. B (Archiv für Naturgeschichte, N. F) 7: 1-28.

  • Külköylüoğlu, O. 2005. Ecology and phenology of freshwater ostracods in Lake Gölköy (Bolu, Turkey), Aquatic Ecology, 39, 295-304.

  • Külköylüoğlu, O., Dügel, M. 2004. Ecology nd spatiotemporal patterns of Ostracoda (Crutacea) from Lake Gölcük (Bolu, Turkey), Arch. Hydrobiol., 160,1, 67-83.

  • Külköylüoğlu, O., Dügel, M., Kılıç, M. 2007. Ecogical requirements of Ostracoda (Crustacea) I a heavily polluted shallow lake, Lake Yeniçağa (Bolu, Turkey), Hydrobiologia, 585, 119-133.

  • Külköylüoğlu, O. and Yılmaz, F. 2006. Ecological requirement of Ostracoda (Crustacea) in three types of spring in Turkey, Limnologica, 36, 172-180.

  • La Touche, I. D. 1906. Note on the Natural Bridge in Gokteik Gorge. Records Geological Survey of India, 39, 325-9.

  • Martens, K., 1989. On the systematicposition of the Eucypris clavata- group, with a description of Trajancypris gen. nov. (Crustacea, Ostracoda), Arch Hydrobiol/Suppl. 83, 2, 227-251.

  • Martens, K., Ortal, R. ve Meisch, C. 1992. The ostracod fauna of Mammilia Pool (Jurusalem, Israel)(Crustacea, Ostracoda). Zoology in the Middle East, Crustacea, 7, 95-114.

  • Meisch, C. 1984. III Revision of the Recent Western Europe Species of Genus Potamocypris (Crustacea, Ostracoda), Part 1, Species with short swimming setae on the second antennae. Travaux Scientifiques du Musée D’Histoire Naturelle de Luxembourg, 55 s.

  • Meisch, C. 2000. Freshwater Ostracoda of Western and Central Europe. SüBwasserfauna von Mitteleuropa, 8/3, Spektrum Akademischer Verlag, Gustav Fischer, 522 s.

  • Mueller, G. W. 1894. Die Ostracoden des Golfes von Neapel, Fauna und Flora des Golfes von Neapel, vol. 21.

  • Nagorskaya, L. & Keyser, D. 2005. Habitat diversity and ostracod distribution patterns in Belarus. Evolution and Diversity of Ostracoda. Ikeya N., Tsukagoshi, A. ve Horne, D.J. (eds.), Hydrobiologia, 538, 167-178.

  • Özuluğ, O. 2005. The Ostracod (Crustacea) Fauna of Istranca Region and the effect of dams on the Ostracoda assemblages, 15th International Symposium on Ostracoda, Freie Universitat Berlin, September 12-15, Program and Abstracts (Eds: Kohring R., Sames, B.), Berliner palaobiologische abhandlungen, Band 6, p.89.

  • Pedley, H. M. 1987. The Flandrian (Quaternary) Caerwys tufa, North Wales: An ancient barrage tufa deposits. Proc. Yorks. Geol. Soc. 46, 141-152.

  • Pedley, H. M. 1990. Classification and environmental models of cool freshwater tufas. Sedimentary Geology, 68, 143-154.

  • Pentecost, A. 1990. The Algal Flora of Tarvertine, An overwiew. In (Herman, J. S. ve Hubbard, D. A. (eds), Travertine-marl, Stream Deposits in Virginia, Virginia Div. of Mineral Resources, Publ. No. 101, Charlottesville, Virginia, 184 s.

  • Pentecost, A. ve Lord, T. 1988. Postglacial tufas and travertines from the Craven District of Yorkshire. Cave Sci. 15, 15-19.

  • Pietrzeniuk, E. 1977. Ostracoden aus Thermokarstseen und Altwässern in ZentralJakutien. Mitteilungen aus dem Zoologischen Museum in Berlin, 53(2), 331- 364.

  • Roca. J. R. ve Baltanas, A. 1993. Ecology and distribution of ostracodas (Crustacea, Ostracoda) in Pyrenean springs. J. Crustacean Biol. 13, 165-174.

  • Sarı-Karakaş, P. and Külköylüoğlu, O. 2007. Comparative ecology of Ostracoda (Crustacea) in two rheocrene springs (Bolu Turkey), The Ecological Society of Japan, Ecol. Res. (DOI 10.1007/5 11284-007-0444- 2).

  • Sars, G.O. 1866. Oversigt af Norges marine ostracoder. Förhandl Vidensk Selskab Christiania. 7, 1-130.

  • Sars, G.O. 1887. Nye bidrag til kundskaben om Middelhavets invertebratfauna. IV. Ostracoda Mediterranea , Arch Math. Naturw., 12, 173-324.

  • Scharf, B.W., Bittmann, F., Boetger, T., 2005. Freshwater ostracods (Crustacea) from the Lateglacial site at Miesenheim, germany, and temperature reconstruction during the Meiendorf Interstadial, Palaeogeography, Plaeoclimatology, Palaeoecology, 225, 203- 215.

  • Sywula, T. 1965. Notes on Ostracoda I. On some Polish species, Bull. de l’Academie Polonaise des Sciences, Cl.II, 13 (11,12), 647-652.

  • Sywula, T. 1972 . Notes on Ostracoda, parts VII-X. Bulletin de la Société des Amis des Sciences et des Letters de Poznan, série D/12/13, 25- 250.

  • Sywula, T. 1992 . The population genetics of the ostracode Cyprinotus incongruens on the basis of esterase markers. Biochemical Systematics and Ecology, 20 (8), 735-746.

  • Viles, H. A. and Goudie, A. S. 1990. Tufas, Travertines and Allied Carbonate Deposits. Prog. Phys. Geogr. 14, 19-41.

  • Weijermars, R., Murder-Blanken, C. W. ve Wiegers, J. 1986. Growth Rate Observations from the Moss-Built checa Travertine Terrace, central Spain. Geol. Mag. 123, 279-286.

  • Wouters, K. 1983. Contributions to the study of Belgian Ostracoda, 1. The Ostracoda from the environs of Buzenol (Gaume District, Belgium). Bulletin de I’Institutut Royal des Sciences Naturelles de Belgique, Biologie, 55, 4, 1-9.

  • Yılmaz, F., Külköylüoğlu, O. 2006. Tolerance, optimum ranges, and ecological requirements of freshwater Ostracoda (Crustacea) in Lake Aladağ (Bolu, Turkey), The Ecological Society of Japan, Ecol. Res., 21, 165-173. ş

  • Tunoğlu, C , Ertekin, İ . (2008). Subrecent Ostracoda Associations and the Environmental Conditions of Karstic Travertine Bridges on the Zamantı River, Southern Turkey . Türkiye Jeoloji Bülteni , 51 (3) , 151-171 . Retrieved from https://dergipark.org.tr/tr/pub/tjb/issue/28368/301641

    • SAYI TAM DOSYASI
    PDF Olarak Görüntüle