Türkiye Jeoloji Bülteni
Türkiye Jeoloji Bülteni

Türkiye Jeoloji Bülteni

1987 ŞUBAT Cilt 30 Sayı 1
KAPAK
PDF Olarak Görüntüle
KÜNYE
PDF Olarak Görüntüle
İÇİNDEKİLER
PDF Olarak Görüntüle
Çamdağ (Sakarya)-Sünnicedağ (Bolu) Yöresinin Jeolojisi
Mustafa Aydin Hüseyin Sebat Serdar Ömer Şahintürk Kazim Metin Yazman Ahmet Reha Çokuğraş Osman Demir Yakup Özçelik
PDF Olarak Görüntüle

Öz: Çalışma alanında, Prekambriyen`den, Senozoyik sonuna kadar bir istif gözlenmektedir. Toplam kalınlık 12000 m civarındadır. Metabazikler, amfibo litler ve bantlı gnayslardan kurulu Prekambriyen, Kaplandededağ ve Sünnieedağda yüzeyler. Paleozoyik birimler, iki çökelme dönemi gösterirler. Birincidönem Kambriyence başlar ve Silüriyen başlarında, regresyonla biter, Silüriyen`de transgresyonla başlayan ikinci evre, Karbonifer sonunda regresyonla biter. Çamdağ alanında Devoniyen, transgressif olarak Ordovisiyen-Alt Silüriyen birimlerini uyumsuzlukla üstler, Kaplandededağ-Düverdüzü kuzeylerinde, Prekambriyen kayaçları, Üst Kambriyen-Alt Ordovisiyen birimlerince, birincil stratigrafik dokanakla açısal uyumsuz olarak örtülürler. Ordovisiyen, kırmızı renkli çamurtaşı, silttaşı ve konglomeralardan kuruludur. Silüriyen`e ait mavimsi siyah renkli kireçtaşları ile ardalanmalı, siyah renkli şeyller, Ordovisiyen-Alt Silüriyen`e ait birimleri açısal uyumsuz olarak üstler, Silüriyen ile Devoniyen dokanağı uyumlu ve/veya geçişlidir. Zonguldak sahasında Devoniyen-Karbonifer dokanağı geçişlidir. Çalışma alanında Orta-Üst Karbonifer birimleri, Prekambriyen ve Alt Paleozoyik yükselimlerinden ötürü yüzlek vermezler. Karasalve sığ denizel ortamlarda çökelmiş olan Permo-Triyas birimleri, kendinden yaşlı birimler üzerine açısal uyumsuz olarak gelirler. Ereğli-Dikmentepe hattının doğusunda çökelen Üst Jura-Alt Kretase birimleri,paleo yükselimi aşarak, batıya devam etmezler. Neotetis okyanusunun kuzeye olan dalma-batmasına bağıl ada yayı volkanizması Senomaniyen`de başlamış, Eosende bitmiştir. Çalışma alanında farklı fasiyesler sunan Eosen birimleri, açısal uyumsuzluklarla başlarlar, Oligo-Miyosen`de aşman alana, Pliyosen karasalları çökelmiştir. Orhandağ ve Sünicedağ`da yüzeylenen granitoidler ve diyabazik kayaçlar, Üst Jura`dan yaşlıdırlar.

  • gnays

  • amfibolit

  • silttaşı

  • konglomera

  • Zonguldak

  • Akarsu, t. ve Aydm, M,, 1977, Durağan, Boyabat, Taşköprü ve Çatalzeytin İlçeleri civarının Ön jeoloji raporu : Türkiye Petrolleri A, O,, Arama Grubu, rap, no : 1183 (yayımlanmamış),

  • Akyol, Z., Arpat, E., Erdoğan, B., Göğer, E., Güner» Y., Şaroğlu, F,, Şentürk, I., Tütüncü K, ve Uysal, Ş,, 1974, Cide, Kurucaşile dolaylarının 1/50,000 jeoloji haritası : MTA Enstitüsü, Ankara,

  • Anç-Sayar, C, 1969, Boğaziçi arazîsinde Ordovisiyen Cönularia`lan : TJK Bült, 12, 140-159,

  • Arpat, E,, Tütüncü, K,, Uysal, Ş, ve Göğer E., 1978, Safranbolu yöresinde Kambriyen-Devoniyen istifi : Türkiye Jeoloji Kurumu 32, Bilimsel ve Teknik Kurultayı, Bildiri Özetleri Kitabı, 67 s.

  • Aydın, M. ve Serdar, H. S., 1979, Gerze, Alaçam, Bafra, Vezirköprü, Durağan sınırlı sahanın jeolojisi ve petrol olanakları : Türkiye Petrol« leri A, O,, Arama Grubu, rap, no : 1448 (Yayımlanmamış),

  • Aydın, M, ve Şahintürk, Ö,, 1984, Akçakoca doğusu, Ereğli -batısındaki (Kaplandededağ-Orhandağ) Paleozoyik yaşlı birimlerin jeolojisi ve hidrokarbon olanakları : Türkiye Petrolleri A, O., Arama Grubu, rap, no : 1947 (yayımlanmamış),

  • Baykal, F., 1954, Ulus-Eflani arasındaki mıntıka hakkında jeolojik rapor : Maden Tetkik ve Arama Enstitüsü, rap,, no : 2125 (yayımlanmamış).

  • Gümüş, Ö., 1966, II, Bölge Ulus sahalarının jeolojisi hakkında rapor : Türkiye Petrolleri A. O., Arama Grubu, rap, no : 378 (yayımlanmamış).

  • Haas, W,, 1968, Das Alt-Paläozoikum von Bithynien : N,, Jb., Gel, Paläont., Abh,, 131 178-242,

  • Kaya, O,, 1973, The Devonian and Lower Carboniferous stratigraphy of the Istinye, Bostancı and Büyükada subareas : Ege Üni, Fen, Fak,, Kitaplar Serisi, sa,, 40,143 sa.

  • Kaya, O„ 1978, İstanbul Ordovisiyen ve Silüriyeni ` Hacettepe Üniversitesi Yerbilimleri Enstitüsü Yayın Organı, cilt 4, sa,, 1-2, ss.4-22.

  • Kaya, O., 1982, Ereğli, Yığılca, Bolu kuzey, Mengen alanlarının stratigrafi ve yapı özellikleri : Türkiye Petrolleri A. Ö,, Arama Grubu, rap., no : 1639 (yayımlanmamış).

  • Ketin, L ve Gümüş, Ö-, 1962, Sinop, Ayancık ve güneyinde III. Bölgeye dahil sahaların jeolojisi hakkında rapor: I-IL Türkiye Petrolleri. A* O., Arama Grubu, rap., no : 213-288 (yayımlanmamış),

  • Ketin, î., 1967, Bolu, Gerede, Mengen ve Yığılca bölgesindeki Paleozoyik teşekkülere ait jeolojik rapor : Türkiye Petrolleri A. O,, Arama Grubu, rap., no : 379 (yayımlanmamış).

  • Kipman, E., 1974, Sakarya, Çamdağ alanının jeolojisi : İstanbul Üniversitesi, Fen Fak,, doktora tezi (yayımlanmamış),

  • Saner, S., Taner, I., Aksoy, Z., Siyako, M, ve Burkan, K. A*, 1979, Karabük, Safranbolu yöresinin jeolojisi : Türkiye Petrolleri A. O,, Arama Grubu, rap., no : 1322 (yayımlanmamış).

  • Serdar, H, S ve Demir, O., 1983, Bolu, Mengen, Devrek, dolayının jeolojisi ve petrol olanakları : Türkiye Petrolleri A. O., Arama Grubu, rap, no : 1781 (yayımlanmamış),

  • Siyako, M,, Aksoy, Z., Burkan, K. A. ve Demir, O., 1981, Zonguldak dolayının jeolojisi ve hidrokarbon olanakları : Türkiye Petrolleri A, O., Arama Grubu, rap*, no : 1536,

  • Soytürk, N, ve Birgül, A,, 1971, İstanbul Boğazı, Karadeniz Ereğlisi arasının jeoloji incelemesi : Türkiye Petrolleri A, O», Arama Grubu, rap,, no : 534 (yayımlanmamış).

  • Şengör, A, M. C, Yılmaz, Y. ve Ketin, L, 1980, Remnants of Pre-Late Jurassic Ocean in Northern Turkey : Geological Society of American Bulletin, Part I, V. 91, p. 559409, 8 figs,

  • Taugourdeau, P. ve Abdüsselamoğlu, S,, 1962, Presence de Chitinosoaries dans le Siluro-Dévonien turc des environs d`Istanbul : Extrait du C.R.S.S. de la Soc, GéoL de France du Novembre, 238,

  • Tokay, M., 1952, Karadeniz Ereğlisi, Alaph, Kızıltepe, Alacaağzı bölgesi jeolojisi : Maden Tetkik ve Arama Enstitüsü dergisi, sa,, 4243, 1-35 s.

  • Yalçınlar, î., 1956, istanbul`da bulunan graptolitli Silür şistleri hakkında not : İstanbul Üniversitesi, Coğrafya Enstitüsü Dergisi. 4 : 157-160.

  • Yazman, M. ve Çokuğraş İL, 1983, Adapazarı, Kandıra, Düzce, Akçakoca yerleşme merkezleri ile sınırlı alanın jeolojisi ve hidrokarbon olanakları : Türkiye Petrolleri A. O., Arama Grubu, Rapt| no : 1747 (yayımlanmamış)

  • Muş ve Aladağ`ın Fauna ve Florası Hakkında
    Hayriye Neriman Ülkümen Rückert
    PDF Olarak Görüntüle

    Öz: Doğu Anadolu`nun Muş ve Aladağ bölgelerinin hafif acı su tabakalarındaki fosiller incelenmiştir. Esas olarak Leuciscus (Pafeeûleuciscus) eoningensis AG. ele alınmıştır. Bunun yanısıra azami binde üç tuz ihtiva eden tatlı suların molluskları Planorbarius, Gyraulus ve Congeria genusiarı, ostracod Cyprideis toro&a (JONES 1850) ve dört yaprak fosili bulunmuştun Bu fosiller Üst Miyosen`den Pliyosen`e kadar yaşamıştır.

  • mollusk

  • fosil

  • Aladağ

  • Muş

  • Agassız, L., 1832, Untersuchungen über die fossilen Süßwasser-Fische der tertiären Formationen: Neues Jahrb., p, 132; Heidelberg

  • Agassi., L,, 18354839, Reherches Sur Les Poissons Fossiles, 5, pt. II, p. 24, pi. 57, fig. 4,5; pi, 58; Neuchâtel.

  • Meyer, H.V., 1851, Fossile Fische aus dem Tertiärthon von Unter-Kirchberg an der Hier: Palaeontographica, 2, p. 9$, pL I, fig. 2; Cassel.

  • Rücket - Ülkümen, N., 1980, Fossile Fische und Frosche aus dem höheren Miozän von Zentral-Anatolien: Scientific Reports of the Faculty of Science, Ege University No: 249. s. 3, Taf. I, fig, 1; Izmir

  • Korkuteli Yöresinin (KB Antalya) Üst Eosen-Alt Oligosen Kalkerli Nannoplankton Biyostratigrafisi
    Hatice Vedia Toker
    PDF Olarak Görüntüle

    Öz: Bu çalışmada, Korkuteli yöresinde, marn, kireçtaşı, kumtaşı ardalanmasından oluşan Üst EosenAlt Oligosen sedimanlarmdaki kalkeri nannoplank tonlar ilk kez incelenmiştir. Bu istifte 48 nannoplankton türü tanımlanmış ve aşağıdaki 6 nannoplankton zonu ayırtlanmıştır.Üst Eosen : Sphenolithus pseudoradians zonu, Isthmolithus recurvus zonu, Chiasmolithus oamaruensis zonu, Discoaster saipanensis zonu, Alt Oligosen : Helicopontosphaera reticulata zonu, Ericsonia subdisticha zonu,Eosen/Oligosen sınırı Discoaster barbadiensis ve Discoaster saipanensis türlerinin son görünümü ileçizilir.Nannoplankton zonları, dünya üzerinde aynı düzeylerde yapılmış çalışmalarla korele edilmiştir. Buçalışma ile tanımlanan nannoplankton topluluğunun, tropik kuşaktan çok, ılıman kuşağa ait olduğu görülmüştür.Aynı örneklerdeki planktonik foraminiferalarda çalışılmış ve Üst Eosen’de Globigerinatheka semiinvoluta zonu, Globorotalia cerroazulensis cerroazulen sis zonu ile Alt Oligosen`de Cassigerella chipolensis/Pseudohastigcrina micra zonu tanımlanarak nannoplanktonlarla korelasyonu yapılmıştır.

  • nannoplankton

  • planktonik foraminifera

  • biyostratigrafi

  • Korkuteli

  • Bizon, G., Bizon, J.J., Feinberg, H., ve Öztümer, E., 1974, Antalya, Mut ve Adana havzaları Tersiyeri, biyostratigrafisi ve Mikropaleontolojik yenilikleri: Türkiye 2. Petrol Kong. 217-228.

  • Bramlette, M.N., and Wilcoxon, J.A., 1967, Middle Tertiary calcareous nannoplankton of the Cipero section, Trinidad, W.I. : Tulane Studies Geology, 5, 93-131.

  • Brunn, J.H., Dumont, J.F., Graciansky, P., Gutnic, M., Juteau, T., Marcoux, J., Monod, O. and Poisson, A., 1971, Outline of the geology of the western Taurides. in Geology and history of Turkey: A.S. Campbell (ed.) Petrol Explor. Soc. Libya, Tripoli, 225-255.

  • Brunn, J.H., Argyriadis, I., Marcoux, J., Monod, O., Poisson, A., and Ricou, L., 1975, Antalya’nın ofiyolit naplarimn orjini lehinde ve aleyhinde kanıtlar : Cumhuriyetin 50. yılı yerbilimleri kongresi, 58-76

  • Bukry, D., 1981, Pacific coast coccolith stratigraphy between point conception and Cabo corrientes: leg 63 : D.S.D.P. 63 (1) 445-471.

  • Decima, F.R., Roth, P.H., and Todesco, L., 1975, Nannoplancton calcareo del Paleocene e dell`Eocene della Sezione di Possagno: Schweiz. Palaont. Abh., 97, 35-55

  • Ellis, C.H., 1982, Deep Sea Drilling Project leg 60, : D.S.D.P. 60

  • Graciansky, P., 1968, Teke yarımadası Toroslarının üst üste gelmiş ünitelerinin stratigrafisi : M.T.A. Der., 71

  • Hay, W.W., Mohler, H.P., and Wade, M., 1966, Calcareous nannofossiles from Nal`chik (NW Caucasus) : Ecl. Geol. Helv. 59 (1), 379-399.

  • Hay, W.W., Mohler, H.P., Roth, P.H., Schmidt, R.R., Boudreaux, J.E., 1967, Calcareous nannoplankton zonation of the cenozoic of the Gulf Coast and Carribbean-Antillean area and trans - oceanic correlations: Trans. Gulf Coast Assoc. Geol. Soc. 17, 428-480.

  • Kalafatçıoğlu, A., 1973, Antalya körfezi batı kısmının jeolojisi: M.T.A. Dergisi 81, 82-131

  • Koçyiğit, A., 1984, Güneybatı Türkiye ve yakın dolayında levha içi yeni tektonik gelişim : T.J.K. Bull. 27(1) 1-16

  • Martini, E., 1970, Standard Paleogene calcareous nannoplankton zonation: Nature 226, 560-561.

  • Martini, E., 1971, Standard Tertiary and Quaternary calcareos nannoplankton zonation: Proc. II. Planktonic Conf., Roma, 739-803.

  • Özgül, N., 1971, Orta torosların kuzey kesiminin yapısal gelişiminde blok hareketlerinin önemi : T.J.K. Bul. 14, 75-87

  • Özgül, N., 1976, Torosların bazı temel jeolojik özellikleri : T.J.K. Bul. 19, 65-78

  • Özgül, N., ve Arpat, E., 1973, Structural units of the Taurus orogenic belt and their continuation in neighbouring regions: The 23 rd. Congress of CIESM in Athens: Bull. Geol. Soc. Greece, 156-164.

  • Poisson, A., 1977, Recherches geologiques dans les Taurides occidentales (Turquie) : These L`Universite de Paris-sud, 1-2

  • Poisson, A., Poignant, A.F., 1974, La formation de Karabayir base de la transgression miocene dans la region de Korkuteli: Bull. Min. Res. Expl. Inst. Turkey, 82, 67-71.

  • Poisson, A., Akay, E., Cravatte, J., Müller, C., Uysal Ş., 1983, Donnees nouvelles sur la chronologic de mise en place des nappes d’Antalya au centre de 1’angle d`lsparta (Taurides occidentales, Turquie) : C.R. Acad. Sc. s. 11, 923 p.

  • Toker, V., 1979, Nannoplankton’lar: Yeryuvarı ve İnsan, 3544,

  • Toker, V., 1982, Calcareous Nannoplankton in the Eocene formation at the Kaman Region : Communications de la Fac. Sci. de L’Univ. D’Ankara, Supl. 2, p. 1-33

  • Toker, V., ve Erkan, E., 1985, Gelibolu yarımadası Eosen formasyonları nannoplankton biyostratigrafisi: M.T.A. Dergisi, 101-102, 72-91.

  • Toker, V., 1984, Nannoplankton’larla Korkuteli Yöresi (KB Antalya) Miyosen biyostratigraphisi: 499 no’lu proje, TBTAK - Ankara.

  • Akhisar (Çıtak) Çevresi Kömürlerinin Palinolojik İncelemesi
    Funda Akgün Erol Akyol
    PDF Olarak Görüntüle

    Öz: Akhisar doğusunda yapılan çalışmada, alttan üste doğru Göcek, Yeniköy, Küçükderbent, Karaboldere ve Ahmetler Formasyonlarına bölünen, alüvyonal-gölsel karakterli Miyosen tortul istifinin kömür ve şeyi birimleri palinolojik yönden incelenmiştir. Bu çalışmada, Karaboldere Formasyonu Çıtak Üyesi, Ahmetler Formasyonu - Çakmaklık Üyesi ve Yeniköy Formasyonu kömür horizonundan dokuz stratigrafik kesit yapılmıştır. Toplanan 136 Örnekten6ö`ı sporomorfça zengin bulunmuştur. Ayırtlanan 22 cins ve 71 türden, 9 cins ve 9 tür sporlara ve 13 cins ve 62 tür pollenlere aittir. Oksijen ve ışıkça fakir, indirgen koşullarda fosil leşen sporomorfların varlığı, bir tatlı su ve bataklık ortamını yansıtır. Aynı zamanda, kömür birikiminin sporomorf içeriği nemli ve ılık iklim koşullarında büyüyen bir bitki topluluğunu belirtir.

  • sporomorf

  • kömür

  • Akhisar

  • Miyosen

  • Akgün, F., 1981, Yırca çevresinin jeolojisi ve palinolojisi : Bitirme Ödevi, EÜ, Fen, Fak, Yerbî!. Böl. JeoL Kürsüsü, 46 s, (yayınlanmamış,)

  • Akyol, E,, 1971, Microflore de Oligocène inférieur récoltée dans un sondage près d`Avcikoru, Şİle-îstanbul : Pollen Spores, XII, 1, 117-134,

  • Akyol, E., 1978, Palinoloji ders notlan : EÜ. Fen Fak, Yerbil. Böl. yayınları, 45 s,

  • Akyol, E,, 1980, Bayat (Çorum) Eoseninin palînolojik incelemesi ve Karakaya-Emirşah kömürleri arasında deneştirme denemesi : Maden Tetkik Arama Enst., 91, 39-53.

  • Alişan, C, 1980, Evciler çevresinin jeolojisi ve palino» lojisi : Bitirme ödevi, EÜ, Fen. Fak, Yerbil. Böl Jeol. Kürsüsü, 61 s, (yayınlanmamış),

  • Arslan, R,, 1979, Kütahya-Tunçbilek sahasındaki sondaj erimeklerinin polinoloji incelemesi : Türkiye Jeol. Kur, Büİt., 22, 1, 135441.

  • Bassıounı, M.A., 1979, Brackische und marine Ostrakoden ausdem Oligozän und Neogen der Türkei : GeoL Jb. B 31.

  • Becker-Platen, J.D., 1970, Lithostratigraphische Untersuchungen im Känozoikum Siidwest-ÀnatoHens (Türkei) : Bein, GeoL Jb., 97, 244 s.

  • Becker-Platen, J.D., 1971, Stratigraphie division of the Neogene and Oldest Pleistosene in Soutwest Anatolia : NevsL Stratigr., 1, 3, 19-22,

  • Becker-Platen, JB., Benda, L. ve Steffens, P., 1977, Litho-und biostratigraphische Deutung radiometrischer Alterbestimmungen aus dem Jungtertiär der Türkei : GeoL Jb. B, 25, 139467.

  • Benda, L., 1971 a, Principles of the palynologie subdivision of the Turkish Neogene : Newsl. Stratigr., 1, 3, 23-26.

  • Benda, L., 1971 b, Grundzuge einer pollenanalytischen Gliederung des Türkischen Jungtertiärs : Beih. JeoL Jb., 113,46 s.

  • Benda, L, ve Meulenkamp, J.E., 1979, Biostratigraphic correlations in the Eastern Mediterranean Neogene 5, calibration of sporomorf associations, marine microfossil and mammal zones, marine and continental stages and the radiometric scale : Ann, GeoL Pays, Helen,, Tome hors série, l, 61, 70.

  • Benda, L„ Meulenkamp, J.E. ve Schmidt, R,R,, 1982, Biostratigraphic 6, correlation between sporomorph, marine microfossil anh mammal associations from some Miocene sections of the Ionian Islands and Crete (Greece) : Newsl. Stratigr., 11, 2, 83-93,

  • Benda, L., Meulenkamp, J.E, ve Zacharîasse, W.J., 1974, Biostratigraphic correlations in the Eastern Mediterranean Neogene, 1. correlation between planctonic foraminiferal uvigerinid, sporomhorphal and mammal zonations of the Cretan and Italian Neogene: Newsl. Stratigr,, 3, 3, 205-217

  • Brelie, G, vonder, 1954, Anadolu linyitlerinin tetkiki hakkında rapor : Maden Tetkik Arama Enst. Rap,, 2548 (yayınlanmamış)

  • Brelie, G., 1958, Ankara vilayetine bağlı Kayı»Bucuk linyit kömürü zuhurunun yaş durumu hakkında palinolojik tetkikler : Maden Tetkik Arama Enst,, 50, 30-35,

  • Brinkmann, K., Feist, IL, Marr, W.U., Nickel; E., Schlimm, W. ve Walter, H.R., 1970, Soma dağlarının jeolojisi : Maden Tetkik Arama Enst,, 74, 41-57.

  • Gökçen, N., 1978, Kale-Yemşehîr (Denizli) ile Göktepe, Kavaklıdere ve Yatağan (Muğla) bölgeleri Neojen istifinin stratigrafik ve paleontolojik incelemesi : Doçentlik Tezi, 176 s,

  • Nakoman, E, 1966 a, Contribution à Fétude palynoïogique des formations, tertiaris du bassin de Tharee. I. Etude qualitative : Ann, Soc, ĞeoL Nord. 86, 65-107

  • Nakoman, E,, 1966 b, Analyse sporopollinique des lignites Eocenes de Sorgun (Yozgat-Turquie) : Bull. Miner, Res, Explor. Xnst, Turkey, 67, 68-88/

  • Nakoman, E., 1967 a. Güneybatı Anadolu`nun Tersiyer niikroflorasinda rastlanan bazı yeni formlar : Maden Tetkik Arama Enst, 68, 27-38.

  • Nakoman, E., 1967 b Karhova-Halifan linyitlerinin sporopollmik etüdleri : Türkiye Jeolf Kur. Bült, XI, 1-2, 68-90.

  • Nakoman, E., 1967 c. Microflore des dépôts tertiaires du Sud-Quest de FAnatolie : Pollen Spores, IV, 1, 121-142.

  • Nakoman, E., 1968 a, Contribution à l`étude de la microflore thertiarie des lignites de Seyitömer (Turquie) : Pollen Spores, 10, 3, 521« 556

  • Nakoman, E., 1968 b, Ağaçlı linyitlerinin mikroflorasmm etüdü : TürMye JeoL Kur. Bült, XI, 1-2, 51^57.

  • Sıckenberg, O., 1975, Die Gliederung des höheren Jungtertiärs und Altquartärs in der Türkei nach Vertebraten und ihre Bedeutung für die internationale Neogen-Stratigraphie : GeoL Jb., 15, 109416.

  • Thomson, F/W,, ve Pflug, H.D., 1953, Pollen und Sporen des Mitteleuropäischen Tertiärs : Palaeonthographica, Abt. B 94, 119-130,

  • Yağmurlu, F., 1982, Kömürleşme alanlarının ortamsai özellikleri ve kömür aramalarmdaki Önemi : EU. YerbiL Fak, Genel Jeol. Bölümü Araş. Uygu. ve Çev. Yayınları, 6.

  • Yağmurlu, F., 1983 a, Kömür oluşumunun fiziksel ve kimyasal koşulları : Yer Yuvarı İnsan Derg., 8, 2, 1348

  • Yağmurlu, F., 1983 b, Akhisar doğusu Neojen topluluğunun jeolojisi ve kömür potansiyeli : Doktora Tezi, Dokuz Eylül Üni. Fen Bilimleri Enst,, 217 s.

  • İri Bentik Foraminifer (Lepidocyclina Gigas Cushman`ın, Burdigaliyen) Bulanık (Muş), Kadirli (Adana) ve Andırı (K. Maraş) Yöresinde Sistematik Tanımı ve Paleoekolojisi
    Mehmet Sakinç
    PDF Olarak Görüntüle

    Öz: Bu çalışma, Lepidocyclinidae (Foraminifera) familyasının bilinen en iri formu olan, Orta Amerika kökenli Lepidoeyclina gigas Cushmanm Türkiye`de sistematik tanımını, biyostratigrafik konumunu ve paleoekolojisini amaçlamaktadır. Muş-Bulanık (Mollababa köy.) Kadirli (Adana) ve Andırın (K. Maraş) yörelerinde bulunan bu türe ait örneklerin yaklaşık 5 cm çapında seleli iri kavkıları vardır. Kavkı yüzeyi beşgen şekilli lateral loca izleri ile kaplıdır. İlk loca mikrosferiktir. Neanik locaları hekzagonal-ark tipindedir, Aksiyal kesitte zayıf piliye oluşumları ve çok sıralı intizamsız lateral loca dizileri görülmektedir. Bu bölgelerde Alt Miyosen (Burdigaliyen) de L. (Eulepidina) bridge! Cole, L, (Msphrolepldina verbeeki (New-Holl), Miogypsinoides dehaarti Van der Vlerk, M, grandipustulus Cole gibi bentik foraminiferler ile birlikte bulunan, bu türün Orta Amerika`daki stratigrafik düzeyi Orta-Üst Oligosen, Somali (D,Afrika) de Üst Oligosen-Alt Miyosen`dir. L, gigas Cushman m bulunduğu çökel kayalarda bu formun yanında genellikle Miogypsinîdae, Lepidocyclinidae, Nummulitidae, Alveolinidae ve Peneroplidae gibi familyaların cins ve türleri ile Coelenterata (hermatip), Pelecypoda, Gastropoda, Ëchînode rmata ve kırmızı alglere ait formların oluşturduğu bentik organizma topluluğu görülmektedir, Bu fauna Coelenterata (hermatip) ve kırmızı alglere göre Burdigaliyen (Alt Miyosen) in tropîkal-subtropikal denizlerinin resif al ortamlarında yaşamlarım sürdürmüştür. 

  • foraminifer

  • kırmızı alg

  • Andırın

  • Adana

  • Muş

  • Ager, D,V, 1963, Principles of paleoecology : Me Graw -Hill book company, U.S.A., 309 s.

  • Cole, W,S„ 1952, Eocene and Oligocène larger foraminifera from the Panama Canal zone and vicinity : U.S, GeoL Survey prof, paper, 244, 1-38.

  • Cushman, J,A,, 1919, Fossil foraminifera from the West Indies : Carnegie Inst. Washington, 291, 23-71.

  • Cushman, J.A., 1920, The American species of Orthopharagmina and Lepidocyclina : U.S. GeoL Survey prof, paper, 125-D, 39-108#

  • Fampal, S., 1984, Doğu Toroslar KadirlMCozan (Adana), Çokak (K. Maraş) arasındaki bölgenin jeolojisi ; Selçuk Üniv. (Doktora tezi)

  • Sakınç, M,, 1982, Mollababa-Uruman (Muş ili) yöresinin jeolojisi, biyostratigrafisi ve paleontolojisi ; 1st. Yerbilimleri, 3, 1-2,

  • Silvestri, A., 1937, Foraminiferi delF Oligocène dell Miocene della Somalia : Paleontogr. Italica, Siena, 32, 45-264.

  • Vauglıan, T.W,, 1924, American and European Tertiary larger foraminifera : Bull. GeoL Am. 35, 795- 822,

  • Vaughan, T.W„ 1926, Species of Lepidocyclina and Carpenteria from the Cayman Islands and their geological significance : GeoL Soc, London, Quart, Jour, 8, 388-400

  • Vaughan, T.W., 1928, Large arenaceus and Orbitoididae foraminifer : Jour. PaL 1, 277-298,

  • Wray, J,L,, 1977, Calcareous algae : Elsevier scient, publishing company, Amsterdam, 180 s.

  • Yeni Bir Mineral, Trabzonit, Ca4, Si3 O10 2H2O
    Halil Sarp Georges Burri
    PDF Olarak Görüntüle

    Öz: İdeal formülü Ca4 Si3 O10 2Bfi olan Trabzonit, Varda yaylasının kuzey batısındaki (Ikizdere-Rize), skarnlar içerisinde bulunmaktadır. Bu skarnlar, Kretase yaşlı volkanik ve sedimanter kayaçların granitik intruzyonla pişmesi ile meydana gelmiştir. Trabzonit ile beraber bulunan mineraller; spurrit, rüştümit, perovskit, kalsit, vezuviyanit, tobermorit, granat, döfernit, killalait, hillebrandit ve molibdenittir: 0.1-02 mm büyüklüğündeki allotrİornorf-hipidyö morf kristaller beyaz, renksiz, camsı ve şeffaftır. Mineralin küçük olması yüzünden sertliği ölçülememiş tir. Elektron mikroprob ile tayin edilen kimyasal analizi; CaO 50,20, MgO 0.13, MnO 0.04, N% O 0J0, Al2 O3 0.05; SiO2 40.38, H3 O 7.00 (ağırlık kaybı ile),yekûn % 98,10 dur. Kristal sistemi ilksel monoklinik olup atomik strüktürü V2t ; P2x/m kristal simetri gurubuna girer. Kristal kafes birim uzunlukları a0 = 6.895(2), bô ==20.640(3), co = 6.920(2) A° ve 0 = 98%Z = 4 tür. Kristal kafes birim uzunlukları ile hesaplanan a0 : bo : co oranı 0.3341 : t : 0.3353 dur. Kuvvetli XRay diagram çizgileri (dAö CuKa radyasyon, I, hkl) : 5.71 (35) (021, 120), 3.442 (60) (060,002), 3,062 {100)(032,230), 2,912(30) (102,201), 2.851(50) (042,240), 2.635 (50) (052,250) ve 2.585 (90) (212,080) dır. Ölçülen yoğunluk 2.9, hesaplanan yoğunluk 3,08 g/cm3 dür. Optik özellikleri : 589 nm ışık için iki eksenli (+), 2V (ölç) = 55(±5°), 2V (hesap.) = 60°, a = L632 (=fc 0.002), Ş = L634 (± 0,002), Y =. 1.640 (±0.002), Dispersiyon kırmızı > mavi zayıf* Kristallografik ve optik yönlenme: XAc ca 8°, y = b, Z = a,Trabzonit yeni minerali Trabzon vilâyeti şeraüne adlandırılmıştır.

  • granat

  • Kristal sistemi

  • Trabzonit

  • yeni mineral

  • Mandarino, JA, 1981, The Gladstone-Dale relationship, Part IV, The compatibility concept and its application: Can. Miner, 19, 441450.

  • Nawaz, R., 1974, Killalaite, a new mineral from Co. Sligo, Ireland: Min., Mag., 39, 544-548,

  • Sarp, H., J. Deferne et Sarmalı, E., 1982-A, Métamorphisme polythermal de Güneyce4kizdere (Pontides orientales, Turquie) et quelques précisions sur les conditions de formation de la defernite : Arch. Se, Genève, Fasc. 3, 35,279-288,

  • Sarp, H,, J. Deferne et Sarman, E„ 1982-B, Seconde occurence de Killalaite dans un skarn delà région de Güneyce-lkizdere (Pontides orientales, Turquie) : Arch, Sa, Genève, Fasc, 3, 35, 275-278,

  • Taner, M.F., 1976, Etude géologue et pétrographique de la région de Güneyce-îkizdere, située au S de Rize (Pontides orientales, Turquie) : Thèse no 1788, Genève.

  • Karabük-Safranbolu Tersiyer Havzası Kuzey Kenarının Stratigrafisi ve Niteliği
    Ali Koçyiğit
    PDF Olarak Görüntüle

    Öz: Güneybatıda Bolu`dan kuzeydoğuda Kastamonu`ya değin uzanan, Eosen ve Eosen sonrası yaşlı kayalarla doldurulmuş, KD-GB gidişli, ve yaklaşık huni biçimli saha Karabük-Safranbolu Tersiyer havzası olarak adlanmıştır. Havzanın kuzey ve güney kenarları, özellikle havzanın güneybatı kesiminde tektonik niteliklidir ve bu nedenle havzanın güneybatı kesimi çok daha dardır. Havzanın kuzeybatı kenarı bindirme fayı, devrik kıvrım ve açılı uyumsuzluk gibi değişik nitelikler sunar*Karabük dolayında, havza içinde yüzeyleyen kayalar Alt Lütesiyen yaşlı sığ denizel tortullar ve akarsu ortamında oluşmuş karasal tortullardır. Bunlar altı formasyon ve dört üyeye ayırtlamış ayrı ayrı adlanmış tır, Karabük-Safranbolu Tersiyer havzasının bugünkü biçimi Üst Lütesiyen sonunda oluşmuş olup, bir dağarası havza niteliğindedir ve Üst Pliyosen`den beri en az iki kez yükselmiştir.

  • bindirme fayı

  • denizel tortul

  • stratigrafi

  • Kastamonu

  • Blumenthal, M.M., 1948, Bolu civarı ile Aşağı Kızılırmak Mecrası arasındaki Kuzey Anadolu Silsilelerinin jeolojisi : Maden Tetkik ve Arama Enst,, Seri B, No. 13, 265 s.

  • Canik, B., 1977, Bolu sıcak su kaynaklarının hidrojeoloji incelemesi : Doçentlik tezi, A.Ü. Fen Fak., 65 s. (Yayımlanmamış),

  • Gedik, A. ve Korkmaz, S*, 1984, Sinop havzasının jeolojisi ve petrol olanakları : Maden Tetkik ve Arama Genel Müdürlüğü, Genel arşiv, Rap. No. 40230, 78 s, (Yayımlanmamış).

  • Kaya, O. ve Dizer, A., 1982, Bolu kuzeyi Üst Kretase ve Paleojen kayalarının stratigrafi ve yapısı: Maden Tetkik ve Arama EnstL Derg., 97/98, 57-77.

  • Ketin, t, ve Gümüş, A., 1963, Sinop-Ayancık arasında III. bölgeye dahil sahaların jeolojisi: Türkiye Petrolleri Anonim Ortaklığı, Rap. No. 28S.

  • Lahn, E,, 1939, Karabük civarındaki kalker zuhuratının jeolojik etüdüne ait rapor: Maden Tetkik ve Arama Genel Müdürlüğü, Data Bank, Rap* No. 830, 11 s.

  • Öztürk, A, inan S, ve Tutkun, S.Z. 1984, Abant-Yenîçağa (Bolu) yöresinin stratigrafisi: C, ÜnL, Müh. Fak. Derg., Seri A, 1, 148.

  • Pekmezciler, S,, 1937, Karabük Demir-Çelik Fabrikası için tetkik edilen Ballıkısık ve Panayırtepe kalkerlerine ait jeolojik etüd raporu: Maden Tetkik ve Arama Genel Müdürlüğü, Data Bank, Rap. No, 565, 31 s.

  • Saner, S,, 1980, Mudurnu-Göynük havzasının Jura ve Sonrası çekelim nitelikleriyle paleocoğrafya yorumlaması : Türkiye Jeo. Kur. Bült, 23, 39 -52.

  • Sezen, T, E, 1983, Pazarköy (Bolu NE) yöresinin jeolojik incelemesi : Hacettepe Univ., Jeoloji Mülı. Böl, Yüksek Müh, Tezi, 143 s* (Yayımlanmamış),

  • Uysal, H,, 1959, Bolu-Merkeşler bölgesinin jeolojisi ve linyit imkanları : Maden Tetkik ve Arama Enst, Derg,, 52,107-115,

  • Zaralıoğlu, M., 1969, Jeolojik etüd raporu : İmar ve İskan Bakanlığı Afet işleri Genel Müdürlüğü Jeolojik Etüd Daire Başkanlığı, 8 s.

  • Orta Karadeniz Bölgesindeki Pliyosen Yaşlı Canik Volkanitlerinin Mineralojik-Petrografik ve Jeokimyasal İncelenmesi:
    Mehmet Nuri Terzioğlu
    PDF Olarak Görüntüle

    Öz: Canik volkanitleri genellikle bazaltik yer yer ise andezitik türde kayaçlardan oluşmuştur. Bazaltik kısımları plajiyoklaz, piroksen ve olivin fenokristalleri ile plajiyoklaz, olivin, piroksen, opak mineral mikrolitleri ve volkanik camdan ibaret bir hamurdan; andezitik kısımları ise, küçük plajiyoklaz ve piroksen fenokristalleri ile plajiyoklaz, piroksen ve opak mineral mikrolitlerinden ibaret bir hamur maddesinden oluşmuştur. Bu volkanitlerin bazaltik kısımlarından alınan örnekler, toplam alkali silis içeriklerine göre subalkalen karakter; A12O3 ve normatif plajiyoklaz bileşimlerine göre toleyitik seri karakteri; Fx ve F2 majör element ayırtman fonksiyonlarına göre kirlenmiş (kontamine) magnatik bir karakter ve % değerlerine göre de sialik kökene işaret eden karmaşık bîr petrokimyasal özellik göstermektedir. Uyumsuz ve iz element kimyası ise (özellikle K, Ti, Rb, Sr, Zr, Y, Nb içerikleri ile Ti/Y, Zr/Y,Y/Nb ve K/Rb oran değerleri) volkanitlerin Kıtasal toleyitik bazaltlara benzerlik gösterdiğini ve kabuksal bulaşma ve magmatik ayrımlaşma süreçlerinden geçtiğini göstermektedir. Bu petrokimyasal veriler ışığında Canik volkanitlerinin sıkışma tektoniğinin etkisi altında kıtasal plaka içinde gelişen alt kabuk tabakalanması (Und erplating) olap ile ilişkili olduğu ve üst mantonun kısmi ergimesi sonucu oluşan pikritik ana magmanın bir dizi siller halinde kabuk-manto sınırının üst seviyelerine sokulum yaparak ayrımlaşması sonucu oluşan gabroyik bir magmadan kaynaklandıkları düşünülebilir. 

  • piroksen

  • plajiyoklaz

  • Canik volkanitleri

  • majör element

  • Ağralı, B. 1967, Ordu ili GÖlköy-Aybastı arasındaki sahada yapılan 1: 25,000 ölçekli love ve bölgedeki kömür zuhurlanmn incelenmesi hakkında rapor: M.TA- Enst, Derleme Rap., 4262, Ankara, (Yayımlanmamış),

  • Alptekin, Ö,, 1973, Focal mechanisms of earthquakes in Western Turkey and their tectonic implications: Ph* thesis, New Mexico Institute of Mining and Technology U.S.A. (Yayımlanmamış).

  • Baş, H,, 1979, Petrologische und geochemİsche Untersuchungen an subrezenten Volkanİten der nordanatolisehen Strörungszone (Abschnitt : Erzincan * Niksar), Türkei : Diss. Univ. Hamburg, 116 p,

  • Bertrand, H„ ve Prioton, J.M., 1975, Le magmatisme triasico-liasique du Maroc et de la côte orientale de l`Amérique du Nord : 3 Reunion ann. Sei* Terre, 37, Montpellier,

  • Blumental, M, M., 1945, Die Kelkit JMslokation und ihre tektonische Rolle : M.T.A, Enst. Dergisi, 2-34, 372-3S6, Ankara.

  • Bradley, J„ 1965, The intrusion of major dolerite sills : Trans, R. Soe, New Zealand,, 3, 27-55,

  • Cox, K.G., ve Horaung, G,, 1966, The petrology of the Karroo basalts of Basutoland: Amer. Mineral, 51, 1414-1432.

  • Cox, K.G., Mae Donald, R., ve Hornung, G., 1967, Geochemical and pétrographie provinces in the Karroo basalts of southern Africa: Amer. Mineral., 52, 1451-1474.

  • Cox, K. G,, 1980, A model for floodbasalt volcanism: J, Petrology, 21,629-650.

  • Dewey, J, F,, ve Bird, J, M*, 1970, Mountain belts and the new global tectonics; J, Geophys. Res., 75, 2625-2647.

  • Dewey, J, F., Pitman, W. C, Ryan, W.B.F., ve Bonnin, J., 1973, Plate tectonics and the evolution of the Alpin system : Geol. Sac. America Bull, 84, 3137-3180.

  • Eren töz, C, 1950, Türkiye Jeoloji Haritası, 1 : 100,000 ölçekli Reşadiye 44-2 paftası : M.T.A. Enst. Dergisi, Ankara, (Yayımlanmamış)

  • Erler, A., 1975, Ağızlar (Gölköy-Ordu) Kurşun-Çinko zuhurunun jeolojisi ; Türkiye Jeol. Kur. Bull., 18, 139442.

  • Floyd, P.A., ve Winchester, J,A„ 1975, Magma type and tectonic setting discrimination using immobile elements : Earth Planet, Sei. Lett., 27,211-218,

  • Gast, P. W., 1968, Trace element fractionation and the origin of tholeiitic and alkaline magma types : Geochim, Cosmoshim. Acta, 32, 1757 - 2086.

  • Gedikoğlu, A., 1970, Etude géologique de la region de Gölköy (Province D` Ordu-Turquie) : These de doctorat, Grenoble (Yayımlanmamış), 105 p.

  • Gill, J, B., 1981, Orogenic andésites and plate tectonics: Springer-Verlag, Berlin, Heidelberg, New York, 390 p.

  • Gottini, V., 1968, The TiO2 frequency in volcanic rocks : Geol, Rundsch,, 57, 920 - 935.

  • Göksu, E., 1960, 1: 500.000 ölçekli Türkiye Jeoloji Haritası, Samsun paftası açıklaması: M.T.A, Enst. Dergisi, Ankara, 78 s.

  • Green, D.H., ve Ringwood, A.E., 1969, The origin basalt magma, In Hart, J„ (Ed.), 1969, The Earth`s crust and Upper Mantle : Pembroke, 489495.

  • Gunn, B,M,, 1962, Differentiation in Ferrar Dolerites, Antarctica : New Zealand Jour, Geol. Geophys., 5, 820-863.

  • Gunn, B.M., 1966, Modal and element variation in Antarctic tholeiites : Geochim. Cosmochim, Acta, 30, 881-920,

  • Hamilton, W., 1963, Petrology of rhyolite and basalt, northwestern Yellowstone plateau : U.S. Geol., Survey prof, paper, 475-e, 78-81.

  • Holm, P.E., 1982, Non-Recognition of continental tholeiites using the Ti-Y-Zr diagram: Contr. Min. Petr., 79, 308-310,

  • Hyndman, D.W., 1972, Petrology of igneous and me» tamorphic rocks : Me Grav Hill, Edit, New York. 530 p.

  • Irvine, T.N., ve Baragar, W., 1971, A guide to the chemical classification of the common volcanic rocks : Can, J. Earth Sei., 8, 523-548.

  • Jakes, P., ve White, AJ.R., 1971, Composition of Island arcs continental growth : Earth Planet. Sei. Lett., 12, 224-230.

  • Ketin, I., 1969, Kuzey Anadolu Fayı hakkında : M.T.A, Enst, Dergisi, No. 72, s. 1, Ankara

  • Ketin, I., 1977, Genel Jeoloji, Cilt L Yerbilimlerine giriş: tT.Ü . Kütüphanesi, Sayı 1096, îstanbul, 597 s,

  • Kronberg, P4 1969, Doğu Karadeniz dağlarının (Kuzeydoğu Türkiye) tektoniği üzerine fotojeolojik veriler : M.TJL Enst. Dergisi, 74. 57-65, Ankara.

  • Kyle, P. R,, 1980, Development of heterogeneities in thi subcontinental mantle; Evidence from the Ferrar Group, Antarctica : Contr. Min. Petr., 73, 89404

  • Le Roex, A.P., ve Reid, D.L., 1978, Geochemistry of Karroo dolerite sills : Min. Petr, 66, 361-366,

  • Mac Donald, G.A., ve Katsura, T,, 1964, Chemical composition of Hawaiian Lavas : J. Petrogy, 5,82433,

  • Manşon, V., 1967, Geochemistry of basaltic rocks: Major elements : in Hess, H. H., and Poldervaart, Ae (Ed.), 1967, Basalts, 1, Interscience, Mew York, 215-269.

  • Me Dougal, L, 1976, Geochemistry and origin of basalt of the Columbia River Group, Oregon and Washington: Geol, Soc. Ameriea Bull, 87, 777-792.

  • Me Kenzie, DJP,, 1970, Plate tectonics of the Mediterranean region : Nature, 226, 239-249,

  • Me Kenzie, D.P., 1972, Active tectonics of Mediterranean region: Geophys,, 30, 109-189.

  • Miyashiro, A., 3975, Volcanic rock series and tectonic setting, In Donath, F. A., StehM, R G., (Eds.), 1975 : Annual review of earth and Planetary science lett, 3, 251-269.

  • öztürk, A., 1980, Ladik-Destek yöresinin tektoniği : Türkiye Jeol, Kur. Bull, 23, 1, 31-38.

  • Pearce, J, A,, 1976, Statistical analysis of major element pattern in basalts: J, Petrologyh, 17, 15-43.

  • Pearce, J.A., ve Cann, J,R,, 1973, Tectonic setting of basic volcanic rocks determined using trace element analysis: Earth Planet, Sei. Lett,, 19, 290-300,

  • Pearce, J.A,, ve Gale, GH., 1977, Indentification of ore deposition environnent from trace element geochemistry of associated igneous host rocks : GeoL Socu London PubL, 7, 14-24

  • Pearce, J.A. ve Norry, M,L, 1979, Petrogenetic implications of Ti, Zr, Y and Nb variations in volcanic rocks : Contr. Min, Petr., 69,3347

  • Prinz, M,, 1968, Geochemistry of basaltic rocks: trace elements : In Hess, H.H., ve Polvervaart, A (Ed,), 1968, Basalts, 1, Interscience, New York, 271-323.

  • Puffer, J.H., ve Lechler, P., 1980, Geochemical cross section through the Watchung basalts of New Jersey : GeoL Soc, America Bull, 91, 740.

  • Richardson, S. H,, 1979, Chemical variation induced by flow differentiation in an extensive Karroo dolerite sheet, southern Namibia : Geoo him, Cosmochim. Acta, 43, 1433-1441.

  • Roberts, J.L., 1970, The intrusion of magma into brittle rocks, In NewalL G., and Rast N. (Ed.), 1970, Mechaniscsms of igneous intrusion: GeoL J. special Issue,, 2, 287-338.

  • Roger, N.W., 1977, Granulite xenoliths from Lesotho kimberlites and the lower continental crust: Nature, 270, 681-684.

  • Ruegg, N.R., ve Dutra, C.V., 1970, Variation in the content of some trace elements in basaltic rocks from the Parana basin: Anais do XXIV Congr Bras GeoL Soc. Bras GeoL, 219-226.

  • Ruegg, M.R., 1976, Characteristicas de distribuicao e teor de elementos tracos dosados em rochas basalticas da bacia do Parana: Naturalia, 2, 2345.

  • Schilling, JG., ve Winchester, J., 1969, Rare earth contribution to the origin of Hawaiian Lavas : Contr, Min. Petr., 23, 27-37,

  • Seymen, Î., 1975, Kelkit vadisi kesiminde Kuzey Anadolu Fay Zonunun tektonik özelliği: İ.T.Ü, Maden Fakültesi, istanbul, 192 s.

  • Smith, R.C.L, Rose, A.W., ve Lanning, R.M., 1975, Geology and geochemistry of Triassic diabase in Pennsylvania : GeoL Soc, America Bull,, 86, 943-955.

  • Sukheswala, R.N., ve Poldervaart, A., 1958, Deccan Basalts of the Bombay area, India: GeoL Soc. America BulL, 69,1475-1494

  • Şengör, A.M.C., ve Yılmaz, Y., 1981, Tethyan evolution of Turkey, A plate tectonic approach: Tectonophysics, 75, 181-241,

  • Taylor, S.R., 1969, Trace element chemistry of andésites and associated calcalkaline rocks. Proceedings of the Andésite Conference: Oregon Dept. GeoL Mineral. Ind. BulL, 65, 43-63.

  • Taylor, S.R., ve White, A.J.R., 1969, Trace element abundances in Andésites : Bull. Volcanologique, 29, 172494.

  • Taylor, S.R., ve McLennan, S.M,, 1979, In discussion on «Chemistry» thermal gradients and evolution of the lower continental crust/ by Tarney, J., and Windley, B.R: J, GeoL Soc. London., 497-500.

  • Tchihatcheff, P. de., 1869, Asie Mineure : Geologie II.Paris.

  • Terlemez, I. ve Yılmaz, A„ 1980, Ünye-Ordu-Koyulhisar-Reşadiye arasında kalan yörenin stratigrafisi: Türkiye JeoL Kur, BulL, 23 (2), 179 - 191.

  • Terzioğlu, M.N., 1983, Reşadiye-Aybastı-GÖlköy-Mesudiye-Koyulhisar ilçeleri arasındaki sahada yer alan Eosen volkâiıitlerinin petrolojik-petrokimyasal özelliklerinin incelenmesi: Türkiye Bilimsel ve Teknik Araştırma Kurumu, Temel Bilimler Araştırma Grubu, Proje No: TBAG-137, (Yayımlanmamış), 223 s.

  • Terzioğlu, M. N., 1984, Ordu güneyindeki Eosen yaşlı Bayırköy volkanitlerinin jeokimyası ve petrolojisi: Cum, Üniv, Müh. Fak, Dergisi, Seri A-Yerbilimleri, 1, 43-59, Sivas,

  • Terzioğlu, M,N„ 1985 a, Reşadiye (Tokat) kuzeyindeki Eosen yaşlı Hasanşeyh platobazaltmm mineralojik - petrografik ve jeokimyasal incelenmesi: Cum. Univ. Müh, Fak, Dergisi, Seri A - Yerbilimleri, 2, 105-134, Sivas.

  • Terzioğlu, M.N., 1985 b, Reşadiye (Tokat) kuzeybatısındaki Hasandede andezitinin mineralojikpetrografik ve jeokimyasal incelenmesi: Cum. Üniv* Müh. Fak, Dergisi, Seri A - Yerbilimleri, 2, 135-149, Sivas.

  • Terzioğlu, M.N., 1985 c, Mesudiye (Ordu) batısındaki Üst Miyosen yaşlı Kuyucak bazaltının petrolojisi ve kökensel yorumu : Yerbilimleri, 12, (Baskıda).

  • Terzioğlu, M.N., 1986, Reşadiye - Aybastı - Gölköy - Mesudiye ve Koyulhisar arasında yayılım gösteren Tersiyer - Kuvaterner yaşlı volkanitlerin litostratigrafik özellikleri: Cum, Üniv, Müh, Fak, Dergisi, Seri A-Yerbilimleri, 3 (Baskıda).

  • Tokay, M., 1973, Kuzey Anadolu Fay Zonu`nun Gerede ile İlgaz arasındaki kısmında jeolojik gözlemler : Kuzey Anadolu Fayı ve Deprem Kuşağı Simpozyumu, 12-29, Ankara

  • Torun, A.F,, Yılmaz, O., ve Batum, I., 1978, Pet rokimyasal işlem programı : Hacettepe Üniversitesi Bilgi İşlem Merkezi, Ankara,

  • Vallance, T.G., 1974, Spilitic degradation of a tholeiitic basalt : J, Petrology, 15, 79 - 96,

  • Vail, J.R., Hornung, G., ve Cox, K. G„ 1969, Karroo basalts of the Tuli Syncline, Rhodesia: Bull. Volcanologique, 33, 398 - 418,

  • Weigand, P.W,, ve Ragland, P.C., 1970, Geochemistry of Mesozoic dolerites dykes from eastern North America : Contr. Min, Petr., 39, 195 - 214,

  • Yılmaz, Y,, Tüysüz, O., Gözübol, AM., ve Yiğitbaş, E., 1981, Abant (Bolu) - Dokurcun (Sakarya) arasındaki Kuzey Anadolu Fay Zonu`nun kuzey ve güneyinde kalan tektonik birliklerin jeolojik evrimi : Yerbilimleri 1, 239-261, İstanbul,

  • SAYI TAM DOSYASI
    PDF Olarak Görüntüle