Türkiye Jeoloji Bülteni
  • Anasayfa
  • 1980 AĞUSTOS Cilt 23 Sayı 2
Türkiye Jeoloji Bülteni

Türkiye Jeoloji Bülteni

1980 AĞUSTOS Cilt 23 Sayı 2
KAPAK
PDF Olarak Görüntüle
KÜNYE
PDF Olarak Görüntüle
İÇİNDEKİLER
PDF Olarak Görüntüle
Toroslar`ın Helenidler ve Zagridler Arasındaki Yapısal Rolü
Luc-Emmanuel Ricou
PDF Olarak Görüntüle

Öz: Arap-Afrika platformu Türkiye Kenar Kıvrımlarında kuzeye doğru Senoniyen`de yerleşmiş ofiyolitli-radyolaritli ve Pliyosen`de yerleşmiş metamorfik masif napların altındalar. Bu bölgede Arabistan`ın alpin kenarı boyunca, Zagrosa kadar izlenen bir yapısal istif vardır. Bu platform daha kuzeyde tekrar gözükür ve Toroslar`ın "Kireçtaşı Ekseni"ni oluşturur. Toroslar`ın Kireçtaşı Ekseni kuzeyden başlayarak Senoniyen, Eo-Oligosen ve Miyopliyosen`de yerleşmiş radyolaritli, ofiyolitli ve metamorfik napların altında pencereler dizisi şeklinde yeralır. Bu otokton ve naplar batıya doğru Helenidler`de devam eder. Bu yapısal analiz Helenidler`de Toridler`de ve Zagridler`de ortak bir paleocoğrafya kurulmasına olanak sağlar. Senoniyen tek-tonikfazına kadar Yunanistan`daki Apuliyen, İyoniyen ve Gavrovo zonları, Türkiye`deki Kireçtaşı Ekseni ve Kenar Kıvrımları, Irak ve İran`daki sedimenter Zagroslar aynı Arap-Afrika platformuna aittirler. Bu platform kuzeye doğru radyolaritik bir çukurla sınırlı idi. Bu çukurluk Pindzonu (Yunanistan`da), Toroslar, Kıbrıs ve Türkiye Kenar Kıvrımı naplarındaki radyolaritlerle İran`daki Pichakum ve Umman`daki Hawvasina radyolaritlerine kadar tüm Ofiyolitli Yayın radyolaritlerini kapsamaktaydı. Bu çukurluğun ötesinde metamorfik masifler ve ofiyolitler yeralmaktaydı. Senoniyen, Eo-Oligosen ve Miyo-Pliyosen`de olmak üzere birbirini izleyen üç tektonik faz bu sistemi parçaladılar. Bu tektonik fazlar daha önceki paleocoğrafya verev gelişmiş olduklarından ve kendi aralarında da yön farkı bulunduğundan bu fazların oluşturduğu yapılar herhangi bir boylama göre değişmektedirler. Ancak bu değişkenlik sistemi Helenidler`den Zagridlere kadar olan temel birliğini maskelemektedir.

  • radyolarit

  • ofiyolit

  • paleocoğrafya

  • Toroslar

  • Akkuş, M, 1971, Geologicand stratigraphic investigation of the Daren- de—Balaban basin (Malatya, ESE Turkey), M.T.A. Derg., 76, 1-54

  • Altınlı E., 1966, Geology of Eastren arid Southern Anatolia: M.T.A. Derg. no: 66, 35-76

  • Argyriadis, I.,1974a,Le Paleozoique superieur du massif d’AIanya (Turquie meridionale). Description, correlations et position structural: Bull. Soc. Geol France, 7 XVI no 2, 112-115.

  • Argyriadis, I., 1974 b, Mesogee perminne, chaine hercynienne et cassure tethysienne: Bull. Soc. Geol. France, 7, XVII, 56-67

  • Aykulu, A., and Evans, A.M., 1974, Structures in the Iranides of sout¬heastern Turkey: Geol. Rundschau, 63, 1, 292-304.

  • Belov, A. A., 1973, Paleozoic tectonics of the western and central Taurus (Turkey): Geotectonics no 1, 31-38.

  • Bergougnan, H., 1975, Relations entre les edifices taurique et pontique dans le Nord-Est de I `Anatolie: Bull. Soc. Geol. France (7) XVn, 1045-1057.

  • Biju-Duval B., Courrier, P. et` Letouzey J., 1974, Interpretation de la structure de Misis et son extension en Mediterrannee orientate: 2o Reunion Annuelle des Sciences de la Tere, Nancy 1974, s.48

  • Bizon, G., Bizon, J. J. et Ricou, L. E., 1972, Etude stratigraphique et paleageographique des formations. Tertiaires de La region de Neyriz (Farsinterne, Zagros İrinien): Rev. Inst. Fr. Petrole, XXVn, no 3, 369-405.

  • Blumenthal, M., 1951, Recherches geologiques dans le Taurus occidental dans I1 arriere pays d` Alanya: M.T.A. yayını seri A, no 5, 134s.

  • Blumenthal, M., 1952, Das Taurische Hochgebirge des Aladağ: Ver offen. Inst. lagerst. Turkei, sen. D, no 6.

  • Blumenthal, M., 1960-1963, Le systeme structural du Taurus sud- anatolien: In Livre alia Memoire du profisseur P. Fallot, t. II, 611-662. Mem. h. s. soc. Geol. France, Paris.

  • Brand, J. 1970, .Les formations du Zagros dans la ` region de Kermanshah (Iran) et leurs rapports structuraux: C.R. Acad Sc. Paris, 271, 1241-1244.

  • Braud, J. ve Ricou L. E., 1971, L`accident du Zagros ou Main Thrust, un charriage et un coulissment: C.R. Acad. Sc. Paris t. 272, 203-206.

  • Braud, J. ve Ricou, L. E., 1975, elements de contiuite entre le Zagros et la Turquie de Sud—Est: Bull. soc. Geol. France, (7) XVII, no 6,1015-1023.

  • Brunn, J. H., Graciansky, P.c., Gutnic, M., jutean, T., Lefeure, R, Mar¬coux, `ö., Monod, O. et Poisson, A. (1970), Structures majeures et correlations stratigraphiques dans les Taurides occidentales: Bull. Soc. geol. France, (7) XII, 515,556.

  • Brunn, J. H., Dumont, J. F., Graciansky P.C. deGGutnic, M., Juteau, T- Marcoux, J., Monod, et Poisson, A., 1971, Outline of the Geolgy of The Westren Taurids. In: Geology and History of Turkey, A.S. Campbell ed. P.E.S.L. Tripoli, 225-255.

  • Brunn, J. H., Argyriadis, I, Ricou, L.E, Poisson, A., Marcoux, J. et Graciansky, Pc, 1976, Elements majeurs de liaison` entre Tauri¬des et hellenides. Bull. `Soc. Geol. France, (7), XVII, no 2, 481-497.

  • Colin, H: J., 1962, Geologische Untersuchungen im Raume Fethiye— Antalya Kaş-Finike (Sw Anatolien): M.T.A., Derg. no 59, 19.

  • Dean, W. T. ve Monod O., 1970, Lower Paliozoic stratigraphy arı faunas of the Taurus mountains near Beyşehir, Turkey: Bull, British Museum, Geology., 19, 411-426.

  • Dewey, J. F., Pitmann, W.C., Ryan, B.F. ve Bonmn, J., 1975, Plate tec¬tonics and the evolution or the alpine system: Geol Soc. Amer. Bull. 84, 3137-3180.

  • Dubertret, L., 1955, Geolegie des roches vertes du Nord-Ouest de la Syrie et du Hatayj Notes et Meories Moyen Orient, t. 6, 3-179.

  • Dumont, J.F., Gutnie, M., Marcoux, J., Monod, c, Poisson, A., `1972, Le Trias des Taurides occidentales (Turquie). Definition du bassin pamphylien: un nouveau domaine a ophiolites a marge externe de la chaine Taurique: Z. Dtsch. ■ Geol. Ges. 123, 385¬409.

  • Flügeı, H., 1964, Die Entwicklung des vorderasiatischen Palaozoicums: Geotekt. Forsch., 18, 1—68.

  • Fourquin, C, 1975, L`Anatolie .du Nord-Ouest, marge meridionale du continent Europeen, histoire paleogeographique, tectonique et magmatique durant le Secondaire et le Tertiaire: Bull. Soc. Geol. France, XVII, 1058-1070.

  • Frech, F., 1916, Geologie Kleinasiens im Bereich Des Bağdat Bahn: Z. Dstch. Geol. Ges., 68, 1-325.

  • A.C.M., Hugnes Clarke, W.M., Stuart- Hoody, M., Pilaar H.F.W., and Reinhard, MJB., 1973, late Cretaceous nappes in Oman and Their geologic evolution. Amer. Ass. Petr.Geol.Voi# 57, no 1: s. 5-27.

  • Graciansky, P. Ch. de, 1972, Recherches geologiques dans le Taurus Iycien: These, Üniversite Paris XI Orsay,` Ser. A, 896.

  • Griffits, W.R., Albers, J.P. ve Oner, O., 1972, Massive sulfide Copper Deposite of the Ergani—Maden area, Southeastren Turkey. Econ. Geol. vol. 67. no 6, s. 701-716.

  • Gutnic, M., Kelter D. ve Monod O., 1968, Decoverte de nappes de charriage dans le Nord du Taurus Occidental (Turquie meridiona¬le): Ç.R. Acad. Sc. Paris, D. 266,988-991.

  • Gutnic, M. ve Monod O., 1970, Une serie mesozoique condendee dans les nappes du Taurus Occidental: la serie de Boyalı Tepe: C.R. Somm.Soc.Geol. France, 5, 166-167.

  • Hail, R. ve Mason, R., 1972, A tectonic melange from the Eastern Taurus Mountanis: Geol. Soc. London, 128, 395-397.

  • Juteau T., 1974, Les ophiolites des nappes d` Antalya (Taurides occiden¬tals, Turquie): These, Üniversite Nancy I, Sciences de la Terre, 32,692 s

  • Kunding, 1956, The position in time and space of the ophiolites with relation to orogenic metamorphism: Geol. Min. jb., 18 106— 114.

  • Kurtman, F., 1967, Geologie des Munzur Dağ Gebiiges: Geol. Ruhdsch., 56, 791-794.

  • Lahner, L., 1972, Geologische l&iterschungen an der Ostflanke des mittleren Amonos (SETurkei): Geotekt. Forsch., 42,

  • Lapierre, H., 1970-1975, les formations sedimentaires et eruptives des nappes de Mammonia et leurs relations avec le massif du Troodos (Chypre): These Üniversite Nancy I. Mem. Soc. Geol. France, no 123-132 s.

  • Lapierre, H. ve Parrot, J. F., 1972, Identite Geologique des Regions de Paphos (Chypre) et du Baer-Bassit (Syrie): C.R. Acad. Sc. Paris, 274, 1999-2002.

  • Lefevre, R., 1967, Un nouvele element de la geologie du Taurus Lycien; les nappes d`Antalya (Turquie): C.R. Acad. Sc. Paris, 265, 1365.

  • Marcoux, J. ve Poisson, A., 1972, Une Nouvelle unite structural mq`eure dans les nappes d`Antalya: la nappe inferieure et ses series radiolaritiques mesozoiques (Taurides occidentales, Turquie): C.R. Acad. Sc. Paris, 275, 655-658.

  • Metz. K., 1956, Ein Beitrag zur Kenntnis des Gebirgsbaues von Aladağ Und Karanfil Dai und ihres Westrandes (Kilikischer Taurus): M.TA. Bull. 48,68-78.

  • Monod, O., 1967, Presence d`une faune Ordovicienne dans les schistes de Seydişehir ala base des calcaires du Taurus occidental. Bull. M.TA 69, s. 79-89.

  • Monod, O., 1974, Le domiino d` Antalya, Temoin de la Fracturation de la plate—forme airicane au cours du Trias: Bull. Soc. Geol. France, (7) XVI, 2,116-127.

  • Monod, O., 1977, Rechrerches geologiques le Taurus occidentel au Sud de Beyşehir (Turquie):These, Üniversite Paris XI Orsay

  • Nebert, K, 1959. Daten zur Geologie des Munzur a gebietes: M.TA Bull. 52, s. 34-44.

  • Özgül, N., 1976, Toroslar`ın bazı temel jeoloji özellikleri: Türkiye jeoloji Kurumu Bült., 19/1,65-78.

  • Özgül, N.,Metin, S. And Dean W.T., 1972, Lower Paleozoic stratigraphy ans faunas of the Eastren Taurus mountains in the Tufanbeyli region, southern Turkey: M.T.A. Bull., 79, 9-16.

  • özgül,N. ad Aipat E., 1973, Structural units of the Taurus orogenic belt and their continualion in neighbouring regions: 23° Con- gresCiens, Athenes. Bull. Soc. geol. Grece, t. x, 1, 156-164.

  • özgül, N., Metin, s., Göğer, E., Bingöl, 1., Baydar, O.Ş ve Erdoğan, B., 1973, Tufanbeyü dolayının Kambryien - Tersiyen kayaları: Türkiye. Jeol. Kur. Bul., 1, 82-100.

  • Parrot, J.F., 1974, Le Secteur de Tamina (Tourmanli): etude DD d`une sequence volcano—sedimantaire de la region ophiolitique de Baer-Bassit (Nordouest de la Syrie): Ch. Orstom, Geol. VI (2), 127-146.

  • Parrot, J.F., 1974, L`assemblage ophiolitique du Bear-Bassit (nord¬ouest de la Syrie); etude Petrographique et geochipique du complexe filonien, Des formations efusives du volcano—sedi¬mantaire. Cah. Orstom, ser, Geol. VI (2) s. 97-126.

  • Radelli, L., 1971, Sur la tectonique de la chaine anatolienne de Bitlis n Tectonque de rAfiique, Unes Sciences dela Terre, 6, 131-139

  • Ricou, L.E., 1968, Une coupe atravera les series a radiolarites des monts Pichakun (Zagros, Iran): Bull. soc. Geol. Fr. (7) XX, 478-485.

  • Ricou, L.E., 1971, Le Croissant Ophiolitique peri-Arabe. Une ceinture de nappes mises en place au Cretace superieur: Rev. Geol. Dyn. XIII, 327-350.

  • Ricou, L.E., 1973, Relations entre stades paleographiques et phases tectoniques sur Fexample des Zagrides: Bull. Soc. Geol. FR, (7) XV, 612-623.

  • Ricou, L.E., 1974, Evolution structurale des Zagrides, La region—clef de Neyriz (Zagros Iranien): These Univ. Orsay. Mem Soc. Geol. France N.S.LV, 125, 140.

  • Ricou , L.E., 1975, L` enracinement des ofhiolites et radiolarites du Croissant Ophiolitique peri—araba. Correlations avec les ta¬urides et les Hellenides, Premier Symposium de Geodynamique de LAsie du Sud—Ouest, Theran, Service Gelogique de I1 Iran.

  • Ricou, L.E., Argyriadis, I. et Lefevre, R. 1974, Proposition d`une origine interne pour les nappes d`Antalya et le massif d`Alanya (Taurides Occidentales: Bull. Soc. Geol. Fnance, (7) XVI, 107-111.

  • Ricou, L.E., Argyriadis, L. et Marcoux, Ö., 1975 LAxe Calcaire du Taurus, un aliğnement de fenetres arabo—afticaines sous les nappes a materiel radiolaritique, ophiolitique: Bull Soc. Geol. France, (7) XVII, 1024-1044.

  • Rigo de Righi, M., and Cortesini A., 1964, Gravity tectonics in foothills structure belt of Suoth—East Turkey: Amer. Ass. Petr. Geol., 48/12, 1011-1937.

  • Schmidt, G.C., 1964, A review of Permian and Mesozoic formations exposed near the Turkey—Iraq border at Harbol:M.T.A. Dergisi, 62,103-119

  • Tolun, N., 1951, Etude geologique du bassin nord-est de Diyarbakır: M.TA. dergisi, 41, 65-98.

  • Turner, W.M., 1968, A progress report on the geology of western Cyprus, including the Akamas peninsula: Univ. of Nev Mexico, Abuquir- que.

  • Whitechurch, H., Parrot, J.F., 1974, Les ecailles metamorphiques infraeri- dotitiques du Baer—Bassit (Nord-Ouest de la Syrie): Cah. Orstom, ser. Geol.VI, (2), 173-184.

  • Wolfart, R., 1967, Zur Entficklung der Palazooschen Tethys in Vordera- sien: Erdöl und Kohle, 20/3, 168-180.

    • Batı Anadolu Kurşun-Çinko Yataklarının Jeoloji-Mineraloji Etüdü ve Kökenleri Hakkında Görüşler
    Ahmet Çağatay
    PDF Olarak Görüntüle

    Öz: Bu çalışmada Batı Anadolu`daki iki ayrı tip kurşun-çinko yatağı incelenmiştir. Bunlardan biri "tabakaya bağlı" Bayındır-Sariyurt (İzmir) yatağı, diğerleri Biga yarımadasında granitoid intrüzyonlara bağlı olarak bulunan "kontakt hidrotermal" ve "hidrotermal" yataklardır. Çalışmada ayrıca hidrotermal kökenli Torbalı-Taşkesit (İzmir) çinko yatağına da kısaca değinilmiştir. Kumtaşı içinde bulunan Yenice-Arapuçan hidrotermal kökenli kurşun damarı ile kireçtaşlarına bağlı olarak dasitler içindebulunan Balya maden dışında, bu çalışmada incelenen diğer tüm yataklar benzer metamorfik şistler içinde ortaya çıkarlar. Ana maden mineralleri galenit ve sfalerit olan bu yataklar, daha az miktarlarda kalkopirit, pirit, pirotin, hematit, manyetit,ilmenit ve rutil gibi maden mineralleri de içermektedirler. Balya madende ayrıca çok az veya eser miktarlarda tetrahedrit-tennantit,antimonit, arsenopirit, bournonit, boulanjerit, jamesonit, heyrovskyit, bizmutin, nabit-bizmut, orpiment ve realgar; Torbalı-Taşkesik yatağında jamesonit, markasit ve arsenopirit izlenmiştir. Jeoloji ve mineraloji incelemelerinden elde edilen bulgular, Biga yarımadasında ortaya çıkan hidrotermal-kontakt ve hidrotermal yatakların, Bayındır-Sariyurt tipi "tabakaya bağlı" yatakların granitoid intrüzyonlar yardımıyla hareketlendirilmeleri (mobilize olmaları) sonucu oluştukları kanısını uyandırmıştır. Dolayısıyla Biga yarımadası yatakları bu çalışmada "çok kökenli"(polijenetik) oluşumlar olarak ele alınmışlardır. 

  • Kurşun-Çinko Yatakları

  • kontakt hidrotermal

  • galenit

  • hematit

  • Batı Anadolu

  • Akyol, Z., 1979, Balya kurşun-çinko maden yatağı: Jeoloji Mi ., 7, 47-59.

  • Alkan, V., 1974, İzmir-Bayındır-Sarıyurt işaretiyle gelen numunelerin petrografik—mineralojik tetkik ve tayini: M.T.A. Balıkesir Bölge Lab. Arş., Rapor No. Ba: 120 yayınlanmamış.

  • Çağatay, A., ve Eyyüboğlu, T., 1979, Batı Anadolu`daki bazı antimonit, aresnopirit, zinober, şeelit yatak ve zuhurlarınınjeoloji—mineralojik incelenmesi ve elde edilen jenetik bulgular: Jeoloji Müh., 9,51-62.

  • Çağatay, A., ve Aydın, E., 1979, Balıkesir-Balya madende izlenen bir Pb—Bi maden minerali heyrovskyit üzerinde çalışma: Yerbilimleri, yayında.

  • Dileköz, E., ve Çağatay, A., 1973, İzmir-Bayındır-Sarıyurt işaretiyle gelen numunelerin mineralojik tetkik neticesi: M.T.A. Lab. Dairesi Arş., Rapor No. 201/77211, yayınlanmamış.

  • Gjelsvik, T., 1957, Türkiye`nin batısında Biga yarımadasında Alpin volkanizmaya bağlı maden yatakları üzerine aramalar: M.T.A. Derleme Rapor No. 2480, yayınlanmamış.

  • Göktepeli, A., Gönül, G., ve Açıkgöz, H., 1975, Balıkesir-Dursunbey Kurşun—Çinko—Bakır yatağı ara rezerv raporu: M.T.A. Derleme Rapor No. 5392, yayınlanmamış.

  • Höll, R., 1966, Genese und Altersstellung von Vorkommen der S.-W-Hg formation in der Türkei und auf Chios, Griechenland: Bayer. Akad. Wiss. Math. Naturwiss., 127.

  • Kaaden, G. v.d., 1957, Çanakkale-Biga-Edremit yarımadası bölgesindeki jeolojik etüd saha çalışmaları: M.T.A. Derleme Rapor No. 2661, yayınlanmamış.

  • Kızılkaya, H., 1965, Kazdağ masifi ve civarında yapılan kurşun—çinko— bakır—pirit prospeksiyonu hakkında: M.T.A. Derleme Rapor No. 3755, yayınlanmamış.

  • Kovenko, V., 1940, Balya kurşun madenleri: M.T.A. Dergisi, 4/21, 580-587.

  • Maucher, A., 1965, Die Antimon-Wolfram-Ouecksilber Formation und ihre Beziehungen zu Magmatismus und Geotektonik: Freiberger Forschungshefte, 186, 173-188.

  • Meer Mohr, H. v.d., 1959, Balya mıntıkasındaki kurşun zuhurlarının prospeksiyonu hakkında toplu rapor: M.T.A. Derleme Rapor No. 2703, yayınlanmamış.

  • Özcan, H., 1976, İzmir-Bayındır-Ilıcadere Zn-Pb madeni raporu: M.T.A. Derleme Rapor No. 5756, yayınlanmamış.

  • Özocak, R., 1970, Balıkesir ili, Dursunbey ilçesi güneyi (Alaçam dağı) maden prospeksiyonu ve Anadolu kurşun madeni jeolojik etüdü: M.T.A. Derleme Rapor No. 4888, yayınlanmamış.

  • Ramdohr, P., 1975, Die Erzmineralien und ihre Verwachsungen: Akademic-Verlag, Berlin, 1089 s.

  • Takashima, K., 1974, Dursunbey-Balıkesir kurşun-çinko yataklarının jeolojisi: M.T.A. Derleme Rapor No. 5388, yayınlanmamış.

  • Yücelay, A., 1970, Çanakkale ili, Yenice ilçesi, Kurttaşı köyü kurşun— çinko—bakır zuhuru etüdü: M.T.A. Derleme Rapor No. 4578, yayınlanmamış.

    • Keşan (Edirne) ve Marmara Ereğlisi (Tekirdağ) Yörelerinde Oligosen Yaşlı Birimlerin Çökel Ortamları ve Linyit Oluşumları
    Muzaffer Şenol
    PDF Olarak Görüntüle

    Öz: Araştırma bölgelerindeki Oligosen yaşlı çökeller delta ve akarsu ortamlarında birikmişlerdir. Bu ortamlar, esas olarak çökellerin litofasiyesleri, sedimenter yapılan, fosil içerikleri ve geometrileri; aynı zamanda bunların dikme kesitte ilişkileri gözlenerek ve bu gözlenenlerin çağdaş ortamlarda yapılmış olan araştırmalarla deneştirilmeleri sonunda ortaya çıkartılmışlardır. Delta depolanmalarında delta ve lagün gibi delta arası çökeller görülmüştür. Keşan yöresinde, linyitler delta düzlüğü ve lagünlerin bataklıklarında bulunmaktadır. Marmara Ereğlisi`nde bunlara menderes yapan ırmakların taşkın ovalarında rastlanmıştır. 

  • Linyit

  • fosil

  • lagün

  • delta

  • Oligosen

  • Coleman, J. M., 1969, Brahmapudra River: Channel processess and sedimentation. Sediment. Geol. 3, 129-239

  • Deoglas, D. T., 1962, The structure of the sedimentary deposits of braided rivers. Sedimentology., 1, 167—190

  • Donaldson, A. C, Martin, R. H., Kanes, W. H., 1970, Holocene Buadalupe delta of Texas gulf coast. In: Morgan, J. P., ed., Deltaic sedimentation, modern and ancient. Soc. Econ. Paleontologists Mineralogists Spec. Publ. 15, 107-137

  • Erkılıç, M., 1977, Trakya uranyum aramaları ön raporu. M.T.A. Uranyum servisi rap. no. 488, Ankara

  • Gökçen, S. L., 1971, Keşan bölgesi türbiditlerinde siklik sedimantasyon. Hacettepe fen ve müh. bil. der. 1, 50—65, Ankara

  • Gökçen, S. L.,1972, Keşan bölgesi kumtaşlarının yapısal dokusal özellikleri ve bölgenin sedimenter fasiyesleri. Hacettepe fen ve müh. bil. der. 2, 1, 50-65, Ankara

  • Kara, H., Tuncalı, E., 1978, Köprüce Çiftlik ile sultanköy arasının jeolojisi. M.T.A. (Yayınlanmamış), Ankara

  • Koop, K., Pavoni, N., Schmdler, C, 1969, Geologie Thrakiens IV: Das Ergene-Becken. Beih. z. Geol. Jahrb., Helt 76, 136s., Hannover

  • Lebküchner, F. R., 1974,-Orta Trakya Oligosen`inin jeolojisi hk. M.T.A. der. 83, 1-30, Ankara

  • McGowen, J.H., Garner, L.E., 1970, Physiographic features and stratification types of coarse—grained point bars: Modern and ancient examples: Sedimentology 14,77—111

  • Reineck, H-E., 1970b, Marine Sandkörper, rezent und fossil. Geol. Rundschau 60, 302-321

  • Scruton, P.C., 1960, Delta building and deltaic sequence, in: Shepard, F. P., Phleger, F.B., Andel, T.H. Van

  • Singh, I.B., 1972, On the bedding in the natural—levee and the point—bar deposits of the Gomti River, Uttar Pradesh, India. Sediment. Geol. 7,309-317

  • Ternek, Z., 1949, Geological study of the region Keşan Karadağ. Istanbul

  • Wentworth, C.K., 1922, A. scale of grade and class terms for clastic sediments. J. Geol. 30, 377-92.

  • Williams, P.F., Rust, B.R., 1969f , The sedimentology of a braided river. J. Sediment. Petrol. 39, 649-679.

    • Bornova (İzmir) Güneyi Filiş Topluluklarının Jeolojisi
    Fuzuli Yağmurlu
    PDF Olarak Görüntüle

    Öz: Bornova güneyinde, Kretase sonu yaşlı Kurudağ kireçtaşı düzeyine göre farklı stratigrafi konumlarında bulunan üç ayrı filiş topluluğu ayırt edilmiştir. Anılan filiş toplulukları, alttan üste doğru: (1) Kurudağ kireçtaşını altlayan, Kretase sonu yaşta Arapdere litarenit-şeylbirimi, (2) Kurudağ kireçtaşı düzeyini üstleyen, Kretase sonu ve/veya Paleosen başı yaşlı İzmirlik şeyl-litarenit birimi, (3) Kurudağ kireçtaşı ve diğer birimleri uyumsuz olarak üstleyen, Paleosen ortası yaşlı Beşiktaş litarenit-şeyl birimi olarak saptanmıştır. Paleosen ve Kretase yaşlı filiş topluluklarından derlenen paleoakıntı verileri, egemen beslenmenin güneyden kuzeye doğru olduğunu yansıtır. Faylar genellikle düşey atılımlıdır; bağıl yaş sırasına göre, yaşlıdan gence, K-G ve D-B gidişlidir. Tüm kaya toplulukları bu iki egemen düşey fay sistemiyle mozayik bloklara ayrılmıştır. Kıvrımlar genel olarak KKD eksen gidişlidir. Tortul yapılarla doğrulanan ve büyük bölümü ile güneye yatık olarak gelişen devrik kıvrımlar ise DKD-BGB eksen gidişlidir.

  • filiş

  • litarenit-şeyl

  • kireçtaşı

  • İzmir

  • Akartuna, M., 1962, İzmir-Torbah-Seferihisar-Urla bölgesinin jeolojik etüdü: İ.Ü. Fen Fak. Mon., 18

  • Brinkmann, R., 1966, Geotektonische Gliederung von West-anatolien. N.Jb.Geol.Mh., 603-618

  • Brinkmann, R., 1972, Mesozoic troughs and crustal structure in Westanatolien: Geol. Soc. America Bull., 83, 819-826

  • Dzulynski, S. ve Walton, E.K., 1965, Sedimentary features of flysch and greywackes: Development in Sedimentology, 7, 274, Elsevier Pub. Amsterdam.

  • Folk, R.L., 1962, Spectral subdivision of limestone types. In: W.E. Ham (ed), Classification of carbonate rocks: Amer. Assoc. Petrol. Geo. Mem., 1, 62-84

  • Folk, R.L., 1968, Petrology of sedimentary rocks: Hemphill`s, Austin, 170

  • Hamilton, WJ. ve Strickland, H.E., 1840, On the geology of the Western part of Asia Minor: Trans. Geol. Soc, London, tb., 1—39

  • Kaya, O., 1972, Tavşanlı yöresi ofiyolit sorununun ana çizgileri: Türkiye Jeol. Kur. Bült., XV-I, 26-108

  • Konuk, T., 1977, Bornova filisinin yaşı hakkında: Ege Üniv. Fen Fak. Dergisi Seri-B, 1-1, 65-74

  • Norman, T., 1973, Ankara Yahşıhan bölgesinde Üst Kretase-Alt Tersiyer sedimentasyonu: Türkiye Jeol. Kur. Bült. XVI—1, 41—67

  • Oğuz, M., 1966, Manisa Dağı`nın kuzey ve kuzeybatısının jeolojisi: Ege Üniv. Fen Fak. İlmi rap. serisi, 33

  • Parejas, E., 1942, Tektoniquie de la Turquie: İ.Ü. Fen Fak. Mon. 3/4

  • Phillipson, A., 1911, Reisen und Forschungen im westlichen Kleinasien: Pet. Mitt. Erg. H., 172

  • Verdier, J., 1963, Kemalpaşa Dağı etüdü: M.T.A. Dergisi, 61, 38-40

    • Attepe (Mansurlu) Demir Madeni`nin Jeolojisi
    İsmail Henden Erhan Önder
    PDF Olarak Görüntüle

    Öz: Attepe`de cevher Kambriyen yaşlı kireçtaşları içinde bulunmakta ve yapısal kontrolün cevherin yerleşmesinde önemli rol oynadığı görülmektedir. Cevher kırılma, faylanma ve litolojik kontrolların etkisiyle meydana gelen bir flkapanda yerleşmiştir. Birincil cevher minerali siderittir ve az miktarda da hematit mevcuttur. Sideritin bozuşması sonucu cevher minerali gotit velimonite dönüşmüştür. Bu bozuşma neticesinde cevherin tenörü yükseldiği gibi, safsızlık miktarının da çok düşük düzeye indiği görülmektedir. Cevher hidrotermal metasomatik olarak kireçtaşları içinde yerleşmiştir. Yer yer kırık zonlarında boşlukların doldurulması ile de yerleşen cevherleşmeler görülmektedir. Cevher getirici eriyiklerin kaynağı domsal yapılar olarak yüzeyde belirtileri görülen derin intrüzyonlardır. KKD—GGB yönünde bu yapıları kesen faylar aracılığı ile eriyikler yüzeye ulaşmışlardır. Çalışmalar sonunda Attepe`de toplam 4900 m sondaj yapılarak 34 milyon ton demir cevheri saptanmıştır. Cevher ortalama% 58.44Fe, % 2.94 SiO2 ve % 0.55 Al 2O3 içermekte olup, yüksek fırın için hiçbir sorun yoktur. Cevherlerin tamamı açık işletme ile alınabilecek niteliktedir. 

  • demir

  • siderit

  • limonit

  • Attepe

  • Arıkan, Y., 1968, Mansurlu Demir Zuhurları (Feke-Yahyalı: AdanaKayseri): M.T.A. Maden Etüd Arşivi Rap. No. 410 (Yayınlanmamış)

  • Blumenthal, M.M., 1941, Niğde ve Adana Vilayetleri Dahilindeki Torosların Jeolojisine Umumi bir Bakış: M.T.A. Seri B No. 6, 48 s.

  • Deer, W.A., Howie, R.A., ve Zussman, J., 1970, An Introduction to the Rock Forming Minerals: Longmans, London, 528 s.

  • McKinstry, H.E., 1948, Mining Geology: Prentice Hall, Englewood Guffs, N.J., 680 s.

  • Sendier, J., 1962, Mise en valuer des Gisements metalliferes: Paris, 146 s.

  • Shepparrd., S.M.F., 1976, Identification of the origin of ore forming solutions by the use of stable isotopes; Volcanic processts in Ore Genesis, Proceedings of a joint meeting of the Volcanic Studies Group of the Geological Society of London and the Instition of Mining and Metallurgy: London, 25—41.

  • Özgül, N., 1976, Toroslarin Bazı Temel Jeoloji Özellikleri: Türkiye Jeol Kur. Bült. 19/1; 65-78.

    • Haymana Yöresi (GB Ankara) Nannoplankton Biyostratigrafisi
    Hatice Vedia Toker
    PDF Olarak Görüntüle

    Öz: Haymana yöresinde (GB Ankara) Kampaniyen Lütesiyen yaşlı oluşuklar yüzeylenmektedir. Yaklaşık 5000 m kalınlığı olanbu oluşuklar konglomera, kumtaşı, şeyi, marn ve kireçtaşı çeşitleriyle temsil edilirler. Yüksel (1970) tarafından adlandırılan Haymana, Kavak, Çaldak, Kadıköy, Gedik, Karahoca ve Çayraz formasyonlarından alınan örneklerde 107 Nannoplankton türü tanımlanmış ve inceleme alanında bu formlar yardımıyla aşağıdaki biyozonlar saptanmıştır: Tetralithus gothicus (Alt Kampaniyen),Tetralithus trifidus (üst Kampaniyen-Alt Mestrihtiyen), Arkhangelskiella cymbiformis (Alt-Orta Mestrihtiyen), Lithraphiditesquadratus (Orta-üst Mestrihtiyen), Cruciplacolithus tenuis (Alt Daniyen), Chiasmolithus danicus (üst Daniyen-Alt Monsiyon),Ellipsolithus macellus (Alt Monsiyen), Fasciculithus tympaniformis (Orta Mansiyen), Heliolithus kleinpelli (üs Monsiyen-AltTenesiyen), Discoaster gemmeus (Orta Tanesiyen), Discoaster multiradiatus (üst Tanesiyen), Marthasterites contortus (Alt İpresiyen), Discoaster binodosus (Alt İpresiyen), Marthasterites tribrachiatus (üst İpresiyen-Alt Lütesiyen), Discoaster lodoensis, Discoaster sublodoensis (Lütesiyen). Bu zonların diğer yörelerle karşılaştırmaları yapılmış ve inceleme alanında tanımlanan Planktonik Foraminifera zonlarıyla denklikleri saptanmıştır. Nannoplankton türlerine dayanılarakta ortamsal bir yorum verilmiştir. 

  • Nannoplankton

  • Konglomera

  • Foraminifera

  • Haymana

  • Akarsu, İ., 1971, Polatlı-Haymana civarının detay petrol jeooljisi: T.P.A.O. raporu No: 2502, Ankara (yayınlanmamış)

  • Bramlette, M.N., Sullivan, F.R., 1961, Coccolithophorids and related Nannoplankton of the eraly Tertiary in California: Micropaleon· tology, 7, 129-188.

  • Bramlette, M.N., Wilcoxon, J.A., 1867, Middle Tertiary Calcareous Nannoplankton of the Cipero Section, Trinidad, W.l.: Tulane Studies in Geology 5, 93-131.

  • Bukry, D., 1969, Coccolith stratigraphy leg 6. Deep Sea Drilling project, 6, 965-1045.

  • Bukry, D., 1974, Coccolitlı stratigraphy leg 17: Deep Sea Drilling Projeci J 7, 1048-1069.

  • Ccpck, P., Hay, W.W., 1969, Zonation of the Upper Cretaceous using Calcareous Nannoplankton: XXXII Intern. Geol. Congr. Proc. Paleobot. Sect. 334-339.

  • Decima, F.P., Roıh, P.H., Todesco, L., 1975, Nannoplankton Calcareo del Paleocene e deli `Eocene della Sezione di Possagno: Schweiz. Palaont. Abh. 97, 35-55.

  • Dizer, A., 1968, Etude micropaleontologique du Nummulitique de Haymana (Turquie): Rev. Micropal., 11, 13-21.

  • El-Dawoody, A.S., Barakat, M.G., 1973, Nannobiostratigraphy of the Upper Paleosene Lower Eosene duwi range, Ouseir District, Egypt: Eighth Arab Petroleum Congress.

  • Erk, A.S., 1957, Ankara civarının petrol ihtimalleri: M.T.A. rapor no: 2608, Ankara (yayınlanmamış).

  • Gartner, S.Jr., Bukry, D., 1969, Tertiary Holococcoliths: Journ. Pal. 43, 1213-1221.

  • Gökçen, S.L., I 976, Haymana Güneyinin Sedimantolojik İncelenmesi (SW Ankara): Doc. tezi, H.Ü. Yerbilimleri Enstitüsü, Ankara, (yayınlanmamış).

  • Gökçen, S.L., 1977, Haymana (GB Ankara) güneyindeki tortul istifin sedimanter petrolojik incelenmesi: M.T.A. dergisi, 89, 118-141.

  • Hay, W.W., Mohler, H.P., 1967, Calcareous Nannoplankton from early Tertiary rocks at Pont Labau, France and Paleocene-Early Eocene correlations:Journ. Pal., 41, 1505-1541.

  • Hillebrandt, A. von., 1975, Correlation entre !es biozones de grands Foraminiferes et de Foraminiferes planctoniques de I `Ilerdien: Bull. Socie. Geol. France, 7o, Tome XVII.

  • Kapellos, C., 1973, Biostratigraphie des Gurnigelfiysches mit besonderer Berücksichtigung der Nummuliten und des Nannoplanktons, unter Einbeziehung des Palaogenen Nannoplanktons der Kırım: Suisses Paleonı., 96, 1-129.

  • Manivit, H., 19 71, Les Nannofossiles calcaires du Cretace Francais: Centre Nat. Recher. Sci., 1-261.

  • Martini, E., 1970, Les Nannofni, E., 1970, Standart Tertiary and Quaternary calcareus Nannoplankıon zonation.: Proceeding 11. Plankıonic conf. Roma. 739-803.

  • Martini, E., 1976, Cretaceous to Recent Calcareous Nannoplankton from the Central Pacific Ôcean (D.S.D.P. leg 33): Deep Sea Drilling Projeci 33, 383-423.

  • Meriç, E., 1967, Sur quelques Loftusia: Rev. Rac. de Scie. Univ. d `Istanbul, Serie B, 32, 1-58.

  • Perch-Nielsen, K., 1969, Die Coccolithen einiger Danischer Maastrichtien und Danien Localitaten: Dansk. Geol. Foren 19, 51-68.

  • Perc-Nielsen, K., 1972, Neue Coccolithen aus dem Paleozan von Denemark, der Bucht von Biskaya und dem Eosan der Labrador See: Bull. Geol. Society Denemark, 21, 1-75.

  • Righi, M., Cortesini, A., 1960, Regional studies Central Anatolia Basin. Progress Repon 1. Stratigraphy (Turkish Gulf Oil Co.). T.C. Petrol Dairesi Arşivi. 11. Ankara (Yayınlanmamış).

  • Risatti, J .B., 197 3, Nannoplankton biostratigraphy of the Upper Bluffport marl-Lower Prairie Bluff Chalk interval in Missisippi. Proc· ced. Symp. Calc. Nannofos. Gulf Coast section: Soc. Econ. Paleont. Minerol. 8-34.

  • Roth, P.H., 1973, Calcareous Nannofossils-leg 17, D.S.D.P.: Deep Sea Drilling Projeci 17, 695-707.

  • Schmidı, G.C., 1960, Geological evoluation of the licences 360-363 and 365-367, District 11: T.C. Petrol Dairesi Arşivi, Ankara (yayınlanmamış).

  • Sirel, E., 1975, Polatlı (GB Ankara) Güneyinin Stratigrafisi: Türkiye Jeol. Kur. Bült. 18, 181-192.

  • Stainforth, R.M., Lamb,J.L., Luterbacher, H., 1975, Cenozoic Planktonic Foraminiferal zonation and characteristics of index forms: Univ. Kansas Paleont. Contr. 62, 163-244.

  • Toker, V., 1979, Haymana yöresi (GB Ankara) Üst Kretase Plankto`nik Foraminifera`ları ve biyostratigrafi incelemesi: Türkiye J eol. Kur. Bült. 22, 121-134.

  • Ünalan, G., Yüksek, V., Tekeli, T., Gönenç, O., Seyit, Z., Hüseyin, S., 1976, Haymana-Polatlı yöresinin (güneybatı Ankara) Üst Kretase-Alt Tersi yer Stratigrafisi ve Paleocoğrafik evrimi: Türkiyejeol. Kur. Bült. 19, 159-176.

  • Worsley, H., 19·69, The nature of the terminal Cretaceous event as evindenced by calcareous Nannoplankton extinction in Alabama and other areas: Univ. Publ. PH. D. Thesis Univ. lllinois.

  • Yüksel, S., 1970, Etude Geologique de la Region d`Haymana (Turquie cenırale): These, Fac. Scie. de L`Universite de Nancy, France.

  • Yüksel, S., 1973, Haymana yöresi tortul dizisinin düşey yönde gelişimi ve yanal fasiyes dağılışı: M.T .A. dergisi, 80, 50-53.

  • Ziegler, K., 1936, Haymana kömür havzası hakkında: M.T.A. rapor no. İ20, Ankara (yayınlanmamış).

    • Ünye-Ordu-Koyulhisar-Reşadiye Arasında Kalan Yörenin Stratigrafisi
    Hasan Çetin İsmail Terlemez Ali Yilmaz
    PDF Olarak Görüntüle

    Öz: Ünye-Ordu-Koyulhisar-Reşadiye arasında kalan bölgede, Orta Jürasik-Pliyosen yaş aralığında ve çeşitli fasiyeslerde kayaçlar yüzeylemektedir. Bunlardan Orta-üst Jürasik-Alt Kretase yaştaki kireçtaşları temeli oluşturur. Bunun üzerine açısal uyumsuzlukla Senomaniyen-Kampaniyen yaşta tüfit, andezit akıntısı, aglomera, kireçtaşı ve kumtaşı ardalanması oturur. Bu birim özellikle Gölköy ve Ulubey yörelerinde dasit ve sineyitlerle kesilmiştir. Daha üstte, kuzeyde tüfit, killi kireçtaşı ardalanması ve güneyde kumlu-killi kireçtaşı ardalanması bulunmaktadır. Maestrihtiyen yaşta olan bu iki dizinin, daha genç birimler altında yanal geçişli olduğu düşünülmektedir. Paleosen yaşta tüfit, aglomera ve kömür ara katkılı kireçtaşı, killi kireçtaşı ve kumtaşı ardalanması, Maestrihtiyen yaştaki birimlerin devamı şeklinde çökelmiştir. Bunların üzerine açısal uyumsuzlukla, bazı yerlerde kireçtaşı, bazı yerlerde de bazalt gelmektedir. Bundan sonra aglomera ile andezit akıntısı ve aglomera ara katkılı kumtaşı çökelmiştir. Bu birimler Eosen yaştadır. Miyosen -Piyosen devresinde çeşitli bazalt oluşumları gelişmiştir. Bunları genç alüvyon ve heyelanlar izlemiştir.

  • Stratigrafi

  • andezit akıntısı

  • aglomera

  • kumtaşı

  • Ordu

  • Ağralı, B., 1967, Ordu ili, Gölköy—Aybastı arasındaki sahada yapılan 1/25.000 ölçekli jeolojik löve ve bölgedeki kömür zuhurlarının incelenmesi hakkında rapor: Maden Tetkik ve Arama Enst., Derleme Rap., no. 4262, yayınlanmamış.

  • Bora, E., Erler, A., ve Ildız, T., 1970, Giresun G39-a2 ve G39-a3 paftalarının jeolojik etüdleri ve maden prospeksiyonu raporu: Maden Tetkik ve Arama Enst., Derleme Rap. no. 4438, yayınlanmamış.

  • Gedikoğlu, A., 1970, Etude geologique de la region de Gölköy: These de 3 e cycle, Fac. Sc. Üniversite de Grenoble, yayınlanmamış.

  • Kalyoncuoğlu, A., Yaşar, M., ve Karabulut, A., 1975, Reşadiye (Tokat) bentonit sahalarında ayrıntılı çalışma raporu: Maden Tetkik ve Arama Enst., Derleme Rap. no. 5395, yayınlanmamış.

  • Kronberg, P., 1969, Doğu Karadeniz dağlarının (Kuzeydoğu Türkiye) tektoniği üzerine fotojeolojik veriler: Maden Tetkik ve Arama Enst. Dergisi, sayı 74, 57—65.

  • Pejatoviç, S. 1971, Doğu Karadeniz—Küçük Kafkasya bölgesindeki metalojenik zonlar ve bunların metalojenik özellikleri: Maden Tetkik ve Arama Ens. Dergisi, sayı. 77, 10—21.

  • Schultze-Westrum, H.H., 1960, Giresun—Aksudere (Doğu Pontos cevher bölgesi) hinterlandında yapılan prospeksiyon ve jeoloji harita çalışmaları hakkında rapor: Maden Tetkik ve Arama Enst., Derleme Rap., no. 3184, yayınlanmamış.

  • Schultze-Westrum, H.H., 1962, Ordu-Piraziz-Çambaşı hinterlandı çevresinde 1961 senesinde yapılan cevher yatakları prospeksiyonu ve jeolojik yeni löveler (1/25.000): Maden Tetkik ve Arama Enst., Derleme Rap., no. 3337, yayınlanmamış.

  • Seymen, I., 1975, Kelkit vadisi kesiminde Kuzey Anadolu Fay zonunun tektonik özelliği: Doktora Tezi, İst. Teknik Univ., 192 s.

  • Wedding, H., 1963, Kelkit hattı jeolojisine ait düşünceler ve Kelkit-Bayburt (Gümüşhane) çevresindeki Jura Stratigrafisi: Maden Tetkik ve Arama Enst. Dergisi, Sayı 61, 31—66.

    • Toroslar`da Fasiyes Yönünden Farklı Bir Alt Karbonifer İstifi (Aladağ Bölgesi)
    Ahmet Aksay
    PDF Olarak Görüntüle

    Öz: Toroslar`ın Aladağ bölgesindeki Alt Karbonifer istifi, alt bölümünde "derin su" (havza-yokuşalt ), üst bölümünde "sığ su" (şelf kenarı) fasiyeslerini içerir. Havza-yokuşaltı fasiyesi genellikle çörtlü kireçtaşlarıyla temsil olunur. Bunlar türbiditik kökenlidir; laminalanma ve ince derecelenme gösterirler; taşınmış ekinoderm parçalarıyla radiyolarya ve diğer planktonik fosilleri içerirler. Birlikte bulunan kaya-larradiyolarya içeren kireç çamurtaşı, şeyl, volkanik taneli kireçtaşı ve altere tüf`tür. Şelf kenarı fasiyesi iskeletli ve oolitik kireç taşlarıyla temsil olunur. Kuvarsit ve kuvars kumtaşı, ara tabakalar olarak bulunur. Toroslar`da şimdiye kadar yapılmış çalışmalar, genellikle kıyı ortamını belirten, sığ su fasiyesi özellikleri taşıyan Alt Karbonifer`in varlığını ortaya koymuştur. İlk kez bu çalışmayla, Aladağ bölgesinde Nohutluk Tepe Karbonifer istifinde derin su fasiyesinin varlığı saptanmış olmaktadır. 

  • Karbonifer İstifi

  • çörtlü kireçtaşı

  • oolitik kireçtaşı

  • Toroslar

  • Altınlı, İ.E., 1966, Doğu ve Güneydoğu Anadolu`nun Jeolojisi: Maden Tetkik ve Arama Enst. Derg., 66, 35-74.

  • Behrens, E.W., 1965, Environment Reconstruction for a part of the Glen Rose Limestone, Central Texas: Sedimentology, 4 65—111.

  • Blumenthal, MM., 1952, Toroslar`da Yüksek Aladağ silsilesinin coğrafyası, stratigrafisi ve tektoniği hakkında yeni etüdler: Maden Tetkik ve Arama Ents., Ankara, No: 6,136 s.

  • Demirtaşlı, E., 1967, Pınarbaşı—Sarız—Mağara civarının jeoloji raporu: Maden Tebrik ve Arama Enst., Derleme, No: 1935, (yayınlanmamış).

  • Demirtaşlı, E., Çatal, E., Dil, N., Kırağlı, C. ve Salana, A., 1978, Excursion B ve Excursion C: Guidebook, Field Excursions on the Carboniferous Stratigraphy in Turkey, 25—37.

  • Dumont, J.F. ve Lys, M., 1973, Pisidya Torosları Otoktonunda (Göller Bölgesi) bulunan Gökdağ Karbonifer Serisinin tanımlanması (Viziyen, Başkiriyen): Cumhuriyetin 50. Yılı Yerbilimleri Kongresi-Tebliğler, 192-203.

  • Dunham, RJ., 1962, Classification of carbonate rocks according to depo âtio nal texture; Ham, W .E., ed., Classification of Carbonate Rocks da: Am. Assoc. Petroleum Geologists, Mem. 1,108—121.

  • El Ishmawi, R., 1972, Geologie des nördlichen Mittelteils des Amanos— Gebirges zwischen islahiye und Bahçe (S—Türkei), Geotekt, Forsch., 42, 34-63.

  • Kellog, H.E., 1960, Stratigraphic Section of Hazro Area: Petrol İşleri Genel Müdürlüğü Arşivi (yayınlanmamış rapor).

  • Monod. O., 1977, Recherches geologiques dans le Taurus occidental au Sud de Beyşehir (Turquie): These, Univ. Paris-Sud, 511 s.

  • Özgül, N., Metin, S., Erdoğan, B., Göğer, E., Bingöl, İ. ve Baydar, O., 1973, Tufanbeylî Dolayının Kambriyen—Tersiyer Kayaları: Türkiye Jeol. Kur. Bült., 16,1,82-100.

  • Özgül, N., 1976, Toroslar`ın bazı temel jeoloji özellikleri: Türkiye Jeol. Kur. Bült., 19,1,65-78.

    • Bitlis Metamorfitlerinde Volkanitli Triyas
    Doğan Perinçek
    PDF Olarak Görüntüle

    Öz: Bu çalışma Dol Köyü (Palu-Elazığ) yakın dolaymdaki üst Triyas yaşlı istifin tanıtılmasını amaçlamaktadır.İnceleme alanında metabazalt ve metadiyabazdan oluşan magma kayalarının Noriyen yaşlı sedimanter istiflerle birincil ilişkilive yaşıt olduğu saptanmıştır. Sedimanter istif, kristalize kireçtaşı, mermer, silisleşmiş şeyil, radyolarit, radyolaryalı sileksit, serisit-klorit şist, glokofanşist, metakuvarsit ve metatüf ile temsil edilir. Metabazalt ile girik bulunan kristalize kireçtaşında, Megalodontkavkıları bulunmuştur.Bu çalışma ile Bitlis metamorfitlerinde ilk kez Üst Triyas yaşlı, volkanik katkılı sedimanter istifin varlığı kesin kanıtlarıylaortaya konmuştur. Arabistan kıtasıyla Anadolu kıtası arasında bulunan okyanusun Üst Triyas esnasında açılmaya başladığı bilinmektedir. Rifteşme olayı başlangıcında blok faylanma ile kıta kabuğu üzerinde derin bir çanak oluşmuştur. Dol köyü dolayındakiNoriyen yaşlı istif bu çanakta çökelmiştir. 

  • Metabazalt

  • mermer

  • Rifteşme

  • Bitlis

  • Açıkbaş, D., ve Baştuğ, C. 1975, V. Bölge Cacas—Hani yöresi kuzey sahalarının jeoloji raporu ve petrol olanakları: T.P.A.O., Rap. no: 917, yayınlanmamış

  • Baştuğ, C, 1976, Bitlis napının stratigrafisi ve Güneydoğu Anadolu sütur zonunun evrimi: Yeryuvarı ve İnsan, 1/3, 55—61.

  • Boray, A., 1975, Bitlis dolayının yapısı ve metamorfizması; Türkiye Jeol. Kur. Bült., 18/1,81-84.

  • Dewey, J.F., Pitman, W.C., Ryan, W.B.F., ve Bonnin, J., 1973, Plate tectonics and the Alpine system. Geol. Soc. America Bull., 84,3137-3180.

  • Erdoğan, B., 1977, Geology, geochemistry and genesis of the sulphide deposits of the Ergani—Maden region, Southeast Turkey: University of NewBrunswick, Ph. D. Thesis, 288 s, yayınlanmamış.

  • Hall, R., 1974, The structure and petrology of an ophiolitic melange near Mutki, Bitlis province, Turkey: University of London, Ph. D. Thesis, 351 s., yayınlanmamış.

  • Hall, R., 1976, Ophiolite emplacement and evolution of the Taurus sature zone, Southeastern Turkey: Geol. Soc. America Bull., 87, 1078-1088.

  • Hutchinson, R.W., ve Engels, G.G., 1970, Tectonic significance of regional geology and evaporite lithofacies in northeastern Ethopia: Phil. Trans. R. Soc. A, 267, 313-329, Fig. 14.8

  • Kellogg H.E., 1960 Stratigraphic report, Bitlis-Siirt Area, Petroleum District V., Southeast Turkey: Petrol İşleri Genel Müdürlüğü Arşivi, Ankara, yayınlanmamış.

  • Özkaya, İ., 1978, Ergani-Maden yöresi stratigrafisi; Türkiye Jeol. Kur. Bült., 21/2, 129-139.

  • Perinçek, D., 1979 a, Güneydoğu Anadolu`da allokton birimler: 33. Türkiye Jeoloji Bilimsel ve Teknik Kurultayı, Bildiri özetleri, s.115-116.

  • Perinçek, D., 1979 b, Palu-Karabegan-Elazığ-Sivrice-Malatya alanının jeooljisi ve petrol imkanları: T.P.A.O., Ankara, Rap. no. 1361, yayınlanmam iş.

  • Perinçek, D., 1979 c, interrelation of the Arabian and Anatolian plates, Guide book for excursion

  • Rigo de Righi, M., ve Cortesini, A., 1964, Gravity tectonics in foothills structure belt of Southeast Turkey: A.A.P.G. Bul, 48, 1911-1937.

  • Savcı, H. ve Yöndem, F., 1979, Hizan-Bitlis-Mutki- Meydan dolayının jeoloji incelemesi ve petrol olanaklarının araştırılması: T.P.A.O. Rap. no. 1356, yayınlanmamış.

  • Soytürk, N., ve Baştuğ, C, 1973, Kozluk-Baykan yöresi jeoloji raporu: T.P.A.O. Rap. no. 795, yayınlanmamış.

  • Sungurlu, O., 1974, VI. Bölge kuzeyinin jeolojisi ve petrol imkanları: Türkiye İkinci Petrol Kongresi Tebliğleri, 85-107.

    • Orta Anadolu Masifinin Kuzeydoğusunda (Akdağmadeni Yozgat) Etkili Olan Bölgesel Metamorfizmanın İncelenmesi.
    Yavuz Erkan
    PDF Olarak Görüntüle

    Öz: Bu çalışmada Akdağmadeni doğusundaki (Yozgat İ35-c2 paftasında) granit intrüzyonu çevresinde gelişen cevherleşmeyi konu alan bir araştırmadan elde edilen, bölgesel metamorfizmaya ilişkin bazı veriler sunulmaktadır. İnceleme alanı, orta kısmında bir granit intrüzyonu yer alan, güneybatıya dalımlı antiklinal şeklinde bir yapıya sahiptir. İntrüzyon çevresinde bulunan başlıca kalsilikatik gnays, mermer, kuvarsit/kuvarsşist, gnays ve amfibolit şeklinde gruplandırılabilen kayaçlardan belirgin bir kontakt metamorfizma gelişmiştir. Kalksilikatik gnayslarda kalsit+diyopsit+skapolit+plajiyoklaz+titanit, gnayslarda sillimanit+ortoklaz parajenezlerine rastlanılmıştır. Gnayslardaki biyotitlerin kızıl-kahverengi, amfibolitlerdeki hornblendlerin kahverengi-yeşil pleokroyizma rengine sahip oldukları saptanmıştır. Bu kayaçlarda mevcut mineral topluluklarının tümü bölgede yüksek mertebeli bir bölgesel metamorfizmaya işaret etmektedir. Petrolojik verilerin değerlendirilmesi ile burada, daha önceki araştırıcıların yaptığı şekilde, bölgesel metamorfik kayaçları, taban ve tavan serisi şeklinde ayırmak ve bunları haritalamak, önce yüksek mertebeli bir metamorfizmanın, sonra düşük mertebeli metamorfizmanın etkili olduğundan söz etmek olası görülmemektedir. İncelenen bölgede yaklaşık 1500 m üzerinde bir kalınlığa sahip, yer yer pelitik seviyeler içeren karbonatlı bir seri, Kırşehir yöresinde olduğu gibi, orta basınç/yüksek sıcaklık metamorfizmasına uğramıştır. Burada herhangi bir metamorfik zonlanma ayırt etmek olası değildirve kayaçların tümünün aynı metamorfizma mertebesine sahip bir metamorfizma zonuna ait oldukları kabul edilebilir.

  • granit intrüzyonu

  • bölgesel metamorfizma

  • antiklinal

  • biyotit

  • amfibolit

  • Yozgat

  • Bard, J.D., 1970, Composition of hornblendes formed during the Hercynian progressive metamorphism of the Aracene Metamorphic Belt (SW-Spain): Contr. Mineral, and Petrol., 28, 117-134.

  • Binns, R.A., 1965, The mineralogy of metamorphosed basic rocks from the Willyama complex, Broken Hill District, New South Wales, Part: l-Hornblendes:Min. Mag., 35, 306-326.

  • Erkan, Y., 1975, Orta Anadolu Masifinin güneybatısında (Kırşehir Bölgesinde) etkili rejyonal metamorfizmanın petrolojibincelenmesi: H.Ü. Yerbilimleri Enstitüsü, Doçentlik Tezi, 147 s

  • Erkan, Y., 1976 a, Kırşehir çevresindeki rejyonal metamorfik bölgede saptanan isogradlar ve bunların petrolojik yorumlanmaları: Yerbilimleri, 2/1, 23-54.

  • Erkan, Y., 1976 b, Orta Anadolu Masifindeki karbonatlı kayaçlarda plajiyoklaz bileşimi ile metamorfizma arasındaki ilişkilerin incelenmesi: Yerbilimleri, 2/2, 107-111.

  • Hietanen, A., 1967, Scapolite in the Belt series in the St. Joe—Clearwater Region, Idaho: Geol. Soc. Amer. Spec. Paper, 86, 1—56.

  • Miyashiro, A., 1958, Regional metamorphism of the Gosaisyo—Takanuki district in the Central Abukama Plateau: Tokyo Uni., Journ. Faculty Sci., 11,219-272.

  • Miyashiro, A., 1973, Metamorphism and Metamorphic Belts: Halsted Press, New York, 400 s.

  • Pollak, A., 1958, Über einige geologische Beobachtungen im Zentralanatolischen Massiv: Notizbl. hess. L.— Amt. Bodenforschung, 87,239-245.

  • Ramsay, C.R. ve Davidson, L.R., 1970, The origin of scapolite in the regionally metamorphosed rocks of the Mary Kathleen, Oueensland, Australia: Contr. Mineral, and Petrol., 25,41—51.

  • Serdyuchenko, D.P., 1975, Some Precambrian scapolite—bearing rocks evolved from evaporites: Lithos, 8, 1—7.

  • Shaw, D.M., 1960, The geochemistry of scapolite, Part I: Previous work and general mineralogy, Part II: Trace elements, petrology and general geochemistry: J. Petrology, 1, 218-260, 261-285.

  • Sobolev, V.S., 1972, The facies of metamorphism: Australian Nat. Uni. Press, Canberra, 416 s.

  • Trommsdorff, V., 1966, Progressive Metamorphose kieseligcr Karbonatgesteine in the Zentralalpen: Schweiz. Miner. Petrogr. Mitt., 46,431-460.

  • Trover, W.E., 1969, Optische Bestimmung der gesteinsbildenden Minerale: Teil II: Textband: E. Schweizerbart1 sche Verlag., Stuttgart, 822 s.

  • Vache, R., 1962, Die {Contaktlagerstaette von Akdağmadeni und ihr geologischer Rahmen innerhalb des Zentralanatolischen Kristallins: M.T.A. Enst. Dergisi, 60, 22-36.

    • SAYI TAM DOSYASI
    PDF Olarak Görüntüle