Türkiye Jeoloji Bülteni
Türkiye Jeoloji Bülteni

Türkiye Jeoloji Bülteni

2008 NİSAN Cilt 51 Sayı 1
KAPAK
PDF Olarak Görüntüle
KÜNYE
PDF Olarak Görüntüle
İÇİNDEKİLER
PDF Olarak Görüntüle
Pliyosen-Pleyistosen Yaşlı İnsuyu Kireçtaşı`nın Ostrakod Faunası (Karapınar-Konya/İç Anadolu, Türkiye) ve Eski Ortamsal Yorumu
Kaan Beker Cemal Tunoğlu İbrahim Kadri Ertekin
PDF Olarak Görüntüle

Öz: Çalışma alanı "Orta Anadolu Neojen Baseni" nin güney kesiminde yer almaktadır (Karapınar Kasabası kuzeyi ve Acı göl, Konya). İnsuyu Kireçtaşı birimi 100-400 m toplam kalınlığa sahip olup, kiltaşı, kumtaşı, konglomera veçört tabakalarından oluşmaktadır. İnsuyu Kireçtaşı biriminde andezitler ve piroklastik seviyeleri de vardır. Kiltaşları beyaz ve pembe renklerde olup bol miktarda ostrakod ve daha az oranda tatlı su gastrapod fosilleri içermektedir. Bu çalışmada, 8 stratigrafik kesit ölçülmüş ve bu kesitlerden 160 örnek toplanmıştır. Ancak sadece kireçtaşları ostrakod fosili içermektedir. Sonuç olarak, toplam 16 ostrakod taksonu (11 bilinen ve 5isimlendirmeye açık) ayırtlanmıştır. Bunlar: Cyprideis pannonica, C. torosa, Ilyocypris gibba, I. bradyi, Candonaneglecta, C. candida, C. altoides, C. decimai, Pseudocandona compressa, Heterocypris salina, Zonocyprismembranea, Ilyocypris Candona Candona , Pseudocandona . and Cypridopsis taksonlarıdır. Ostrakod topluluğuna göre birimin yaşı Pliyosen-Erken Pleyistosen olarak belirlenmiştir. Bu fauna topluluğu tatlısu (laküstrin) ortamına özgüdür.

  • Tatlı su ostrakodları

  • İnsuyu Kireçtaşı birimi

  • Pliyosen-Erken Pleyistosen

  • sistematik

  • Türkiye


  • Agalarova, D.A., 1956. Microfauna from Productive Beds in Azerbaijan and Red Deposits in Turkmenistan, Turkmen SSR., Ylymlar Akademiiasy, Geol. Inst., Ashgabat,190 p.

  • Altınsaçlı, S. and Griffiths, H.I., 2001. Ostracoda (Crustacea) from the Turkish Ramsar site of Lake Kuş (Manyas Gölü), Aquatic Conservation: Marine and Freshwater Ecosystems, 11, 217-225.

  • Atay, G., 2000. Çanakkale Köprüsü, Kilitbahir Sondaj Örneklerinin Ostrakod Faunası, Yüksek Mühendislik Tezi (Ms.c. Thesis), Hacettepe Üniversitesi, Fen Bilimleri Enst., Ankara,107 s. (in Turkish with English abstract).

  • Atay, G. and Tunoğlu, C., 2002. Kilitbahir sondaj örneklerinin (Eceabat/Çanakkale) Ostrakod faunası ve biyoprovensi, Yerbilimleri, 26, 119-130 (in Turkish with English abstract).

  • Bassiouni, M.A., 1979. Brackische und marine Ostrakoden (, ) aus dem Oligozan und Neogen der Turkei. Geol. Jb., Reihe. B. Heft 31, Hannover, 200 p.

  • Beker, K., 2002. İnsuyu Kireçtaşları (Karapınar/Konya) ostrakod topluluğunun biyostratigrafik ve kronostratigrafik incelenmesi (Biostratigraphic and Chronostratigraphic Investigation of Ostracoda assemblage of İnsuyu limestone (Karapınar/Konya), Master Thesis, Hacettepe University, 93 pp. (in Turkish with English abstract).

  • Benson, R.H.and Ruggieri, G., 1974. The End of The Miocene, A Time of Crisis in Tethys-Mediterranean History, Annals of The Geological Survey of Egypt, vol. IV, 237-250.

  • Brady, G.S., 1868. A Monograph of the Recent British Ostracoda, Transactions of the Linnean Society of London 26 (2), 353-495.

  • Carbonnel, G., 1969. Les Ostracodes du Miocene Rhodanien: Systematique biostratigraphic ecologique, paleobiologie. These at Docum. Lab. Geol. Sci., Lyon, 32 (1-2),1-469.

  • Carbonnel, G., 1978. L`espece MEHES, 1908 (Ostracoda) dans la Tethys au Messinien (Miocene). Docum. Lab. Geol. Fac. Sci., Lyon, 72, 79-97.

  • Carbonnel, P. and Peypouquet, J.P., 1979. Les Ostracodes des series du Bassin de I`Omo, Bulletin De L`Institut De Geologie Du Bassin d`Aquıtaine, Bordeaux, 25, 167- 199.

  • Cronin, T.M., 1981. Paleoclimatic implications of Late Pleistocene marine ostracodes from the St. Lawrence Lowlands, Micropaleontology, 27/4, 384-418.

  • Decima, A., 1962. Ostracodi del genus (JONES) del Neogene e del Quaternairo italiani, Paleontographia Italica, Pizza, 57,81-133.

  • De Decker, P., 1979. The Middle Pleistocene Ostrakod fauna of the West Runton freshwater bed, Norfolk, Paleontology, 22/2, 293-316.

  • Devoto, G., 1965. Lacustrine Pleistosene in the Lower Liri Valley (SW Latium), Geologica Romana, 4, 291-368.

  • Diebel, K. and Pietrzeniuk, E., 1975. Ostracoden aus dem holozänen Travertin von Bad Langensalza, Quartärpaläontologie, 1, 27-55.

  • Diebel, K., and Pietrzeniuk, E., 1978a: Die ostrakodenfauna des eeminterglazialen Travertins von Burgtonna in Thüringen, Quartärpaläontologie, 3, 87-91.

  • Diebel, K., and Pietrzeniuk, E., 1978b: Die ostrakodenfauna des eeminterglazialen Travertins von Burgtonna in Thüringen, Quartärpaläontologie, 3, 207-221.

  • Erol, O., 1969. Tuzgölü Havzasının Jeolojisi ve Jeomorfolojisi. MTARap. No: 4220 (in Turkish).

  • Fernandez, G.M., Frydas, D., Guernet, C. and Mathieu, R., 1994. Foraminiferes et Ostracodes du Plio-Pleistocene de la Region de Patras (Grece). Interet Stratigraphique et Paleogeographique, Revista Espanola de Micropaleontologia, 25/1, 89-108.

  • Freels, D., 1980. Limnische Ostrakoden aus Jungtertiar und Quartarder Turkei. Geol. Jahr, Reihe B, Heft 39, Hannover, 1-172.

  • Fuhrmann, R. and Pietrzeniuk, E., 1990a. Die Ostracodenfauna des Interglazials von Gröbern. Altebg. Nat. Wiss Fossch Altenburg, Berlin, 5, 168-193.

  • Fuhrmann, R. and Pietrzeniuk, E., 1990b. Die Ostracodenfauna des Interglazials von Grabschütz. Altebg. Nat. Wiss Fossch Altenburg, Berlin, 5, 202-227.

  • Gagic, N. and Sokac, A., 1970. Fauna ostracoda Paludınskıh nasgala vukomeddickin gorica, VII. Kongres geologa sfr. Zagreb, 9, 1311-1148.

  • Gliozzi, E. and Mazzini, I., 1998. Paleoenvironmental analysis of the 250.000 years Quaternary Sediment Core of Valle di Castiglione (Latium, Italy) Using Ostracods, What About Ostracoda!, elf ep editions, Memoire 20, S. Crasquin-Soleau, E. Braccini, F. Lethiers (eds.), 70-90.

  • Gökçen, N., 1979. Denizli-Muğla Çevresi Neojen İstifinin Stratigrafisi ve Paleontolojisi. Doçentlik Tezi (Assoc. Prof. Thesis), Hacettepe Üniversitesi,Ankara, 178 p. (in Turkish with English abstarct).

  • Guernet, C., 1979. Les Ostracodes Du Levantin de Sparte (Pelopennese, Greece) Interet Stratigraphique Et Paleoecologique. Revue de Micropaleontologie, 22, 1.

  • Guernet, C., Sauvage, J. and Marsche, S.I., 1977. Le Levantin De Joanına (Epire, Grece): Observations stratigraphiques et paléontologiques. Geobios,10/2,297-309.

  • Gülen, D., 1985. The species and distribution of the group Podocopa in freshwaters of Western Anatolia, İstanbul Üniversitesi, Fen Fakültesi Mecmuası, Seri B, 50, 65- 80.

  • Hartmann, G. and Puri, H., 1974. Summary of Neontological and Paleontological classification of Ostracoda. Mitt. Hamburg, Zool. Mus. Inst., 70, 7-73.

  • Jiricek, R., 1983. Redefination of the Oligocene and Neogene ostracod zonation of the Paratethys. Knihovni ka Zemniho plynu a nafty., 4, 195-236.

  • Jiricek, R., Riha, J., 1991. Correlation of ostracod zones in the Paratethys and Tethys. Saito Ho-On kai spec. pub., no:3.

  • Karakaya, N., Çelik-Karakaya, M., Temel, A., Küpeli, Ş. and Tunoğlu, C., 2004. Mineralogical and Chemical Characterization of Sepiolite occurences at Karapınar (Konya Basin, Turkey), Clay and Clay Minerals, 52/4, 495-509.

  • Keen, M.C. and Stromberg, S., 1998. Ostracod biofacies from the Messinian (Late Miocene) of the Guadalquıvır Basin, Southern Spain, What About Ostracoda, elf ep editions, Memoire 20, S. Crasquin-Soleau, E. Braccini, F. Lethiers (eds.), 159-165.

  • Kheil, J., 1963. Die Ostracoden der Mydlovary Schichtenfolge im Südböhmischen Trebon-Becken-Sborn. Geol. Ved., Paleont. Rada, 4, 7-44.

  • Kollmann, K., 1958. Cytherideinae und Schulerideinae, Mittelungen de Geologischen Gesellsch aft., 140-174.

  • Kovac, M., Barath, I., Slamkova, M.K., Pıpık, R., Hlavaty, I. and Hudackova, N., 1998. Late Miocene Paleoenvironments and sequence stratigraphy: Northern Vienna Basin, Geologica Carpathica, 49/6, 445-458.

  • Krstic, N., 1968. Ostracodes Des Couches Congeriennes: 1.Cyprideis I, Bulletin du Museum d`Hıstoıre Naturelle, 107-151.

  • Krstic, N., 1973. Biostratigraphy of the Congerian Beds in the Belgrade on the basis of Ostracode, Inst. Geol. Exp. Invest. Nuclear and Other Minerals Raw Materials, 4,158 p.

  • Krstic, N. and Obradovic, J., 1980. Contribution to the knowladge of the Pleistocene along the djure djaovica street in Belgrade, Extraid des comptes rendus des seances dela societe serbe de geologie, 91-98.

  • Luttıg, G., 1955. Die Ostrakoden des Interglazials von Elze.- Palaont. Z., 29, ¾, 146-169.

  • Luttig, G., 1959. Die Ostracoden des Spatglazials von Tatzmannsdorf (Burgerland), Palaont. Z., 33, 185-197.

  • Martens, K., Ortal, R. and Meisch, C., 1992. The ostracod fauna of Mamilla Pool (Jerusalem, Israel) (Crustacea, Ostracoda).-Zoology in the Middle East 7, 95-114.

  • Mehes, G. 1908. Beitrage zur Kenntnis der Pliozanen Ostracoden Ungarns, II. Die Darwinulidaeen und Cytheridaeen der unterpannonischen stufe, Földtani Közlöny, 38, 635 p.

  • Meisch, C. and Broodbakker, N. W., 1993. Freshwater Ostracoda (Crustacea) collected by Prof. J. H. Stock on the Canary and Cape Verde islands. With an annotated checklist of the freshwater Ostracoda of the Azores, Madeira, the Canary, the Selvagens and Cape Verde islands, Trav. Sci. Mus. Nat. Hist. Nat. Luxemb. 19.

  • Meisch, C., 2000. Freshwater Ostracoda of Western and Central Europe, Spektrum Akademischer Verlag Heidelberg, 522 p.

  • Mezquita, F., Hernandez, R. and Rueda, J., 1999. Ecology and distribution of ostracods in a polluted Mediterranean river, Palaeogeography, Palaeoclimatology, Palaeoecology, 148, 87-103.

  • Mezquita,F., Tapia, G. and Roca, J.R., 1999. Ostracoda from springs on the eastern Iberian Peninsula: ecology, biogeography and palaeolimnological implications, Palaeogeography, Palaeoclimatology, Palaeoecology, 148, 65-85.

  • Moore, R.C., 1961. Treatise on Invertebrate Paleontology, Part:Q, Arthropoda 3, Crustacea, Ostracoda, Geol. Soc. America and Univ. Kansas, NewYork, 1-442.

  • Mourguıart, P. and Correge, T., 1998. Ecology and Palaeoecology of Recent and Holocene Ostracoda from Bolivian Altıplano, What About Ostracoda, elf ep editions, Memoire 20, S. Crasquin-Soleau, E. Braccini, F. Lethiers (eds.), 103-115.

  • Nazik, A., 1988. Ulukışla Tersiyer İstifinin Stratigrafik ve Mikropaleontolojik (Foraminifer ve Ostrakod) İncelenmesi, Doktora Tezi (Ph.D Thesis), Çukurova Üniversitesi, 88 p., (in Turkish with English abstract).

  • Nazik, A., Şafak, Ü. and Şenol, M., 1992. Micropaleontological investigation of the Pliocene sequence of the Tufanbeyli (Adana) area, Geosound, I. Int. symposium on Eastern Mediterranean Geology, special issue,Adana.

  • Nazik, A. and Gökçen, N., 1995. Ostracods of the uppermost Tertiary sequence of the north Adana basin and Misis area, Ostracoda and Biostratigraphy, (Ed. by Riha), 251- 259.

  • Nazik, A., Evans G. and Gürbüz, K., 1999. Sedimantology and Paleontology with Special Referance to the Ostracoda Fauna of Akyatan Lagün (Adana-SE Turkey), Yerbilimleri (Geosound), 35,127-147.

  • Olanca, K., 1999. Karapınar-Konya Yöresi Kuvaterner Volkanizması: Jeokimyasal Yorum. Yerbilimleri, 21, 115-124.

  • Petkovski, T.K., 1961. Zur Kenntnis der Crustaceen des Skadar- (Scutari-) Sees.-Acta Mus. Meacedonici Sci. Nat., 8, 2 (70), 29-49.

  • Pipik, R., 1998. Salinity Changes Recorded by Ostracoda Assemblages found in Pannonian Sediments in the Western Margin of the Danube Basin, What About Ostracoda!, elf ep editions, Memoire 20, S. CrasquinSoleau, E. Braccini, F. Lethiers (eds.), 168-177.

  • Pietrzeniuk, E., 1977. Ostracoden aus thermokarstseen und altwässern in Zentral-Jakutien, Mitteilungen aus dem Zoologischen Museum in Berlin, Band 53, heft 2, 331- 364.

  • Pietrzeniuk, E., 1991. Die Ostrakoden fauna des Eem Interglazials von Schönfeld Kr. Calau (Niederlansitz), Natur und Landschaft in der Niederlausitz, 92-116.

  • Popov, S.V., Rögl, F., Rozanov, A.Y., Steininger, F.F., Shcherba, I.G. and Kovac, M. (Eds), 2004. LithologicalPaleogeographic maps of Paratethys, 10 maps Late Eocene to Pliocene, CFS (Courier Forschungsinstitut Senckenberg), 250, 1-46.

  • Remane, A., 1971. Ecology of Brackish Water.-In A. Remane & C. Schlieper: Biology of Brackish Water (2nd revised edition). Die Binnenge wasser, Einzeldarstellungen aus der Limnologie und ihren Nachbargebieten 25, part 1, 1- 210.

  • Matzke-Karasz, R. and Witt, W., 2005. Ostracods of the Paratethyan Neogene Kılıç and Yalakdere Formations near Yalova (İzmit Province, Turkey), Zitteliana, A45, 115-133.

  • Riha, J., 1984. Ein Beıtrag Zur Erkenntnis Der Ostrakodengemeinschaften in Den Bunten Tonen Der Karpatischen Vortiefe Sudostlıch Von Brno, Acta Musei Moravie, 51-74.

  • Ruiz, F., Gonzalez-Regalado, M.L., Baceta, J.I., MenegazzoVitturi, L., Pistolato, M., Rampazzo, G. and Molinaroli, E., 2000. Los Ostracodos actuales de la laguna de Venecia (NE de Italia). [ Les Ostracodes actuels de la lagune de Venise (NE Italie)]. [ Recent ostracods from the Venice lagoon (NE Italy)]. Geobios, 33, 4, 447-454.

  • Scharf, B.W., 1993. Ostracoda (Crustacea) from eutrophic and oligotrophic maar lakes of the Eifel (Germany) in the Late and Post Glacial, Ostracoda in the Earth and Life Sciences, 453-464.

  • Sokac, A., 1975. Pleistocene Ostracode fauna of the Pannonien Basin in Crotia, Paleont. Jugosl., 20, 51 p.

  • Stancheva, M., 1966. Notes on the Stratigraphy and the Ostracoda fauna from the Pliocene and Post Pliocene in the district of Silistra, Bull. “S. Dimitrov” Inst. Geol. Serie Paleont., 15, 205-209.

  • Şafak, Ü., 1992. Yayladağ-Altınözü (Antakya) ve civarı Tersiyer istifinin stratigrafik ve mikropaleontolojik incelenmesi, Çukurova Üniversitesi Rektörlüğü Araş. Projesi, MMF 90/5,Adana.

  • Şafak, Ü., Nazik, A. and Şenol M., 1992. Kayseri Güneydoğusu (Sarız) Pliyosen Ostracoda ve Gastropod Faunası, Ç.Ü. Müh. Mim. Fak. Dergisi, 7, 1, 171-195.

  • Şafak, Ü., 1997. Karaman Yöresi Üst Miyosen-Pliyosen istifinin ostrakod faunası ve ortamsal yorumu. MTA Dergisi, 119, 89-102.

  • Şafak, Ü., Avşar, N. and Meriç, E., 1999. Batı Bakırköy (İstanbul) Tersiyer Çökellerinin Ostrakod ve Foraminifer Topluluğu, MTADergisi, 121, 17-31.

  • Tanar, Ü., 1989. Mut Havzası Tersiyer İstifinin Stratigrafik ve Mikropaleontolojik (Ostrakod ve Foraminifer) İncelenmesi, Ç.Ü. Doktora Tezi, 199 s.

  • Tunoğlu, C. and Beker, K., 2004. Pliocene-Lower Pleistocene Ostracoda assemlage from İnsuyu Limestone and their paleoenvironmental interpretation, Karapınar-Konya, Turkey, 5 International Symposium on Eastern Mediterranean Geology, Thessaloniki, Greece, 14-20 April,Abstracts.

  • Tunoğlu, C. and Çelik, M., 1995. The Ostracoda association and environmental characteristics of Lower Miocene squence of Ilgın (Konya) District, Central Anatolia, Turkey, Ostracoda and Biostratigraphy, Riha (ed.), 229- 235 Balkema, Rotterdam.

  • Tunoğlu, C., Temel, A. and Gençoğlu, H., 1995. Pliocene Ostracoda association and environmental charactristics of Sivrihisar (Eskişehir) Area, Central Anatolia, Turkey, Ostracoda and Biostratigraphy, Riha (ed.), 265-275.

  • Tunoğlu, C., Ünal, A. and Bilen, C., 1997. Doğu Karadeniz Kıyısı Boyunca Tetis-Paratetis Geçişi ve Etki Alanlarının Araştırılması, Proje no: Tübitak-YDABÇAG-133, Ankara, 149 p.

  • Tunoğlu, C., 1999. Recent ostracoda association in the Sea of Marmara, NWTurkey,Yerbilimleri, 21, 63-89.

  • Tunoğlu, C. and Ünal, A., 2001. Pannonian-Pontian Ostracoda fauna of Gelibolu Neogene Basin (NW Turkey), Yerbilimleri, 23 , 167-187.

  • Ünal, A., 1996. Gelibolu Yarımadası Neojen İstifinin Ostrakod Biyostratigrafisi, Yüksek Mühendislik Tezi, H.Ü. Fen Bilimleri Enst., 160 pp.

  • Witt, W., 2003. Freshwater Ostracods from Neogene deposits of Develiköy (Manisa, Turkey), Zitteliana,A43, 93-108.

  • Van Harten, D., 1979. Some new shell characters to diagnose the species of the group and their ecological significance.-In N. Krstic, editor: Taxonomy, Biostratigraphy and Distribution of Ostracodes. Proceedings of the 7 th International Symposium on Ostracodes, 71-76.

  • Van Morkhoven, F.P.C.M., 1962. Post Palaeozoic Ostracoda, Their morphology, taxonomy and economic use, Vol.I, Elsevier Publ. Comp. Netherlands, 1-204.

  • Van Morkhoven, F.P.C.M.,1963. Post Palaeozoic Ostracoda, Theirmorphology, taxonomy and economic use, Vol.II, Elsevier Publ. Comp. Netherlands, 1-478.

  • Zalanyi, B., 1959. Tihany felsö pannon Ostrakodak, Oberpannonische Ostracoden aus Tihany, Magy. All. Földt. Int. Evkve. (Ann. Inst. Geol. Publ. Hungarici), 48, 195-216.

  • Beker, K , Tunoğlu, C , Ertekin, İ . (2008). Pliocene-Lower Pleistocene Ostracoda Fauna from İnsuyu Limestone (Karapınar-Konya/Central Turkey) and its Paleoenvironmental Implications / Pliyosen-Pleyistosen Yaşlı İnsuyu Kireçtaşı`nın Ostrakod Faunası (Karapınar-Konya/İç Anadolu, Türkiye) ve Eski Ortamsal Yorumu . Türkiye Jeoloji Bülteni , 51 (1) , 1-32 . Retrieved from https://dergipark.org.tr/tr/pub/tjb/issue/28396/301677

    • Aydıncık (Mersin) Yöresi Alt Liyas Dolomitlerinin Endüstriyel Hammadde Potansiyeli
    Muhsin Eren Meryem Y. Kaplan Selahattin Kadir
    PDF Olarak Görüntüle

    Öz: Bu çalışma Aydıncık (Mersin) yöresi Alt Liyas dolomitlerinin (Cehennemdere Formasyonu, Dibekli Üyesi) endüstriyel hammadde potansiyelinin araştırılmasını amaçlamaktadır. Alt Liyas dolomitlerinin özellikleri Pirencik Tepe, Erenler Tepe ve Soğuksu yöresinden alınan ölçülü stratigrafik kesitlere dayandırılmıştır. Dolomit örneklerinin mineralojik ve kimyasal bileşimleri petrografik, X-ışını difraksiyonu (XRD) ve ICP-ES analizleriyle belirlenmiştir. Petrografik analizler üç tip dolomitin varlığını ortaya koymaktadır. Bunlar; (1) çok ince ve ince kristalli dolomitler (T1; hakim boyut 13-26 m), (2) iri kristalli dolomitler (T2; hakim boyut 65-130 m) ve (3)dolomit çimento (T3). Bunlar arasında T1 ve T2-tip dolomitler yaygındır ve endüstriyel hammadde yönünden öneme sahiptir. XRD analizleri örneklerin çoğunlukla dolomit, ikincil olarak kalsit ve tali olarak kuvars mineralleri içerdiğini gösterir. ICP-ES analizleri birinci tip dolomitlerin (T1) ortalama % 20.76 MgO, % 31.10CaO, % 1.59 SiO + Al O ve ikinci tip dolomitlerin (T2) % 21.44 MgO, % 31.42 CaO ve % 0.63 SiO +Al O içerdiğini gösterir. Bu veriler Alt Liyas dolomitlerinin endüstride hammadde olarak kullanılabilirliğini göstermektedir.

  • Aydıncık

  • Alt Liyas

  • Dolomit

  • Endüstriyel Hammadde


  • Anonim, 2001. Devlet Planlama Teşkilatı VIII. Beş Yıllık Kalkınma Planı, ÖİK raporu, 125 s., Ankara. http://www.ekutup.dpt.gov.tr, 12 Haziran 2007.

  • Anonim, 2007. Madencilik (Eti Maden) terimleri sözlüğü. http://www.maden.org.tr, 12 Haziran 2007.

  • BGS (British Geological Survey) 2007. Dolomite. http://www.mineralsuk.com/britmin /mpfdolomite.pdf (12 Haziran 2007).

  • Eren, M., Taslı, K. and Tol, N., 2002. Sedimentology of Liassic carbonates (Pirencik Tepe measured section) in the Aydıncık (Içel) area, southern Turkey. Journal of Asian Earth Sciences, 20, 791-801.

  • Eren, M., Kaplan, M.Y. and Kadir, S., 2007. Petrography, geochemistry, and origin of lower Liassic dolomites in the Aydıncık area, Mersin, southern Turkey. Turkish JourNal of Earth Sciences 16, 339-362.

  • Kabal, Y. and Taslı, K., 2003. Biostratigraphy of the lower Jurassic carbonates from the Aydıncık area (Central Taurides, S Turkey) and morphological analysis of Lituolipora Termieri (Hottinger, 1967). Journal of Foraminiferal Research 33, 338-351.

  • Koç, H., 1996.Aydıncık (İçel) yöresinin stratigrafisi ve jeotektonik yorumu. Mersin Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Mersin,Yüksek Lisans Tezi, 102 s. (yayınlanmamış).

  • Koç, H., Özer, E., ve Özsayar, T., 1997. Aydıncık (İçel) yöresinin jeolojisi. GeosoundYerbilimleri Dergisi, 30, 417-427.

  • Land, L.S., 1983. Dolomitization. AAPG Education course Note Series 24, Tulsa, Oklahoma, 20 p.

  • Machel, H.G., 1997. Recrystallization versus neomorphism, and the concept of significant recrystallization in dolomite research. Sedimentary Geology 113, 161-168.

  • Meyer, O., 1981. Dolomitstein- In Lagersteatten der Steine, Erden und Industrieminerale. Untersuchung und Bewertung (Vademecum 2),Weinheim (Verl. Chemie), 85-95.

  • Morrow, D.W., 1982. Diagenesis II. Dolomite- Part II. Dolomitization Models and Ancient Dolostones. Geoscience Canada, 9, 95-107.

  • Önal, G., Yüce, A.E., Özpeker, I. ve Güney A. (eds.), 1999. Endüstriyel Mineraller Envanteri. İstanbul Maden İhracatçılar Birliği (İMMİB) yayını, İstanbul, 244 s.

  • Öner, F. ve Taslı, K., 1999. Aydıncık (İçel) yöresindeki Geç JuraErken Kretase yaşlı dolomitlerin hammadde potansiyeli. Cumhuriyet Üniversitesi Mühendislik Fakültesi Dergisi, SeriA-Yerbilimleri, 16, 13-18.

  • Tol, N., 2000. Aydıncık (İçel) yöresindeki Liyas karbonat istifinin sedimantolojisi. Mersin Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü,Yüksek Lisans Tezi, 33 s. (yayınlanmamış).

  • Tucker, M.E and Wright, V.P., 1990. Carbonate Sedimentology. Blackwells, Oxford, 482 p.

  • Tucker, M.E., 1991. Sedimentary Petrology:An Introduction to the Origin of Sedimentary Rocks. Blackwells, Oxford, 260 p

  • Yeşilot, M., 2005. Aydıncık (Mersin) yöresi Alt Liyas yaşlı dolomitlerin kökeni. Mersin Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Mersin, Yüksek Lisans Tezi, 44 s. (yayınlanmamış).

  • Yıldız, N., 2004. Madencilik. Maden Mühendisleri e-Kitap Yayını, Ankara, 257 s. http://www.maden.org.tr (20 Ocak 2007).

  • Eren, M , Kaplan, M , Kadir, S . (2008). Aydıncık (Mersin) Yöresi Alt Liyas Dolomitlerinin Endüstriyel Hammadde Potansiyeli / The Industrial Raw Material Potential of Lower Liassic Dolomites in the Aydıncık (Mersin) Area . Türkiye Jeoloji Bülteni , 51 (1) , 33-42 . Retrieved from https://dergipark.org.tr/tr/pub/tjb/issue/28396/302536

    • Doğu Anadolu Fay Zonu Üzerinde Yer Alan Gölbaşı (Adıyaman) Yerleşim Alanındaki Zeminlerin Jeoteknik Özellikleri ve Değerlendirilmesi
    Bülent Akil Kemal Akpinar Candan Üçkardeşler Ali Hakan Araz Murat Sağlam Buket Yararbaş Ecemiş Şeyma Belma Uran
    PDF Olarak Görüntüle

    Öz: Gölbaşı (Adıyaman) ilçesi yerleşim alanı, Doğu Anadolu Fay Zon`u (DAFZ) üzerinde yer almaktadır. Yoğun yerleşme ve DAFZ`u nedeniyle, deprem riski altında olan ilçenin, zemin özelliklerinin yapılaşmaya uygunluk açısından değerlendirilmesi gerekmektedir. Yeni yapılaşmaların planlandığı sahalardaki zemin özelliklerinin ayrıntılı bir şekilde incelenmesi gerekir. Bu çalışmada, Gölbaşı (Adıyaman) ilçesi sınırları içinde, yerleşim açısından sakıncalı olarak görülen alanların jeolojik-jeotektonik özellikleri incelenmiştir. Çalışma alanında yapılan jeoteknik sondaj, jeofizik ve laboratuvar çalışmalarından elde edilen veriler kullanılarak, Gölbaşı(Adıyaman) ilçesi yerleşim alanını oluşturan alüvyon ve bataklık zeminlerinin yerleşime uygunluğu değerlendirilmiştir. Tüm bu verilerin sonucunda, Gölbaşı (Adıyaman) Belediyesi imar sınırları içerisinde kalan alan, yerleşime uygunluk açısından iki ayrı mühendislik önlemleri alınması zorunlu alanlara ayrılmıştır. Bunlar: Alüvyon çökellerin gözlendiği alanlar (ÖA1) ve bataklık alanlardan (ÖA2) oluşmaktadır. 

  • DoğuAnadolu Fay Zonu (DAFZ)

  • jeoteknik

  • alüvyon


  • Afet Bölgelerinde Yapılacak Yapılar Hakkındaki Yönetmelik 1997 Deprem Yönetmeliği (1998 Değişiklikleri ile Birlikte) (ABYYHY), TC Bayındırlık ve İskan Bakanlığı, Yayınlayan: Türkiye Hazır Beton Birliği, 1999.

  • Akıl, B., 2006. Gölbaşı (ADIYAMAN) Beldesi İmar Planına Esas Jeoteknik Etüt Gerektiren Alanların (JEGA) JeolojikJeoteknik Etüt Raporu, İller Bankası Genel Müdürlüğü, Makine ve Sondaj Dairesi Başkanlığı, Jeoteknik Şube Müdürlüğü, Rapor No: İLB-İ/02-007-002. 252 s.

  • Arpat, E., ve Şaroğlu, F., 1972. Doğu Anadolu Fayı ile İlgili Bazı Gözlemler ve Düşünceler. MTADerg., 78, 44-50.

  • Arpat, E., ve Şaroğlu, F., 1975. Türkiye`deki Bazı Önemli Genç Tektonik Olaylar. Türkiye Jeoloji Bülteni, 18/1, 91-101.

  • ASTM (Amerikan Society for Testing Materials), 1994. Annual Book of ASTM Standards-Construction: Soil and Rock. ASTM Publication, V.04.08, 978 pp.

  • Baştanoğlu, D., 1972. Adıyaman-Gölbaşı İlçesi ve Dolaylarının Jeolojik Prospeksiyon Raporu, MTADerleme Rap. No., 4895.162 s.

  • Bayındırlık ve İskan Bakanlığı, Afet İşleri Genel Müdürlüğü, 1989 yılı 4343 sayılı genelgesi.

  • Çıplak, R., 2004. Erkenek-Gölbaşı (Adıyaman) Arasında Doğu Anadolu Fayının Özellikleri, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul teknik Üniversitesi, Katı Yer Bilimleri Anabilim Dalı, 80 s.

  • İmamoğlu, M.Ş. ve Gökten, E., 1996. Doğu Anadolu Fay Zonu Gölbaşı Kesimi neotektonik özellikleri ve Gölbaşısaray fay kaması havzası, TJK Bült., 11, 176-184.

  • Richter, C.F. 1935. An instrumental earthquake scale: Seismological Society ofAmerica Bulletin, 25, 1, 1-32.

  • Richter, C.F. 1958. Appendix II, VIII, in Elementary Seismology, San Francisco:W.H. Feeman and Co, 768 p.

  • Özcep, F. ve Gündoğdu, O. 2004. Jeofizikte Zemin Davranışı ders notları, İstanbul Üniversitesi Mühendislik Fakültesi, Jeofizik Mühendisliği Bölümü, İstanbul.

  • Seed, H.B. and De Alba, P., 1986. Use of SPT and CPT tests for evaluating the liquefaction resistance of sands. In use of In-situ Tests in Geotechnical Engineering. ASCE Geotechnical Special Publication, 6, 281-302.

  • Sönmez, H., 2004. HS Jeotek, Jeoteknik Paket Programı, Hacettepe Ünv. Müh. Fak. Vakfı

  • Sönmez, H. and Gökçeoğlu, C., 2005. A Liquefaction Severity Index Suggested for Engineering Practice. Environ. Geology, 48, 81-91.

  • Şanverdi, A., 1992. Gölbaşı (Adıyaman) İmar Planına Esas Jeolojik Etüt Raporu, İller Bankası 10. Bölge Müdürlüğü.

  • Şanverdi, A., 2005. Gölbaşı (Adıyaman) İmar Planına Esas Jeolojik Etüt Raporu, İller Bankası 10. Bölge Müdürlüğü.

  • Şaroğlu, F., Emre, Ö. ve Kuşçu, İ., 1987. Türkiye`nin diri fayları ve deprem şekilleri, MTA, Der.no: 8174.

  • Terzaghi, K. and Peck, R.B., 1967. Soil Mechanics in Engineering Practice, 2nd Ed., John Wiley & Sons, Inc., New York, 729 p.

  • Van der Merve, D.H., 1964. Predition of Heave from the Plasticity Index and Clay Fraction. Civil Engnr. South Africa, 6, 103-107.

  • Youd, T. L., Idriss, I. M., Andrus, R. D., Arango, I., Castro, G., Christian, J. T., Dobry, R., Finn, W. D. L., Harder Jr., L. F., Hynes, M. E., Ishihara, K., Koester, J. P. , Liao, S. S. C., Marcuson, W. F., Martin, G. R., Mitchell, J. K., Moriwaki, Y., Power, M S., Robertson, P. K., Seed R. B. and Stokoe K. H. 2001. "Liquefaction Resistance of Soils: Summary Report from the 1996 NCEER and 1998 NCEER/NSF Workshops on Evaluation of Liquefaction Resistance of Soils" Journal of Geotechnical and Geoenvironmental Engineering, 127(10), 817-833.

  • Akıl, B , Akpınar, K , Üçkardeşler, C , Araz, H , Sağlam, M , Uran, Ş . (2008). Doğu Anadolu Fay Zonu Üzerinde Yer Alan Gölbaşı (Adıyaman) Yerleşim Alanındaki Zeminlerin Jeoteknik Özellikleri ve Değerlendirilmesi / Evaluation of Settlement Suitability of Gölbaşı (Adıyaman) Town, located on the East Anatolian Fault Zone . Türkiye Jeoloji Bülteni , 51 (1) , 43-57 . Retrieved from https://dergipark.org.tr/tr/pub/tjb/issue/28396/302543

    • SAYI TAM DOSYASI
    PDF Olarak Görüntüle