Türkiye Jeoloji Bülteni
Türkiye Jeoloji Bülteni

Türkiye Jeoloji Bülteni

1978 ŞUBAT Cilt 21 Sayı 1
KAPAK
PDF Olarak Görüntüle
KÜNYE
PDF Olarak Görüntüle
İÇİNDEKİLER
PDF Olarak Görüntüle
Batı Anadolu Borat Yataklarında İzlenen Mineral Birliklerinin Yatak Evrimiyle İlişkileri
Işik Özpeker Kemal İnan
PDF Olarak Görüntüle

Öz: Türkiye borat yatakları üçüncü zamanın sonlarına doğru Batı Anadolu`da gelişen göl ortamlarında kimyasal çökelimlerin ürünüdürler. Bulunan mineral birliklerinden yatakların gömülme sürecinde yüksek sıcaklık ve basınç etkisinde kalmadıkları anlaşılmıştır. Ancak ilk oluşan minerallerin gömülmeden sonra daha duraylı olabilen minerallere yerlerini bırakmışlardır. Bu yatakların gelişiminde B2O8, Na2O ve CaO esas bilegen olurken SrO, MgO ve As2O3 ise tali derecede önemli olmuştur.

  • borat yatakları

  • göl ortamları

  • mineral yatakları

  • Batı Anadolu

  • Baysal, O., 1972, Sarıkaya (Kırka) borat yataklarının mineralojik ve jenetik incelenmesi. Hacettepe Univ., 157 S.

  • Baysal, O., 1973, Sarıkaya (Kırka) borat yataklarının oluşumu. Türkiye Madencilik Bil. ve Tek. Kongr. Bül., 255-277.

  • Baysal, O., ve Ataman, G., 1975, Türkiye`de yeni bir bor minerali Kernit ve oluşumunun tartışılması T.J.K. Bül. Cilt 18, sayı 7, S. 3-10.

  • Bekisoglu, K. A., 1962, Türkiye bor yatakları ve bunların arzettiği ehemmiyet. Türkiye Tic. Oda. Sa. Oda ve Tic. Borsa Birliği, Maden Komisyonu.

  • Bowser, J. C, 1964, Geochemistry and Petrology of sodium borate in non-marine evaporate environments, ph. D. Thesis Univ. Calif., Los Angeles.

  • Brinkmann, R., 1971, The geology of western Anatolia Geology and History of Turkey. S. 171-190. Petrol. Explo. Soc. Libya, Tripali.

  • Helvacı, C, Firman, R. X, 1976, Geological setting and mineralogy of Emet borate deposits, Turkey inst. Mining and met. Vol. 15 pp. B142-152.

  • Gawlik, J., 1966, The borate deposit of the Emet Neogene basin. M. T. A. Derleme no 2479.

  • înan, K., 1972, New borate district, Eskigehir-Kirka province, Turkey Inst. Mining and Met., Vol 81, p. B 163-166.

  • İnan, K., 1975 a, Sulu bor mineral yataklarının oluğum modeli. T.J.K., Bül, Cilt 18, S. 165-168.

  • înan, K., 1975 b, Su taşıyıcı bor mineralleri arasındaki denge ilişkileri. T.B.T.A.K. V. Bil. Kongr. Tebliğ özeti S. 293.

  • înan, K., Dunham, A. C, Esaon, J, 1973, The Mineralogy geochemistry and origin of the Kırka borate deposit, Eskişehir province, Turkey, înst., Mining and Met., Vol. 82, p. B 114-123.

  • Meixner, H., 1953 a, Neue Turkische boratlagerstaetten. Berg. V. Huttenmaen, Monatsh. Vol. 98. p. 86-92.

  • Meixner, H., 1953 b, Mineralogische beobachtungen und colemanlt inyoit, meyerhofferlt, terschit und ulekslt aus der Turklschen boratlagerstaetten. Heidelberger Beitr. Mineralog H. Ptrog. Vol. 3, S. 445-455.

  • Negro, A. D., Kumbasar, I., Ungaretti, L.., 1973, The Crystal Structure of Teruggite. Ara. Mln., Vol. 53. p. 1034-1043

  • Özpeker, I., 19G8, Batı Anadolu borat yataklarının mukayeseli genetik etüdü. Doktora tezi. Î.T.Ü.

  • Özpeker, I., 1973, Borun kullanımı, tüketimi ve ulusal gelire katkı olanağı. Türkiye Madencilik Bilimsel Tek. III. Kongr. S. 313-324.

  • Watanabe, T., 1964, Geochemical Cycle and Concentration of boroıı in the earth crust. Geochemistry and anal. Chem. U.S.S.R. Vol. 12, p. 167-177.

  • Beşkonak (Kuzey Anadolu-Türkiye) Tersiyer Gölünde Volkanik Paleoortam ve Tortul Katkı Örnekleri
    Jean-Olaude Paicheler
    PDF Olarak Görüntüle

    Öz: Kızılcahamam Beşkonak bölgesi, Avrupa kıtasının güney kıyısına bağlı bir kuşak olan Kuzey Anadolu`da yerahr.Üst Kretase`den Pliyosen`e kadar süren jeolojik tarihçesi yapısal ve volkanik olayların ardalanmasmdan kuruludur.Bu çok özel koşullardan sonuçlanan duraysızlık, hiç olmazsa Lütesiyen sonuna kadar, yalnızca gölsel tortul havzaların açılmasına ve yerleşmesine az olanak tanımıştır. "Galatya Andezit Masifi"nin magmatik etkinliği içinde görelibir kısa durgunluk sırasında Beşkonak volkanik çöküntüsünde, içinde çeşitli ve bol bitki ve hayvan topluluğunun`geliştiği, gölsel bir rejim kurulacaktır.Bir yandan tortul fesiyesler ve öte yandan bu incelemede değinilmiş oluşuk içi yapılar (su altı kaymaları, psödonodüller ve klastik damarlar) aklan havzanın özelliklerinin çökelme içindeki belirtileridir. Tüm bu parametreler çevredeki yolkano-biyotortul sistemi tanımlar.  İncelemenin esasta paleoeoğrafik ve paleoekolojik çözümlemeye dayandırılmış konusu eşlik eden olayların, volkanizmanm dinamiğinin kavranması ile ve piroklastik ürünlerin çözümlenmesi ile genişler. Paleoekoloji alanında olduğu kadar stratigrafi ve paleocoğrafya alanlarında da bu sonuncuların kullanılması belirli bir yarar sağlar.

  • Galatya Andezit Masifi

  • Pliyosen

  • paleoeoğrafi

  • piroklastik

  • Andrieux, 1., 1967, Etude de quelques filons clastiques intraformationels du flysch albo-aptien des zones externes du Bif (Maroc), Bull. Soc. Geol. de France (7), C. ES, s. 844-849.

  • Beaudoln, B., 1972, Contribution â l`appllcatlon des methodes de 1`analyse sedimentaire, â la reconstltutioıı d`un bassin de sedimentation. Exemple du Jurassique terminal-Berriasien des Chaines Subalpines meridionales, These de Docteur Ingenieur, 143 s., Caen.

  • Chaput, E., 1931, Notice explicative de la carte geologique au 1/135 000 de la region d`Angora (Ankara), Bull. Fac. Sc. Univ. İstanbul, No. 7/3, s. 1-46.

  • Dana, J. D., 1849, Geology, United States exploring expedition during the years 1838, 1839, 1840, 1841, 1842 under the command of Charles Wilkes, U.S.N., C. 10, 756 s.. Philadelphia.

  • Darwin, C, 1851, Geological observations on coral reefs, volcanic islands on South America, Part III, London, Smith Elder Co.

  • Diller, J. C, 1890, Sandstone dikes, BuH. Geol. Soc. of America, C. I., s. 411-442.

  • Dzulynsky, St., ve Radomski, A., 1956, Clastic dikes in the Carpathian Flysch, Ann. Soc. Geol. Pologne, 26, s. 22B-284

  • Fourquin, C, 1966, Rocks composed of volcanic fragments ana their classification, Earth Sc. Rev., fas. 1, s. 187-198.

  • Fourquin, C, 1975, L`Anatolie du NW, marge sud du continent europeen histoire paleogeographique, structurale et magmatique, Buil. Soc. Geol. de France,), dizi, C. XVII, No C.

  • Fourquin, C, Paicheler, J. C, ve Sauvage, J., 1970, Premieres donnees sur la stratigrapie du

  • Gottis, C, 1953, Les filons clastiques intraformationelles du flysch numidien tunisien, Boill. Soc. Geol. de France, 6. dizi, C. Ill, Fas. 9, s. 775-783.

  • Harms, J. C.> 196 5Sandstone dikes in relation to Lamaride faults and stress distribution in the southern Front Range, Colorado, BuU. Soc. GeoL of America, C. 76, No. 9, s. 981-1002.

  • Jenkins, O. P., 1925, Clastic dikes of eastern Washington and their geologic significance, Am. Journal of Sc, (5), 10, s. 234-246.

  • Kuenen, P. H., 1958, Experiments in geology, Trans. Geol. Soc. Glasgow, 23, s. 1-28.

  • Leonhard, R., 1903, Geologische Skizze des galatischen Andesigebietes nördlisch von Ankara, N. Jb. Min. B., 16, s. 99-109.

  • Lombard, A., 1956, Geologie sedimentaire, les series marines, Ed. Masson, Paris, s. 722.

  • Lawler, T. B., 1923, On the occurences of sandstone dikes and Chalcedony veins in the White River Oligocene, Am. Journ. of Sc., (5), s. 160-172.

  • Macar, P., 1948, Les pseudo-nodules du Famennien et leur origine, Ann. Soc. Geol. Beige, C. LXXVI, s. B 47-74.

  • Macar, P. 1951, Pseudo-nodules en terrains meubles, Ann. Soc. Geol. Belge, C. LXXV, s. 111-115.

  • Macar, P., ve Autun, P., 1950, Pseudo-nodules et glissement sousaquatique dans l`Emsien inferieur de L`oesling (Grand Duche de Luxemboiirg) Ann. Soc. Gâol. Beige, C. LXXI1I, s. B 121-150.

  • Milch, L., 1903, Die Ergussgesteine des Galatischen Andes!tgebietes, N. Jb. Min. B., 16, s. 110-165.

  • Moret, L. 1945, A propos du mode de formation des filons olastiques, Trav. Lab. Geol. TJniv. Grenoble, C. XXV, s. 53-55.

  • Newsom, F. F., 1903, Clastic dikes. Bull. Geol. Soc. of America, C. 14, s. 227.

  • Paicheler, J. C, 1973, Etude paleoecologique et paleolimnologique d`un bassin lacustre tertiaire situe en Anatolie septentrionale (Turquie), Reunion Annuelle des Sciences de la Terre, Paris, s. 326.

  • Paicheler, J. C, 1974, Contribution & l`etude d`un bassin biosedimentaire lacustre tertiaire situe en Anatolie septentrionale (Turquie), Ann. Univ. A.R.E.R.S., Reims, C. 13, Fas. 1, s. 17-23.

  • Paicheler, J. C, 1977, Volkanotortul kayaların sınıflanması, Yeryuvarı ve însan, C. II, s. 3.

  • Peterson, G. L., 1966, Structural interpretation of sandstone dikes, northwest Sacramento Valley, California, Geol. Soc. of America Bull., C. 77, No. 8, s. 833-842.

  • Potter, P. E., ve Petti John, E., 1963, Palecurrents and basin analysis, Springer Verlag, Berlin, s. 296.

  • Potter, P. E., ve Pettijohn, E., 1964, Atlas and glossary of primary sedimentary structures, Springer Verlag, Berlin, s. 370.

  • Pruvost, P., 1943, Filons clastiques. Bull. Soc. Geol. de France, 5. dizi, C. XIII, s. 91-104.

  • Eeineck, H. E., ve Singh, I. B., 1973, Depositional sedimentary environments, Springer Verlag, Berlin, s. 439.

  • Russel, W. L., 1927, The origine of the sandstone dikes of the Black Hills region, Am. Jorn. of Sc, (5), 14, s. 402-408.

  • Shrock, R. R., 1948, Sequence in layered rocks, New York, McGrawHill, s. 507.

  • Smith, A. J., ve Rast, N., 1958, Sedimentary dykes inthe Dalradian of Scotland, Geol. Mag., 95, s. 234-240.

  • Strakov, N. M., 1957, Methodes d`etudes des roches sâdimentaires, Ann. Serv. Inform. Geol., No. 35.

  • Vincent, A., 1975, Etude palynologique des formations tertialres lacustres du bassin de Kızılcahamam (Turquie-Anatolie), These 3eme cycle, Travaux du laboratoire de Paleontologie, Orsay.

  • Vitanage, P. W., 1954, Sandstone dikes in the South Platte area, Colorado, Journ. of Geol., C. 62, s. 493-500.

  • Waterston, C. D., 1950, Note or the sandstone injections of eathe Haven, Cromarty, Geol. Mag., C. 87, s. 133-139.

  • Güzelsu-Akseki Bölgesindeki Antalya Napları Üzerine Açıklama (Orta Batı Toroslar-Türkiye)
    Olivier Monod
    PDF Olarak Görüntüle

    Öz: Akseki ve Alanya arasındaki dar bir kuşakta, günümüzde yemden benimsendiği görülen otoktonist yorumun tersine, Antalya naplarına benzer üst üste binmiş birkaç nap yer almaktadır.

  • Antalya napları

  • otoktonist

  • Orta Batı Toroslar

  • Allasinaz, A., Gutnic, M., Poisson, A., 1974, La formation de l`Isparta Çay: calcaires a Halobies, gres a plantes et Radiolarites d`age Triasique superiour (Taurides-Turquie):

  • Blumenthal, M., 1951, Recherches geologiques dans le Taurus Occiden-Tal, dans l`arriere-pays d`Alanya, MTA Yayını, Seri L, No 5, 134 s.

  • Brunn, J. H., Graciansky, P. de, Gutnic, M., Juteau, T., Lefevre, R., Marcoux, X, Monod, O.., Poisson, A., 1971, Structures majeures et correlations atratigraphiques dans les Taurides occidentales: Bull. Soc. Geol. FVance, 7, XII, syf. 515-556.

  • Brunn, J. H., Argyriadis, î., Ricou, L., Poisson, A., Marcoux, J. Graciansky, P. de, 197S, Recherche des elements majeures de liaison entre Hellenides et Taurides: V. Goll. Geol. Reg. Egeennes, Orsay, BSGF, 7, XVIII, s. 2, syf. 481-497.

  • Demirtaşlı, E., Erenler, F., Bilgin, A. Z., Çatal, E., Armağan, F., Serdaroglu, M. Aksoy, ö., Altug, S., Dirik, K., 1977, Manavgat - Köprülü bölgesinin temel jeoloji incelemesi: 31. Türkiye Jeoloji Bilimsel ve Teknik Kongresi özetleri, Ankara.

  • Dumont, J. F., Gutnic, M., Marcoux, J., Monod, O., Poisson, A., 1972, Le Tria sdes Taurides occidentales (Turquie). Definition dil bassin pamphyMen: nouveau domaine a ophiolites a la marge externe de la chaine taurique: Z. Deutsch. Geol. Ges` C. 123, syf. 385-409.

  • Gutnic, M., Poisson, A., 1970, Un dispositif remarquable des chaines tauriques au Sud d`Isparta (Turquie): CR. Ac. Sc Paris, 270

  • Marcoux, J., Delaune-Mayre, M., Parrot, J. F., Poisson, A., 1977, Modele devolution mesozoique de la paleomargre tethysienne dans les nappes du Taurus lycien, d`Antalya et du Bassit: XXV. Congres CÎESM, Split 1976.

  • Monod, O., 1975, La Courbure d`Isparta: une mosaique de blocks autochtones surmontes de nappes composites a la junction de l`arc hellenique et de l`arc taurique: BSGF, 7, XVIII, s. 2.

  • Nebert, K., 1964, Nordbewegungen in sudwestlichen Taurus (südlich Akseki): MTA Derg. s. 62, syf. 12-41.

  • özgül, N., Arpat, E., 1973, Structura hınites of the Taurus orogenic belt and their continuation in neighbouring regions; 23 Cong. CIESM, Athens, Bull. Soc. Geol. Grece, X, syf. 156-164.

  • Ricou, I/. E., Argyriadis, I., Lefevre, R., 1974, Proposition d`une origine interne pour les nappes d`Antalya et Je massif d`Alanya (Taurides occidentales): Bull. S.G.F., 7, XVI, syf. 107.

  • Cumaovası (İzmir) Asit Volkanitlerinde Saptanan İki Ekstrüzyon Aşaması Arasındaki Göreli Yaş İlişkisi
    İsmet Özgenç
    PDF Olarak Görüntüle

    Öz: Cumaovasi bölgesindeki volkanik domları oluşturan riyolit ve perlit türündeki çeşitli camsı kayaç serileri üzerinde yapılan kimyasal analizler, bölgenin geçirdiği ekstrüzyon evriminin, biri yaşlı diğeri genç iki aşamada oluştuğunu ortaya koymuştur. Kayacı oluşturan oksitlerin dağılımı iki farklı grup kayacın varlığını belirlemiştir. Özellikle pprn olarak Rb içeriği belirgin farklılık göstermektedir. I. grup 195-230 ppm, II. grup 300-350 ppm Rb içerir. Düşük değerde Rb içeren kayaçlar Murtat, Mezarkaya, Yongalı, Karakaya ve Gülyaka yörelerinde yaygındır. Yüksek değerde Rb içeren kayaçlar ise Çamköy, Dikmendağ, Karadağ ve Pilâvtepe yörelerinde yaygındır. I. grup kayaçlar A12OS, TiO2, Fe2O3> MgO,CaO ve K,2O değerleri yönünden II. grup kayaçlardan büyüktür. II. grup ise MnO, NaoO ve Rb değerleri yönünden I. grup kayaçlardan büyüktür. Bu değerler, Cumaovası asit volkanitlerinin granitik bir magmadan türediğini ve kimyasal bileşimdeki farklılıkların magmatik farklılaşma olduğunu ortaya koyabilecek niteliktedir

  • volkanik dom

  • riyolit

  • perlit

  • İzmit

  • Akartuna, M., 1962, Îzmir-Torbalı-Seferihisar-Urla Bölgesinin Jeolojik Etüdü: t.Ü.F.F. monografisi., 8. 18.

  • Barth, T.F.W., 1962, Theoretical Petrology: Second Edition, John Wiley and Sona, New York, p. 416.

  • Borsi, S., Ferrera, 6., Innocent!, F.., Mazzuoli, R., 1972, Geochronology and Petrology of Recent Volcanics of Aegean Sea: Bull. Vole, The International Association of Volcanolgy and Chemistry of The Earth`s Interior. Tome XXXVI.

  • Daly, R. A., 1914, Igneous Rocks and Their Origin: First Edition, Mac Graw Hill Book Comp, New York.

  • Gorshkov, G. S. r 1965, On The Relations of Volcanism and The Upper Mantle: Bull. Vole. Vol. 28, pp. 159-167.

  • Mac Donald, G., 1972, Volcanoes: Perentiee Hall, New York, 510 p.

  • Platen, H., 1965, Kristallisation Granitischer Schmeltzen: Beitr. Min. U. Petr. Vol 11, pp 334-381.

  • Tuttle, O., Bowen, N. !., 1958, Origin of Granite in the Lights of Experimental Studies in the system NaA SisOs, SiOa, KalStsOs, KsO:, Geol. Soc. Amer. Memoir 74, 153 pp.

  • Winkler. H. G., 1967, Die Genese der Metamorphen Gesteine: Springer Verlag, Second Edition, Berlin, Heidelberg, New York, 237 p.

  • Ermenek (Konya) Bölgesinden Toplanmış Ekinit Türlerinin Tanımlamaları ve Stratigrafik Yayılımları
    Yüksel Sezginman
    PDF Olarak Görüntüle

    Öz: Bu çalışma "Ermenek ilçesi (Konya) Miyosen biyostratigrafisi projesi" adı altında toplanmış ekinitlerin sistematik incelenmesini kapsar. Sonuç olarak Echinolampas, Olypeaster, Schizaster türlerinin zonlaşmaları ayırtlanmıştır,

  • ekinit

  • biyostratigraf

  • Miyosen

  • Konya

  • Akarsu, t., 1960, Mut bölgesinin jeolojisi: Maden Tetkik Arama Enst. Derg., No. 54, s. 36-45

  • Bluraenthal, M., 1956, Karaman-Konya havzası güneybatısında Toros Kenar silsileleri ve gist-radyolarit formasyonu: Maden Tetkik Arama Enst. Derg., No. 48, s. 1-36

  • Can, B. - Kaynar, A.ı 1972, Silifke ve kuzeyinde Miyosen stratigrafisi: Maden Tetkik Arama Enst., Hap. No. 5037 (yayımlanmamış), Ankara

  • Cottreau, J., 1913, Les Echinides du Bassin Mediterraneen: Theses, Faculte des sciences de Paris, 118

  • Dingel, B., 1955, Mut jeolojisi: Maden Tetkik Arama Enst., Rap. No. 2446, (yayımlanmamış), Ankara

  • Gökten, E., 1976, Silifke yöresinin temel kaya birimleri ve Miyosen stratigrafisi: Türkiye Jeol. Kur. Bült., 19, s. 117-126.

  • Lambert, J., 1S06, Etude sur les Echinides de la molasse de Vence: Nice, 20, 27

  • Lambert, J., 1907, Dese. des Echinides des terrains du Bassin du Rhone: Memoires de la Soc. Paleontologie Suisse, 38, 94

  • Niehoff, W., 1960, Mut 126/1 numaralı harita paftasının revizyon neticeleri hakkında rapor: Maden Tetkik Arama Enst.`, Rap. No. 3390 (yayımlanmamış), Ankara

  • öztümer, E., 1974, Antalya, Mut ve Adana havzaları Tersiyer biyostratigrafi ve mikropaleontoloji yenilikleri: Türkiye ikinci petrol kongresi, Tebliğler, s. 217-228.

  • Petrovic, X, 1969, Srednjomiocenski Echinidi Severne Bosne: Jugoslavenska Akademija Znanostri umjetnostri, 125

  • Roman, J., 1960, Karaman havzası Helvesiyen ekinitleri: Maden Tetkik Arama Enst. Derg., No. 55, s. 52-82

  • Vadasz, M. Ev 1915, Die Mediterranien Echinodermen Ungarns: Geologica Hungarica, 1, 2, 129

  • Kırşehir Masifinde Granat Minerallerin Kimyasal Bileşimi ile Rejyonel Metamorfizma Arasındaki İlişkiler
    Yavuz Erkan
    PDF Olarak Görüntüle

    Öz: Bu çalışmada Kırşehir`in yakın çevresinde yer alan rejyonal metamorfik bölgede bulunan granatların bileşimi ile metamorfizma arasındaki ilişkiler incelenmiştir. Metamorfizma mertebesi kuzey ve kuzeydoğuya doğru yükselen üç metamorfizma zonundaki metapelit ve mikalı kuvarsitlerden alman örneklerin incelenmesi ile granatların % MnO içeriğinin belirtilen yönde azaldığı saptanmıştır. I. Metamorfizma zonunda %29,23 olan çok yüksek MNO içeriği, II. Metamorfizma zonunda % 12,81 ve IH. Metamorfizma zonunda %1 gibi bir değer almaktadır. Granatların kayaçtaki modal miktarları ile minerallerin Mn içeriği arasında da görünür bir ilişki bulunmaktadır. Yüksek Mn içeriğine sahip granatların kayaçta daha az ve küçük kristaller halinde bulunmasına karşılık, düşük Mn içeriğine sahip olanlar bunun aksi özelliği göstermektedir. Buna dayanılarak köken kayaçtaki Mn miktarının, az miktarda oluşan granatta toplanarak bunun yüksek Mn içeriğine sahip olmasını sağladığı düşünülebilir. Ancak kayaçların kimyasal analizleri bunların yaklaşık aynı kimyasal bileşime sahip olduklarını göstermektedir. Dolayısı ile yaklaşık aynı Mn içeriğine sahip bir köken kayaçta granat nükleasyonuna ve büyümesine etki eden faktörlerin neler olduğu üzerinde durulması gereken bir sorun olarak ortaya çıkmaktadır. İncelemelerden metamorfizma fiziksel koşullarının granat bileşimine dayanarak kantitatif olarak saptanmasının veya değişik metamorfik bölgelere ait metamorfizma koşullarının kantitatif olarak kıyaslanmasının olasıl olmadığı sonucuna varılmıştır. Ancak metamorfizma mertebesi ile nisbeten sınırlı bir bileşime sahip kayaçlardaki granatların Mn içeriği arasında, metamorfizma mertebesinin artması ile Mn içeriğinin azalması şeklinde, genel bir ilişkinin varlığı kabul edilebilir.

  • granat

  • Kırşehir Masifi

  • Rejyonal Metamorfizma

  • Atherton, M. P., 1964, The gamet isograd in -pelitic rocks and its and biotite in natural assemblages.- J. GeoL, 73, 155-164.

  • Atherton, M. P., 1968, The variation in gamet, biotite and chlorite composition in medium grade pelitic rocks from the Dalradian, Scotland, with particular reference to the zonation in garnet. - Contr. Miner, and Petrol., 18, 347-371.

  • Brown, E. H., 1969, Some zoned garnets from the greenschist fades.- Amer. Miner., 54, 1662-1677.

  • Clifford, T. N., 1960, Spessartine and magnesium biotite in cuticulebearing rocks from Mill Hollow, Alstead Township, New Hampshire, U.S.A. - N. Jb. Miner. Geol. Abh., 94, 1369-1400.

  • Dobretsov, N. Lr., V. V. Khlestov, V. S. Sobolev, 1973, The fecies of regional metamorphism at moderate pressures - Australien Nat Uni. Press, Camberra, A.C.T., 299 s

  • Engel, A. E. J. ve C. G. Engel^ 1960, Progressive metamorphism and granitisation of the major paragneiss, northwest Adirondack Mountains, New York. - Geol. Soc. Amer. Bull., 71, 1-57.

  • Erkan, Y., 1976, Kırşehir çevresindeki rejyonai metamorfik bölgede saptanan izogradlar ve bunların petrolojik yorumlanmaları. - Yerbilimleri, 2/1, 23-54.

  • Kretz, R., 1959, Chemical study of garnet, biçtite and hornblende from gneisses of south-western Quebec, with emphasis and distribution of elements in coexisting minerals. - Î. Geol., 67, 371-402.

  • Lyons, J. B. ve S. A. Morse, 1970, Mg/Fe partitioning in garnet and biotite from some granitic, pelitic and calcic rocks. - Am«r. Min., 55, 231-245.

  • Matejovska, O., 1970, Composition of coexisting garnet and biotite from some gramilites of Moldanubicum, Czechoslovakia. -N. Jb. Miner. Mh., 6, 249-263.

  • Miyashiro, A., 1953, Calcium poor garnet in relation to metamorphism. - Geochim. Cosmochim. Acta, 4, 179-208.

  • Miyashiro, A., 1958, Regional metamorphism of the Gosaisyo - Takanuki district in the central Abukama Plateau .- Tokyo Univ.» J. Fac. Sci., 11, 219-272.

  • Miyashiro, A., 1973, Metamorphism and metamorphic belts. - Halsted Press, New York, 400 s.

  • Miyashiro, A. ve F. Shido, 1973, Progressive compositional change of garnet in metapelite. - Lithos, 6, 13-20.

  • Müller, G. ve A. Schneider, 1971, Chemistry and genesis of garnets in metamorphic rocks. - Contr. Miner, and Petrol., 31. 178-200

  • Nandi, K.> 1967, Garnets as indices of progressive regional metamorphism. - Miner. Mag., 36, 89-93.

  • Okrusch, M., 1971, Garnet-Cordierite-Biotite equilibria in the Steinach Aureole, Bavaria. - Contr. Miner, and Petrol., 32, 1-23.

  • Saxena, S. K., Distribution of elements between coexisting minerals and nature of solid solution in garnet. - Amer. Miner., 53, 994- 1014.

  • Sturt, B. A., 1962, The composition of garnets from pelitic schist in relation to the grade of regional metamorphism. - J. Petrol., 3, 181-191.

  • Tan, L. P., 1969, Possibility of a garnet-geothermometer. - Proc. Geol. Soc. China, 12, 129-133.

  • Ceyhan-Berke Rezervuarının Jeolojisi ve Mühendislik Jeolojisi
    Okay Eroskay Yücel Yilmaz Okay Gürpinar Nilda Yalçin Ali Malik Gözübol
    PDF Olarak Görüntüle

    Öz: Bu araştırmanın amacı, Ceyhan-Berke rezervuar alanı.ile dolayının karmaşık görünen yapısal ilişkileri çözmek, is K`dan G`e bölgenin eski temel kayalarını oluşturan metamorfik kayalar ile üzerindeki karbonat kayaları ve daha üstetifi saptamak ve su tutma durumunu değerlendirmektedir. Rezervuar alanında başlıca 3 kaya birimi görülür. Bunlargelen ofiyolit topluluğudur. Bu birimler KB`ye eğimli devamlı bir homoklin oluştururlar. Farklı kökenli kayaların oluşturduğu bu homokline, Üst Kretasedeki (?) ofiyolit yerleşmesi neden olmuştur. İstifin görünür tabanında, Paleozoyik`e ait Sır temel karmaşığı (Pzs) bulunmaktadır. Başlıca fillat ve metakuvarsitten oluşan bu parokton temel üzerinde, tektonik kökenli geçiş zonları ile ofiyolit topluluğu (Mof) ve Berke karmaşığı (Jkb) adı verilen litoloji toplulukları yer almaktadır. Farklı litolojilerin arasındaki karmaşık ilişki, girik, merceksel veya geçişli görünüş tümüyle bindirme ve ekaylar nedeniyledir. B`da Tersiyer sedimentitleri bu kütleyi transgressif olarak örter. Miyosen sonrası ikinci bir itilme Jurasik-Kretase`ye ait Andırın kireçtaşının Tersiyer sedimentitleri üzerine sürüklenmesine sebep olmuştur. Andırın kireçtaşı küpleri, bölgede topoğrafik yükseklikleri oluşturur ve yataya yakın konumludur. Haruniye dolayındaki düzlükte, Kuvaternere ait bazalt, yamaç molozu ve alüvyon geniş alanlar kaplamaktadır. Ceyhan vadisi bu kesimde dar ve derin kazılmıştır. Her iki yamaçtan yüksek dağlarla sınırlanmıştır. Rezervuarın Bani bent yerinin K`indeki kesimi, tümüyle geçirimsiz Sır temel karmaşığı ile kapalı olduğundan, bu kesimden su kaçağı beklenemez. Temel kayaları üzerindeki Sır, Düz kesme ve Bani bent yerlerinde de şu kaçağı sorun olmayacaktır. En G`deki Berke-C bent yerinde, geçirimsiz ofiyolit bulunmaktadır, tki geçirimsiz arasındaki Berke kireçtaşı ve kalkşistin bulunduğu Berke A ve B rezervuarından da su kaçağı olmayacağı sonucuna varılmıştır. Maksimum u yükseltisi altındaki yamaçlarda, kalkşist ve kireçtaşında t derin bir karstın herhangi bir yüzeysel belirtisi görülememiştir. Berke A ve B bent yerleri su tutma bakımından yeraltı, araştırmalarıyla denetlenmelidir.

  • Mühendislik Jeolojisi

  • homoklin

  • ofiyolit

  • fillat

  • Arda, O. (1972) Adana`nın Osmaniye-Yarpuz-Kaypak havalisindeki aerpantinitlerin kompozisyon ve orijinlerinin araştırılmağı ve sınıflandırılması, MTA Dergisi, »ayı 78.

  • Atan, O. (1969) Egribucak-Karacaören (Hassa) - Ceyhanlı - Dazevleri (Kırıkhan) arasındaki Amanos dağlarının jeolojisi, MTA yayını, sayı 139.

  • Ayaslıoğlu, Y. (1970) Berke projesi-Berke barajı mühendislik jeolojisi planlama raporu, DSİ.

  • Çağlayık, V. (1970) Ceyhan-Berke bent yer ive rezervuannın jeoloji İncelemesi, EİE raporu.

  • Çoğulu, E. (1975) Hatay-Kızıldag masifinin oluğumu hakkında yeni buluğlar .Cumhuriyetin BO`nci yılı Yerbilimleri koııgres itebliglerf.

  • Çoğulu, E.(1975) Hatay ultramafitlerinin jeolojisi ve petrolojisi, TBTAK-TBAG projlsi 62.

  • Demirtaşlı, E. (1975) İran, Pakistan ve Türkiye`deki Alt Paleozoyik yaşlı kayaların strati grafik korrelasyomı, Cumhuriyetin 50`nci yılı Yerbilimleri Kongresi Tebliğleri.

  • Hall, R. (1976) Ophiolite emplacement of the fourus sture zone, Southeastern Turkey, Bull. Geol. Soc. of Am. v. 87, p. 1078-1088.

  • Kırmacıoğlu, A., Bulutlar, E., Ural ,Y., Akıncı, M. (1976) CeyhanBerke Projesi Tünel Güzergâhları ve dolayınım jeoloji incelemesi, EÎE raporu.

  • özgül, M., Metin, S. ve Dean, T. W. (1972) Doğu ToroslarCa Tufanbeyli İlçesi (Adana) dolayının Alt Paleozoyik stratigrafisi ve faunası, MTA Dergisi, sayı 79.

  • özgül, N., Metin, S., Göger, E., Bingöl, İ. ve Baydar, O. (1973) Tufanbeyli dolayının Kambriyen ve Tersiyer kayaları, TJK Bülteni, cilt XVI, sayı 1.

  • Penrose Ophiolite Field Conference (1972) Geol. Newsletters.

  • Rocci, G. (1975) Mesojen ofiyolitleri ve özellikle batı intrüziflerinin rolü üzerine düşünceler. Cumhuriyetin 50`nci yılı Yerbilimleri Kongresi tebliğleri.

  • Sümerman, K. ve Canlı, T. (1976) Ceyhan-Berke projesi Bani-Sırköprti-Düzkesme bent yerleri dolayının Jlolojisi, EİE raporu.

  • Sivas Meastrihtiyen`indeki Sivasella N. Gen. (Foraminifera) Cinsinin Tanımı
    PDF Olarak Görüntüle

    Öz: Şarkışla (GB Sivas) bölgesi Maestrihtiyen`inde bulunan Sivaaella monolateralis n. gent n. sp/in tanımı verilmiştir.

  • Foraminifera

  • Maestrihtiyen

  • Sivas

  • Dupeuble, P. A., Neumann, M. and Villain, J. M., 1972, A propos du genre Hellenocycllna Reichel: Revue de Micropaleontalogie, Paris, 15, 1, 3-11.

  • Reichel, M., 1949, Sur un nouvel Orbitoide du Cretace superieur Ml lenique: Eclogea Geol. Helv., 42, 2, 480-485 .

  • Sarıkaya-Üçbaş (Karaman) Yöresinin Jeolojisi
    Ali Koçyiğit
    PDF Olarak Görüntüle

    Öz: İnceleme alanında, ofiyolitli melanj ve Neojen yağlı oluşuklar yüzeyler. Ofiyolitli melanj, bağlıca radyolarit, pelajik kireçtaşları, grovak, olistostrom, çörtlü kireçtaşı, katmanlanmasız kristalize kireçtaşı, diyabaz, ignimbritik tüf,cam tüfü, gabro, peridotit, kuvarsdiyorit ve porfiritin karışımından oluşmuştur, ilksel konumlu olmıyan (allokton)ofiyolitli melanjın oluşum yaşı olasılıkla Maestrihtiyen olup, onun ilksel konumlu (otokton) temeli bu yörede gözlenememiştir. Buna karşın, Toros kuşağının birçok kesiminde, ofiyolitli melanj, Lütesiyen yaşlı Nummulit`li filig ve Alt Miyosen formasyonları üzerine yapısal olarak bindirmektedir. Bu nedenle, onun yerleşme yaşı da çoğunlukla lıütesiyen ya da Alt Miyosen`dir.Ofiyolitli melanj üzerine deniz ilerlemesiyle (transgresyonla) gelen Neojen oluşukları, birbirleriyle yanal ve düşey geçişli marn, kumtaşı, resifal kireçtaşı, çakıltaşı ve killi kiregtaşlarıyla ardalanır.

  • Ofiyolitli melanj

  • olistostrom

  • peridotit

  • gabro

  • Karaman

  • Blumenthal, M., 1956, Karaman-Konya Havzası Güneybatısında Toroa kenar slsileler ive §ist-radyolarit formasyonu stratigrafi meselesi: Maden Tetkik Arama Enst Derg., 48, 1-36.

  • Brunn, J. H. ve diğerleri, 1971, Outline of the geology of the western Taurides in

  • Demirtagli, E. ve diğerleri, 1975, Bolkar Dagları`nın teolojisi: Cumhuriyet`in 50. yılı Yerbilimleri Kongresi, 42-58, Ankara.

  • Dutnont, J. F. ve Kerey, E., 1975, Efridir gölü güneyinin temel jeolojik etüdü: Türkiye Jeol. Kur. Bült., 18, 2, 169-174.

  • Gutnic, M., Kelter, D. ve Monod, O., 1968, Decouverte de nappes de charriages dans le Nord du Taurus occidental (Turquie): C.R. Acad. Sci., Paris, 266, 988-991.

  • Kosyigit, A., 1976, Karaman-Ermenek (Konya) bölgesinde ofiyolltli melanj ve diğer ohısuklar: Türkiye Jeol. Kur. Bült. 19. 2, 103-115.

  • Niehoff, W., 1960, Mut 126/1 numaralı harita paftasının revizyon neticeleri hakkında rapor: Maden Tetkik Arama Enst. Der. Eap. No. 3390, yayımlanmamış

  • özgül, N., 1971, Orta Toroslar`ın kuzey kesiminin yapısal gelişiminde blok hareketlerinin önemi: Türkiye Jeol. Kur. Bült. 14, 1, 85-101.

  • Özgül, N., 1976, Toroslar`ın bazı temel jeoloji özellikleri: Türkiye Jeol. Kur. Bült 19, 1, 65-78.

  • Haymana (GB Ankara) Bölgesindeki Petrollü Kumtaşlarının Sedimantolojik İncelenmesi
    Muhittin Şenalp Sungu L. Gökçen
    PDF Olarak Görüntüle

    Öz: Kalınlıkları 1 m ile 5.90 m arasında değişen petrollü kanal dolguları, Haymana yöresinin türbidit fasiyesindeki Haymana formasyonu içerisinde gözlenmiştir. Çoğu kanallar tek bir aşınma ve dolma fazı gösterdikleri halde, bazıları birkaç aşınma-doldurulma fazının ürünüdür. Kanal yamaçları tatlı eşimli olabildikleri gibi 75° ye varabilen eğimlerde sunarlar. Kanal dolgusu kayaçları tane boyları çok iriden çok inceye kadar değişen kaim tabakalı kumtaşlarıdır. Bu kumtaşları bol miktarda kayaç parçacığı, plajioklas ve kuvarsdan oluşmuş, litik vake (=grovak) türü kayaçlardır. Kanal dolgularının türbidit kumtaşlarıyla ara katkılı olması ve pelajik marnlarla sarılmış bulunması, bu kanalların türbid akıntılar yardımıyla açılmış ve doldurulmuş olduğu görüşüne yönelmiştir. Kanal dolgularının gerek tabanında gerekse içinde görülen ve türbid akıntılara yorumlanan sedimanter yapılar bu görüşü ayrıca kuvvetlendirmiştir. Bu açılardan hareketle sözü edilen kanal dolgusu kumtaşlarının, denizaltı yelpazelerinin alt kısımlarındaki abisal düzlüğe geçiş kesimlerinde çökelmiş oldukları tarzında yorumlanmıştır. Kaliforniya, Karpatlax Güneybatı Fransa ve daha başka yerlerdeki son araştırmalar denizaltı yelpazesi ve kanal fasiyesi karmaşıklarının petrol yönünden çok önemli bir haznekaya oluşturduklarını ortaya koymuştur. Ayrıca türbidit fasiyesindeki Haymana formasyonu içerisinde petrollü kanal dolgularının bulunuşu bölgesel paleocoğrafya açısından da önem taşımaktadır. Bu nedenle bu oluşumların petrol şirketlerinin de ilgisini çekerek, onları Haymana-Polatlı havzasının aşınmamış kısımlarında ticari petrol aramağa yönelteceği düşünülmüştür. Haymana-Polatlı havzası evriminin iyi bir şekilde anlaşılması, bölgenin özellikle türbidit fasiyesindeki formasyonları üzerinde yapılacak ayrıntılı sedimantolojik incelemelere bağlıdır. Böylece, yörede petrolün kapanlanmış olabileceği havzanın daha sığ kenar kısımlarını ortaya çıkarabilmek olanaklı olacaktır.

  • plajioklas

  • pelajik marn

  • türbidit fasiyesi

  • Haymana formasyonu

  • Andel, Van, TJ. H., 1958, Origin and classification of Cretaceous, Paleocene and Eocene sandstones of Western Venezuela: A.A.P.G. Bull., v. 42, s. 734-763.

  • Ataman, G. ve Gökçen, S. L., 1976, Erzincan-Refahiye bölgesi sedimanter jeolojisi 3: olistostrom ve türbidit fasiyesleri kil mineralojisi. Yerbilimleri., 2, s. 2, s. 242-253.

  • Bouma, A. H., 1962, Sedimentology of some flysch deposits`: Elsevier Pub. Comp., Amsterdam-New York. 168 s.

  • Dizer, A., 1968, Etude micropaleontologique du Nummulitique de Hayınaan (Turquie): Rev. Micropaleon., 11., s. 13-21.

  • Gökçen, S. L., 1972, Keşan bölgesi kumtaslarınm yapısal dokusal özellikleri ve bölgenin sedimanter fasiyesleri: Hacettepe. Fen. Müh. Bilim. Derg., 2., s. 50-65.

  • Gökçen, S. L., 1976a, Haymana güneyinin sedimantolojik incelenmesi (SW Ankara): Doçentlik Tezi, 192s.-6 Ek. H.Ü. Yerbilimleri Enst, Beytepe/Ankara (yayınlanmamış).

  • Gökçen, S. L., 1976b, Ankara-Haymana güneyinin sedimantolojik incelenmesi 1: Stratigrafik birimler v© tektonik;` Yerbilimler., 2, s. 161-200.

  • Gökçen, S. L., 1976c, Ankara-Haymana güneyinin sedimantolojik incelenmesi 2: Sedimantoloji ve Paleoakmtılar: Yerbilimleri., 2, s. 201- 236.

  • Güngör, A., 1975, Ankara-Haymana bölgesi Eoseninde bulunan Campanile Bayie (in Fischer) 1884 cinsine ait türlerin etüdü: M.T.A. Derg., v. 84., s. 30-34.

  • Lokman, K. ve Lahn, E. 1971. Çayraz (Haymana) civarının Harhor (Eosen) formasyonunda alttan üste doğru doku parametrelerinde ve afır mineral bolluk derecelerinde değişmeler. T.J.K. Bült, 14., s. 205-225.

  • Senalp, M. ve Fakıoglu, M., 1977, Bulantı akıntıları ve türbiditler: Yeryuvarı ve İnsan. Cilt 2., s. 25-39.

  • Ünalan, G., Yüksel, V., Tekeli, T., Gönene, O., Seyirt, Z. ve Hüseyin, S., 1976, Haymana-PolatU yöresinin (Güneybatı Ankara) Üst Kretase-Alt Tersiyer stratigrafisi ve paleocografik evrimi: T.J.K. Bült., v. 19., s. 159-176 .

  • Williams, H., Turner, F. J. and Gilbert, C. M., 1954, Petrography; an introduction to the study of rocks in thin sections: W. H. Freeman., San Francisco, 406 s.

  • Yüksel, S., 1970, Etude geologique de la Region d`Haymana (Turquie Centrale): These. Faculte des Sciences de L`Univ. de Nancy, France, 179 s. 8 Ek`

  • Yüksel, S., 1973, Haymana yöresi tortul dizisinin dügey yönde geligimi ve yanal fasiyes dağılışı: M.T.A. Derg., v. 80, s. 50-53.

  • SAYI TAM DOSYASI
    PDF Olarak Görüntüle