Türkiye Jeoloji Bülteni
  • Anasayfa
  • 1978 AĞUSTOS Cilt 21 Sayı 2
Türkiye Jeoloji Bülteni

Türkiye Jeoloji Bülteni

1978 AĞUSTOS Cilt 21 Sayı 2
KAPAK
PDF Olarak Görüntüle
KÜNYE
PDF Olarak Görüntüle
İÇİNDEKİLER
PDF Olarak Görüntüle
Güneydoğu Türkiye`de Sina Formasyonu Alt Üyesi ve Besni Formasyonunun Fauna Özellikleri
İbrahim Engin Meriç
PDF Olarak Görüntüle

Öz: Güneydoğu Türkiye`de, V-VT. Bölgelerde izlenen Sinan Formasyonu Alt Üyesi ve Antak Formasyonu içindekikireçtaşı merceklerinin mikrofaunal özellikleri, şimdiye kadar ka,bul edildiği gibi, VI. Bölgedeki Besni Formasyonunu`nun mikrofaunası ile eşdeğer olmayıp, Sinan Formasyonu Alt Üyesi ile Antak Formasyonu içindeki kireçtaşı mercekleri (Üst Mestriştiyen`in Altı), Besni Formasyonu`ndan (Üst Mestriştiyen`in Üstü) daha yaşlıdır.

  • kireçtaşı merceği

  • Sinan Formasyonu

  • Besni Formasyonu

  • mikrofauna

  • Bolgi, T., 1964, Adıyaman sahalarının Jeolojik etüdü. TPAO Ar§ivi, No. 325

  • Keskin, C, 1972 Adıyaman sahası Kretase öncesi stratigrafisi. TPAO Argivi, no. 759.

  • Meriç, E., 1064 Etude ge1064 Etude geologique et paleontologique de la region entre Kâhta et Memrut dağ. Rev. Fac. Sci. Univ. 1st., serie B, tome 30, fasc. 1-2 pp. 55-107, pl. 1-20

  • Meriç, E.,1967, Sur quelques Loftusiidae et Orbitoididae de la Turquie. Rev. Fac. Sci. Univ. 1st., sSrie B, tome 32, fasc. 1-2, pp. 1-58, pl. 1-36.

  • Meriç, E.,1974, Sur la presence du genre Cyclopsinella dans les counches du Maestrichtien supe

  • Meriç, E.,1975, Loftusiidae familyasının Türkiye`deki coğrafi dağılımı. TBTAK V. Bilim Kongresi Matematik, Fizik ve Biyolojik Bilimler Araştırma Gurubu tebliğlerinden.

  • Meriç, E. ve Deuries, A., 1966, Note sur les affleurements Maestrichtiens de la region Kâhta (Turquie). Travaux de l`Institut de Geologie et d`Anthropologie Prehistorique de la Faculte des Sciences de Poitiers, tome VII, pp. 1-15.

  • Sungurlu, O., 1973, Gölbaşı - Gerger arasının jeolojisi. TPAO Arşivi, no. 802.

  • Sungurlu O., 1974, VI. Bölge kuzey sahalarının jeolojisi. Türkiye İkinci Petrol Kongresi Tebliğlerinden, pp. 85-107

  • Tuna, D., 1973, VI. Bölge litostratigrafi birimleri adlamasınm açıklayıcı raporu. TPAO Yayınları, Ankara.

    • Uşak Yöresindeki Neojen Havzalarının Jeolojisi
    Tuncay Ercan Ali Dinçel Sait Metin Ahmet Türkecan Erdoğdu Günay
    PDF Olarak Görüntüle

    Öz: Uşak yöresinde Tersiyer ve Kuvaterner yaşlı karasal çökeller ve volkanik ürünler geniş olanlarda yüzeylemektedır. Erek, bölgenin ayrıntılı Neojen stratigrafisini ve karasal havzaların fasiyes ve paleoeoğrafyasmı ortaya koymaktatır. Temel, Paleozoyik yaşlı Menderes Masifi metamorfitler idir. Bu metamofitlerde üç ana birim ayırtlanmıştır. Güney köyü formasyonunun granitik gnaysları ile gözlü gnays ve şistlerden oluşan Eşme formasyonu yanal geçişlidirler.Üzerlerinde Musadağı mermerleri bulunur. Mesozoyik birimleri, Kızıleasöğüt formasyonunun (Jura) dolomitik kireçtaşları ve yerleşme yaşı Üst Kretase olan Vezirler melanjıdır. Neojen, bir alüvyon yelpazesi olarak çökelmiş olan Kürt köyü formasyonu (Alt Miyosen) ile başlar. Üste gelen Yeniköy formasyonu (Orta-Üst Miyosen) 800 m. kalınlığı aşkın olup bir akarsu ortamında çökelmiştir. Dikendere volkanitlerinin yaşı Orta Miyosendir. Yeniköy formasyonu üzerinde uyumlu olarak 50-60 m. kalınlıkta, gölsel ortamda oluşan Küçükderbent formasyonu (Üst Miyosen) çökelleri yeralır. Miyosen, çeşitli lavlardan olşuşan Karaboldere volkanitleriyle sona erer. Ahmetler formasyonu (Alt Pliyosen)üç üyeye ayırtlanmıştır: a) Merdivenlikuyu üyesi; yamaç molozudur, b) Balçıklıdere üyesi; En çok 200 m. kalınlıktave bir akarsu ortamının temsilcisidir, c) Gedikler üyesi; akarsu ortam özelliklerinin bitip gölsel ortamın başladığınıbelirler. Ahmetler formasyonu Alt-Orta Pliyosen yaşlı Bey dağı volkanitlerinden gereç almıştır. Daha üstte 250 m kalınlıktaki Ulubey formasyonunu oluşturan bol fosilli gölsel kireçtaşları bulunur. Bunların üzerinde Üst Pliyosen yaşlıPayamtepe volkanitleri yer alır. 200 m kalınlıktaki Asartepe formasyonu (Alt Kuvaterner) akarsu ortamı ıralar. Kula volkanitleri ise Üst Kuvaterner yaşlıdır.

  • Neojen

  • gnays

  • volkanit

  • Uşak

  • Akarsu, L, 1969, Ege Bölgesinin (Babadağ ve civarı) jeolojisi: Türkiye Jeol. Kur. Bült, C: XII, S: 1-2, 1-10

  • Akkuş, M.F., 1962, Kütahya - Gediz arasındaki sahanın jeolojisi: Maden Tetkik Arama Enst. Derg., 58, 21-31.

  • Arda, T.ı, 1969, Banaz ve Akhisar civarındaki bor tuzu ruhsat saha larında yapılan genel prospeksiyon raporu: Maden Tetkik Arama Enst., derleme, rap. No: 4276, yayımlanmamış.

  • Ayan, M., 1973, Gördes migmatitleri: Maden Tetkik Arama Enst., Derg., 81, 132-154.

  • Ayışkan, Ö., 1971, Uşak-Gür e Fakıllı yatağı uranyum cevherinin zen ginleştirme etüdleri: Maden Tetkik Arama Enst., derleme, Bap. No: 4905, yayımlanmamış.

  • Borsi, Ferrara, Innocenti ve Mazzuoli, 1972, Geochronology and petrology of recent volcanics of eastern Aegean sea: Z. Deutsch. Geol. Ges. Hannovre, 123, p: 521.

  • Boray ve diğerleri, 1973, Menderes masifinin güney kenarı boyunca bazı önemli sorunlar ve bunların muhtemel çözümleri: Cum huriyetin 50. Yılı Yerbilimleri Kong. Tebliğler kitabı, 11-20.

  • Bingöl, E., 1977, Muratdağı Jeolojisi ve ana kayaç birimlerinin petrolojisi Türkiye Jeol. Kur. Btilt. C; XX S: 2, 13-67.

  • Hamilton, W.J., ve H.E. Strickland, 1841, On the geology of the Western part of Asia Minor: Transact. Roy. Geol. Soc. London

  • Kalafatçıoğlu, A., 1962, Tavganlı-Dafardı arasındaki bölgenin jeo lojisi ve serpantin ve kalkerlerin yaşı hakkında not: Maden Tetkik Arama Enst.ı, Derg., 58, 33-46.

  • Kutlu, R. ve A. Demirsü, 1955, Gediz-Demirci bölgesinin jeolojik etüdü hakkında rapor: Maden Tetkik Arama Enst., derleme, rap. no: 3(375, yayımlanmamış,

  • Mariko, T., 1970, Muratdağı bölgesindeki Banaz-Uşak civa cevheri yatakları ve jeolojisi: Maden Tetkik Arama Enst., derleme, rap. no: 4572, yayımlanmamış.

  • Ozansoy, F., 1969, Ege fosil omurgalı faunaları ve Hipparionlu faunaların dikey yayılımı: Maden Tetkik Arama Enst., Derg. 72.

  • Phillipson, A.,, 1913, Reisen und Forschungen in westlichen Kleinasien Heft III, Gotha.

  • Schuiling, R.D., 1962, Türkiyenin güneybatısındaki Menderes mig matit kompleksinin petrolojisi, yaşı ve yapısı hakkında: Maden Tetkik Arama Enst., Derg., 58.

  • Tchihatcheff, P., 1869, Asie Mineure: Tome IV, Paris.

  • Tekkaya, î., 1976, însanlara ait fosil ayak izleri: T.J.K. Yeryuvarı ve insan, 2, 8-10.

  • Wippern, J., 1964 a, Menderes masifinin Alpidik dağ teşekkülü içindeki durumu: Maden Teıkik Arama Enst., Derg., 62

  • Wippern, J., 1964 b, Manisa ve Uşak illerindeki zımpara yatakları: Maden Tetkik Arama Enst., derleme, rap. no: 3420, yayımlanmamış.

  • Washington, H.S., 1894, On the basalts of Kula: Amer. Jour. Sci., Vol: 47, p: 114-123.

  • Washington, U.S., 1900, The composition of Kulaite: Jour. Geol. vol: 8, p: 610-620.

  • Yalçınlar, t., 1946, Eşme civarında Miyosen`e ait bir omurgalılar faunası: îst. Üniv. Fen Fak. Mecm. C: XI, S: 2.

  • Yalçınlar, î., 1946, Yukarı Gediz vadisinde Miyosene`e ait vertebre fosilleri: Türkiye Jeol. Kur. Bült, 1.

    • Çelikhan Doğusu Lökokuvars-Monzonitleri Üzerine Petrokimya ve Jeokronoloji Verileri: (Adıyaman-Türkiye)
    Özkan Pişkin
    PDF Olarak Görüntüle

    Öz: Çelikhan`ın (Adıyaman) yaklaşık 4 km. doğusunda yüzeylenmeğe başlayan intrüzif löko kuvarsmonzonitler posttektonik, stok tipi bir kütle oluştururlar. İncelenen kor kayaçlarda, gerek yersel petrografik değişiklikler, gerekse kapsadıkları çeşitli anklavlar nedeniyle izlenen heterojenlik kimyasal analizlerine de yansımaktadır. Temeli oluşturan eski kristalin şistlerde termal metamorfizmaya neden olan intrüziflerin çakılları Lütesiyen tortul kayaçlarında bulunmuştur. K/Ar yöntemiyle biyotitler üzerinde yapılan ölçümlerin verdiği 62 milyon sene, jeolojik gözlemlerde elde edilen geniş zaman süreci içinde intrüziflerin sokulum yaşını belirlemektedir.

  • Kuvarsmonzonit

  • Petrokimya

  • Jeokronoloji

  • Adıyaman

  • Pişkin, Ö., 1972, Etude mineralogique et petrographique de la region situee â Test de Çelikhan (Taurus oriental, Turquie): Mem. Dpt. Mineral, de l`Universite de Geneve, 3, 1-152.

  • Streekeisen, A.L., 1967, Classification and nomenclature of igneous rocks: N. Jb. Mineral. Abh., 107, 144-240.

  • Yılmaz, O., 1971, Etude petrographique et geochronologique de la region de Cacas (Massif de Bitlis, Turquie): Thâse Univ. Grenoble.

  • Yoder, H.S., ve Eugster, H.P.ı, 1954, Phlogopite synthesis and stability range: Geoch. et Cosmoch. Acta, 6, 157-185.

    • Tuz Gölü Havzası ve Doğal Kaynakları: Tuz Gölü Suyunun Jeokimyası
    Ali Muharrem Uygun Ersin Şen
    PDF Olarak Görüntüle

    Öz: Tuz Gölü`nde bir yılı aşkın sürede yapılan hidrokimyasal incelemeler su kimyasındaki mevsimsel değişimleri ortaya koymuştur. Gölde bir eşik ile birbirinden ayrılmış, suları farklı bileşimde iki bölge vardır. Sığ ana göl 300-350g/l dolayında, derin bölge ise 80 g/l dolayında erimiş madde içerir. Yaz sonunda buharlaşma sonucu gölde 9,4 g/lK + , 25,3 g/l Mg++, 640 mg/1 Br-, 340 mg/1 B ve 305 mg/lLi + gibi yüksek konsantrasyonlara ulaşılmıştır. Çeşitli katyon ve anyonların mevsimsel değerleri ile mineral çökelmesine etkileri tartışılmaktadır.

  • Tuz Gölü

  • Su Jeokimyası

  • hidrokimya

  • buharlaşma

  • Arıkan, Y., 1975, Tuz Gölü havzasının jeolojisi ve petrol imkanları : M.T.A. Dergisi, 85, 17-37.

  • ASTM (Am. Soc. for Testing Materials), 1969, Water - Atmosphere Analysis: ASTM, Part 23, 1036 s.

  • Baar, C.A., 1963, Der Bromgehalt als stratigraphischer Indikator in Steinsalzlagerstaetten: N. Jb. Miner, 7, 137.

  • Billings, G.K., Hitchon, B. ve Shaw, D.R., 1969, Geochemistry and origin of formation waters in the western Canada sedimertary basin, 2. Alkali metals: Chem. Geology, 4, 211-223.

  • Borehert, H., ve Muir, R.O., 1964, Salt deposits: Londra, D. van Nostrand Co., 338 s.

  • Braitsch, O., 1962, Entstehung und Stoffbesiand der Salzlagerstaetten: Berlin, Springer-Verlag, 232 s.

  • Braitsch, O. ve Herrmann, A.G., 1963, Zur Geochemie des Broms in salinaren Sedimenten. Teil I: Experimentelle Bestimmung der Br-Verteihmg in verschiedenen natürlichen Salzsystemen: Geochim. Cosmochim. Açta, 27, 361-391.

  • Collins, A.G., 1975, Geochemistry of oilfield waters: Elsevier, 496 s.

  • Degens, B.T., 1968, Geochemie der Sedimente: Springer, 282 s.

  • Erol, O., 1969, Tuz Gölü havzasının jeolojisi ve jeomorfolojisi: M.T.A. Derleme Rapor No. 4220, yayınlanmamış.

  • Holser, W.T., 1966, Diagenetic polyhalite in Recent salt from Baja California: Amer. Miner., 51, 99-109.

  • Irıon, G., 1970, Mineralogisch - sedimentpetrographische und geochemische Untersuchungen am Tuz Gölü (Salzsee), Türkei: Doktora tezi, Ruprecht Karl-Universitaet (Heidelberg), 68 s., yayınlanmamış..

  • Irıon, G.,1972, Lithium als Anreicherungsprodukt in zwei türkischen Salzseen: Die Naturwiss., 59-10, 467-468.

  • Irıon, G.,1973, Die anatoliscchen Salzseen, ihr Chemismus und die Entstehung ihrer chemischen Sedimente: Arch. Hydrobiol.. 71/4, 517-557.

  • Kühn, R., 1955, Tiefenberechnung des Zechsteinmeeres nach dem Bromgehalt der Salze: Z. Deutschen Geol. Ges., 105, 646.

  • M.T.A., 1976, Tuz Gölü havzası etüd ve aramaları fizibilite araştırması, Cilt 1, ön çalışma raporu: M.T.A., yayınlanmamış.

  • Müller, G., 1962, Zur Geochemie des Strontiums in ozeanen Evaporiten amter besonderer Berücksichtigung der sedimentaeren Coelestin lagerstaette von Hemmelte-West (Stüd-Oldenburg): Geol., 11, Beih. 35, 1-90.

  • Nissenbaum, A., 1977, Minor and trace elements in Dead Sea water: Chem. Geol. 19, 2, 99-111.

  • Rittenhouse, G., 1967, Bromine in oilfield waters and its use in determining possibilities of origin of these waters: Am. Assoc. Petroleum Geologists Bull., 51, 2430-2440.

  • Salamon-Calvi, W. ve Kleinsorge, H., 1939, Merkezi Anadolu`da bir kaç Tuzgölünün incelenmesi hakkında rapor; M.T.A. End. Hammaddeler D. Arşiv No. 400, yayınlanmamış.

  • Uğurtag, G., 1975, Tuz Gölü havzasının bir bölümünün jeofizik yorumu: M.T.A. Dergisi, 85, 38-44.

  • U.S. G.S., 1970, Methods for collection and analysis of water samples for dissolved minerals and gases, Book 5: U.S.G.S., 160 s.

  • U.S. Salinity Lab., 1954, Handbook: U.S. Dept. Agriculture, 160 s.

  • Whelan, J.A., 1973, Great Salt Lake Utah; Chemical and physical variations of the brine, 1966-1972: Utah Geol. Min. Survey, Water Res. Bull., 17, 24 s.

  • Whelan, J.A. ve Petersen, C.A., 1977, Great Salt Lake Utah: Chemical and physical variations of the brine, Water years 1974, 1975: Utah Geol. Miner. Survey, Water Res. Bull. 22, 47 s.

  • White, D.E., Hem, J.D. ve Waring, G.A., 1963, Chemical composition of subsurface waters: U.S. Geol. Survey, Prof. Paper 440-F, Data of Geochem., 67 s.

    • Sarıçay (Türkiye) Anchitherium`lu Faunasından Pliospalox Primitivus N. Sp. (Rodentia, Mammalia) ve Anomolomys Goudryi Gaillord
    Engin Ünay
    PDF Olarak Görüntüle

    Öz: Sarıçay Anchitherium faunasından iki mikro memeli türü tanımlanmıştır. Birincisi Turoliyenden (Orta Miyosenin üst seviyesi) Alt Villanyien (En Üst Pliyosen ya da En Alt Pleyistosen) seviyesine kadar bilinen Pliospalax cinsinin yeni bir türüdür. Türkiye`nin Orta Astarasiyen (Orta Miyosenin Üst seviyesi) seviyesinden tanımlanan bu yeni tür Yunanistan, Ukrayna ve Türkiye`nin bazı fosil yataklarından bilinen Pliospalax türleriyle karşılaştırılmıştır. îkinci tür ise Avrupa Orta Miyosen lokalitelerinden bilinen Anomalomys gaudryi`dir.

  • Anchitherium faunası

  • mikro memeli

  • Pliospalax

  • Sarıçay

  • Becker-Platen, J.D., 1970, Lithostratigraphisehe Untersuchungen im Kanozoikum Sudwest-Anatoliens (Türkei). (Kanozoikum und Braunkohlen der türkei. 2): Beih. geol. Jb., 97, 90.

  • Bruijn, H. de, Dawson, D.R., Mein, P., 1970, Upper Pliocene Rodentia, Lagomorpha and Insectivora (Mammalia) from the isle of Rhodes (Greece) I, II, and III: Kon. Ned. Akad. v. Wetenschapper Proc. B 73, 5, 559-561.

  • Bruijn, H. de and. Van Der Meulen, A.J., 1975, The early Pleistocene Rodents from Tourkobounia-I (Athens, Greece) I and II: Kon. Ned .Akad. v. Wetenschappen Proc. b 78, 4, 329-332.

  • Fejfar, O., 1972, Ein neuer Verterer der Gattung Anomalomys Gaillard, 19001 (Rodentia, Mammalia) aus dem europaisehen Miozan (Karpat): N. Jb. Geol. Palaont. Abh. 141, 2, 168-193.

  • Kormos, T., 1932, Neue pliozane Nagetiere aus der Moldau. Palaeont. Z., 14, 193-200.

  • Kowalski, K., 1967, Rodents from the Miocene of Opole: Acta Zool. Cracov. t. XII, N. 1, 9-10.

  • Schaub, S., 1925, Die Hamsterartigen Nagetiere des Tertiars: Abh. Schweiz. Palaeont. Gesell., 45, 66-68.

  • Schaub, S. and Zapfe, H., 1953, Die faune der miozanen Spaltenfüllung von Neudorf an der March (CSR) Simplicidentata: Sitz. Ber. Akad. Wiss. Wien, Abt 1, 162.

  • Sickenberg, O, Becker - Platen, Î.D., Benda, L., Berg, D., Engesser, B., Gaziry, W., Heissig

  • Şen, Ş., 1976, Le gisement Pliocene de Çalta (Ankara, Turquie) et sa faune de Rongeurs. These Univ. Paris 6, 59-68.

  • gen, §., 1977, La faune de Rongeurs pliocenes de Çalta (Ankara, Turquie): Bull. Mus. Nat. Hist. Natur., Sc. de la Terre, 61, 127-133.

  • Şen. Ş. and Bruijn, H. De, 1977, Comparaison des rongeurs du Neogene terminal de Maritsa, Çalta et Tourkobounia-1, Mediterranee orientale: Kon. Ned. Akad. v. Wetenschappen Proc. b 80 (3), 222-226.

  • Stromer, E., 1928, Wirbeltier eim Obermiocanen Flins Münchens. Abh. bayr. Akad. Wiss. Math. Naturw. Abh. 32, 24-26.

  • Topachevski, V.A. 1969, Spalacidae (en Russe): Akad. Nauk SSSR 99, Mammiferes, 3, 3, 247 p.

  • Viret, J. and Schaub, s., 1946, Le genre Anomalomys, Rongeur neogene et sa repartition stratigraphique: Eel. Geol. Helv., 49, 342-352.

    • Ergani-Maden Yöresi Stratigrafisi
    Sait İsmail Özkaya
    PDF Olarak Görüntüle

    Öz: Ergani Maden yöresi stratigrafisi otokton şelf sedimanian ve allokton orojenik istifler olmak üzere iki gurupta toplanabilir. Kretase yaşlı Mardin ve Saymdere karbonatları, Şimşim melanjı, Tersiyer yaşlı An tak kırmızı klastikleri, Fırat resif kireçtaşı, ve Lice kumtaşları otokton istifi oluşturur. Kretase yaşlı Bahro ultrabazikleri, Tersiyer yaşlı Hazar flişi, Gehroz kireçtaşı, Maden olistostromu, Davudan volkanitleri ve Engene bloklu kumtaşları ise allokton şaryaj üstü blokunu oluşturur. Allokton istif yatay Maden şaryajı boyunca en az 30 km lik bir atımla güneye doğru şelf istifleri üzerine yürümüş durumdadır. Maden formasyonu olistostrom özelliği göstermekle birlikte stratigrafik istifini ana hatlarıyla saptamak mümkün olmuştur. Bu formasyonun karışık görünümü sedimantasyon sırasında basen içersine kayan kireçtaşı blokları, volkanizma ve Miyosen sonunda meydana gelen bindirme dolayısı iledir. Bahro ultrabazikleri allokton sedimanter ve volkanik istifin tabanını oluşturur. Bu ultrabazik kayaçlar Miyosen sonu bindirmesi sırasında mercekler halinde sedimanlarla birlikte güneye kaymış ve sedimanlar içersine diller ve soğuk intrusif kütleler halinde girmiştir. Ancak bölgede özellikle Maden yöresindeki bazik magmatik kayaçların Kretaseden daha gençyaşlı olmaları olasılıdır. 

  • Allokton

  • otokton

  • olistostrom

  • Ergani Maden yöresi

  • Bagtuğ, C. ve Açıkbaş, D., 1974, Sason-Kozluk garyaj yöresi jeolojik raporu: TPAO rapor no. 795, (yayımlanmamış).

  • Folk, R. Lr., 1968, Petrology of Sedimentary Rocks: Austin, Texas, Hemphill`s, 170 s.

  • De Righi, R. ve Cortesini, A., 1964, Gravity tectonics in foothills structure belt of Southeast Turkey: Amer, Assoc, Petroleum Geologists Bull. 48, 12, 1911-1937.

  • Sungurlu, O., 1974, VI. Bölge kuzey sahalarının jeolojisi: TPAO rapor no. 871, (yayımlanmamış).

  • Özkaya, î., 1974, Güneydoğu Anadolu Sason ve Baykan yöresi stratigrafisi: Türkiye Jeo. Ku. Bült. 17, 1, 51-71.

    • Çanakkale-Bayraktepe`nin Tortoniyen Yaşlı Balık Fosilleri
    Kemal Erdoğan
    PDF Olarak Görüntüle

    Öz: Çanakkale-Bayraktepe fosil yatağı, denizel ve karasal omurgalı faunasını birlikte içermesi yönünden önemlidir. Balık çene ve dişleri (çeşitli) litoral bir ortamı göstermekle beraber, ele geçen diğer omurgalı, özellikle memeli fosilleri karasal ortamı yansıtırlar. Denizel ve karasal faunanın zaman içindeki çağdaşlığı bu fosil yatağın önemini artırır. Tanıtılan balık dişleri Sparidae ailesine ait olan Sparus aff. auratııs LÎNNE, Sparus cinctus AGASSIZ, Diplodııs sp.türlerine aittir.

  • Tortoniyen

  • memeli fosilleri

  • omurgalı faunası

  • Çanakkale

  • Bauza, R.Î., 1949, Sobre el hallazgo de los generos Box, Diplodus y Fagellus en el plaisenciense de Son Talapi (Llubi) Mallorca. Bol. soc. Espan. Hist Nat., 47, 653-655, 1 pi.

  • Bauza, R.J., 1949, Nuevas contribuciones a la fauna ictiologica fosil del Neogeno de Espana. Mem. Soc. Espan. Hist. Nat., Spec. Vol., 1946, 451-504, 3 pis.

  • Müller, A.H., 1957-70, Lehrburch der Palâozoologie, Band 3, Teil 1.

  • Ozansoy, F., 1966, Türkiye Senozoik çağlarında fosil insan formu problemi ve biyostratigrafik dayanakları. A.Ü.D.T.C.F. yayınları, sayı 172, Ankara.

  • Ozansoy, F. t 1973, Les caracteristisques faunisque du Neogene des Dardanelles. Antropoliji dergisi, sayı 6.

  • Quenstedt, A., 1867 und 1885, Atlas zum Handbuch der Petrefaktenkunde. Band I, Tab. 23, Tubingen.

  • Tekkaya, İ» 1974, Çanakkale güneydoğusundaki Bayraktepe omurgalı faunası hakkında Ön bildiri. Maden Tetkik ve Arama Enstitüsü Dergisi, sayı 81, sayfa 191-194.

  • Tobien, H., 1968, Typen und Genese tetiârer Sâugerfagerstatten. Ene. Geol. Helv., 61, 2; 549-57(5, 2 Abb., Basel.

  • Uhlig, V., 1968, Beitrâge zur Palâontologie und Geologie österreiehUngarns und des Orients. Band 18, Wien.

  • Ülkümen, N.B., 1960, Trakya ve Çanakkale mıntıkalarında bulunan Neojen Balıklı formasyonları hakkında. îst. Üniv. Fen Fak. Mo nografileri, sayı 16, İstanbul.

  • Ünay, E., 1976, Çanakkale bölgesinde bulunan Stenofiber jaegeri Kaup (Rodentia, Mamalia) kalıntıları. Maden Tetkik ve Arama Enstitüsü Dergisi, sayı 86, sayfa 93-98, Ankara.

  • Wurmbaeh, H., 1968, Lehrbuch der Zooloji, Band 11, Stuttgart.

  • Zbyszewski, G., Momtmho, F., 1950, Os peixes miocenicos Portugueses. Com. Serv. Geol. Portugal, 31, 309-412, 13 pis.

  • Zittel ,K.A.V., 1923-24, Grundzüge der Palâontologie. 2. Abteilung. Vertebrata. Mtinchen.

    • Batı Toroslar`daki (Türkiye) Kambro-Ordovisiyen Formasyonlarında Menteşesiz Brachiopoda`lar
    G. Termier O. Monod
    PDF Olarak Görüntüle

    Öz: Batı Toroslann Alt Ordovisiyen ve Orta Kambriyen tabakalarındaki Cranioireta n. gen., Schizotretoides n. gen.,Conotreta sp., Schizotreta sp.’nin Stratigrafik konumu tartışılmış ve paleontolojik tanımlamaları verilmiştir.

  • Brachiopoda

  • Türkiye

  • Batı Toroslar

  • Arthaud, F, 1970, Etude tectonique et microtectoniqui compare de domaines hercyhiens: les nappes de la Montagne Noire (France) et 1’Anticlinorium d`lglesiente (Sardaigne) : Pub. Univ. Sc. et Techn. du Languedoc (USTELA), Serie Geoh. Struct. No. 1, 175 p.

  • Bell, W.C. and Ellinwood, H.L., 1962, Upper Franconian and Lower Trempealeanan Cambrian Trilobites and Brachiopods, Wilberns Formation, Central Texas: Journ. of Pal., 35, 385-423, pl. 51-64.

  • Biernat, G., and Wiliams, A., 1970, Ultrastructure of the protegulum of some Acrotretid Brachiopods: Palaeontology, 13, 491-502, pl. 98-101.

  • Boyer, F. and Guiraud, R., 1964, Observations nouvelles sur le passage du Cambrian â 1’Ordovician dans la Montagene Noire: Bull. Soc. Geol. France., 7, 515-522.

  • Brunn, J.H. Dumont, J.F., Graciansky, P.C., Gutnic, M., Juteau, T., Marcoux, J., Monod, O., and Poisson, A., 1971, Outline of the geology of the Western Taurids: in Geology and History of Turkey; Campbell, A.S., ed., Petr. Expl. Soc. of Libya, 225-255.

  • Capera, I.C., Courtessole, R., and Pillet, J., 1975, Biostratigraphie de 1’Ordovicien inf^rieur de la Montagne (France), Tremadocien Inferieur; Bull. Soc. Hist. Nat. de Toulouse, 3, 3-4.

  • Chuang, S.H., 1968, The larvae of a discinid (Inarticulate. Brachiopoda) : Biol. Bull., 135, 263-J72.

  • Chuang, S.H. 1971, New Interpretation of the Interpretaion of the morphology of Schizambon australis Ulrich and Cooper (Ordovicien Siphonotretid Inarticulate Brachiopod): Journ. of Pal., 45 824 - 832.

  • Colchen, M., 1967. Sur la presence de Cambrian superiur â Prochuangia et Chuangia dans la Sierra de la Demanda, Espagne: C.R. Acad. Sc., 264, sSr. D., 1687-1690.

  • Cooper, G.A., 1956, Chasyan and and related Brachiopods: Smiths. Mies. Coll. 127, publ. 4253., I. Text: 1024 p. II. 269 pl.

  • Courtessele, R., 1973, Le Cambrien Moyen de la Montagne Noire: Imprimerie d’Oc. Toulouse, 248 p.

  • Dean, W.T., 1971, The Trilobites of the Seydişehir Formation (Lower Ordovician): Brit. Mus. (Nat. Hist.) Geology, 20, 1-24.

  • Dean, W.T., and MONOD, O., 1970, The Lower Paleozoic stratigraphy of the Taurus, south of Beyşehir (Turkey): Brit. Mus. (Nat. Hist.) Bull. Geol., 19. 8, 411-426.

  • Dean, W.T., 1975, Cambrian and Ordovician correlation and Triloblte distribution in Turkey: Fossils and strata, 4, 353-460.

  • Destombes, J., Sougy, J., and Willefert, S., 1969, Revisions et dĞcouvertes pal6ontologiques (Brachiopodes, Trilobites, Graptolites) dans le Cambro-Ordovicien du Zemmour (Mauritanie septentrionale) : Bull. Soc. G^ol. France, 7, 938-945.

  • Goriansky, V.U., 1969, Bezzamkovie Brachiopodi Kembriiskikh i Ordoviskikh otlojeny Severo-Zapada Russkoi Platfonny: Mat. Geol. Pol. Iskop., Severo-Zapada RSFSR, 6, 173 p.

  • Haude, H., 1972, Stratigraphie und Tektonik des Sudlichen Sultan Dag SW Anatolien: Zeit. Deutsch. Geologische Ges., 123, 411-423.

  • Matte, P., 1969, La structure della virgation hercynienne de Galice (Espage): Krav. Lab. G^ol. Fac. Sc. de Grenoble, 44, 128 p.

  • Monod, O., 1967, Presince d’une fauhe ordovicienne dans les Schistes de Seydişehir (Taurus Occidental): Bull. M.T.A., 69, 76-86.

  • özgül, N., and Gedik, I., 1973, New data on the stratigraphy and Conodont faunas of Çal Tepe Limestones and Seydişehir Formation, Lower Paleozoic of Central Taurus Range (in Turkish, abstract in English). Türkiye Jeol. Kur. Bült. 16, 2, 39-52.

  • Poulsen, W., 1971, Notes on an Ordovician acrotretacean Brachiopod from the Oslo region: Bull. Soc. Geol. Denmark, 20, 265-178.

  • Rowell, A.J., 1965, The genera of tha Brachiopod superfamilies Obolellacea and Siphonotretacea: Journ. of Pal., 36, 136-152, pl. 29-30.

  • Rowell, A.J., 1977, Valve orientation and functional morphology of the the foramen of some siphonotretacean and acrtretacean Brachiopods: Lethaia, 10, 43-50.

  • Rowell, A.J., and Krause, F.F., 1973, Habitat diversity in the Acrotrettacea (Brachiopoda, Inarticulate) ; Journ. of. Pal., 47, 791-800.

  • Termier, G. and Termier, H., 1974, Les Brachiopodes Caobriens de la Montagne Noire (Sud de la France): G£ologie M€diter., 1, 35-52.

  • Williams, A., and Wright, A.D., 1970, Shell structure of the Graniacea and calcareous Inarticulate Brachiopoda. sp. : Pal. Ass. London, 7. 51 p.

    • Yassıpınar (Şarkışla) Olistromu
    Ergun Gökten
    PDF Olarak Görüntüle

    Öz: Şarkışla (Sivas) ilçesinin güneydoğusunda yer alan ofiyolitler melanj özellikli olup, alt Tersiyer filiş sedimantasyonu sırasında olistostrom biçiminde yerleşmişlerdir. Olistostrom yanal devamlılığı 8,5 km izlenebilir durumdaolup, ortalama 300 m kalınlık göstermektedir. Birim volkanik arakatgılı Alt Tersiyer filisinin üst düzeylerine yakınyer almaktadır. Filiş ile olistostromun alt dokanağmda, filiş katmanlarında kayma ile ilgili biçim bozulmaları gözlenmiştir. Ayrıca olistostromun alt dokanağma yakm filiş katmanlarında kayma kıvrımları bulunmaktadır. Olistostromu oluşturan melanj içerisinde serpantinitler egemen durumdadırlar. Bunların yanısıra peridotit, diyabaz, tüf, degörülmekte, bunlardanbaşka da bir kaç dm den 0,25 km büyüklüğe kadar varan kireçtaşı olistolitleri yer almaktadır. Bu kireçtaşlarmdaki fosiller Üst Kretase yaşını vermektedirler. Olistostromun yerleşme yaşı da Orta-Üst Paleosendir. 

  • olistostrom

  • ofiyolit

  • filiş

  • Şarkışla

  • Abbate, E. ve diğerleri., 1970, Olistostromes and olistoliths: SedimentaiT Geol. V. 4, s. 521-557.

  • Artan, U., Sestini, G., 1971, Sivas, Zara-Beypmarı bölgesinin jeolojisi: Maden Tetkik Arama Enst. Derg., No. 76, s. 80-97.

  • Blumenthal, M., 1938, Şarkî Toros mıntakasında Mekimhan - Hasançelebi - Kangal irtifamda jeolojik arattırma (Malatya ve Sivas vilayetleri): Maden Tetkik Arama Enst., Rap. 570 (yaymlanmamı§) Ankara.

  • Lahn, E., 1939, Gemerek (Sivas vilayeti Şarkıgla kazası) civarındaki linyit yatakları hakkında rapor: Maden Tetkik Arama Enst., Rap. No - 980 (yayınlanmamış) Ankara

  • Rubke, N.A., 1976, Largescale slumping in a flysch basin, south western Pyrenees: Jour. Geol. Soc, V. 132, s. 121-130.

  • Yücel, T., 1955, Kangal-Gemerek arası jeolojisi hakkında rapor: Maden Tetkik Arama Enst., Rap. No. 2336 (yayınlanmamış) Ankara

    • Elmadağ (Ankara) Kuzeydoğu`sunda Bulunan Yeni Bir Polydiexodina Türünün Tanımı
    Yavuz Okan
    PDF Olarak Görüntüle

    Öz: Bu çalışmada, Elmadağ Kuzeydoğusunda yer alan Gen sırt tepede yaygın olarak görülen Üst Permiyen kireçtaşı vekalkerli arenitlerinde çok bol olarak bulunan Polydiexodina erki n. sp. türünün tanımı yapılmaktadır. Genç Paleozoyikserilerinden alman örnekler, incekesitleri yapılarak incelenmiş ve yeni tür, bilinen diğer Polydiexodina türleriyle karşılaştırılmıştır.

  • Polydiexodina

  • kalkerli arenit

  • Elmadağ

  • Cummings, R.H. 1955, Nodosinella Brady, 1876, and associated Upper Palaeozoic genera: Micropaleontology, 1, 3, 221-238.

  • Dunbar, CO., and Skinner, J.W., 1931, New Fusulinid genera from the West of Texas: Am. Jour. Sci., 22, 252-268.

  • Erk, A.S., 1942, Etude geologique de la region entre Gemlik et . Burs a (Turquie): Mineral Research and Exploration Institute of Turkey Publication, Ankara, 296 p.

  • Folk, E.L., 1959, Practical petrographic classification of limestones: Am. Assoc. Petroleum Geologists Bull., 43, 1, 1-38.

  • Lloyd, A.J.i, 1963, Fusulinids from the Zinnar Formation (Lower Permian) of Northern Iraq: Jour. Paleontology, Tulsa. Okla., 37, 4, 891-896.

  • John, F.S., Hotter, P.E., and Siever, R., 1972, Sand and Sands tone: Springer Verlag, Berlin, Heidelberg, New York, 162-174.

    • Eski Bir Graben Örneği: Haymana-Polatlı Havası
    Güner Ünadan Vedat Yüksel
    PDF Olarak Görüntüle

    Öz: Ankara`nın güneybatısında yer alan, KB-GD uzanımlı Haymana-Polatlı havzası, toplam kalınlığı 5800 metreye ulaşan Maestrihtiyen ve Tersiyer yaşlı çökeller içerir, tki kenarında, havzaya doğru derinleşen ve basamaklar oluşturan normal faylar gözlenmektedir. Basenin uzun eksenini kesen sismik kesitler yorumlandığında, bu fayların, Maestrihtiyen Alt Tersiyer yaşlı refleksiyon düzeylerinin bazılarını kestikleri ve diğer bazıları tarafından örtüldükleri görülmektedir, Paleosen`de andezitik bir volkanizma söz konusudur. Bu volkanizmanın mostraları KB-GD gidişlidir. Maestrihtiyen -Alt Tersiyer çökelleri için düzenlenen fasiyes haritalarında, fasiyes şuurlarının genellikle havza kenarlarına koşut olduklan göze çarpar. Kenarlarda bol kırıntılı ve yarı karasal çökeller, buna. karşın ortalarda ince taneli denizel çökeller yer almaktadırlar. Ölçülen başlıca akıntı yönleri kuzeybatıdan güneydoğuya doğrudur. Yukarıdakiler ve diğer bazı verilerin yorumlanmasından, adı geçen havzanın KB-GD uzanımlı eski bir graben olduğu sonucuna varılmıştır.

  • graben

  • normal fay

  • andezitik volkanizma

  • Haymana - Polatlı Havzası

  • Akarsu, î., 1971, II. Bölge AR/TPO/747 No.lu sahanın terk raporu: Pet. iş. Gen. Md., Ankara (Yayımlanmamış).

  • Arpat, E. ve Bingöl, E., 1969 Ege bölgesi graben sisteminin gelişimi üzerine düşünceler : MTA Enst. Dergisi 73, 1-9, Ankara.

  • Bauer, J., 1974, Evaporites de rift: Revuse Geog. Phy. Geol. Dyn., 16, 2, 209-234, Paris .

  • Elliott, D.H., 1975, Photogeology of the Polatlı - Haymana basin: MTA Enst., Ankara (Yayımlanmamış).

  • Gökçen, S.L., 1976, Ankara-Haymana güneyinin sedimantolojik incelemesi I: Stratigrafik birimler ve tektonik: Yerbilimleri, 2, 2, 161-200, Ankara.

  • Hassan, F. ve El-Dashlouty, S., 1970, Miocene evaporites of Gulf of Suez region and their significance : Bull. Am. Assoc. Pet. Geo., 54, 9, 1686-1696.

  • MTA, 1976, Haymana-Polatlı basenindeki sismik refleksiyon etütleri: MTA, Ankara (Yayımlanmamış).

  • Reckamp, Î.U. ve özbey, S., 1960, Petroleum geology of Temelli and Kuştepe structures, Polatlı area : Pet. İş. Gen. Md. Ankara (Yayımlanmamış).

  • Rigo da Righi, M. ve Cortesini, A., 1959, Regional studies central Anatolian basin, progress report 1. Turkish Gulf Oil Com. : Pet. îş. Gen. Md., Ankara (Yayımlanmamış).

  • Robert, P., 1976, Approche de la gĞothermie des series sedimentaires par l`etude de la diagânese organiq-ue: Relation avec la tectonique profonde de l`e

  • Schimidt, G.C., 1960, AR/MEM/365-366-367 sahalarının nahai terk raporu: Pet. îş. Gen. Md., Ankara (Yayınlanmamış).

  • Sirel, E., 1975, Polatlı (GB Ankara) güneyinin stratigrafisi : Türkiye Jeo. Kur. Bült., 18, 2, 181-192, Ankara.

  • Sirel, E., ve Gündüz, H., 1976, Haymana (G Ankara) yöresindeki İlerdiyen, Kuiziyen ve Lütesiyen`deki Mummulites, Assilina ve Alveolina cinslerini nbazı türlerinin tanımlamaları ve stratigrafik dağılımları: Türkiye Jeo. Kur. Bült., 19, 1, 31-44, Ankara.

  • TGO (Turkis hGulf Oil Co.), 1959, Seismic survey Polatlı project, Polatlı-Turkey: Pet. îş. Gen. Md., Ankara (Yayınlanmamış).

  • Ünalan, G., Yüksel, V., Tekeli, T., Gönç, O., Seyirt, Z. ve Hüseyin, S., 1976, Haymana-Polatlı yöresinin (GB Ankara) Üst Kretase - Alt Tersiyer stratigrafisi ve paleocoğrafik evrimi: Türkiye Jeo. Kur. Bült., 19, 2, 159-176, Ankara.

  • Yüksel, S., 1970, Etude geologique de la region d`Haymana (Turquie central e): These Fac. Sci. Univ. Nancy, Fransa.

    • SAYI TAM DOSYASI
    PDF Olarak Görüntüle